Βαλκανιοφάγοι εν δράσει-A short story

[wildbilly]

Ήρθε η ώρα να πω δυο λόγια για το ταξίδι…φου-φου, ένα-δύο, ένα-δύο, ακούγομαι?

Το λοιπόν, έπειτα από αποχή μιας πενταετίας (ατύχημα, 7 εγχειρήσεις στο ποδάρι και καπάκι κορονοβάιρο), επανήλθα στο προσφιλές μου χόμπι της βαλκανιοφαγίας…Μετά από πέντε ανάλογα ταξίδια (από το 2011 έως το 2018), ήρθε και πάλι η ώρα…
Το ταξίδι το σχεδίασα για να πάω με τον αγαπητό μου γαμπρούλη και φίλο Ιωάννη, ο οποίος μετά από 25 χρόνια αποχής από τις μοτοσυκλέτες, είδε το φως το αληθινό και αγόρασε μια καινούρια triumph tiger 900…Από καιρό έβλεπε ο Ιωάννης ότι αυτό είναι το κάλεσμα του και να που η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε…Στην πορεία προστέθηκαν και οι υπόλοιποι αλήτες μηχανόβιοι, όλοι φίλοι γκαρδιακοί και εξαιρετικές προσωπικότητες, πως λοιπόν να τους πω όχι?

Η διαδρομή ήταν αυτή:

https://www.google.com/maps/dir/%CE%9A%CF%8C%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B8%CE%BF%CF%82/%CE%A1%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5+%D0%A0%D1%83%D1%81%D0%B5/%CE%A3%CE%B9%CE%BC%CF%80%CE%AF%CE%BF%CF%85+Sibiu/%CE%9D%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%AD%CF%84%CE%B1-%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%85+%CE%A3%CE%B5%CE%B2%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD/%CE%9D%CF%8C%CE%B2%CE%B9+%CE%A3%CE%B1%CE%BD%CF%84+%D0%9D%D0%BE%D0%B2%D0%B8+%D0%A1%D0%B0%D0%B4/%CE%A3%CE%B5%CF%81%CE%AC%CE%B3%CE%B5%CE%B2%CE%BF+Sarajevo/%CE%9A%CF%8C%CF%84%CE%BF%CF%81+%D0%9A%D0%BE%D1%82%D0%BE%D1%80/37.9088064,22.8562581/@41.3536683,21.1029979,6.27z/data=!4m75!4m74!1m10!1m1!1s0x14a0144ce0a75b5f:0xcbec55e5ce5dabf4!2m2!1d22.9322383!2d37.9386365!3m4!1m2!1d25.6575598!2d42.2297235!3s0x40a80fb3756ddb29:0xd4245ed7c60ac70c!1m10!1m1!1s0x40ae60b47fe2a385:0xbe27db5216286802!2m2!1d25.9656554!2d43.8355713!3m4!1m2!1d24.6114369!2d45.5700987!3s0x474ce9b7580181af:0x19e5a16828ff1615!1m10!1m1!1s0x474c6788fd2c1cd5:0x3ade9d214e3390b4!2m2!1d24.1449997!2d45.8034789!3m4!1m2!1d23.6647941!2d45.3588174!3s0x474dbb08f83a9e77:0xee080462e4bb091a!1m5!1m1!1s0x475231c5a8871173:0x3370a1b752cbe6b!2m2!1d22.6597342!2d44.6369227!1m10!1m1!1s0x475b10613de93455:0xb6f7d683724fe28!2m2!1d19.8227056!2d45.2396085!3m4!1m2!1d20.4031902!2d43.9961058!3s0x47576964a1f0f931:0x645e600ac79d4db1!1m10!1m1!1s0x4758cbb1ed719bd1:0x562ecda6de87b33e!2m2!1d18.4130763!2d43.8562586!3m4!1m2!1d17.8175974!2d43.3439294!3s0x134b430eb3e5a28d:0x4ac24a7b509d4247!1m10!1m1!1s0x134c33063d70c91b:0x7a73f15e212e9306!2m2!1d18.771234!2d42.424662!3m4!1m2!1d21.3605574!2d40.9759453!3s0x13573b413a58b447:0xb77434aee7df8d8c!1m0!3e0?entry=ttu

Οι εκλεκτοί σύντροχοι ήταν οι εξής:

• Φώτης aka “περνάω τους πάντες σουβλάκι με το μοτοκούκι”, μοτοσακό: μοτοκούκι βε ογδόντα πέντε.
• Βασίλης aka Billy Race, aka “ο χεράς με τη χοντρή”, μοτοσακό: χοντρή 1200 τζιες.
• Αθανάσιος aka Θανάσεν aka “ο κατσαρομάλλης δικαστής με την Τζένη την ωραία”. Μοτοσακό: Γκαντέμ χίλια διακόσια ενενήντα αρρρρ και βάλε.
• Ιωάννης aka “υπερβόρειος”, aka “valentino”. Μοτοσακό: Ο τίγρης ο εννιακόσια, ο τζιτι, ο προ.
• Λοuκάς aka “σκέτο Λουκάς” (δε λέω γιατί με βαράει). Μοτοσακό: Πριγκιπέσα, ιταλιάνα, γοργόνα ενιάμιση κόκκινη μουλτιστράδα.
• Η μουτσούνα μου aka αγριοβασίλας, aka astanapanstodiaolo. Μοτοσακό: Χοντρή 1250 τζιες.

Η φάση στήθηκε από το Φλεβάρη ήδη, έβγαλα τη διαδρομή και έκλεισα τα ξενοδοχεία και αφού περάσαμε μερικούς μήνες καθήμενοι σε αναμμένα κάρβουνα, ήρθε επιτέλους η ώρα! Φεύγουμε ρεεεεεε, φωνάζαμε μέσα από το κράνος και τα χαμόγελα στραβώνανε τις μουτσούνες μας!

 

[wildbilly]

Την πρώτη νύχτα την περάσαμε στην Ξάνθη, όπου κάποιοι από εμάς που σπούδασαν αυτοδύτες, έριξαν και μια βουτιά στην πισίνα του χοτέλ…το βραδάκι ρίξαμε μέσα μας εξαιρετικά κρεατικά και κρύες μπύρες… Μετά από αυτό το γεγονότο, το χάος και νάνι νάνι…

Η επόμενη ημέρα ήταν η πρώτη που θα βγαίναμε εκτός συνόρων…γνωστός κατσαρομάλλης δικαστής, παραδέχτηκε ότι λίγο πριν βγούμε από τα σύνορα, έκανε τα τσισάκια του πάνω του από τη χαρά του και το φόβο του αγνώστου.
Περάσαμε από το γνωστό πάσο Σίπκα και τα μνημεία του. Εκεί συναντήσαμε πολλούς ημίτρελους με μοτοσακά και ήταν μια ωραία ατμόσφαιρα, ήτανε…

 

[wildbilly]

Ε μετά κατεβήκαμε προς το Ruse, όπου ήταν η δεύτερη διανυχτέρευση…το χοτέλ ωραίο, πάνω στο ποτάμι...

Bρήκαμε και ένα υπέροχο ρεστοράν και έγινε η σφαγή των αμνών με τη συνοδεία κρύων ζύθων εννοείται…μια μικρή βόλτα στην πόλη να χωνέψουμε ρε, κάναμε ένα μικρό γύρο και σύραμε τα σαρκία μας στο χοτέλι…πάει και η δεύτερη μέρα…

 

[wildbilly]

Η Τρίτη μέρα ήταν μαγεία! Βγήκαμε από Βουλγαρία και μπήκαμε Ρουμανία…Σε κάθε πέρασμα συνόρων τρώγαμε κάποια ώρα αφού είμασταν πολλοί αλλά γενικά οκ, προχωρούσαμε ικανοποιητικά…Ανεβήκαμε από την Curtea de Arges προς το Transfagarassan όπου τα παιδία έπαιξαν στα στροφιλίκια, έβγαλαν φωτό τη δρομάρα και τη λίμνη balea, έφαγαν λουκάνικα και βρώμικο στα κιόσκια και χόρεψαν στο ρυθμό της ρουμάνικης βλάχο-ποπ…Εκεί έγινε και η σφαγή των ρουμάνων με τα gs1250, οι οποίοι ήπιαν τσαγάκι από τα έμπειρα χέρια του κυρίου Φώτη του «περνάω σουβλάκι πάνω σε ένα μοτοκούκι, ότι βρεθεί στο δρόμο μου». ΤΙς επόμενες ημέρες αναρωτιόμασταν πόσο θα κοστίζει η ψυχοθεραπεία στη Ρουμανία και αν οι κακόμοιροι οι Ρουμάνοι θα συνέλθουν ποτέ από το σοκ...

Απλά Λουκάς!

Υπερβόρειος!

Αγριοβασίλας...

Billy Race αγναντεύοντας...

Τα υπερβρώμικα στην υπερκορυφή, συνοδεία βλαχο-ποπ...

 

[wildbilly]

Η μέρα έκλεισε όμορφα στο Sibiu, όπου βολτάραμε όμορφα, είδαμε ένα event με υπεραυτοκίνητα, είδαμε υπέροχο κόσμο και χαμό και μασουλήσαμε ακόμα πιο όμορφα στο εξαιρετικό ρεστοράν…Νάνι ρεεεεε!

Δυστυχώς δεν έβγαλα άλλες φωτό από το Sibiu...Κάτι μας αποσυντόνισε εκείνη την ώρα και λίγο γυρνάγαμε σα χάνοι γύρω γύρω...

Τς τς τς, τι να πει κανείς...

 

[wildbilly]

Την τέταρτη μέρα η μαγεία συνεχίζεται…Κατεβαίνουμε όλη την τρανσαλπίνα με άψογο καιρό και λυσσάμε στα στροφιλίκια! Όμορφα, όμορφα, όμορφα ρεεεεεεε! Αυτός ο δρόμος είναι ο αγαπημένος μου σε όλα τα βαλκάνια…έχω βίντεο από το 2018 που από τη χαρά μου κατεβαίνω από το μοτοσακό και φιλάω την άσφαλτρο…

Ο απλά Λουκάς αγαπά μοτοκούκι...Λουκ + Μοτοκούκι = Λοβ φορ εβερ!

 

[boxer]

Ωραιο μπουφανακι αυτο. Πολυ ωραιο.
Ποιο ειναι, ξερουμε;;;

 

[wildbilly]

Κατεβαίνουμε προς το Novaci και σγα σγα καταλήγουμε στην Drobeta Turnu Severin. Στάση για καύσιμα στα θηρία και εκεί μας καβαλάει λίγο ο διάολος και δημιουργείται μια ρωγμή στο χρόνο να το πω, μια αχταρμόσουπα, ένα κάτι απόκοζμο αλλά οκ συνεχίζουμε προς το χοτελ το οποίο είναι αισχρό! Κλιματισμός στο δωμάτιο δεν υπάρχει, η θερμοκρασία είναι στα ύψη και το χοτέλ είναι φίσκα από λόκαλ γυφτορουμάνους που έκαναν σόσιαλ τουριζμ…
Βγαίνουμε για τη βόλτα, όπου είδαμε το καστράκι με τη συνοδεία της γλυκύτατης ξεναγού του κάστρου…Αγναντέψαμε το ποτάμι και βάλαμε τα στοιχήματα για το πλάτος του…κερδισμένος ο υπερβόρειος που έπεσε πιο κοντά στη μαντεψιά…Ο απλά Λουκάς μας άνοιξε τα μάτια μετρώντας την απόσταση στο google earth…ρε τι σου είναι η τεχνολογία!

 

[wildbilly]

Ωραιο μπουφανακι αυτο. Πολυ ωραιο.
Ποιο ειναι, ξερουμε;;;

Θα μας πει ο Λουκ...

 

[wildbilly]

Στη συνέχεια φάγαμε στο ρεστοράν που είναι κάτω από την όπερα…χμ, καλό είναι αλλά τα φασολάκια δεν τρώγονται κύριε Φώτη ε? Ε, μετά μια μικρή βόλτα και νάνι, τι άλλο?

 

[Θανασεν]

Ωραιο μπουφανακι αυτο. Πολυ ωραιο.
Ποιο ειναι, ξερουμε;;;

Revit mantis 2

 

[boxer]

Παρα πολυ ωραιο!!!!

 

[naftilos]

Revit mantis 2

Όλα τα ξέρετε πια κύριε εισαγγελέα. Ουδέν κρυπτόν υπό……….

 

[wildbilly]

Η Πέμπτη μέρα είναι λίγο μουντρούχα…ρίχνει λίγη ψιχάλα, χανόμαστε κάπου μεταξύ μας, βρισκόμαστε ξανά, όλα καλά…περνάμε από το κάστρο του Golubac, το οποίο είναι υπέροχο!!!

 

[wildbilly]

Συνεχίζουμε προς το Smederevo το οποίο δε λέει και πολλά…

 

[wildbilly]

Ανασυντασσόμαστε και συνεχίζουμε για το Novi sad! Εκεί, αφού βρίσκουμε το χοτέλ, περπατάμε μέχρι το κέντρο της πόλης το οποίο είναι εκπληκτικό! Βρίσκουμε και μια λόκαλ ταβέρνα και πλακωνόμαστε πάλι στα κοψίδια και στις παγωμένες θερβέθες (pivo στα σέρβικα, μπυράκλα στα ελλήνικος)…Αφού κάναμε ένα γύρο να βρούμε παγωτό να δροσιστούμε, περπατάμε πίσω στο χοτέλ και πετάμε τα κορμιά μας κάτω για άλλο ένα βράδυ…

 

[wildbilly]

Η έχτη μέρα είναι επίσης πολύ όμορφη…τρώμε ένα λούκι το πρωί στην εθνική οδό μέχρι το Cacak, βαρετές ευθείες, χανόμαστε πάλι μεταξύ μας (α ρε υπερβόρειε μάλλον έπρεπε να σε έχω το νου μου τότε που βγήκα στην έξοδο σα μανιακός) και ξαναβρισκόμαστε 100 χλμ πιο κάτω σε ένα βενζινάδικο…μπαίνουμε στο δρόμο προς Uzice, μαγική διαδρομή, περνάμε από Mocra Gora και φωτογραφιζόμαστε στο γραφικό χωριουδάκι…

 

[wildbilly]

Προχωράμε και λίγο αργότερα πίνουμε και έναν κόφι στο Visegrad δίπλα στην ιστορική γέφυρα…Ο Λουκάς μιας διαβάζει την ιστορία από το Wikipedia και εμείς κουνάμε την κεφάλα με θαυμασμό!

 

[wildbilly]

Η συνέχεια είναι επίσης μαγική, φτάνουμε στο Σαράγεβο, με την υπέροχη, μοναδική ατμόσφαιρα του, κάνουμε τη βόλτα μας ανάμεσα σε μπούργκες και ψηλοτάκουνα, βλέπουμε για λίγο τον κόσμο στη βραδυνή λειτουργία σε ένα τζαμί και τρώμε, τι άλλο, κεμπαπάκια βοσνιακά ορίτζιναλ…πίνουμε και λόκαλ μπύρα και τραγουδάμε όλοι μαζί το ιστορικό άσμα «η μαλακία, χαρίζει υγεία και ομορφαί-ομορφαίνει τη ζωή». Ε μετά, γυρνάμε σούμπιτοι στο χοτέλ γιατί το κρύο έφτασε μέχρι τα απόκρυφα μας… Νάνι τώρα ε?

 

[wildbilly]

Η έβδομη μέρα μας έχει ήδη κουράσει, αλλά οδηγάμε σε ένα υπέροχο τοπίο μέχρι το Mostar, το οποίο είναι μαγικό βεβαίως βεβαίως…Χαζολογάμε στη γέφυρα και πέριξ και πίνουμε κάπου ένα καφεδάκι...υποφέροντας από τη ζέστη ξεκινάμε πάλι με προορισμό το Κοτορ.