Markas
Μέλος
Είχαν πρόγραμμα!
(Η βόλτα έγινε στις29/6/2016)
Είχαν πρόγραμμα!
- Thread starter Markas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Είχαν πρόγραμμα!
(Η βόλτα έγινε στις29/6/2016)
Markas
Μέλος
Ποιος σοβαρός άνθρωπος πάει ταξιδιωτικό εντούρο με 30+ βαθμούς; Ξέρετε κανένα; Αν τον βρείτε, να μου τον γνωρίσετε γιατί ψάχνω σοβαρή παρέα.
Αυτή τη φορά σοβαρή παρέα δεν βρήκα. Ο Μάνος, νεαρός, πρόσφατος σχετικά στο χωμάτινο κλάμπ με διάφορα μηχανάκια στον στάβλο του. Μεταξύ του θηριώδους Husaberg 450 enduro, και του ταπεινού DR250 με προβληματάκια, ποιο διαλέγει για τη βόλτα; Έρχεται με το DR…
Πράγματι, σοβαρή παρέα αυτή τη φορά δε βρήκα.
Το βασικό σε μία βόλτα είναι να έχεις πρόγραμμα. Ξεκινάς νωρίς να προλάβεις τη δροσούλα, πας όλο άσφαλτο στο βασικό σου προορισμό τσάκα τσάκα, κάνεις μια βόλτα, ρίχνεις μια βουτιά, επιστρέφεις.
Αυτή τη φορά σοβαρή παρέα δεν βρήκα. Ο Μάνος, νεαρός, πρόσφατος σχετικά στο χωμάτινο κλάμπ με διάφορα μηχανάκια στον στάβλο του. Μεταξύ του θηριώδους Husaberg 450 enduro, και του ταπεινού DR250 με προβληματάκια, ποιο διαλέγει για τη βόλτα; Έρχεται με το DR…
Πράγματι, σοβαρή παρέα αυτή τη φορά δε βρήκα.
Το βασικό σε μία βόλτα είναι να έχεις πρόγραμμα. Ξεκινάς νωρίς να προλάβεις τη δροσούλα, πας όλο άσφαλτο στο βασικό σου προορισμό τσάκα τσάκα, κάνεις μια βόλτα, ρίχνεις μια βουτιά, επιστρέφεις.
Markas
Μέλος
Ξεκινάμε… όχι και τόσο πρωί, 8+ είμαστε στο δρόμο, αποφασίζουμε να μην πάμε τσάκα τσάκα στον προορισμό μας αλλά μέσα από χώμα με πρόβλεψη το εντούρο κομμάτι να ξεκινάει τελικά γύρω στις 12 κατακαλόκαιρο με καύσωνα. Είπαμε, ψάχνω σοβαρό άνθρωπο για παρέα στις βόλτες να με περιορίζει.
Χώμα λοιπόν, φτάνουμε Κρουσώνα, βενζίνα, άσφαλτος λίγο μέχρι Ασίτες, ο δρόμος επαρχιακός, στενός, γεμάτος στροφές, γλιστερός και βρεγμέεεεεεεενοοοοοςςςςςς….. Σε τυφλή αριστερή, έντονα κατηφορική στροφή βρήκε να σπάσει ένας αγωγός νερού κάνοντας την ήδη γλιστερή άσφαλτο να μοιάζει σχεδόν με πάγο. Μπαμ, πάρε με κάτω χρσσσσσσ σέρνομαι κάμποσα μέτρα, πολύ περισσότερα απ΄ότι δικαιολογεί η ταχύτητά μου (είναι έντονη κατηφόρα είπαμε), σταματώ εν τέλει κατασκονισμένος, όταν βγαίνω από άσφαλτο και φτάνω στα χώματα. Ο Μάνος από πίσω με βλέπει και προλαβαίνει να κόψει, εγώ σηκώνομαι, δεν πονάω πουθενά, σηκώνω τη μηχανή, ούτε αυτή έχει τίποτα σημαντικό, λίγο στραβωμένα και γρατζουνισμένα χούφτα, λεβιέ ταχυτήτων και μαρσιπιέ. Έρχονται τρέχοντας από ένα αμάξι ένα ανδρόγυνο πανικοβλημένων με τη γυναίκα να φωνάζει «Ένα νερό, ένα νερό» και όταν βγάζω το μπουκάλι να της δώσω, «Για σένα, για σένα»
Με τα πολλά, κατάλαβαν όλοι πως και αεράτος οδηγώ, και τις τούμπες μου παίρνω, και σηκώνομαι μέχρι σήμερα ατσαλάκωτος.
Έχω πρόγραμμα είπαμε!
Περισσότερα στο : http://advride.gr/threads/Πώς-ορίζουμε-μία-πετυχημένη-βόλτα.5570/
Βγάζουμε εργαλεία, ισιώνουμε τον λεβιέ, ξεστραβώνουμε τη χούφτα, (το μαρσιπιέ δεν είχε κάτι αξιόλογο) καινούργιο το κάναμε, πάμε, θα μας φάει η ζέστη, Μάνο!
Χώμα λοιπόν, φτάνουμε Κρουσώνα, βενζίνα, άσφαλτος λίγο μέχρι Ασίτες, ο δρόμος επαρχιακός, στενός, γεμάτος στροφές, γλιστερός και βρεγμέεεεεεεενοοοοοςςςςςς….. Σε τυφλή αριστερή, έντονα κατηφορική στροφή βρήκε να σπάσει ένας αγωγός νερού κάνοντας την ήδη γλιστερή άσφαλτο να μοιάζει σχεδόν με πάγο. Μπαμ, πάρε με κάτω χρσσσσσσ σέρνομαι κάμποσα μέτρα, πολύ περισσότερα απ΄ότι δικαιολογεί η ταχύτητά μου (είναι έντονη κατηφόρα είπαμε), σταματώ εν τέλει κατασκονισμένος, όταν βγαίνω από άσφαλτο και φτάνω στα χώματα. Ο Μάνος από πίσω με βλέπει και προλαβαίνει να κόψει, εγώ σηκώνομαι, δεν πονάω πουθενά, σηκώνω τη μηχανή, ούτε αυτή έχει τίποτα σημαντικό, λίγο στραβωμένα και γρατζουνισμένα χούφτα, λεβιέ ταχυτήτων και μαρσιπιέ. Έρχονται τρέχοντας από ένα αμάξι ένα ανδρόγυνο πανικοβλημένων με τη γυναίκα να φωνάζει «Ένα νερό, ένα νερό» και όταν βγάζω το μπουκάλι να της δώσω, «Για σένα, για σένα»
Με τα πολλά, κατάλαβαν όλοι πως και αεράτος οδηγώ, και τις τούμπες μου παίρνω, και σηκώνομαι μέχρι σήμερα ατσαλάκωτος.
Έχω πρόγραμμα είπαμε!
Περισσότερα στο : http://advride.gr/threads/Πώς-ορίζουμε-μία-πετυχημένη-βόλτα.5570/
Βγάζουμε εργαλεία, ισιώνουμε τον λεβιέ, ξεστραβώνουμε τη χούφτα, (το μαρσιπιέ δεν είχε κάτι αξιόλογο) καινούργιο το κάναμε, πάμε, θα μας φάει η ζέστη, Μάνο!
Markas
Μέλος
Από Ασίτες πάλι σε χωματόδρομους μπλέκουμε, ρε συ, αντί για ζιγκ ζαγκ για να ανεβούμε το βουνό, δεν το παίρνουμε μία μπαμ πάνω; Φύγαμε; Φύγαμε!
Πράγματι, και τις τούμπες μας ρίξαμε…
Και το βουνό ανεβήκαμε…
Και τη θέα μας απολαύσαμε…
Τόχουμε, τόχουμε.
Πράγματι, και τις τούμπες μας ρίξαμε…
Και το βουνό ανεβήκαμε…
Και τη θέα μας απολαύσαμε…
Τόχουμε, τόχουμε.
Markas
Μέλος
Μόνο φωτογραφίες πολλές δεν μπορούμε να βγάλουμε. Χωρίς action camera να βγάζει εν κινήσει και χωρίς χρόνο για πολλές στάσεις, απλά απολαμβάνουμε οδήγηση. Επόμενη στάση στη σκύτη του Αγίου Ευθυμίου πάνω από τον Ζαρό.
(παλαιότερο ταξιδιωτικό στο : http://advride.gr/threads/Μια-ανοιξιάτικη-μεσημεριανή-χαλαρή-βόλτα-27-Απριλίου-2011.291/ )
(παλαιότερο ταξιδιωτικό στο : http://advride.gr/threads/Μια-ανοιξιάτικη-μεσημεριανή-χαλαρή-βόλτα-27-Απριλίου-2011.291/ )
saitman
Μέλος
και μετα;
Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το SM-G930F μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Markas
Μέλος
Από Ζαρό πορευόμαστε νότια. Λίγο άσφαλτο, χώμα, διασχίζουμε το μικρό, πράσινο φαράγγι του Απόλιχνου.
Το φαράγγι πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο εγκαταλελειμμένο οικισμό ενώ τον διαπερνάει σε όλο το μήκος ένας καλός χωματόδρομος. Αξίζει μία στάση στα ερείπια του χωριού αλλά και στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα να δροσιστείτε.
Εμείς ξεπλυθήκαμε, ήπιαμε, μια χαρά είμαστε ακόμα.
Το φαράγγι πήρε το όνομά του από τον ομώνυμο εγκαταλελειμμένο οικισμό ενώ τον διαπερνάει σε όλο το μήκος ένας καλός χωματόδρομος. Αξίζει μία στάση στα ερείπια του χωριού αλλά και στην εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονα να δροσιστείτε.
Εμείς ξεπλυθήκαμε, ήπιαμε, μια χαρά είμαστε ακόμα.
Markas
Μέλος
Τώρα, τώρα!
Markas
Μέλος
Φτάνουμε εν τέλει Μάταλα, στρίβουμε αριστερά, αγνοούμε τη διασταύρωση με τους κάδους, μετά όλο δεξιά.
Μικρή στάση στο εκκλησάκι του Άγιου Στέφανου.
Όλο το τοπίο είναι ξερό, το χώμα άσπρο, μοιάζει περισσότερο με πεπιεσμένη άμμο (που μάλλον είναι), ο τόπος όλος βράζει και ο απλός χωματόδρομος καταλήγει να είναι σχεδόν μονοπάτι.
Καλύτερα μην επιχειρήσετε να ανεβείτε εδώ πάνω με ένα μεγάλο On-Off, θα ταλαιπωρηθείτε.
Μικρή στάση στο εκκλησάκι του Άγιου Στέφανου.
Όλο το τοπίο είναι ξερό, το χώμα άσπρο, μοιάζει περισσότερο με πεπιεσμένη άμμο (που μάλλον είναι), ο τόπος όλος βράζει και ο απλός χωματόδρομος καταλήγει να είναι σχεδόν μονοπάτι.
Καλύτερα μην επιχειρήσετε να ανεβείτε εδώ πάνω με ένα μεγάλο On-Off, θα ταλαιπωρηθείτε.
Markas
Μέλος
Λίγο αργότερα, φτάνουμε σε έναν φράχτη που ξεχωρίζει το παραλιακό κομμάτι Ματάλων – Κόκκινης παραλίας από την ενδοχώρα.
Μία κακοτράχαλη ανηφόρα ακόμα και στάση. Δρόμος οποιουδήποτε είδους, τέλος. Από εδώ και πέρα έχουμε μονοπάτια στην καλύτερη, σκόρπιες πέτρες, βράχια και θάμνους στη χειρότερη. Αξίζει όμως να περάσουμε το άνοιγμα στο φράκτη (εμείς το δημιουργούμε, και το κλείνουμε μετά, πάντα υπάρχει μία άτυπη πρόβλεψη για τυχόν περιηγητές που βγαίνουν από τα όρια) ή στα λίγα μέτρα θα είμαστε σε αδιέξοδο, τουλάχιστον για τις δικές μας δυνατότητες;
Μικρή βόλτα με τα πόδια, εξερευνητική, πρώτα νότια. Η αρχή δείχνει εύκολη, κάτι κατσάβραχα περνάμε, οκ, δείχνουν να έχουν κράτημα.
Κόκκινη παραλία στα πόδια μας, γυμνιστών, όμορφη, η μηχανή με κάποια δυσκολία βλέπω να κατεβαίνει, το ανέβασμα όμως στη ζέστη προβλέπεται βάσανο, καλύτερα άστο.
Κατά τα άλλα, γκρεμοί, από εδώ δεν πάει άλλο.
Μία κακοτράχαλη ανηφόρα ακόμα και στάση. Δρόμος οποιουδήποτε είδους, τέλος. Από εδώ και πέρα έχουμε μονοπάτια στην καλύτερη, σκόρπιες πέτρες, βράχια και θάμνους στη χειρότερη. Αξίζει όμως να περάσουμε το άνοιγμα στο φράκτη (εμείς το δημιουργούμε, και το κλείνουμε μετά, πάντα υπάρχει μία άτυπη πρόβλεψη για τυχόν περιηγητές που βγαίνουν από τα όρια) ή στα λίγα μέτρα θα είμαστε σε αδιέξοδο, τουλάχιστον για τις δικές μας δυνατότητες;
Μικρή βόλτα με τα πόδια, εξερευνητική, πρώτα νότια. Η αρχή δείχνει εύκολη, κάτι κατσάβραχα περνάμε, οκ, δείχνουν να έχουν κράτημα.
Κόκκινη παραλία στα πόδια μας, γυμνιστών, όμορφη, η μηχανή με κάποια δυσκολία βλέπω να κατεβαίνει, το ανέβασμα όμως στη ζέστη προβλέπεται βάσανο, καλύτερα άστο.
Κατά τα άλλα, γκρεμοί, από εδώ δεν πάει άλλο.
Τελευταία επεξεργασία:
Markas
Μέλος
Δοκιμάζουμε βόρεια, εδώ έχει μονοπάτι, βατό για εντούρο μηχανή, μετά ανοίγει, ίσως ξανακλείνει αλλά Μάνο, νομίζω πως θα γίνει δουλειά!
Πρώτα λοιπόν φωτογραφία με την Red Beach, Matala!
Πρώτα λοιπόν φωτογραφία με την Red Beach, Matala!
Markas
Μέλος
Μετά πάμε βόρεια. Στο μονοπάτι κάτω από τον καυτό ήλιο απλά οδηγείς και προσπαθείς να μην πέσεις. Προτιμήστε το «πάνω» μονοπάτι, το «κάτω» παραείναι κοντά στον γκρεμό για τα γούστα μου.
Τα Μάταλα, το αρχαίο Μάτελον, ήταν μια από τις αρχαίες πόλεις λιμάνια της νότιας Κρήτης, στον κόλπο της Μεσαράς. Η έκτασή της ήταν αρκετά μεγάλη. Απλωνόταν στις μικρές κοιλάδες γύρω από το λιμάνι και στον λόφο νότια, όπου και η Ακρόπολη. Άρχισε να ανασκάπτεται στη δεκαετία του ’80 από την ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία, κυρίως με αφορμή τις νέες ανοικοδομήσεις, και ήρθαν στο φως μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά κτήρια. Αξιοσημείωτα είναι τα ερείπια και αντικείμενα που βρέθηκαν και τεκμηριώνουν την ύπαρξη εργαστηρίων μετάλλων, αγγειοπλαστικής, ξυλουργείων κ.ά. δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τα λιμάνια και πιθανότατα την ξυλοναυπηγική.
Ο αρχαίος οικισμός των Ματάλων χρονολογείται, σύμφωνα με τα ως τώρα ευρήματα, από τους αρχαϊκούς χρόνους, τον 6ο π.Χ. έως και τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Στα μεσαιωνικά επίσης χρόνια φαίνεται πως είχε σημαντική ζωή.
Ο τόπος έχει πολλές σπηλιές, λίγες φυσικές, οι περισσότερες λαξεμένες σε φυσικές κοιλότητες. Τα αρχαία και ρωμαϊκά χρόνια λαξεύτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν οι περισσότερες ως τάφοι. Αγνοώντας το γεγονός αυτό, οι Χίπηδες της δεκαετίας του ΄60 βρήκαν γοητευτικό το να μένεις σε αυτά τα μικρά ιδιόμορφα «σπιτάκια», δημιούργησαν κανονική αποικία στην περιοχή, ενώ αργότερα τους έδιωξε η χούντα με τη στήριξη των ντόπιων. Τώρα που οι κάτοικοι με το φεστιβάλ και το χρήμα που φέρνει άρχισαν να γίνονται περισσότερο ανεκτικοί, πάλι κάνουν την εμφάνισή τους δειλά δειλά λίγο παραέξω από τον οικισμό.
Αν το χαρακτηριστικό στη βόρεια πλαγιά είναι οι πολλοί λαξευτοί τάφοι (περιφραγμένη αρχαιολογική ζώνη), εδώ είναι τα πολλά σκόρπια ερείπια που μαρτυρούν κατοικίες ή οχύρωση. Στην κορυφή για παράδειγμα βρίσκονται οι τοίχοι ορθογωνίου κτίσματος ενώ στη φωτογραφία αριστερά πίσω από τις μηχανές απλώνεται ένα οχυρωματικό τοίχος. Και εδώ όμως έχει αρκετές σκόρπιες σπηλιές.
Τα Μάταλα, το αρχαίο Μάτελον, ήταν μια από τις αρχαίες πόλεις λιμάνια της νότιας Κρήτης, στον κόλπο της Μεσαράς. Η έκτασή της ήταν αρκετά μεγάλη. Απλωνόταν στις μικρές κοιλάδες γύρω από το λιμάνι και στον λόφο νότια, όπου και η Ακρόπολη. Άρχισε να ανασκάπτεται στη δεκαετία του ’80 από την ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία, κυρίως με αφορμή τις νέες ανοικοδομήσεις, και ήρθαν στο φως μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά κτήρια. Αξιοσημείωτα είναι τα ερείπια και αντικείμενα που βρέθηκαν και τεκμηριώνουν την ύπαρξη εργαστηρίων μετάλλων, αγγειοπλαστικής, ξυλουργείων κ.ά. δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τα λιμάνια και πιθανότατα την ξυλοναυπηγική.
Ο αρχαίος οικισμός των Ματάλων χρονολογείται, σύμφωνα με τα ως τώρα ευρήματα, από τους αρχαϊκούς χρόνους, τον 6ο π.Χ. έως και τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Στα μεσαιωνικά επίσης χρόνια φαίνεται πως είχε σημαντική ζωή.
Ο τόπος έχει πολλές σπηλιές, λίγες φυσικές, οι περισσότερες λαξεμένες σε φυσικές κοιλότητες. Τα αρχαία και ρωμαϊκά χρόνια λαξεύτηκαν και χρησιμοποιήθηκαν οι περισσότερες ως τάφοι. Αγνοώντας το γεγονός αυτό, οι Χίπηδες της δεκαετίας του ΄60 βρήκαν γοητευτικό το να μένεις σε αυτά τα μικρά ιδιόμορφα «σπιτάκια», δημιούργησαν κανονική αποικία στην περιοχή, ενώ αργότερα τους έδιωξε η χούντα με τη στήριξη των ντόπιων. Τώρα που οι κάτοικοι με το φεστιβάλ και το χρήμα που φέρνει άρχισαν να γίνονται περισσότερο ανεκτικοί, πάλι κάνουν την εμφάνισή τους δειλά δειλά λίγο παραέξω από τον οικισμό.
Αν το χαρακτηριστικό στη βόρεια πλαγιά είναι οι πολλοί λαξευτοί τάφοι (περιφραγμένη αρχαιολογική ζώνη), εδώ είναι τα πολλά σκόρπια ερείπια που μαρτυρούν κατοικίες ή οχύρωση. Στην κορυφή για παράδειγμα βρίσκονται οι τοίχοι ορθογωνίου κτίσματος ενώ στη φωτογραφία αριστερά πίσω από τις μηχανές απλώνεται ένα οχυρωματικό τοίχος. Και εδώ όμως έχει αρκετές σκόρπιες σπηλιές.
Markas
Μέλος
Προχωράμε σε ένα σχετικά βατό τερέν και απολαμβάνουμε θέα και οδήγηση. Νομίζω πως πλέον έχω κατακτήσει τα Μάταλα. Μία τη βόρεια πλευρά πέρυσι με τον Γιώργο…
…και μία τη νότια, σήμερα με τον Μάνο!
…και μία τη νότια, σήμερα με τον Μάνο!
Markas
Μέλος
Είναι μεσημέρι, ζέστη, νιώθουμε πως μέσα στα κράνη έχουν αρχίσει να βράζουν οι εγκέφαλοί μας στον ατμό από τον άφθονο ιδρώτα που χύνουμε. Παρόλα αυτά πορευόμαστε σχεδόν ελεύθερα στην περιοχή και απολαμβάνουμε οδήγηση. Ξάφνου, βλέπουμε αυτό:
Δοκιμάζω να μπω μέσα, στην αρχή στο σκοτάδι δε βλέπω και πολλά, έπειτα αντικρίζω αραχτό έναν τύπο και όλο του το νοικοκυριό. Αποδεικνύεται πως ο τύπος είναι Πολωνός και ζει τέσσερα χρόνια εδώ, χειμώνα καλοκαίρι. Για δουλειά, κάνει το μεταφορέα ποτών στο κυλικείο στην Κόκκινη παραλία.
Μεγάλε, έχεις δει κανένα άλλο μηχανάκι εδώ πάνω;
Οι τρίτοι είμαστε, οι πρώτοι κατακαλόκαιρο μεσημεριάτικο ε;
Δοκιμάζω να μπω μέσα, στην αρχή στο σκοτάδι δε βλέπω και πολλά, έπειτα αντικρίζω αραχτό έναν τύπο και όλο του το νοικοκυριό. Αποδεικνύεται πως ο τύπος είναι Πολωνός και ζει τέσσερα χρόνια εδώ, χειμώνα καλοκαίρι. Για δουλειά, κάνει το μεταφορέα ποτών στο κυλικείο στην Κόκκινη παραλία.
Μεγάλε, έχεις δει κανένα άλλο μηχανάκι εδώ πάνω;
Οι τρίτοι είμαστε, οι πρώτοι κατακαλόκαιρο μεσημεριάτικο ε;
Markas
Μέλος
Είναι πλέον 14:00, πραγματικά λιώνουμε. Τέλος, υπάρχουν ακόμα κομμάτια βατά για εξερεύνηση κοντά στην παραλία όμως δεν μπορούμε άλλο και ό,τι βλέπουμε δεν έχουμε κουράγιο πλέον να το φωτογραφίσουμε. Επιστροφή από τον ίδιο δρόμο ενώ παίρνουμε κατά λάθος για λίγο το κάτω μονοπάτι, δίπλα στον γκρεμό (ΜΗΝ το πάρετε, δυσκολότερο και επικίνδυνο χωρίς λόγο). Φτάνουμε Μάταλα, παρκάρουμε, αράζουμε δίπλα στη θάλασσα για έναν καφέ. Τελικά ο καφές μετατρέπεται σε μπυράκι για τη δροσιά με άφθονο νερό.
Βγάζουμε ρούχα, φοράμε μαγιό, πίνουμε κι άλλη μπύρα, έχω κάτι κρακεράκια στην τσάντα, ποιος χέζει τώρα τα βρωμοκρακεράκια, βουτιά στην παγωμένη θάλασσα, mix grill, σαλάτες κτλ, κανονικό τσιμπούσι…
Τρελλίτσες, κι άλλες μπύρες, γελάει το μαγαζί με την πάρτη μας, δε πειράζει, η φάση είναι τέλεια!
Βγάζουμε ρούχα, φοράμε μαγιό, πίνουμε κι άλλη μπύρα, έχω κάτι κρακεράκια στην τσάντα, ποιος χέζει τώρα τα βρωμοκρακεράκια, βουτιά στην παγωμένη θάλασσα, mix grill, σαλάτες κτλ, κανονικό τσιμπούσι…
Τρελλίτσες, κι άλλες μπύρες, γελάει το μαγαζί με την πάρτη μας, δε πειράζει, η φάση είναι τέλεια!
Markas
Μέλος
Και τους βρόντους μας ρίξαμε, και μοναδικές φωτογραφίες καβάλα στη μηχανή τραβήξαμε, και τις μπύρες μας ήπιαμε, και το μπάνιο μας κάναμε.
Σημασία τελικά είναι να έχεις πρόγραμμα!
Σημασία τελικά είναι να έχεις πρόγραμμα!
Markas
Μέλος
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ!
George_M.
..ο Βαρθολομαίος..!
εκουζουλαθηκαν ωρε τα κοπελια....κ μαζι τους κ μεις!!
