Είναι αστείο αυτό το νήμα γιατί ακριβώς αυτό σκεφτόμουν προ ημερών, βλέποντας μερικά "συλλεκτικά μόνο για γνώστες και ειδήμονες" μηχανάκια σε τιμές κοσμημάτων, όχι απλά χρυσού.
Πόσων ετών θεωρείται το μηχανάκι 10 ετών; 15; 20;
Αν σκεφτούμε ότι η ανθρώπινη "γενιά" θεωρείται η 20ετία περίπου και η μοτο-γενιά είναι 2 ως 4, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι περίπου 7 προς 1.
Και τώρα ξεκινάει η θεωρία που έχουμε δει σε πολλά θέματα ήδη γιατί την γενική ερώτηση ο κάθε ένας την περνάει από το προσωπικό του φίλτρο και απαντάει για τα βιώματά του.
Δηλαδή ρε φιλαράκι το ΚΟΥΚΛΙ της δεκαετίας είναι 70χρονος άνθρωπος; Ε, πιθανώς, αν ζει την ζωή του. Στην δεκαετία πόσα χιλιόμετρα έχει μαζέψει; 150,000; Κάτι λίγο λαδάκι θα καίει, κάτι λίγο θα στάζει, κάτι λίγο θα έχει ξεραθεί, κάτι λίγο έχει σκουριάσει. Δεν αλλάζουν όλα αυτά; Ε φυσικά και ναι ως ένα σημείο, γιατί τίθεται και το θέμα κόστους. Αν δεν ενδιαφέρει, τότε μπορεί κάλλιστα να κάνει εσωτερικά αλλαγές οργάνων (το όνειρο sci-fi του κάθε πλούσιου στο "νησί" με τον Γιούαν και την Σκάρλετ, καλά θυμάμαι; ), να αλλάζουν "κουρασμένα" ψαλίδια/πλαίσια, ηλεκτρικά, μπορεί να αλλάζει δέρμα και να κάνει πλαστικές, με το αποτέλεσμα να είναι στο χέρι του γιατρού, μπορεί να είναι εξαιρετικό, μπορεί γελοίο.
Αν δεν ζει την ζωή της, τότε γερνάει πιο αργά. Αλλά είναι ζωή η καραντίνα, όπως ανακαλύψαμε δεν είναι. Ο δεσμοφύλακας χαρούμενος όμως γιατί η garage queen του "κράτησε αξία", βέβαια σε μιά δεκαετία που λέγαμε πριν μπορεί να μην είχε τριψίματα και ουλές, να μην ρυτίδιασε από τον ήλιο, να μην κουράστηκαν τα κόκκαλα αλλά πλαστικά και λαστιχένια κομμάτια πάλι φθορά την έχουν και θα θέλουν το κατιτίς τους. Δείχνει, δεν είναι όμως, νέα. Υπάρχουν πολλές Ζωζώκες εκεί έξω βέβαια που λένε στην ταυτότητα "68000" και ξεχνάνε ένα "2" μπροστά, αν δεν το γράφει δεν υπάρχει.
Δυστυχώς, όποιος αρνείται να το δει, εθελοτυφλεί. Και ωραία είναι να μένεις στο "αυτό ξέρω, αυτό έχω, δεν χρειάζομαι τίποτα παραπάνω", αλήθεια, σεβαστό. Αλλά ο κόσμος προχωράει. Χρειάζεται πχ το "αυτόματο μιζάρισμα" ή το "αυτόματο μαρσάρισμα στην εκκίνηση" της Σουζούκι, λες και είμαστε χαζοί και δεν έχουμε έλεγχο στο δάχτυλο ή το χέρι μας; Χρειάζεται το να βλέπεις τι ταχύτητα έχεις στο κιβώτιο λες και δεν ξέρεις να μετράς; Χρειάζεται το σίφτερ και το οτο μπλίπερ; Χρειάζεται ηλεκτρικό μαντζαφλάρι να σου ρυθμίζει το ελατήριο και τις αποσβέσεις, ακόμα χειρότερα να σου ανεβοκατεβάζει την ζελατίνα; Χρειάζεται το κρουζ κοντρόλ; Τα -πολύ φρέσκα- ραντάρ; Οι ταμπλετοθόνες, όταν χαλλλλαρά μπορείς να έχεις τις ίδιες πληροφορίες με 3 άλλες συσκευές; Χρειάζονται οι μικρότερες ανοχές, οι λιγότεροι μηχανικοί θόρυβοι, το πιο ανάλαφρο στροφάρισμα, οι αντικραδασμικοί, ο έλεγχος σούζας και σπιναρίσματος; Τα λεντόφωτα και οι προβολείς κλίσεως; Τα 'χες και στο χωριό σου; Ανεβαίνω στο 950 σήμερα (και χρησιμοποιώ αυτό σαν παράδειγμα τώρα γιατί δεν το ξέρω το μηχανάκι muscle memory όπως το fazer) και δεν βρίσκω τίποτα "γνώριμο" γιατί ψάχνω όλες τις ευκολίες που έχει το XR και... ντροπή μου λίγο αλλά δεν μπορούσα να αλλάξω ταχύτητα γιατί δεν θυμόμουν ότι δεν έχει QS και το μοτέρ με ξελάσπωσε από την έλλειψη gear indicator, δεν ήθελα να πιέσω τα φρένα γιατί δεν έχει ABS και είναι ξένο, αλλά ναι, δεν έχει κάτι αξιομνημόνευτο για ασφάλτινη χρήση και η στοκ ανάρτηση πρέπει να είναι θλίψη, αυτή ήταν καλή. Γιατί τα λέω αυτά, γιατί στο τέλος της βόλτας που το μυαλό είχε μπει στο mode "μιλφ" ήταν όλα καλά. Αλλά με το XR (και το με το 1290) αυτό που έπρεπε να συνηθίσω είναι το πόσο τραγικά μακριά είναι το όριό του από αυτό που το μυαλό είχε καταγράψει ως κανονικότητα, τα χρόνια εξέλιξης δεν κρύβονται. Κάποιος ξένος δοκιμαστής το είχε γράψει στα συγκριτικά 990/790 ότι το 990 είναι εξίσου ή ίσως οριακά πιο γρήγορο στην πίστα δοκιμών, αλλά δεν θα μπορούσες να διατηρήσεις την ταχύτητα για πολλούς γύρους, κουραστικό.
Λοιπόν, είναι τρομερή εικόνα τα γεροντάκια στα παγκάκια. Εντάξει, τότε που δεν ήταν έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και απειλή κατά της ζωής να κάθεσαι στο παγκάκι. Να έχουν περάσει μιά ζωή αγαπημένοι και να στηρίζονται ο ένας στον άλλο, να μην μπορούν να σκεφτούν πως είναι η ζωή μόνοι (και συχνά καταλήγουν να πεθαίνουν μαζί από το μαράζι του επιβιώσαντα). Αυτό το "The notebook" έχει κάψει μυαλά και μυαλά κορασίδων, αχ, αυτός είναι ο έρωτας, να της διαβάζει κάθε μέρα αποσπάσματα από την ζωή τους, "θυμάσαι τότε που...". Είναι ΚΑΙ αυτός έρωτας όντως. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι αν περάσει το 20χρονο το τουμπανέιρο τρέχοντας μπροστά από το ίδιο παγκάκι, ε, δεν μπορεί, κάτι λίγο, έστω για μιά στιγμή, θα θυμηθούν από τα νιάτα τους και εκείνος και εκείνη. Δεν σημαίνει ότι αγαπιούνται λιγότερο αν θα ήθελε αυτός να πιάσει ένα βυζί που δεν πέφτει πιο κάτω από τον αφαλό της ή εκείνη να περάσει το χέρι της στο σίξπακ και να πιάσει ζαρζαβατικό βιολογικής καλλιέργειας που μεγαλώνει χωρίς χημικά πρόσθετα στο μποστάνι. Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ δεν έδωσε ένα μύριο για να περάσει ένα βράδυ με τα Golden Girls και ας ήταν επιτυχημένες, διάσημες, καλοκρατημένες για τα χρόνια τους και "πεταχτούλα" η μία.
Που θέλω να καταλήξω γιατί το πήγα βόλτα RTW, η ηλικία είναι σχετική. Στην αγγελία, αυτός που δηλώνει ότι κρατάει αγέραστο χρυσάφι, συνήθως κρατάει ΛΟΛ, ομιτζί, τρία κλούβια αυγά. Στην προσωπική του ζωή, ζει στον παράδεισο με οτιδήποτε τον κάνει να νιώθει καλά ανεξαρτήτως ηλικίας του και της μοτοσικλέτας και καλά κάνει.
Το 950 που οδήγησα σήμερα ή και το fazer που το αγαπώ πολύ για να μην λέω για τα ξένα, έχει την μυρωδιά "γριάς" και την οικειότητα που μόνο η τριβή του χρόνου μπορεί να φέρει, κουβαλάει όνειρα και αναμνήσεις κατά το άσμα. Φαίνεται πόσο γερασμένο είναι (γιατί την έχει πιεί την ζωή του/μας με το μπουρί της σόμπας). Αυτός που πουλάει fazer σαν το δικό μου 5800 ευρώ στο ψαρ να'ναι καλά το παιδί και να βρει αγοραστή να αγαπήσει το μηχανάκι όπως του αξίζει γιατί του αξίζει όντας απίθανα απρόσμενα καλό, αλλά πάμε πάλι πιο πάνω, είναι τρα-γι-κη τιμή ακόμα και για την κατάσταση "κούτα" που δείχνει ότι είναι. Στα ίδια λεφτά έρχεται μονδελάκιο 2012 990SMT από τις γνωστές αγορές τις αποσχισμένες, ABSάτο, τριάντα κιλά ελαφρύτερο, φουλ κομφόρ. Δεν σκάει το κοντέρ στα 260+ αλλά μεταξύ μας τώρα, ποιός νοιάζεται, είναι "αλλού".