Τέλη Νοέμβρη και έπλενα αμέριμνος την μηχανή μου. Ότι είχα γυρίσει από ένα φανταστικό 3ήμερο στα βουνά της Πίνδου και των Τζουμέρκων.
Στην αυλή του πατρικού λοιπόν σενιάρω με πολύ προσοχή την λεγάμενη και στο τέλος την κουκουλώνω στο πάρκινγκ της.
Από τότε μάλλον δεν είδα ξανά τα κλειδιά της . κάποια στιγμή γύρω στα μέσα Δεκέμβρη που πήγα να βάλω τον φορτιστή για την μπαταρία χρησιμοποίησα ασυναίσθητα τα 2α κλειδιά. Προς το τέλος Δεκέμβρη όταν χρειάστηκε να την κινήσω φάνηκε το κενό. Τα κλειδιά άφαντα.. έφερα τον κόσμο ανάποδα έψαξα σε σημεία που μόνο τον Τζίμι Χόφα θα έβρισκα αλλά και πάλι τίποτα. Μεγάλη απογοήτευση αφού όλα έτειναν στο ότι είχαν πέσει από το τσαντάκι μου ,όταν κάποια στιγμή σε μια διαδρομή μέσα στην πόλη με το παπί ,είχε μείνει ανοιχτό.
Το ψάξιμο συνεχίστηκε και περαιτέρω δηλαδή πως και που βγάζω καινούρια, πώς αλλάζω κλειδαριές στις βαλίτσες και άλλα πολλά…
Το μόνο που δεν είχα κάνει τόσο καιρό, αλλά το είχα στο μυαλό μου, ήταν να κάνω μια ερώτηση στην αστυνομία μπας και κάποιος άνθρωπος τα βρήκε και τα παρέδωσε. Το σενάριο αυτό στο μυαλό μου φάνταζε από πολύ δύσκολο ως απίθανο, αλλά γύριζε μέσα στο κεφάλι μου.
Ενώ λοιπόν περνάω συχνά έξω από Α.Τ. της περιοχής δεν το έπαιρνα απόφαση μέχρι χθες το μεσημέρι. Σταμάτησα στο φυλάκιο έκανα μια ερώτηση στον φύλακα που μέχρι χθες μπορώ να πω ότι τον έκραζα μέσα μου και λόγω παρουσιαστικού. Μου απάντησε ευγενέστατα και με έστειλε να ρωτήσω Α.Υ. της ασφάλειας καθώς εκεί μου είπε ότι πιθανόν αφήνουν τα ευρήματα. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή ο Αξιωματικός με φώναξε στον γραφείο του και του εξήγησα τι ακριβώς είχα χάσει πως ήταν το μπρελόκ και τι είχε, όχι πως μου το ζήτησε αλλά η περιγραφή σκέφτηκα πάντα βοηθάει. Κατόπιν μου έδειξε ένα συρτάρι γεμάτο κλειδιά να ψάξω.. προς μεγάλη μου έκπληξη στο πίσω μέρος του συρταριού κάτω από άλλα κλειδιά βλέπω το μπρελόκ μου με τα κλειδιά όλα εκεί. Μετά από σχεδόν 2,5 μήνες τα βρίσκω πάλι, φοβερό συναίσθημα.
Δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο του ανθρώπου που τα βρήκε και μπήκε στον κόπο να τα παραδώσει. Για αυτό και τον ευχαριστώ δημόσια από εδώ για το σθένος του και την μεθοδικότητά του.
ΦΙΛΕ-Η ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ..
Στην αυλή του πατρικού λοιπόν σενιάρω με πολύ προσοχή την λεγάμενη και στο τέλος την κουκουλώνω στο πάρκινγκ της.
Από τότε μάλλον δεν είδα ξανά τα κλειδιά της . κάποια στιγμή γύρω στα μέσα Δεκέμβρη που πήγα να βάλω τον φορτιστή για την μπαταρία χρησιμοποίησα ασυναίσθητα τα 2α κλειδιά. Προς το τέλος Δεκέμβρη όταν χρειάστηκε να την κινήσω φάνηκε το κενό. Τα κλειδιά άφαντα.. έφερα τον κόσμο ανάποδα έψαξα σε σημεία που μόνο τον Τζίμι Χόφα θα έβρισκα αλλά και πάλι τίποτα. Μεγάλη απογοήτευση αφού όλα έτειναν στο ότι είχαν πέσει από το τσαντάκι μου ,όταν κάποια στιγμή σε μια διαδρομή μέσα στην πόλη με το παπί ,είχε μείνει ανοιχτό.
Το ψάξιμο συνεχίστηκε και περαιτέρω δηλαδή πως και που βγάζω καινούρια, πώς αλλάζω κλειδαριές στις βαλίτσες και άλλα πολλά…
Το μόνο που δεν είχα κάνει τόσο καιρό, αλλά το είχα στο μυαλό μου, ήταν να κάνω μια ερώτηση στην αστυνομία μπας και κάποιος άνθρωπος τα βρήκε και τα παρέδωσε. Το σενάριο αυτό στο μυαλό μου φάνταζε από πολύ δύσκολο ως απίθανο, αλλά γύριζε μέσα στο κεφάλι μου.
Ενώ λοιπόν περνάω συχνά έξω από Α.Τ. της περιοχής δεν το έπαιρνα απόφαση μέχρι χθες το μεσημέρι. Σταμάτησα στο φυλάκιο έκανα μια ερώτηση στον φύλακα που μέχρι χθες μπορώ να πω ότι τον έκραζα μέσα μου και λόγω παρουσιαστικού. Μου απάντησε ευγενέστατα και με έστειλε να ρωτήσω Α.Υ. της ασφάλειας καθώς εκεί μου είπε ότι πιθανόν αφήνουν τα ευρήματα. Μετά από ολιγόλεπτη αναμονή ο Αξιωματικός με φώναξε στον γραφείο του και του εξήγησα τι ακριβώς είχα χάσει πως ήταν το μπρελόκ και τι είχε, όχι πως μου το ζήτησε αλλά η περιγραφή σκέφτηκα πάντα βοηθάει. Κατόπιν μου έδειξε ένα συρτάρι γεμάτο κλειδιά να ψάξω.. προς μεγάλη μου έκπληξη στο πίσω μέρος του συρταριού κάτω από άλλα κλειδιά βλέπω το μπρελόκ μου με τα κλειδιά όλα εκεί. Μετά από σχεδόν 2,5 μήνες τα βρίσκω πάλι, φοβερό συναίσθημα.
Δυστυχώς δεν υπήρχε κάποιο στοιχείο του ανθρώπου που τα βρήκε και μπήκε στον κόπο να τα παραδώσει. Για αυτό και τον ευχαριστώ δημόσια από εδώ για το σθένος του και την μεθοδικότητά του.
ΦΙΛΕ-Η ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΕΤΣΙ..
