Alexmak 125
Μέλος
- Περιοχή
- Αστακος, Αιτωλοακαρνανια
- Όνομα
- Αλεξανδρος
- Μοτό
-
Derbi Senda DRD 125
BMW f800 gs (το προβληματικό)
Όποιος συχνάζει σε αυτό το φόρουμ δεν μπορεί να βάλει κώλο κάτω με αυτά που βλέπει εδώ μέσα. Λίγο άνοιξε ο καιρός και αμέσως άρχισαν οι επιδρομές και τα φωτογραφικά ντοκουμέντα.. Πως να μην ζηλέψει κανείς..??
Έτσι και εγώ ξεσηκώθηκα για μια μονοήμερη εκδρομή..
24.6.15 Μονοήμερη μοτοεξόρμηση
Εγώ και ένα φιλαράκι μου από τον Αστακό με ένα Tenere 660 αποφασίζουμε να πάμε μια μονοήμερη κοντινή διαδρομή για να δούμε αρχικά 3 αξιοθέατα. Τις Πηγές της Μυρτιάς, το Γεφύρι της Αρτοτίβας, και τους Καταρράκτες Μοκιστιανού (Αγίας Σοφίας)...
Ξυπνάμε κατά τις 6:30 το πρωί της Τετάρτης, ετοιμαζόμαστε και καβαλάμε τα δίτροχα μας για το κοντινό Αιτωλικό.. Όπου εκεί μας περίμενε ένας σμήνος από μυγάκια!
Και βγάλε κράνος και δώστου από εδώ και δώστου από 'κει τα έβγαλα..
Μετά το Αιτωλικό κάναμε μια μικρή στάση στο Πέροβο δίπλα στην λίμνη τριχωνίδα να απολαύσουμε την θέα..
Δεν καθίσαμε πολύ και πήραμε τον ανήφορο για τις Πηγές Μυρτιάς..
Όταν φτάσαμε απλά απολαύσαμε το θέαμα..
Πετύχαμε και ένα μπακακάκι!
Και το γεφύρι στις Πηγές..
Μετά τις πηγές κατευθυνθήκαμε προς τους καταρράκτες Μοκιστιάνου - Αγίας Σοφίας. Σε 10 λεπτά αντικρίσαμε μια πινακίδα που έλεγε προς καταρράκτες Αγίας Σοφίας και στρίψαμε προς τα κάτω..
Αφήσαμε τα μηχανάκια και συνεχίσαμε στο μονοπάτι..
Περπατάγαμε, περπατάγαμε και τίποτα συνέχιζε το μονοπάτι.. Περπατούσαμε πάνω από μισή ώρα σε ένα πολύ off road μονοπάτι με λάσπες ποταμάκια κτλ.. Στο τέλος μετά από την λασπουριά που φάγαμε φτάσαμε και το αποτέλεσμα μας αντάμειψε για το περπάτημα που ρίξαμε..
Μετά από καμιά ώρα αποφασίσαμε να φύγουμε.. Η ανηφόρα ήταν μπόλικη μέχρι να βγούμε πάλι στην κορυφή. Όταν φτάσαμε καθίσαμε 5 λεπτά να ξεκουραστούμε και αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια από κάποιον πιο βατό δρόμο. Βάλαμε λοιπόν το gps να δούμε προς τα που είναι ο κοντινότερος δρόμος και ξεκινήσαμε.. Υπήρχαν 3 δρόμοι. Ακολουθήσαμε τον πρώτο τζίφος. Τον δεύτερο πάλι τζίφος.. Όπως πάντα ο σωστός ήταν ο τελευταίος δρόμος που πήραμε, αλλά πραγματικά αυτός ήταν ακόμη πιο ατέλειωτος από το προηγούμενο μονοπάτι. Περπατάγαμε για 1 ώρα + μέσα στον ήλιο με ένα μπουκαλάκι με νερό το οποίο είχαμε τελειώσει και είχαμε πεθάνει της δείψας.. Αλλά δεν το βάζαμε κάτω..
Όπως περπατάγαμε ξαφνικά ακούω ένα γνωστό θόρυβο.. Ένα τσ τσ τσ τσ τσ (κάπως έτσι
).. Λέω του Παντελή περίμενε, πλησιάζω και ξαφνικά βλέπω ένα μικρό μπεκ να στριφογυρίζει και να ποτίζει ένα χωράφι.. Πλησιάζω σιγά σιγά να μην με πετύχει και δίνω μια μεγάλη μάχη μαζί του! Το πιάνω με τα δυο τα χέρια το σφίγγω να μην μου φύγει και με πετύχει και τσακκκ! Του βγάζω το λάστιχο!!
Το έπαθλο..? Το δροσερό νεράκι που πέταγε γύρω γύρω
Ύστερα όπως περπατάγαμε με τον Παντελή ξαφνικά βλέπω ένα κορόμηλο πάνω στον χωματόδρομο. Ξαναλέω του Παντελή να σταματήσει και έτσι εντοπίζουμε την κορομηλιά! Δεν χάνω χρόνο και αμέσως ορμάω στα κορόμηλα!!
Μιλάμε για πολύ Survivor καταστάσεις!!
Μετά από το γεύμα μας συνεχίσαμε τον χωματόδρομο και ευχόμασταν να περάσει κάνα αγροτικό να μας πάρει μαζί του.. Όταν φτάσαμε κοντά στο χωριό Αγία Σοφία πέρασε ένας τύπος με ένα ΙΧ και του κάναμε οτοστόπ. Σταμάτησε μας είπε ότι σε 5 λεπτά είναι το χωριό και έφυγε.. :banghead::banghead:
(Μια παρένθεση, όποιος θέλει να επισκεφτεί τους καταρράκτες του Μοκιστιάνου καλύτερα να πάει από τον χωματόδρομο κοντά στο χωριό Αγίας Σοφίας και όχι από εκεί που πήγαμε εμείς)
Ευτυχώς μετά κατάλαβε ότι έκανε μ...α και γύρισε πίσω και μας πήρε για καλή μας τύχη.. Μας άφησε στην ταμπέλα που στρίψαμε και συνεχίσαμε πάλι με τα πόδια μέχρι τα μηχανάκια. Με το που φτάσαμε αμέσως τα πήραμε και πήγαμε στον Θέρμο για φα'ι' μιας και πεινάγαμε ακόμα.. Καθίσαμε στο πρώτο μαγαζί που βρήκαμε και φάγαμε ένα ζεστό κοτοπουλάκι με πατάτες!
Να αναφέρω ότι αδειάσαμε δύο κανάτες νερό..
Ύστερα από τον Θέρμο κατευθυνθήκαμε προς το γεφύρι της Αρτοτίβας.
Η διαδρομή από ένα σημείο και μετά ήταν με μπόλικο χωματόδρομο αλλά το θέαμα πραγματικά άξιζε και το μηχανάκι τα πήγε μια χαρά παρόλο τα στριτάδικα λάστιχα!
Εκεί μας ήρθε η ιδέα να κάνουμε ένα μπανάκι και να απολαύσουμε το τοπίο. Δεν χάσαμε ευκαιρία και αμέσως τα πετάξαμε έξω!
Πραγματικά ήταν το κάτι άλλο!!
Μετά είδαμε μια πινακίδα που ανέφερε ένα άλλο γεφύρι, το Γεφύρι Καρέλι!
Το σκεφτήκαμε λίγο και φύγαμε.. Συνεχίσαμε τον χωματόδρομο με πορεία ίδια με τη ροή του ποταμού..
Για την διαδρομή απλά μπορώ να πω πως ήταν υπέροχη παρόλο που ήταν χωμάτινη, την συνιστώ σε όλους..
Μετά από κάνα 10λεπτό περίπου φτάσαμε και στο Γεφύρι του Καρέλη..
Πρώτη φορά περπατάω τέτοιο γεφύρι.. Ήταν κατασκευασμένο με χοντρά συρματόσκοινα και τάβλες και θύμιζε ζούγκλα!
Μετά από την γέφυρα του Καρέλι περάσαμε τα μηχανάκια απέναντι από έναν χωματόδρομο που διέσχιζε το ποτάμι και κατευθυνθήκαμε προς την Ναύπακτο!
Να αναφέρω πως κάτω από το γεφύρι του Καρέλι υπήρχαν λίγες σκηνές όποτε ο χώρος συστήνεται για κάμπινγκ.. (Τσέκαρα και ένα μπάρμπεκιου που είχε)
Στο ανέβασμα προς Ναύπακτο..
Μετά από κάμποση ώρα φτάσαμε Ναύπακτο. Το πρόγραμμα έλεγε να γυρνούσαμε Αστακό αλλά μιας και μας χώριζε μόνο μια γέφυρα και 1,90Ε από την Πάτρα είπαμε να πάμε να την βγάλουμε εκεί το βράδυ και να ξυπνήσουμε την επόμενη μέρα το πρωί να πάμε Αστακό.
Και έτσι κάναμε..
Ο Παντελής ξεράθηκε στον ύπνο ενώ εγώ βγήκα για μια χαλαρή μπυρίτσα με έναν φίλο μου από την Πάτρα. Την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε πάλι κατά τις 7 για τον Αστακό..
Μια μονοήμερη απόδραση γεμάτη περιπέτεια, χωρίς πρόγραμμα και γεμάτη με όμορφες εμπειρίες!
Αναφέρω πάλι ότι η διαδρομή με τα δύο γεφύρια είναι καταπληκτική και αξίζει και διανυκτέρευση σε σκηνή, απλά θα χρειάζονται προμήθειες μαζί..
