Ζούμε Ελλάδα με τα υπέρ και τα κατά.
Μια χώρα με 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή
προσφέρετε για φθηνή αλλά πραγματική θαλάσσια περιπέτεια.
Φθηνή γιατί με λίγα χρήματα μπορείς να πάρεις
ένα wind surfing ας πούμε, ενα φουσκωτό η ένα κανό και να ζήσεις ανεπανάληπτες στιγμές,
πραγματικές περιπέτειες, να απολαύσεις την θἀλασσα και το υδάτινο στοιχεἰο
παρόλο που στην θάλασσα δεν χωράνε λάθη δεν συγχωρεί εύκολα
είναι απρόβλεπτη και δεν δαμάζετε,
μόνο μαζί της μπορείς να πας, με σεβασμό αγάπη και δεος.
Άλλωστε το νερό είναι απο τα ποιο ισχυρότερα στοιχεία της φύσης,
πιάνει και τον περισσότερο χώρο γεωγραφικά στον πλανήτη μας.
Δικαίως ο Καρλ Σαγκαν είχε πει,
πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη,
ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός.
Το κανό-καγιάκ χρησιμοποιήθηκε απο τα αρχαία χρόνια και τους πρώτους πειραματισμούς
που έκανε ο άνθρωπος με την ναυσηπλοία με κορμούς δέντρων και δέρματα σα μέσο μεταφοράς αναζήτηση τροφής μετακίνησης εμπορευμάτων
σε ποτάμια λίμνες και θάλλασες απο τους ινδιάνους τους εσκιμώους και όχι μόνο.
Πέρασε σχεδόν μια δεκαετία και απο την τελευταία βόλτα μου με κανό.
Μου το είχανε κλέψει μέσα απο το τροχόσπιτο στο καμπιγκ Πλατανίτσι.
Κάναμε πολύ κανό εκείνο το καλοκαίρι
καθημερινά θυμάμε προτού μου το φάνε.
Είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης καθώς γυμνάζει όλο το σώμα
σχεδόν και μεγάλες μυικές ομάδες του σώματος αναπτύσει την αντοχή την θέληση
και καίς πολλές θερμίδες σχεδόν 500 μεχρι 1000 την ώρα αναλόγος την ένταση.
Την είχα ψωνίσει πολύ τότε που μου το είχανε κλέψει,
και έτσι άδικα να το χάσω,
όχι τόσο για τα χρηματική του αξία αλλά για το συναισθηματικό δέσιμο.
Ήταν μια πολύ καλή κατασκευή το είχα αγοράσει απο έναν παπούλη
που έφτιαχνε βάρκες αλλά έβγαζε και μερικά σκαριά κανό.
Ήταν διπλό, είναι αβύθιστο παιδί μου με είχε πει και όντως τα λόγια του είχαν βγει αληθινά
γιατί είχα περιπέτειες μαζί του και δεν με πούλησε πουθενά.
Έψαξα να τον ξαναβρώ τον παπού -ούτε θυμάμε το όνομά του- για να ξαναπάρω το ίδιο αλλα μάταια.
Ήταν τότε περιοχή Βιαμύλ στην ανατολική Θεσσαλονίκη πριν το αεροδρόμιο μακεδονία.
Πήρε σύνταξη και το έκλεισε το μαγαζί με είπαν κάποιοι απο δίπλα που ρώτησα,
πρέπει να είναι κάπου προς την Καλικράτεια έκανε εκεί ένα εργαστήρι με είπε κάποιος άλλος...αλλά άντε ψάξε βρες!
Είχαμε βαλθεί να φτάσουμε τότε απο το Πλατανίτσι στο Άγιο όρος απέναντι
μαζί με το φιλαράκι τον Λάζαρο, αλλά ήταν ένα πολύ δύσκολο ενχείριμα.
Βασικά δεν το ´χαμε πάρει πολύ ζεστά και στα σοβαρά,
την μια να θα χαλάσει ο καιρός την άλλη δεν είχαμε δυνάμεις.
Σε μια απο τις απόπειρες μας κάπου στα μέσα του κόλπου του αγίου όρους
συναντάμε έναν ψαρά ορίτζιναλ με τα όλα του άσπρα γένια καπελάκι καπετανέικο
και πάνω απο την ψαρόβαρκά του κορδομένος μα λέει για που το βάλατε ρε παλληκάρια.
Πόσο θέλει ακόμη για να πάμε στο όρος τον ρωτάω.
Γέλασε, κουζουλοί είστε μωρέ γυρίστε πίσω,
να μην ξεχνάτε ποτέ ότι έχετε και το πίσω ..να το θυμάστε πάντα αυτό!
Μια χώρα με 15.000 χιλιόμετρα ακτογραμμή
προσφέρετε για φθηνή αλλά πραγματική θαλάσσια περιπέτεια.
Φθηνή γιατί με λίγα χρήματα μπορείς να πάρεις
ένα wind surfing ας πούμε, ενα φουσκωτό η ένα κανό και να ζήσεις ανεπανάληπτες στιγμές,
πραγματικές περιπέτειες, να απολαύσεις την θἀλασσα και το υδάτινο στοιχεἰο
παρόλο που στην θάλασσα δεν χωράνε λάθη δεν συγχωρεί εύκολα
είναι απρόβλεπτη και δεν δαμάζετε,
μόνο μαζί της μπορείς να πας, με σεβασμό αγάπη και δεος.
Άλλωστε το νερό είναι απο τα ποιο ισχυρότερα στοιχεία της φύσης,
πιάνει και τον περισσότερο χώρο γεωγραφικά στον πλανήτη μας.
Δικαίως ο Καρλ Σαγκαν είχε πει,
πόσο άστοχο είναι να αποκαλούμε αυτόν τον πλανήτη Γη,
ενώ είναι εντελώς ξεκάθαρο ότι είναι Ωκεανός.
Το κανό-καγιάκ χρησιμοποιήθηκε απο τα αρχαία χρόνια και τους πρώτους πειραματισμούς
που έκανε ο άνθρωπος με την ναυσηπλοία με κορμούς δέντρων και δέρματα σα μέσο μεταφοράς αναζήτηση τροφής μετακίνησης εμπορευμάτων
σε ποτάμια λίμνες και θάλλασες απο τους ινδιάνους τους εσκιμώους και όχι μόνο.
Πέρασε σχεδόν μια δεκαετία και απο την τελευταία βόλτα μου με κανό.
Μου το είχανε κλέψει μέσα απο το τροχόσπιτο στο καμπιγκ Πλατανίτσι.
Κάναμε πολύ κανό εκείνο το καλοκαίρι
καθημερινά θυμάμε προτού μου το φάνε.
Είναι μια πολύ καλή μορφή άσκησης καθώς γυμνάζει όλο το σώμα
σχεδόν και μεγάλες μυικές ομάδες του σώματος αναπτύσει την αντοχή την θέληση
και καίς πολλές θερμίδες σχεδόν 500 μεχρι 1000 την ώρα αναλόγος την ένταση.
Την είχα ψωνίσει πολύ τότε που μου το είχανε κλέψει,
και έτσι άδικα να το χάσω,
όχι τόσο για τα χρηματική του αξία αλλά για το συναισθηματικό δέσιμο.
Ήταν μια πολύ καλή κατασκευή το είχα αγοράσει απο έναν παπούλη
που έφτιαχνε βάρκες αλλά έβγαζε και μερικά σκαριά κανό.
Ήταν διπλό, είναι αβύθιστο παιδί μου με είχε πει και όντως τα λόγια του είχαν βγει αληθινά
γιατί είχα περιπέτειες μαζί του και δεν με πούλησε πουθενά.
Έψαξα να τον ξαναβρώ τον παπού -ούτε θυμάμε το όνομά του- για να ξαναπάρω το ίδιο αλλα μάταια.
Ήταν τότε περιοχή Βιαμύλ στην ανατολική Θεσσαλονίκη πριν το αεροδρόμιο μακεδονία.
Πήρε σύνταξη και το έκλεισε το μαγαζί με είπαν κάποιοι απο δίπλα που ρώτησα,
πρέπει να είναι κάπου προς την Καλικράτεια έκανε εκεί ένα εργαστήρι με είπε κάποιος άλλος...αλλά άντε ψάξε βρες!
Είχαμε βαλθεί να φτάσουμε τότε απο το Πλατανίτσι στο Άγιο όρος απέναντι
μαζί με το φιλαράκι τον Λάζαρο, αλλά ήταν ένα πολύ δύσκολο ενχείριμα.
Βασικά δεν το ´χαμε πάρει πολύ ζεστά και στα σοβαρά,
την μια να θα χαλάσει ο καιρός την άλλη δεν είχαμε δυνάμεις.
Σε μια απο τις απόπειρες μας κάπου στα μέσα του κόλπου του αγίου όρους
συναντάμε έναν ψαρά ορίτζιναλ με τα όλα του άσπρα γένια καπελάκι καπετανέικο
και πάνω απο την ψαρόβαρκά του κορδομένος μα λέει για που το βάλατε ρε παλληκάρια.
Πόσο θέλει ακόμη για να πάμε στο όρος τον ρωτάω.
Γέλασε, κουζουλοί είστε μωρέ γυρίστε πίσω,
να μην ξεχνάτε ποτέ ότι έχετε και το πίσω ..να το θυμάστε πάντα αυτό!
Τελευταία επεξεργασία: