Εντουρόβολτα στην Θάσο - 2/10/2012

[Παναγιώτης Κ.]

Το "σφήνωμα" έπεσε την προηγούμενη το πρωί. Ή παρουσία μου ήταν απαραίτητη στην Θάσο για ένα τέταρτο. Όχι περισσότερο, ένα τέταρτο το πολύ. Γιαζίκ. Και εκεί που έβριζα την τύχη μου, ήρθε η φλασιά: Η υπόλοιπη μέρα ελεύθερη, ο καιρός θαυμάσιος, η Θάσος άδεια από κόσμο............. ρε λες. Στο πιτς φυτίλι άνοιγμα του Γούγλη και χάραξη διαδρομής. Θα έκοβα την Θάσο στην μέση και ακολουθώντας δασικούς δρόμους και μονοπάτια, θα έκανα και βουτιά σε δύο φανταστικά μέρη. Δύο μέρη που κάποτε ήταν γνωστά σε ελάχιστους αλλά τώρα πλέον τα βρίσκεις άδεια μόνο από Οκτώβρη μέχρι Μάη.

http://goo.gl/maps/KxPpt

115 χιλιόμετρα την έβγαζε ο Γούγλης, πάνω από τα μισά χώμα...........

Εγερτήριο νωρίς, πακετάρισμα θερμός, καφέ, σάντουϊτς και άλλα χρειώδη στην βαλίτσα, φουλάρισμα και στις 9:15 είμαι στην Κεραμωτή και στις 10:15 ελεύθερος. Βγαίνω από τον Λιμένα, γρήγορη στάση για κατέβασμα πιέσεων στα λάστιχα, το πουκάμισο σαβουριάζεται ευλαβικά στην βαλίτσα και είμαστε έτοιμοι. Αρχίζω το ανέβασμα προς Παναγία, βγαίνω στον κεντρικό για διακόσια μέτρα και μετά πάλι χώμα. Μερικά μονοπάτια έχουν φαρδύνει για να περνάνε τα φορτηγά που κουβαλάνε μάρμαρα από τα νταμάρια. Καλό; ΟΧΙ.........

(Ανοίγει μεγάλη παρένθεση)
Η Θάσος είναι το πλέον πράσινο νησί της Μεσογείου. Το όνομά της το οφείλει στον Θάσσο, αδελφό του Κάδμου, ο οποίος σύμφωνα, με την Ελληνική Μυθολογία, κατά την διάρκεια της αναζήτησης της αδελφής του Ευρώπης, έμεινε για μεγάλο διάστημα στο νησί. Οι εκατοντάδες πηγές βοηθούν ώστε το νησί να έχει οργιώδη βλάστηση, πεύκα, έλατα, πλατάνια, καστανιές και ελιές καλύπτουν το σύνολό του, από την κορυφή του Υψάριου όρους μέχρι την θάλασσα. Έχει καεί κατ' επανάληψη (και βάσει σχεδίου) αλλά τόσο το εύφορο έδαφος όσο και τα άφθονα νερά έρχονται να "σώσουν" την κατάσταση και να την διατηρούν καταπράσινη.
Η οικονομία της Θάσου παραδοσιακά βασιζόταν στην καλλιέργεια της ελιάς, την μελισσοκομία, την κτηνοτροφία, την υλοτομία την ναυπηγική και την εξόρυξη του φημισμένου Λευκού μάρμαρου Θάσου. Αν εξαιρέσουμε λοιπόν την ναυπηγική που έχει ατονίσει και την μελισσοκομία, η πλούσια βλάστησή της στέκεται εμπόδιο στην "ανάπτυξη", εξ' ου και οι εμπρησμοί. (Κλείνει η παρένθεση - πίσω στην βόλτα μας).

Η διάνοιξη λοιπόν των μονοπατιών για να περνάνε τα τριαξονικά έχει ως αποτέλεσμα να έχουν εξαφανιστεί οι πινακίδες που σηματοδοτούσαν τις διασταυρώσεις και η επιφάνεια των μονοπατιών να αλλάζει κάθε χιλιόμετρο. Παχιά πούδρα εδώ, μαρμαρόσκονη εκεί, χώμα παραπέρα, σαθρές πέτρες παραδώθε, πλάκες μάρμαρο παρακείθε............ ό,τι τους είναι εύκολο και πρόχειρο. Σε συνδυασμό με την φυτευτή πέτρα που παραδοσιακά κάλυπτε αυτές τις διαδρομές, κάνουν την οδήγηση αν μη τί άλλο ενδιαφέρουσα.

..............ενώ τα επερχόμενα σύννεφα έδειχναν να σκοπεύουν να προσδώσουν ακόμη μεγαλύτερη ποικιλία στο "μενού". Ευτυχώς έφυγαν ανώδυνα.

Συνεχίζω τα ανηφορικά μονοπάτια στις πλαγιές του Υψάριου, άλλοτε μέσα, άλλοτε πάνω και άλλοτε κάτω από τα σύννεφα.

 

[Παναγιώτης Κ.]

Μετά από μερικά χιλιόμετρα (και αφού κατέβηκα και μια αντιπυρική ζώνη, έτσι για ποικιλία), πατάω ξανά τα παλιά μονοπάτια

Η διαδρομή πανέμορφη, πιο βατή πλέον, αλλά όπου και γυρίσεις το βλέμμα, σαν δαγκωματιές λευκού καρχαρία στα πλευρά φυσητήρα, χάσκουν νταμάρια. Λευκό μάρμαρο Θάσου, η ευχή και η κατάρα του νησιού.

Περνάω από τους "τρεις γκρεμούς", από την τελευταία φορά ο τόπος έχει φανερά αναβαθμιστεί.

Εκατό μέτρα πλέγμα και μια πινακίδα............... Ο ξένος που αν/ίσως/πιθανόν βρεθεί εδώ, σίγουρα θα κατανοήσει πλήρως το Tris Gremi....... Φλερτάρω επικίνδυνα με το εγκεφαλικό μόνο μόνο στην σκέψη του πόσο μπορεί να μας κόστισαν. Ακριβώς απέναντι από την πινακίδα, πεταμένοι όγκοι μάρμαρο "στολίζουν" το τοπίο.

Αει στα διάλα, δεν είμαστε λαός ρε π@#$τη μου...........

 

[VKon]

Δεν είναι άσχημη ιδέα στο άμεσο διάστημα να την κάνουμε αυτή τη βόλτα να ξεμουδιάσουμε λιγάκι.


Sent from space

 

[Παναγιώτης Κ.]

Τα καλύτερα έρχονται..............

Δεν είναι άσχημη ιδέα στο άμεσο διάστημα να την κάνουμε αυτή τη βόλτα να ξεμουδιάσουμε λιγάκι.

Λίγο πιο κάτω ο δρόμος μου με οδηγεί μέσα σε ένα λατομείο. Ο ήλιος σε τυφλώνει έτσι όπως αντανακλάται πάνω στο απόλυτα λευκό μάρμαρο. Δεν χάνω την ευκαιρία για μερικές ακόμα φωτογραφίες.

Τα κυρίαρχα χρώματα της Θάσου, λευκό, πράσινο και γαλάζιο

 

[Παναγιώτης Κ.]

Το πρώτο κομμάτι της χωμάτινης διαδρομής τελειώνει, αλλά όχι εκεί που το υπολόγιζα. Κάποιο μονοπάτι μπέρδεψα και βγήκα στην άσφαλτο λίγο βορειότερα από εκεί που ήθελα. Μικρό το κακό μιας και η διαδρομή είναι πανέμορφη και η άσφαλτος γυαλόχαρτο. Καιρός να στρίψουμε λιγάκι σκέφτομαι......... Ναι, καλά, μην φας, έχουμε γλαρόσουπα. Στην πρώτη αριστερή ένα μεγαλοπρεπές μπαντιλίκι συνοδεύει το στρίψιμο του καρπού....... Ρε μεγάλε, θυμάσαι κάτι πιέσεις που κατέβασες στην αρχή της βόλτας; Χαλαρώνω πάραυτα και αρκούμαι στο να χαζεύω το τοπίο.

Λευκό, Πράσινο και Γαλάζιο, τα χρώματα της Θάσου

Έχοντας χρόνο, κατεβαίνω σε έναν ψαράδικο οικισμό που μέχρι τώρα περιφρονούσα επιδεικτικά περνώντας πάντα "αέρα" από έξω:

Μια όχι και τόσο πετυχημένη "πανοραμική"........

 

[Παναγιώτης Κ.]

Η Γκιόλα........​

Γκιόλα: Λέξη τουρκικής καταγωγής που περιγράφει φυσική ή τεχνητή λίμνη ή αποθήκη νερού.

Υπήρχαν κάποτε μέρη που όταν σε πήγαιναν περνούσες διαδικασία μύησης και έδινες όρκο να μην τα αποκαλύψεις. Ο λόγος απλός: όσο πιο λίγοι τα ξέρουν τόσο καλύτερα. Τί τα θες, η ελληνική ιστορία είναι γεμάτη Εφιάλτες.

Στην γκιόλα λοιπόν πρωτοπήγα πριν από εικοσιπέντε χρόνια. Το τελετουργικό της μύησης - ορκωμοσίας απαιτούσε η πρώτη βουτιά να γίνεται από τον/την νεοφερμένο/η, από το πιο ψηλό σημείο, τα οκτώ μέτρα.......... με αδαμιαία περιβολή. Έκτοτε πολύς κόσμος το έμαθε, βρέθηκαν και μερικοί έξυπνοι να το σηκώσουν και στο διαδίκτυο, άλλοι ακόμα πιο έξυπνοι δώσανε και αναλυτικές οδηγίες του πως να την βρείς, αποτέλεσμα, αν πας καλοκαίρι έχει συνωστισμό. Και φυσικά, σαν γνήσιοι Ελληνάρες, σαν άξια τέκνα των οθωμανών κατακτητών και των φραγολεβαντίνων περαστικών, οι νέοι θαμώνες δεν παραλείπουν να γνωστοποιούν το πέρασμά τους από ό,τι όμορφο έχει να δείξει αυτός ο τόπος, αφήνοντας πίσω τα ίχνη του πολιτισμού τους:

Όμως, όσο και αν προσπαθούν, η ομορφιά της φύσης είναι τέτοια που με το που φτάνεις σε κάνει να ξεχνάς τους κάφρους και να υποκλίνεσαι.

Παρκάρισμα λοιπόν στο τέλος του μονοπατιού, στην πλάτη το σακίδιο και κατάβαση για πέντε λεπτά. Όσες φορές και να έχω πάει, με το που την αντικρίζω μου κόβεται η ανάσα. Μια καταπράσινη λίμνη με κρυστάλλινα νερά, λαξευμένη μέσα σε κάτασπρα βράχια, στην άκρη της θάλασσας.

Είναι Οκτώβρης, είμαι μόνος............... "Αναβιώνω" το τελετουργικό με μια βουτιά στα διάφανα νερά. Το κρύο νερό ξεπλένει την κούραση από το σώμα, καθαρίζει το μυαλό. Μένω ακίνητος να απολαμβάνω την στιγμή. Έξω έχει κύμα, μέσα γαλήνη. Το να βρίσκεσαι σε απόλυτη νηνεμία ενώ ακούς την θάλασσα να σκάει με μανία πάνω στα βράχια ένα μέτρο από το αυτί σου, έχει κάτι το εξώκοσμο........

Τα νερά είναι τόσο διάφανα που βλέπεις την σκιά σου στον βυθό.

Στιγμές απόλαυσης

Τα βράχια και ο ήλιος καίνε, σε πέντε λεπτά ξαναβουτάω. Έχει περάσει μια ώρα που είμαι εδώ και πρέπει να τα μαζεύω αν θέλω να κάνω και την δεύτερη βουτιά της μέρας. Το ανέβασμα παίρνει ένα δεκάλεπτο, ξαναβγαίνω στην άσφαλτο και συνεχίζω τον γύρο του νησιού.........

 

[Παναγιώτης Κ.]

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα είναι η παραλία του Αρχάγγελου με το ομώνυμο μοναστήρι να δεσπόζει πάνω στα γκρεμια.

Ποτέ δεν κατάλαβα το παππαδαριό. Σε καιρούς που οι φτωχοί αντιμετωπίζουν προβλήματα επιβίωσης, θεωρεί πρέπον να ξοδεύει χρήματα για να χτίζει ψηλά ντουβάρια.

Για να κρύψει τί; Την θέα από τα μάτια των περαστικών;

Θου... Κύριε, φυλακὴν τῷ στόµατί µου καὶ θύραν περιοχῆς περὶ τὰ χείλη µου

 

[XR Maniac]

ομορφιες........
να πω κατι για το μαρμαρο Θασου.
το πιο λευκο μαρμαρο στον κοσμο. Η πρωτη ποιοτητα φευγει στο εξωτερικο σε πολύ ψηλη τιμη.
ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζι μας, την βολτα σου...Παναγιωτη

 

[Markas]

Ομορφιές

 

[Παναγιώτης Κ.]

Λίγο πιο πέρα βρίσκονται οι Αλυκές, άλλη μια πανέμορφη γωνιά της Θάσου.

Σε πόσα μέρη άραγε μπορείς να κάνεις μπάνιο σε γαλαζοπράσινα νερά που βρέχουν τα σκαλιά αρχαίου Ναού;

Περισσότερα (και καλύτερα) για τις Αλυκές (με εκπληκτικές φώτο) στο οδοιπορικό του φίλου Φυσικού, από όπου και αντιγράφω:

Η επόμενη στάση γίνεται στις Αλυκές, ένα υπέροχο μέρος που συνδυάζει παραλία για μπάνιο, ταβερνάκια με έναν μοναδικό αρχαιολογικό χώρο.

Αντιγράφω από http://odysseus.cult...sp?obj_id=15401

Στο νότιο άκρο της Νήσου Θάσου βρίσκεται η χερσόνησος της Αλυκής. Στις δύο πλευρές αυτού του ισθμού σχηματίζονται δυο φυσικοί ορμίσκοι με καταγάλανα νερά. Ολόκληρη η χερσόνησος αποτελείται από συμπαγές πέτρωμα λευκού μαρμάρου και ήταν ένα ανοιχτό λατομείο σε όλη τη διάρκεια της αρχαιότητας. Η συνεχής λατόμευση είχε ως αποτέλεσμα να απολαξευτεί ένα μεγάλο μέρος της χερσονήσου σχεδόν ως την επιφάνεια της θαλάσσης. Όταν η στάθμη κατεβαίνει απομένει το αλάτι στα βαθουλώματα που δημιουργήθηκαν από τη λάξευση των μαρμαρίνων όγκων. Οι φυσικές αυτές αλυκές έδωσαν και το όνομα Αλυκή, τοπωνύμιο βεβαιωμένο από την υστεροβυζαντινή εποχή. Ίχνη ανθρώπινης κατοίκησης στη χερσόνησο εντοπίζονται ήδη από τον 7ο αι π.Χ σε λατρευτικό σπήλαιο στον ανατολικό όρμο. Στη θέση αυτή ιδρύθηκε το αρχαίο ιερό τα ερείπια του οποίου αντικρύζει ο επισκέπτης στην ακρογιαλιά του ανατολικού όρμου. Κατά την παλαιοχριστιανική εποχή και ως τον 7ο αι. μ.Χ τη λατρεία στο χώρο συνέχισαν οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Στους νεότερους χρόνους αναπτύχθηκε μικρός οικισμός όπου διέμειναν προσωρινά οι κάτοικοι του Θεολόγου κατά την συγκομιδή του καρπού της ελιάς. Σήμερά ολόκληρη η χερσόνησος έχει χαρακτηρισθεί αρχαιολογικός χώρος και προστατεύευται από το ΥΠΠΟ.

Αμέσως μετά την είσοδο βρίσκεται ο αρχαίος ναός που αναφέρεται πιο πάνω.





Λίγο μετά το ναό συναντούμε μία σαρκοφάγο.





Τα ερείπια της Βασιλικής




Μετά τη Βασιλική το μονοπάτι γίνεται πιο δύσβατο και κινείται κοντά στη θάλασσα αλλά αρκετά ψηλότερα. Ψάχνουμε έναν ημιτελή παρατημένο κίονα. Την πληροφορία την έχουμε βρει στην πολύ κατατοπιστική πινακίδα στην είσοδο του χώρου. Τα κατάλευκα βράχια, από τα οποία έχει αποκοπεί υλικό στην αρχαιότητα κάνουν υπέροχη αντίθεση με το μπλε.









Δεν αργούμε να συναντήσουμε τον κίονα. Είναι εκτυφλωτικός κάτω από το μεσημεριανό φως. Ποιος ξέρει γιατί ξέμεινε εκεί...



Ξαφνικά ανοίγεται μπροστά μας αυτό το υπέροχο τοπίο. Η λιθοκοπή που έχει γίνει ήταν τέτοιας έκτασης που η θάλασσα καλύπτει την πρώην ξηρά. Από εδώ μαζεύανε αλάτι, εδώ οφείλεται το όνομα Αλυκές.







Στις τρύπες που φαίνονται στους βράχους έδεναν τα πλοία στην αρχαιότητα.



Ένα μικρό σπηλαιώδες άνοιγμα κοντά στη θάλασσα έχει μετατραπεί σε εκκλησάκι.



Μετά τη κατατοπιστικότατη αυτή παρένθεση από τον Τάκη (φυσικό), επανερχόμαστε στην βόλτα μας.

Στον δρόμο σταματάω για μερικές σποραδικές φώτο.

Λευκό, Γαλάζιο, Πράσινο:

Πόσο διαφορετικά συναισθήματα από το προηγούμενο μοναστήρι σου προκαλεί αυτός ο ναός;

Όταν η φύση κάνει γλυπτική.

Και μετά την Χρυσή Άμμο...............

..........χώμα ξανά. Όπως δείχνει και η ταμπέλα (εδώ δεν έγιναν διαπλατύνσεις και την γλύτωσε) 11 χιλιόμετρα χωματόδρομος. Η προγραμματισμένη στάση είναι περίπου στην μέση.

Μια φώτο και την γριούλα, και ξεκινάμε.

 

[Παναγιώτης Κ.]

Το καλό με τους χωματόδρομους που ακολουθώ είναι πως αγκαλιάζουν την ακτογραμμή και μετά από κάθε στροφή σε περιμένουν τέτοιες εικόνες, η μια πίσω από την άλλη

Είμαι τόσο απορροφημένος με την μαγεία, που ξαφνικά βρίσκομαι σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με ένα αγκωνάρι, αλλά, λίγο πριν το οριστικό συμβόλαιο, πατάω πόδι και η αγορά παραθαλάσσιου οικοπέδου αποφεύγεται. Πως στο διάολο το 'σωσα, ακόμα δεν το κατάλαβα.

Λίγο πριν τις δυο παραλίες που είναι η επόμενη στάση μου, υπάρχει ένας μώλος φόρτωσης μαρμαρόπετρας.

Τα ανατρεπόμενα φέρνουν την "άχρηστη" μαρμαρόπετρα και αυτή από εδώ μεταφορτώνεται σε φορτηγά πλοία. Στην μαρμαρόσκονη που δημιουργείται από την τριβή της μαρμαρόπετρας οφείλουν το κατάλευκο χρώμα τους οι δύο επόμενες παραλίες. Άγνωστες και αυτές στον πολύ κόσμο μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ήταν αγαπημένο σημείο για όσους προτιμούσαν την ησυχία και την απομόνωση. Όμως, (γιατί πάντα πρέπει να υπάρχει ένα "όμως" η μία έγινε πλέον διάσημη, πλάκωσαν οι Ούνοι, άνοιξε μπητσόμπαρο, ήρθε επιτέλους ο "πολιτισμός". Περνάω την πρώτη που εξακολουθεί (ευτυχώς) να είναι άσημη..............

.....και φτάνω στην δεύτερη, την "διάσημη" πλέον Σαλιάρα. Όταν είχαμε περάσει πριν από δυο και κάτι μήνες με τον Στέφανο, μπορούσες να πας από την μιά άκρη του όρμου μέχρι την άλλη χωρίς να βρέξεις τα πόδια σου, απλά πατώντας στα κεφάλια των λουομένων. Είχα μια κρυφή ελπίδα πως το μπαράκι θα ήταν κλειστό, πως δεν θα είχε ψυχή...............

........έπεσα όμως έξω:

Δεν ήταν και άσχημα, αλλά προτίμησα να γυρίσω πίσω στην προηγούμενη, την έρημη, την άσημη, χωρίς ομπρέλες, χωρίς μπήτια, χωρίς παρκαδόρο...........

Μετά από άλλη μια βουτιά "με απ' όλα" (βλέπε καφέ - τσιγάρο - σάντουϊτς), πήρα τον δρόμο της επιστροφής για τον Λιμένα. Βιαστικά αυτή την φορά και χωρίς φώτο για να μην χάσω το φέρρυ.

Με την παχιά σκόνη της βόλτας πάνω μας, ανταλλάξαμε όρκους αιώνιας πίστης και είπαμε πως θα το ξανακάνουμε στην πρώτη ευκαιρία.

 

[Παναγιώτης Κ.]

Επιστροφή στην βάση μας, ένα πλήρες "πρόγραμμα φροντίδας" για την γριούλα, και πάμε για άλλα.

 

[yns]

Τι να πει κανείς; Για τον τρόπο γραφής, για τα τέλεια μέρη που μόλις γνώρισα, για τις πανέμορφες φωτογραφίες;

Κάτι τέτοια βλέπω και γουστάρω όλο και περισσότερο αυτό που κάνουμε εδώ...

Παναγιώτη, να'σαι πάντα γερός να ταξιδεύεις και να μοιράζεσαι τις εμπειρίες σου τόσο όμορφα...

 

[anegis]

Μπράβο φιλε μου για τη βόλτα και την παρουσίαση...
Ήμουν το καλοκαίρι με αυτοκίνητο και οικογένεια στη Θασο και υποσχέθηκα να πάω και με τη μηχανή...
Η Γκιολα πράγματι ειναι απο τα πιο πολυσύχναστα μέρη στο νησί...

Να σαι καλά να κανεις τέτοιες βόλτες και να τις μοιράζεσαι μαζί μας.

 

[Παναγιώτης Κ.]

Μπράβο φιλε μου για τη βόλτα και την παρουσίαση...
Ήμουν το καλοκαίρι με αυτοκίνητο και οικογένεια στη Θασο και υποσχέθηκα να πάω και με τη μηχανή...
Η Γκιολα πράγματι ειναι απο τα πιο πολυσύχναστα μέρη στο νησί...

Να σαι καλά να κανεις τέτοιες βόλτες και να τις μοιράζεσαι μαζί μας.

"Γκιόλα" παίδες μόνο Μάιο (για τους τολμηρούς, μιας και τα νερά της τότε είναι παγωμένα), ή Οκτώβριο. Λίγο τυχερός να είσαι, την απολαμβάνεις privé.....

 

[xurxes]

μΕ αρέσει ο τρόπος σκέψης κ γραφής σου φίλε Παναγιώτη

Ομορφα τοπία, υπέροχες θαλασσες ,,,, ευχαριστούμε

 

[paschalis]

Υποδειγματικη,γεματη και μοτοσυκλετιστικη παρουσιαση.
Παναγιωτη τωρα γνωριζομαστε,νομιζω ομως πως σε βλεπω χρονια στους δρομους.
Και πρεπει να σου πω πως για μενα εισαι αυτοπροσωπως
ο βασικος λογος για τον οποιο ανοιξε αυτη εδω η σελίδα.
Καλη μας συνεχεια!

 

[man gs]

Παναγιωτη πολυ ωραια η βολτα και το φωτορεπορταζ για το πανεμορφο νησι της Θασου που οσοι δεν το εχουν επισκεφτει χανουν.
Ευκαιρια λοιπον, να βαλω και εγω καποιες φωτο και πληροφοριες και οποιος χρειαστει κατι παραπανω, εμεις εδω ειμαστε.

 

[man gs]

Λιγο πιο πανω απο τις Ανω Μαριες βρισκεται και μια τεχνιτη λιμνη.

 

[man gs]

Συνεχιζοντας τον φαρδυ χωματοδρομο

φτανεις στο ορειβατικο καταφυγιο Θασου

οπου η θεα ειναι απλετη
απο κατω η Χρυση Αμμος

λιγο πιο πανω η κορυφη του νησιου Υψαριο