Παναγιώτης Κ.
Μέλος
Turbo: Πίσω στην δεκαετία του '80, λέξη "μαγική", συνυφασμένη με επιδόσεις και τεχνολογία. Και οι τέσσερις μεγάλοι της Ιαπωνίας ανεβαίνουν στο "τραίνο" με μοντέλα που σύντομα ξεχάστηκαν.
Honda CX 500 & 650 Turbo
Yamaha XJ 650 Turbo
Suzuki XN 85 turbo
Kawasaki GPZ 750 turbo
Τριάντα χρόνια μετά, φαίνεται πως η επιστροφή του turbo στις μηχανές είναι προ των πυλών: Ήδη η Χόντα έχει καταθέσει αρκετές ευρεσιτεχνίες που οδηγούν στο συμπέρασμα πως δουλεύει πάνω σε δύο τουλάχιστον διαφορετικά projects.
Το πρώτο περιγράφει έναν παράλληλο δικύλινδρο κινητήρα, στην ουσία μισό κινητήρα VFR 1200, όπου οι πίσω κύλινδροι δίνουν την θέση τους σε κάποια μορφή υπερσυμπίεσης + τον εναλλάκτη θερμότητας. Υπολογίζεται απόδοση 160 ίππων στον στρόφαλο από μόλις 600 cc.
To δεύτερο σύστημα αφορά έναν μικρό εν σειρά τετρακύλινδρο που θα έχει έναν μικρό υπερσυμπιεστή εμπρός και χαμηλά, που θα παίρνει κίνηση απευθείας από τον στρόφαλο. Ο κινητήρας θα είναι τοποθετημένος "ανάποδα" σε σχέση με την πάγια πρακτική, θα έχεις δηλαδή την εισπνοή του από εμπρός και την εκπνοή (εξατμίσεις) στην πίσω πλευρά.
Από τις πατέντες που έχουν κατατεθεί δεν είναι σαφές αν η Χόντα θα προχωρήσει σε λύσεις υπερσιμπιεστή, στροβιλοσυμπιεστή ή κάποιο υβριδικό συνδυασμό τους, είναι όμως σαφές πως οι επερχόμενες (2017) προδιαγραφές ρύπων θα έχουν σοβαρό αντίκτυπο σε όλους τους κατασκευαστές. Άλλωστε το ίδιο δρόμο (της υπερπλήρωσης) διερευνούν και η Γιαμάχα και η Σουζούκι.
Όπως λοιπόν γίνεται εδώ και χρόνια στα αυτοκίνητα, οι μεγάλοι ατμοσφαιρικοί κινητήρες σύντομα θα είναι παρελθόν και στις μηχανές, τουλάχιστον σε επίπεδο παραγωγής μεγάλης κλίμακας. Όσοι λάτρεις, σπεύσατε να αρπάξετε ένα δείγμα για να το βρούνε τα εγγόνια σας στο γκαράζ........
Honda CX 500 & 650 Turbo
Yamaha XJ 650 Turbo
Suzuki XN 85 turbo
Kawasaki GPZ 750 turbo
Τριάντα χρόνια μετά, φαίνεται πως η επιστροφή του turbo στις μηχανές είναι προ των πυλών: Ήδη η Χόντα έχει καταθέσει αρκετές ευρεσιτεχνίες που οδηγούν στο συμπέρασμα πως δουλεύει πάνω σε δύο τουλάχιστον διαφορετικά projects.
Το πρώτο περιγράφει έναν παράλληλο δικύλινδρο κινητήρα, στην ουσία μισό κινητήρα VFR 1200, όπου οι πίσω κύλινδροι δίνουν την θέση τους σε κάποια μορφή υπερσυμπίεσης + τον εναλλάκτη θερμότητας. Υπολογίζεται απόδοση 160 ίππων στον στρόφαλο από μόλις 600 cc.
To δεύτερο σύστημα αφορά έναν μικρό εν σειρά τετρακύλινδρο που θα έχει έναν μικρό υπερσυμπιεστή εμπρός και χαμηλά, που θα παίρνει κίνηση απευθείας από τον στρόφαλο. Ο κινητήρας θα είναι τοποθετημένος "ανάποδα" σε σχέση με την πάγια πρακτική, θα έχεις δηλαδή την εισπνοή του από εμπρός και την εκπνοή (εξατμίσεις) στην πίσω πλευρά.
Από τις πατέντες που έχουν κατατεθεί δεν είναι σαφές αν η Χόντα θα προχωρήσει σε λύσεις υπερσιμπιεστή, στροβιλοσυμπιεστή ή κάποιο υβριδικό συνδυασμό τους, είναι όμως σαφές πως οι επερχόμενες (2017) προδιαγραφές ρύπων θα έχουν σοβαρό αντίκτυπο σε όλους τους κατασκευαστές. Άλλωστε το ίδιο δρόμο (της υπερπλήρωσης) διερευνούν και η Γιαμάχα και η Σουζούκι.
Όπως λοιπόν γίνεται εδώ και χρόνια στα αυτοκίνητα, οι μεγάλοι ατμοσφαιρικοί κινητήρες σύντομα θα είναι παρελθόν και στις μηχανές, τουλάχιστον σε επίπεδο παραγωγής μεγάλης κλίμακας. Όσοι λάτρεις, σπεύσατε να αρπάξετε ένα δείγμα για να το βρούνε τα εγγόνια σας στο γκαράζ........
