Η αλήθεια είναι πως όταν μου καρφώθηκε η ιδέα ενός ταξιδιού με το μηχανάκι στο
εξωτερικό δεν ήμουν και στην καλύτερη φάση της ζωής μου, ωρίμαζε όμως και σιγόβραζε
και όσο περνούσε ο χρόνος με χαλάρωνε σαν το propietol που παίρνω μια φορά την εβδομάδα
για να μη πονάνε τα σάπια κόκκαλα...
Ερχεται λοιπόν ο σχεδιασμός το χειμώνα που πέρασε, που θέλω να πάω, από που θα περάσω,
που θα μείνω, τι να δω...εντάξει δεν θα ήταν η πρώτη φορά με δίκυκλο εκτός Ελλάδας, δεν θα
πήγαινα και στο τέρμα του πολιτισμού, αλλά από το 2009 που ήταν η τελευταία φορά
μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Τουλάχιστον για εμένα !
Και αυτή τη φορά δεν θα ήταν κάποια μεγάλη μηχανή αλλά ένα ταπεινό παπί, ούτε καν
κάποιο επώνυμο αλλά ένα σχετικά ποιοτικό με καλές πωλήσεις κινέζικο.
Ο κύβος ερρίφθη λοιπόν, θα πάω να δω μέρη που πάντα ήθελα να δω και πάντα κάτι
συνέβαινε και όλο το ανέβαλα. Πρώτα όμως έπρεπε να οπλιστώ με υπομονή και να
μαζέψω ταξιδιωτικά έγγραφα, οι μέρες της άδειας είναι αρκετές οπότε από θέμα χρόνου
δεν υπήρχε πρόβλημα.
Η προετοιμασία της πάπιας είναι ένα ψέμα, ένα μηχανάκι που χρησιμοποιείται κάθε μέρα
και δεν έχει πάει ποτέ μα ποτέ σε μηχανικό, δέχεται τις περιποιήσεις του ιδιοκτήτη της που
ξέρει που πονάει και αν έχει κάποιο πρόβλημα που χρειάζεται φτιάξιμο...άλλωστε όσα ξέρει
ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Αλλάχτηκαν λοιπόν τα λάδια, το μπουζί, ελέγχθηκαν
οι βαλβίδες, μπήκαν καινούρια ελαστικά που έτσι κι αλλιώς θα αλλάζονταν, μια καινούρια
μπαταρία αφού η παλιά είχε πεθάνει και ένα γρασάρισμα στο ρουλεμάν της γραναζιέρας.
Μαζί μου πήρα κάποια ανταλλακτικά που ίσως ήταν επίφοβα για βλάβη όπως, ανορθωτής,
ηλεκτρονική, πηνία, σύνδεσμοι αλυσίδας, λάμπες, μπουζόπιπα και πολλαπλασιαστή, σαμπρέλες
και υλικά βουλκανισμού, μαζί με εργαλεία κοινά και κάποια ειδικά, μπήκαν στο μικρό τανκ μπαγκ.
Το μηχανάκι ήταν έτοιμο, να κατακτήσει τους Ιταλικούς δρόμους, αλλά η πραγματική
περιπέτεια ξεκίνησε με την ελληνική γραφειοκρατία, όπου ο κάθε υπάλληλος ερμηνεύει
τους νόμους κατά το δοκούν, και ενώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με την αλλαγή της άδειας
από το γνωστό χαρτί Α4 σε κανονική στη διεύθυνση συγκοινωνιών, το πρόβλημα ήρθε από
το ΙΚΑ όπου δεν μου εξέδιδε την ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης με την δικαιολογία ότι με βρίσκει
στο σύστημα ότι είμαι χρόνιος ασθενής και θα την χρησιμοποιήσω για να κάνω θεραπεία στο εξωτερικό !!!!
Μάταια προσπαθούσα να εξηγήσω στον ΡανΤανΠλαν ότι πάω ταξίδι αναψυχής και όχι για
θεραπεία και γιατρούς στο εξωτερικό και ότι για θεραπείες στο εξωτερικό χρειάζεται άλλο
έντυπο και όχι ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης, ανένδοτος ο τύπος. Τελικά την λύση την έδωσε
ο διευθυντής του υποκαταστήματος του ΙΚΑ όπου αφού του εξήγησα τι συμβαίνει, ο άνθρωπος
κατάλαβε και με έναν τόνο απολογητικό μου είπε πως έχουν συνεχή προβλήματα με τον
συγκεκριμένο ΡανΤανΠλαν και υπέγραψε το έντυπο.
Πλέον ήμουν και εγώ έτοιμος να επισκεφτώ την περιοχή της Νάπολης και μερικά ωραία μέρη
της Νότιας Ιταλίας, με μια λεπτομέρεια...δεν είπα τίποτα σε γνωστούς, φίλους και συναδέλφους
γιατί ήξερα εκ των προτέρων ότι θα μου έφερναν την καταστροφή, και αυτή η μανία των
Ελλήνων να ξέρουν καλύτερα από εσένα, το τι είναι καλό για εσένα, με ξεπερνάει
και με εκνευρίζει.
εξωτερικό δεν ήμουν και στην καλύτερη φάση της ζωής μου, ωρίμαζε όμως και σιγόβραζε
και όσο περνούσε ο χρόνος με χαλάρωνε σαν το propietol που παίρνω μια φορά την εβδομάδα
για να μη πονάνε τα σάπια κόκκαλα...
Ερχεται λοιπόν ο σχεδιασμός το χειμώνα που πέρασε, που θέλω να πάω, από που θα περάσω,
που θα μείνω, τι να δω...εντάξει δεν θα ήταν η πρώτη φορά με δίκυκλο εκτός Ελλάδας, δεν θα
πήγαινα και στο τέρμα του πολιτισμού, αλλά από το 2009 που ήταν η τελευταία φορά
μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Τουλάχιστον για εμένα !
Και αυτή τη φορά δεν θα ήταν κάποια μεγάλη μηχανή αλλά ένα ταπεινό παπί, ούτε καν
κάποιο επώνυμο αλλά ένα σχετικά ποιοτικό με καλές πωλήσεις κινέζικο.
Ο κύβος ερρίφθη λοιπόν, θα πάω να δω μέρη που πάντα ήθελα να δω και πάντα κάτι
συνέβαινε και όλο το ανέβαλα. Πρώτα όμως έπρεπε να οπλιστώ με υπομονή και να
μαζέψω ταξιδιωτικά έγγραφα, οι μέρες της άδειας είναι αρκετές οπότε από θέμα χρόνου
δεν υπήρχε πρόβλημα.
Η προετοιμασία της πάπιας είναι ένα ψέμα, ένα μηχανάκι που χρησιμοποιείται κάθε μέρα
και δεν έχει πάει ποτέ μα ποτέ σε μηχανικό, δέχεται τις περιποιήσεις του ιδιοκτήτη της που
ξέρει που πονάει και αν έχει κάποιο πρόβλημα που χρειάζεται φτιάξιμο...άλλωστε όσα ξέρει
ο νοικοκύρης δεν τα ξέρει ο κόσμος όλος. Αλλάχτηκαν λοιπόν τα λάδια, το μπουζί, ελέγχθηκαν
οι βαλβίδες, μπήκαν καινούρια ελαστικά που έτσι κι αλλιώς θα αλλάζονταν, μια καινούρια
μπαταρία αφού η παλιά είχε πεθάνει και ένα γρασάρισμα στο ρουλεμάν της γραναζιέρας.
Μαζί μου πήρα κάποια ανταλλακτικά που ίσως ήταν επίφοβα για βλάβη όπως, ανορθωτής,
ηλεκτρονική, πηνία, σύνδεσμοι αλυσίδας, λάμπες, μπουζόπιπα και πολλαπλασιαστή, σαμπρέλες
και υλικά βουλκανισμού, μαζί με εργαλεία κοινά και κάποια ειδικά, μπήκαν στο μικρό τανκ μπαγκ.
Το μηχανάκι ήταν έτοιμο, να κατακτήσει τους Ιταλικούς δρόμους, αλλά η πραγματική
περιπέτεια ξεκίνησε με την ελληνική γραφειοκρατία, όπου ο κάθε υπάλληλος ερμηνεύει
τους νόμους κατά το δοκούν, και ενώ δεν είχα κανένα πρόβλημα με την αλλαγή της άδειας
από το γνωστό χαρτί Α4 σε κανονική στη διεύθυνση συγκοινωνιών, το πρόβλημα ήρθε από
το ΙΚΑ όπου δεν μου εξέδιδε την ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης με την δικαιολογία ότι με βρίσκει
στο σύστημα ότι είμαι χρόνιος ασθενής και θα την χρησιμοποιήσω για να κάνω θεραπεία στο εξωτερικό !!!!
Μάταια προσπαθούσα να εξηγήσω στον ΡανΤανΠλαν ότι πάω ταξίδι αναψυχής και όχι για
θεραπεία και γιατρούς στο εξωτερικό και ότι για θεραπείες στο εξωτερικό χρειάζεται άλλο
έντυπο και όχι ευρωπαϊκή κάρτα ασφάλισης, ανένδοτος ο τύπος. Τελικά την λύση την έδωσε
ο διευθυντής του υποκαταστήματος του ΙΚΑ όπου αφού του εξήγησα τι συμβαίνει, ο άνθρωπος
κατάλαβε και με έναν τόνο απολογητικό μου είπε πως έχουν συνεχή προβλήματα με τον
συγκεκριμένο ΡανΤανΠλαν και υπέγραψε το έντυπο.
Πλέον ήμουν και εγώ έτοιμος να επισκεφτώ την περιοχή της Νάπολης και μερικά ωραία μέρη
της Νότιας Ιταλίας, με μια λεπτομέρεια...δεν είπα τίποτα σε γνωστούς, φίλους και συναδέλφους
γιατί ήξερα εκ των προτέρων ότι θα μου έφερναν την καταστροφή, και αυτή η μανία των
Ελλήνων να ξέρουν καλύτερα από εσένα, το τι είναι καλό για εσένα, με ξεπερνάει
και με εκνευρίζει.