Οι 4 Λίμνες της Β. Πελοποννήσου

[Stowaway]

Στυμφαλία, Λάδωνας, Τσιβλού, Φενεός

Οι 4 Λίμνες της Β. Πελοποννήσου.
Ένα οδοιπορικό που το είχα στο μυαλό μου (λέμε τώρα)
εδώ και πολύ καιρό και πλέον είχε έρθει η ώρα του να πάρει σάρκα και οστά.

Οι πρώτες εκτιμήσεις έλεγαν κάτι για 600 χιλιόμετρα.

Ironbutt-ιά λοιπόν Αγγλιστί...
Σιδεροκωλιά Ελληνιστί....

Όλα έτοιμα από το βράδυ μιας και το πρωί έχει εγερτήριο κατά τις 04.45.
Φόρτωμα τα φωτογραφικά, τρίποδα και άλλα ψιλοπράματα,
θερμός με παγωμένο καφεδάκι και δυο παγοκολώνες με νερό
και η πρώτη κουμπώνει μια ώρα μετά το εγερτήριο!

Πάμε λοιπόν....και καλό μας ταξίδι...


Η έξοδος από την Αθήνα και η Εθνική μέχρι και την έξοδο του Κιάτου,
είναι η συνήθης, βαρετή, διαδικαστική υπόθεση..

Μία ώρα και ένα τέταρτο σχεδόν μετά την αναχώρηση, φτάνουμε στον πρώτο στόχο της ημέρας.

Λίμνη Στυμφαλία!






One down, three to go που λέμε και στη γλώσσα μας...



΄Οταν ξεκίνησα το πρωί δεν είχα κάποιο συγκεκριμένο δρομολόγιο σχετικά με την επίτευξη του στόχου. Ποιά Λίμνη θα είναι πρώτη και ποια τελευταία κλπ.

Έτσι μετά τη Στυμφαλία και αφού ακόμα ήταν νωρίς, είχα όρεξη για στροφούλες και άδειους δρόμους.
Το πέρασμα της Κανδήλας φαινόταν μια καλή ιδέα και ο Λάδωνας για δεύτερη στάση ακόμα καλύτερη!

Πλώρη για Λάδωνα λοιπόν και καλό μας δρόμο!

Η διαδρομή μετά το πάσο της Κανδήλας και μέχρι Λεβίδι και την έξοδο από τον Ε111 για τα μέρη της Λίμνης, είναι λίγο βαρετή.
Από και πέρα όμως είναι εξαιρετική και ειδικά τέτοια εποχή!!

Στο δρόμο για εκεί, συνάντησα έναν παπού, πραγματική λεβεντιά!
Χωρίς να είναι απαραίτητο (εχμμμ...απολύτως), σταμάτησα να ρωτήσω οδηγίες!!
Αφού μου τις έδωσε λοιπόν με τον πιο όμορφο τρόπο και γλώσσα, ήρθε και Η ερώτηση:

« Από που είσαι λεβέντη μου??» (Ναι ρε....σε μένα μίλαγε...)
Όταν είσαι περαστικός η ερώτηση είναι «από που είσαι».
Αν σε πετύχουν σε κανένα καφενείο ή να περπατάς, αλλάζει σε «ποιανού είσαι εσύ??»

Φτάνοντας στην είσοδο της Μουριάς και την πινακίδα που σε καλωσορίζει στη Λίμνη,
αρχίζεις να νιώθεις και τις μυρωδιές της, ειδκά αυτή την εποχή.

Πρώτη εντύπωση είναι μιας Λίμνης, υγιούς και γεμάτης!!
15 χιλιόμετρα μήκος και κυριολεκτικά πνιγμένη στο πράσινο!

Καφεδάκι και φωτογραφίες. Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε στις 09.06!!
Καθόλου άσχημα!!!
Θα έχω χρόνο να το πάω χαλαρά από δω και πέρα!!


















Μετά από αρκετές φωτό, βόλτες πάνω κάτω την όχθη, βίντεο και timelapse,
συνέχισα για Λίμνη Τσιβλού από Κλειτορία, Χιονοδρομικό Καλαβρύτων και Περιστέρας.
Είχα σκοπό να επισκεφτώ και τα Σπήλαια Λιμνών αλλά έπεσα σε σχολικές εκδρομές και όπου φύγει – φύγει.

Η διαδρομή από την Κλειτορία μέχρι και τη διασταύρωση για Ζαρούχλα και Τσιβλού, στην άλλη μεριά του βουνού, είναι καταπληκτική και κρύβει μερικά «διαμαντάκια» που θα σε κάνουν να ξεπεζέψεις και να βγάλεις τα φωτογραφικά σου!










...συνεχίζεται...

 

[Stowaway]

...συνέχεια λοιπόν...

Μπαίνοντας στη «γειτονιά» της Τσιβλού, σε υποδέχεται το γεγυράκι με τα αιωνόβια δέντρα
και το μικρό καταρακτάκι, δίνοντας σου μια ιδέα για το τι σε περιμένει πιο μέσα στα δρομάκια της Λίμνης.
Φαίνονται ατελείωτα και απαιτούν το χρόνο τους!









Εμένα όμως οι απαιτήσεις μου για την επόμενη ώρα ήταν εντελώς διαφορετικές και
έπρεπε να τις φροντίσω!

Στο ταβερνάκι της Λίμνης λοιπόν ένα ελληνικό καφεδάκι και μετά ενα τσιπουράκι με μεζέ. Στο μαγαζί εκεί είμασταν εγώ, οι του μαγαζιού και δυο δασοπυροσβέστες. Μετά ήρθε και μια παρέα άλλα τρία άτομα.

Απόλυτη ηρεμία, μυρωδιές, η τέλεια μέρα για κάτι τέτοιο και η φύση να ποζάρει, φορώντας το ωραιότερο χαμόγελο και τα ομορφότερα ρούχα της!!











Και αφού τελείωσε το μικρό απαραίτητο διάλειμα σε εκείνο το υπέροχο μέρος, ξεκινάει η περιπέτεια για την τέταρτη και τελευταία Λίμνη της ημέρας. Και την ομορφότερη κατά τη δική μου άποψη!!



Εδώ θα σας κουράσω λίγο με ένα μικρό ιστορικό για να καταλάβετε γιατί το χαρακτηρίζω ως περιπέτεια.
Η διαδρομή που είχα επιλέξει για να πώ στη Δόξα ήταν από Ζαρούχλα.
Όλο αυτό το ταξιδάκι έγινε Πέμπτη 16 Ιουνίου 2016.

Την προηγούμενη σε κάποιο καφεδάκι, ρώτησα για την κατάσταση του δρόμου.
Έλαβα δυο διαμετρικά αντίθετες απαντήσεις.
«Άσφαλτος» ο ένας...
«Ούτε να το σκεφτείς» ο άλλος...

Ο πιο πρόσφατος ήταν ο «Άσφαλτος»...

Μάλον επειδή με βόλευε, αποφάσισα να υιοθετήσω την ασφάλτινη εκδοχή....
Φεύγοντας λοιπόν από την Τσιβλού, είπα να ρωτήσω και τους πυροσβέστες για να έχω και την πιο πρόσφατη άποψη, επειδή εκεί πάνω έβρεχε τις τρεις προηγούμενες μέρες.

Τα φίδια με ζώσανε όταν είδα την απορία που σχηματίστηκε στα πρόσωπά τους, όχι στο άκουσμα της λέξης άσφαλτος, αλλά στο άκουσμα της λέξης δρόμος.

Απορία και προβληματισμός μαζί.
Απορία του στυλ..

«Λες να κάνανε κανένα δρόμο και να μη μας το είπαν»
Ή του στυλ «Ρε συνάδερφε πόσο καιρό είμαστε εδώ?»

Και προβληματισμός του στυλ..

«Ωχ!!! Άλλος γιαλαντζί αντβέντσουρ μας βρηκε και θα τρέχουμε να τον μαζεύουμε
από κανένα χαντάκι στη λασπουριά»

Παιδιά αλήθεια σας λέω τις λεξεις «χαντάκι», «λαπσουριά» και «μαζεύουμε»
τις είδα να γράφονται στα μάτια τους καθώς τις έλεγαν.

Με απόλυτη όμως εμπιστοσύνη στα λόγια του σύντροχου, που τον είχε περάσει και πρόσφατα, (όνομα δεν αναφέρω για λόγους ευθιξίας ), ειπα να συνεχισω.

Μόλις έφτασα στη Ζαρούχλα, βρήκα ένα παιδί και είπα να επιβεβαιώσω τα λόγια του σύντροχου και ξαναρώτησα!!!

Μέγα λάθος συντροχοι!!!!

Θα σας παραπέμψω στο video γιατί δεν μπορώ να περιγράψω τις χειρονομίες και το ύφος, όσο μου περιέγραφε τι με περιμένει....



Ξεκινάω λοιπόν από Ζαρούχλα και ούτε ένα χιλιόμετρο μετά, χάνω την ταμπέλα (ο Θεός να την κάνει) και συνεχίζω ευθεία.
Μετά από κανένα εικοσάλεπτο και αφού ήμουν σίγουρος ότι κάτι δε πάει καλά, είπα να σταματήσω για να ελέγξω κανένα χάρτη ή κανένα GPS.
Ο χάρτης δεν είχε το δρόμο που ήμουν και η κοπελιά που είναι μεσα στο GPS, άρχισε να γελάει μόλις βρήκε σήμα, αλλά χωρίς να λέει τίποτα άλλο!!!
Χαρούμενος άνθρωπος πάντως..

Οι μηχανές δεν έχουν όπισθεν, ως γνωστόν, οπότε «τραβα μπρος και μη σε μελει»...
Μετά από άλλο ένα εφιαλτικό εικοσάλεπτο, αλλά σε πολύ ωραίο τοπίο είναι η αλήθεια,
Κάπου στο βάθος είδα άσφαλτο στο τέλος μιας επίσης εφιαλτικής κατηφόρας με χοντρό χαλίκι (?)..

Λέω κοίτα να δεις που ο σύντροχος είχε δικηο...
Φλούδες ελπίδες...
Είχα βρεθεί ξανά στην είσοδο της Ζαρούχλας αφού την είχα κυκλώσει πάνω από το βουνό..
Ξαναπέτυχα το ίδιο παλικαρι, που αφού με είδε να ξανάρχομαι από την ίδια μεριά, προφανώς κατάλαβε κι έβαλε τα γέλια και μου ξαναέδωσε τις σχετικες οδηγίες.

Αυτή τη φορά πέτυχα το σωστό δρόμο και συνέχισα σε ενα πολύ όμορφο και βατό χωματόδρομο, κάτω από δέντρα και δίπλα απο νερά.
Μετά από λίγο έφτασα σε μια μεγάλη ανηφορική φουρκέτα που στην είσοδό της δεξιά, είχε ένα τραπεζάκι πικνικ κάτω από ένα τεράστιο δέντρο.
Έκανα μια στάση για νερό και δυνάμεις μια και από κει πέρα ξεκινούσε η καλή «άσφαλτος»











Νεροφαγώματα, κροκάλες, κοτρώνες, λάσπες, χώματα αλλά ούτε ένα διόδιο!!!
Σχεδόν 30 χιλιόμετρα τέτοιου δρόμου. Το τοπίο είναι απερίγραπτα όμορφο, οι θέες είναι εκπληκτικές και ο δρόμος ένας από τους πιο δύσκολους που έχω περάσει ποτέ. Μάλον λόγω των βροχών τις προηγούμενες μέρες.
Ειδικά στην κατηφόρα προς τη Λίμνη, σε κάποια σημεία ήταν σαν να οδηγείς σε Μερέντα!
Δυστυχώς λόγω αντικειμενικών συνθηκών δεν μπόρεσα να έχω φωτογραφικό υλικό παρά μόνο δυο φωτογραφίες κλεφτά από το κινητό..





Όσο οδηγούσα δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει.
Όταν έφτασα στο φράγμα της Δόξας, ήθελα να γυρίσω να τον κάνω και ανάποδα!!!


Και φτάνω στη Δόξα!!!

Ότι και να έχει τραβήξει κάποιος για να φτάσει εκεί, με το που την αντικρύζει, τα ξεχνάει όλα.
Και εκείνη τη μέρα, σαν να ήθελε να με ανταμοίψει για όσα πέρασα, ήταν ιδιαίτερα γεναιόδωρη μαζί μου.











Μετά από τη επίτευξη του στόχου της ημέρας, ξεκίνησε το, πάντα, άχαρο ταξίδι της επιστροφής,
το οποίο πιο πολύ διαδικασία είναι παρά ταξίδι, μιας και το ταξίδι είναι χαρά και λαχτάρα, ενώ η επιστροφή σχεδόν ποτέ.
Επέλεξα στην επιστροφή να βγώ στην Εθνική από Νεμέα.

Έφτασα σπίτι στις 20.15 μετά από 670 χιλιόμετρα!

Για όσους από μας ασχολούνται λίγο και με τα φωτογραφικά, ξέρουμε ότι ένα ταξιδι,
ολοκληρώνεται μόλις εκμεταλευτούμε και το υλικό που μαζέψαμε στη διάρκειά του.

Εμένα μου πήρε καμιά δεκαριά μήνες!!

Άντε και στα επόμενα!!

Θα χαρώ να ακούσω τα σχόλια σας ...

 

[korobilis7]

δεν το διαβασα καθως φευγω τωρα απο το πισι.
στο μυαλο,αυτο περιπου μελεταω τις τελευταιες μερες.
το βραδυ θα το βολταρω μαζι σου!!!

 

[Nek1000]

όμορφη βόλτα.και φοτο για βραβείο

 

[sugariasgeorge]

ΔΗΜΗΤΡΗ ....

 

[Stowaway]

δεν το διαβασα καθως φευγω τωρα απο το πισι.
στο μυαλο,αυτο περιπου μελεταω τις τελευταιες μερες.
το βραδυ θα το βολταρω μαζι σου!!!

Με την ησυχια σου και οτι χρειαστεις στη διαθεση σου!!

όμορφη βόλτα.και φοτο για βραβείο

ΔΗΜΗΤΡΗ ....

Ευχαριστω πολυ και τους δυο!!

 

[John-Aigio]

Αγαπημένα μέρη και το δάσος της Ζαρούχλας είναι πραγματικά απίστευτο!!!μπράβο σου που μπήκες με τριβάλιτσο!είσαι έτοιμος για το ADVTROFFY

 

[mitch]

Εξεραιτικος............ Πολυ ωραιο τουρ εκανες

 

[Stowaway]

Αγαπημένα μέρη και το δάσος της Ζαρούχλας είναι πραγματικά απίστευτο!!!μπράβο σου που μπήκες με τριβάλιτσο!είσαι έτοιμος για το ADVTROFFY

Ολα μια αποφαση ειναι!!
Σε καποιες στιγμες ομως....mg:

Εξεραιτικος............ Πολυ ωραιο τουρ εκανες

Ηταν οντως εκπληκτικο και το συνιστω ανεπιφυλακτα!!

 

[XR Maniac]

Ωραία βόλτα.....και. τρομερές φωτο!!

Αυτό το κομμάτι ζαρουχλα-φενεος....ειναι ζόρικο για μεγάλα on off με ασφαλτινα ελαστικά, αλλά είναι πολύ όμορφο.
Περνιεται μόνο καλοκαιρινούς μήνες και χωρίς να έχει προηγηθεί κακοκαιρία!!

 

[Stowaway]

Ωραία βόλτα.....και. τρομερές φωτο!!

Αυτό το κομμάτι ζαρουχλα-φενεος....ειναι ζόρικο για μεγάλα on off με ασφαλτινα ελαστικά, αλλά είναι πολύ όμορφο.
Περνιεται μόνο καλοκαιρινούς μήνες και χωρίς να έχει προηγηθεί κακοκαιρία!!

Το καλοκαιρινους μηνες το πετυχα!!!

Το αλλο...

 

[kostasra]

:brv:

 

[STF]

Εγώ σε χάρηκα και σε ζήλεψα, κυρίως που το έκανες μόνος σου παρέα με την όμορφη δίτροχη κυρία! Μπράβο!

 

[Stowaway]

Εγώ σε χάρηκα και σε ζήλεψα, κυρίως που το έκανες μόνος σου παρέα με την όμορφη δίτροχη κυρία! Μπράβο!

Στεφανε, μοναχος σου χορευε κι οσο θελεις πηδα!!! Με αλον μαζι, δυσκολα γινοταν αυτο!!

 

[kostasra]

Δεν το εκανες και μονος!
Με δυο αγαπες την φωτογραφικη (Nikonακια) και την μοτο

 

[Stowaway]

Δεν το εκανες και μονος!
Με δυο αγαπες την φωτογραφικη (Nikonακια) και την μοτο

Αυτες οι δυο Κυριες με συνοδευουν παντα και δε φερνουν ποτε αντιρηση ή γκρινια!!!
Ακουραστες και μαχιμες!!!

 

[ilai]

Εξαιρετικός !!! Παντα τετοια!

 

[George_M.]

Μετρ στον Μωρια ο Δημητρης, καθε του αποδραση ειναι ιστορια εικονογραφημενη που σε κανει να ''κουμπωσεις'' 1η αμμεσα!!

(Jim: συμφωνω απολυτα οτι το οροπεδιο των Λουσων ειναι ''κρυμμενο διαμαντακι''... απ'ολες τις πλευρες,τοπια,διαδρομες,φαγητο.
περναω απο εκει χρονια τωρα κ παντα μου δινει κατι διαφορετικο κ ομορφο)

 

[Stowaway]

Μετρ στον Μωρια ο Δημητρης, καθε του αποδραση ειναι ιστορια εικονογραφημενη που σε κανει να ''κουμπωσεις'' 1η αμμεσα!!

(Jim: συμφωνω απολυτα οτι το οροπεδιο των Λουσων ειναι ''κρυμμενο διαμαντακι''... απ'ολες τις πλευρες,τοπια,διαδρομες,φαγητο.
περναω απο εκει χρονια τωρα κ παντα μου δινει κατι διαφορετικο κ ομορφο)

Γιωργο σε ευχαριστω και συμφωνω απολυτα για το Οροπεδιο!
Καθε στροφη και θεα(μα)!!
Αν εστω και ενας κουμπωσει 1η, τοτε το ταξιδακι θεωρειται απολυτη επιτυχια!!

 

[Datanator]

Εξαιρετική διαδρομή, την έκανα πέρσι με φίλους...Η μαγεία της ελληνικής υπαίθρου είναι το κάτι άλλο... Όντως η διαδρομή είναι για σιδερόκωλους και μόνο για onoff .... Ευχαριστούμε που την μοιραστηκες μαζί μας....Οι φωτογραφίες σου με ταξίδεψαν πάλι....Καλούς δρόμους

Στάλθηκε από το Lenovo P1a42 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk