Το δέκα το καλό, ολοκληρώθηκε και προσπαθώντας να μαζέψω τα κομμάτια μου (και της μηχανής), να πω ότι και αυτό το AdvTrOFFy ήταν εξαιρετικό και θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν, οργάνωσαν, ετοίμασαν για αυτή την εκδρομή, με πρώτο και καλύτερο τον
thenos . Οι διαδρομές είχαν από όλα με πρωταγωνιστή του Σαββάτου την κροκάλα, που βοήθησαν στη λιθοτριψία στα νεφρά για τους γηρεότερους και δοκίμασαν τη συναρμογή των μοτοσυκλετών στο έπακρο. Μοναδικές εικόνες και τοπία, που μόνο τα μεγάλα υψόμετρα προσφέρουν, από τα ψηλά φαλακρά, μέχρι τα χαμηλά καταπράσινα. Χάρηκα που είδα γνώριμες φάτσες, αλλά και καινούργιες, και τα είπαμε μακριά από το πληκτρολόγιο. Βίντεο και φωτογραφίες θα ανέβουν σε δευτερο χρόνο, αφού δεν υπάρχει κουράγιο αυτή τη στιγμή. Για εμένα το πρώτο ανάχωμα στην ανάβαση για την κορυφή παραλίγο να έχει άσχημη κατάληξη, αφου δεν είδα ποτέ την κοπάνα από δεξιά και βλέποντας ροδίες πάνω στο ανάχωμα, λανθασμένα υπέθεσα ότι από εκεί πάμε. Η τρομάρα πήρα όταν είδα την τρύπα από την άλλη μεριά ήταν καλή και έπεσα άτσαλα με το αριστερό γόνατο να μαγκώνεται ανάμεσα από τα κάγκελα της μηχανής και το χώμα. Η τύχη ήταν με το μέρος μου αφού οι επιγονατίδες (και ο θώρακας) έκαναν τη δουλειά τους και με γλύτωσαν απο τα χειρότερα, ευτυχώς μόνο με μελανίες. Από ότι έμαθα αργοτερα την πάτησαν αρκετοί σε εκείνο το σημείο. Η μηχανή δε βγήκε και αυτή αλώβητη, αφου τα κάγκελα πλέον πάνε όρτσα μεν, αλλά γλυτώσανε τα ψυγεία και τα πλαστικά από κάτω δε. Νομίζω μετά απο ένα καλό πλύσιμο θα βγουν και άλλα στη φόρα, αφού όλα τα συγκρατεί η λάσπη αυτή τη στιγμή.