η ιδέα για Παρανεστι είχε πέσει σε έναν χαρμανοκαφε ,άσχετα εάν δεν
βάλαμε γουλιά στο στόμα μας εκείνη την μέρα..."στον καταρράκτη να
πάμε ¨ λέει ο Tattoo! ¨ Ναι¨ ο Λευτέρης! "και κάνα μπιφτέκι ¨
λέω εγώ ..."μέσα" πετάγεται ο Κώστας!
πρωί Κυριακής ξεκινάμε από Μουδανιά να βρούμε τον Πασχάλη
στην Απολλωνία στο καφενείο ....και μετά Δράμα ραντεβού με το Μάνο!
Κατά το Γεροπλατανο ο Λευτέρης βγάζει καπνούς όπως το ΚΤΜ του!
ξέχασε να βάλει την τάπα του ψυγείου στο χθεσινό τσεκάρισμα
αφού πέσανε τα σχετικά *%$#@#! κάνουμε δεξιά σε ένα βενζινάδικο
και ψάχνουμε για τάπα σε ότι υπάρχει στο μαγαζί ,βάζοντας χέρι
ακόμα και στο μπουκάλι με το τσίπουρο..."όχι αυτήν ρε" φωνάζει ο βενζίνας!
"βαλι κανα πουρναρ να φευγιμ απι δω" λέει ο tattoo, "τίνος είναι δαύτος"
με ρωτάει ένα μπαρμπακι φίλος του βενζίνα..."ξένος είναι ,από το μαγκανταν"
του λέω ,και μένει άφωνος ακούγοντας από πίσω τον Παπα στο μεγάφωνο της
εκκλησίας να τα δίνει όλα σα να ανεβαίνει την Καστανιά ένα πράμα....
τελικά τάπα βρέθηκε και με λίγο διάβασμα έκατσε να κάνει την δουλεια της...
φεύγουμε ,πίνουμε καφεδάκι με τον Πασχάλη στην Απολλώνια
και αφού τους ενημερώνω για τις προσφορές του Lidl στην ανατολή
δρόμο για Παρανεστι ,ρίχνοντας ένα βιαστικό βλέφαρο με φουλ zoom
στο λόφο Καστα....μαζεύοντας και το Μάνο από Δράμα...
φτάσαμε λοιπόν με αβαρίες...στο 1150...του Κώστα
ευτυχώς βάρεσε δυο νταμπλ μπιφτέκια
και την ρετσινα του ....και σε 3-4 ωρες
έπιανε το βολάν του 1150 στα Μουδανιά ,βρίζοντας
τον συμπεθερο από τα Τρίκαλα...
αφού αφήσαμε τον Κώστα να παλεύει με μισό
κιλό κιμά στα κάρβουνα φτάσαμε στον καταρράκτη,
με τον ice Man να οδηγεί σε φιλικό πλέον περιβάλλον...
άλλη φάση το χειμώνα!
παλεύει το ποτάμι στην θάλασσα να βγει.
και ο ποιητής γυρεύει την μούσα του να βρει...
εδώ καταλαβαίνεις την δύναμη της φύσης απο τον
ήχο της...
η βροχή ξανά αρχίζει και την κοπανάμε..
οι ομάδα έχει τώρα ως στόχο...
εεεε you....
τις τελευταίες μας δυνάμεις τις φάγαμε με το Λευτέρη
προσπαθώντας να του βγάλουμε σβέλτα το αδιάβροχο....
ο αγώνας ήταν άνισος στο τραπέζι και το ξέραμε οτι
θα τρώγαμε ήττα από την προηγούμενη φορά που είχαμε έρθει...
τέλος φεύγοντας ο καλλιτέχνης ήθελε στάση στο παλιό σταθμό
των τρένων δίνοντας μου χέρι να τραγουδώ στο γυρισμό...
¨ Όταν θα'ρθείς να με ξεθάψεις απ'τις στάχτες
και διώξεις από πάνω μου όλη τη σκουριά
και ξαναβάλεις τις ρόδες μου σε ράγες
και εγώ αρχίσω να κυλάω ξανά¨