Whiteyez
Μέλος
H φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον dj-xantzi, ο οποίος ήταν πολύ τυχερός γιατί 160 άλογα δεν τα πιάνει εύκολα ο φακός.
Έχω πιει τσιπουράκια και έχω φάει μπριζολίδια εκεί κάτω από την παχιά σκιά του πλατάνου... Το καλοκαίρι σφίζει από ζωή το χωριό!
Στον ''Πλατανο'' επεσε πριν πολλα χρονια ενας κεραυνος.
Σκοτωσε επιτοπου ενα παιδι 18 χρονων ενω η μητερα του κι ο αδερφος του
που ηταν μεσα εκεινη την ωρα και χτυπηθηκαν, εφυγαν κι αυτοι απο τη ζωη μετα απο 3-4 χρονια.
Το Δοτσικο εχει κακη σχεση με τους κεραυνους,πριν απο λιγα χρονια
εσκασε αλλος ενας σε σπιτι ανημερα Πρωτομαγια ευτυχως χωρις θυματα.
Καποιοι σχετιζουν την καταρα των κεραυνων με την αγνωστη ιστορια των Ιταλων αιχμαλωτων που ηταν εκει
και που εχασαν τη ζωη τους υπο αδιευκρινιστες συνθηκες.
Βρηκα στο νετ ψαχνοντας πως οι θανατοι οφειλονταν σε ενα δηλητηριωδες φυτο που ετρωγαν καθημερινα
και τιποτα αλλο σχετικο..Αν γνωριζει κανεις κατι παραπανω ας το γραψει..
Ένα ρετούς το κάνω πάντα αποφεύγοντας όμως υπερβολές. Για αυτό είναι σε RAW μορφή αρχικά όπως ακριβώς δηλαδή τις συλλαμβάνει ο αισθητήρας της ψηφιακής μηχανής για να τις ρετουσάρω αργότερα όπως θέλω. Μια καλή φωτογραφία όμως φαίνεται με το πρώτο μάτι από την οθόνη της φωτογραφικής μόλις την τραβάς.Σωκράτη ένα μεγάλο μπράβο για την διήγηση και τις φώτο. Είσαι μεγάλος καλλιτέχνης
Ερώτηση: τις φώτο; Τις φιλοτέχνησες ηλεκτρονικά;
Είναι απίστευτες! Μπράβο σου!!!
Αυτές οι ιστορίες είναι το αλάτι και το πιπέρι για κάθε μια περιοχή.Σχετικά με τους Ιταλούς στο Δοτσικό χθες μου αφηγήθηκε την ιστορία κάποιος γνωστός μου. Στο χωριό είχαν φτάσει οι Ιταλοί στρατιώτες , με κάποιους από αυτούς να έχουν φυματίωση. Μαζί τους υπήρχε και ένας Ιταλός γιατρός στρατιώτης ο οποίος παρέμεινε μαζί τους ακόμη και μετά το τέλος του πολέμου , αρνούμενος να τους εγκαταλείψει εκεί και να φύγει με το στράτευμα πίσω στη χώρα του. Οι ασθενείς του πέθαναν τελικά από φυματίωση και ο ίδιος έμεινε στο χωριό προσφέροντας τις υπηρεσίες του στους κατοίκους του Δοτσικού και όλων των γύρω χωριών που πλέον είχαν γιατρό στην περιοχή τους. Μετά από λίγα χρόνια πέθανε και ίδιος από φυματίωση ενώ στο χωριό υπάρχει ακόμη το τάφος του. Μην φανταστείτε κανένα μεγάλο τάφο , αλλά αν ρωτήσετε στο χωριό θα σας πουν που είναι , πριν χρόνια ο γνωστός μου που μου το εξιστόρησε είχε επισκευτεί το χωριό για να κάνει ένα τρισάγιο στον Ιταλό γιατρό, μιας και ήταν ένα φωτεινό παράδειγμα και μακάρι όλοι οι γιατροί να ακολουθήσουν το ήθος του.
Ρε μούτρε....κλαίω !!!!! Θα με πεθάνεις ...... στο τέλος !!!!Ξημερωνει κυριακη και η αλλαγη της ωρας εχει μπερδεψει ολο τον κοσμο. Ενα πετειναρι κοντεψε να χτυπησει αναβολη.
Μεχρι να μαζεψω, να φορτωσω εχει παει 7.30. Να σημειωσω οτι κατα τις 12 πηγα για υπνο και αγνοουσα τα happenigs των βραδυνων εκδηλωσεων.....
Περνω τηλ τον Πασχαλη σιγουρος οτι θα ηταν με τον Ηλια για καφε σε κανα παραδοσιακο καφενεδακι.
Χτυπαει μια, χτυπαει δυο, παει τρεις, τεσσερις, πεντε, παω να το κλεισω ακουω τον Πασχαλη απανταει.
-Ελα που ειστε να ερθω.
-Στο δωματιο ειμαστε.
Κενο....... Εσυ που εισαι;
-Κατω στο καφε του Ξενοδοχειου.....
-Ερχομαι
Ερχεται κατω με κατι ματια στο πατωμα.
-Αγορι δυσκολη νυχτα;;;; Λεω....
-Πηγαμε για υπνο κατα τις 3.30. Πρωτα ξεκινησε να κοβει δρυ........ Μετα πηρε το κομπρεσσερ και εσπαγε τσιμεντο..... Κατα τις εξι γυριζει πλευρο ο Χαρης
και φωναζει "μπορω να εχω λιγη ησυχια;;;;" που νομιζε οτι ηταν ρε μ@λ@κ@;;;;; σινεμα;;;;
Η απογνωση ενος ανθρωπου που δε κοιμηθηκε καθολου ενω ενα δακρυ ηταν ετοιμο να κυλησει στο μαγουλο.
Ηπια τον καφε μου σιωπηλος και ο μονος θορυβος που ακουγοταν ηταν απο τον κυρ Νικο που ετοιμαζε το πρωινο ο οποιος ειχε παει για υπνο στις 5.30...
Μετα απο κανα μισαωρο κατεβηκε και ο Ηλιας φρεσκαδουρα και χαμογελαστος.
-Τι εγινε Λιακο;;;; Κοιμηθηκες καλα;;; ειπα.....
-Μπα φιλε. Δεν κοιμηθηκα και πολυ καλα......
Προς τιμην του ο Πασχαλης επεδειξε Ιωβεια ψυχραιμια και δεν σχολιασε - απαντησε τιποτα.
Ετσι γιναν τα πραματα και οποιος εχει διαφορετικη αποψη να την πει τωρα αλλιως να σιωπησει........
ΤΑ ΚΕΙΚ φίλε μου, γιατί το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Δεν ήξερες ποιο να προτιμήσειςΩραία ήταν.....αλλά και ο καφές στη Λίμνη της Καστοριάς με το κέικ της Ξανθής ΤΡΕΛΛΟΚΟΡΙΤΣΟ!!! άλλο πράμα !!!
Σταύρο The Doctor να τη χαίρεσαι!11
Τη συνταγή να μου στείλεις....