Όταν φτάσαμε μας πήρε το βράδυ, την ώρα που θέλαμε δηλαδή.
Είδαμε δεν είχε μεγάλο φεγγάρι και είπαμε να την παλέψουμε πάλι με την αστροφωτογράφηση.
Πιάσαμε ένα τυχαίο χωματόδρομο χαθήκαμε για λίγο μέσα του και σταματήσαμε σε ένα ανοικτό μέρος για να βλέπουμε τις γύρω κορφές
και αρκετό χώρο στον ουρανό για να χαζεύουμε τα αστέρια.
Έβαλα την κάμερα να γράφει ένα τάιμλαπς τον ήλιο που χανόταν στην δύση πίσω απο κάτι σύννεφα που ερχόταν προς εμάς.
Στήσαμε μαι τέντα για περίπτωση βροχής και τις αιώρες να ριχνουμε και καμια ξάπλα γιατί τέτοιοες βραδιές γίνετε ξενύχτι και παρατήρηρση του ουρανού
επαφή με την γη και το βουνό και ειδικά παρατήρηση της πανίδας του κάθε μέρους γιατι ποτέ δεν ξέρεις τι θα σε πεταχτεί μέσα απο τα δέντρα.
Στον Όλυμπο ένας λύκος σε μια εξόρμηση μας γύρναγε σε ασφαλή απόσταση βέβαια και μας τραγουδούσε για κάμποση ώρα κάνοντας κύκλους γύρω απο εκεί που είχαμε στηθεί.
Σε ένα ποτάμι μια άλλη φορά κατέβηκε να πιεί νερό ένα ζαρκάδι, μας ξάφνιασε δεν προλάβαμε να πιάσουμε κάμερα στα χέρια,
μόλις μας ανακάλυψε βέβαια που το βλέπαμε με κάτι γουρλοτά μάτια εξαφανίστηκε με ένα σάλτο μέσα στην καρδιά της βλάστησης.
Αυτή την φορά μια οικογένεια απο γέρακες που τους ακούγαμε ποιο πολύ και λίγο στα κλεφτά τους είδαμε όταν πέταξαν πάνω απο τα κεφάλια μας,
πρέπει να είχαν φωλιά ανατολικά απο μας σε κάτι βράχια. Το βράδυ πάνω απο τα κεφάλια στο δέντρο ήρθε ένα πουλί, δεν καταλαβάμε
τι ήταν και έκανε κάτι περιούργους ήχους μόλις το μιλήσαμε τρόμαξε και πέταξε στο διπλανό δέντρο και συνέχισε τον μονόλογό του
και μια μεγαλούτσικη σαύρα που άλλαζε χρώμα στο δέρμα της ήρθε το πρωί στην παρεά μας, έκατσε αρκετή ώρα και κρυφάκουγε τι λέγαμε.
Είδαμε δεν είχε μεγάλο φεγγάρι και είπαμε να την παλέψουμε πάλι με την αστροφωτογράφηση.
Πιάσαμε ένα τυχαίο χωματόδρομο χαθήκαμε για λίγο μέσα του και σταματήσαμε σε ένα ανοικτό μέρος για να βλέπουμε τις γύρω κορφές
και αρκετό χώρο στον ουρανό για να χαζεύουμε τα αστέρια.
Έβαλα την κάμερα να γράφει ένα τάιμλαπς τον ήλιο που χανόταν στην δύση πίσω απο κάτι σύννεφα που ερχόταν προς εμάς.
Στήσαμε μαι τέντα για περίπτωση βροχής και τις αιώρες να ριχνουμε και καμια ξάπλα γιατί τέτοιοες βραδιές γίνετε ξενύχτι και παρατήρηρση του ουρανού
επαφή με την γη και το βουνό και ειδικά παρατήρηση της πανίδας του κάθε μέρους γιατι ποτέ δεν ξέρεις τι θα σε πεταχτεί μέσα απο τα δέντρα.
Στον Όλυμπο ένας λύκος σε μια εξόρμηση μας γύρναγε σε ασφαλή απόσταση βέβαια και μας τραγουδούσε για κάμποση ώρα κάνοντας κύκλους γύρω απο εκεί που είχαμε στηθεί.
Σε ένα ποτάμι μια άλλη φορά κατέβηκε να πιεί νερό ένα ζαρκάδι, μας ξάφνιασε δεν προλάβαμε να πιάσουμε κάμερα στα χέρια,
μόλις μας ανακάλυψε βέβαια που το βλέπαμε με κάτι γουρλοτά μάτια εξαφανίστηκε με ένα σάλτο μέσα στην καρδιά της βλάστησης.
Αυτή την φορά μια οικογένεια απο γέρακες που τους ακούγαμε ποιο πολύ και λίγο στα κλεφτά τους είδαμε όταν πέταξαν πάνω απο τα κεφάλια μας,
πρέπει να είχαν φωλιά ανατολικά απο μας σε κάτι βράχια. Το βράδυ πάνω απο τα κεφάλια στο δέντρο ήρθε ένα πουλί, δεν καταλαβάμε
τι ήταν και έκανε κάτι περιούργους ήχους μόλις το μιλήσαμε τρόμαξε και πέταξε στο διπλανό δέντρο και συνέχισε τον μονόλογό του
και μια μεγαλούτσικη σαύρα που άλλαζε χρώμα στο δέρμα της ήρθε το πρωί στην παρεά μας, έκατσε αρκετή ώρα και κρυφάκουγε τι λέγαμε.