Εδώ τελειώνει η αφήγησή μου. Εδώ τελειώνει και η περιγραφή μίας βόλτας η οποία με είχε αγχώσει πολύ μια και προσωπικά δοκίμασα διάφορα πράγματα για πρώτη φορά. Διαμονή το χειμώνα ανάμεσα στα χιόνια για παράδειγμα. Και ευτυχώς όλα κύλισαν ομαλά και μας έκανε το χατίρι ο καιρός. Και δε χρειάστηκε να δοκιμάσω και την αδιαβροχοποίηση της σκηνής, την αντοχή της στον αέρα ή τον υπνόσακο σε θερμοκρασίες κάτω του μηδενός. Όλα αυτά τα αφήνουμε για του χρόνου. Γιατί για του χρόνου; Μα γιατί περάσαμε τόσο καλά που μας άνοιξε η όρεξη και σκοπεύουμε να το κάνουμε θεσμό, τη χειμερινή μάζωξη στα βουνά!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΛΟΙΠΟΝ ΚΟΠΕΛΙΑ!