MARK
Μέλος
- Όνομα
- ΓΙΑΝΝΗΣ
- Μοτό
- GS 1200 Adventure
Έβδομη συνεχόμενη νίκη, παρά την ασφυκτική πίεση των Pedrosa και Rossi
Ελάχιστοι εξεπλάγησαν από την 7η συνεχόμενη νίκη του Marc Marquez. Αυτή τη φορά όμως χρειάστηκε να αντέξει -με τη βοήθεια και της τύχης- την επίθεση διαρκείας του συναθλητή του στην Repsol Honda Dani Pedrosa, η οποία κορυφώθηκε στον τελευταίο γύρο.
Οι μονομαχία του τελευταίου γύρου ήταν η πιο σκληρή της χρονιάς. Δύο φορές πέρασε μπροστά ο Pedrosa, δύο φορές απάντησε ο Marquez. Δύο στροφές πριν το τέλος ο αγώνας κορυφώθηκε δραματικά όταν ο Marquez έκλεισε την εσωτερική στον Pedrosa -ίσως έκοψε κιόλας λιγάκι, επίτηδες...- που ανάσαινε στον σβέρκο του και έψαχνε εναγωνίως δίοδο να περάσει.
Ο μπροστινός τροχός του Dani ακούμπησε στον πίσω του Marquez. Ο «παλιός» της Honda κατάφερε να σώσει την πτώση, όχι όμως και τη θέση του, καθώς σήκωσε τη μοτοσυκλέτα και άνοιξε τη γραμμή του για να μείνει όρθιος. Ο Rossi που παραμόνευε δεν έχασε την ευκαιρία, τρύπωσε στο κενό και απέσπασε τη 2η θέση.
Ο Jorge Lorenzo τερμάτισε για μια ακόμη φορά εκτός βάθρου στην 4η θέση, μην απειλώντας τους τρεις πρώτους αλλά και μην απειλούμενος από τον 5ο, Stefan Bradl της LCR Honda. Έκτος ο Aleix Espargaro με την Open Forward Yamaha, στο καλύτερο φετινό του αποτέλεσμα.
Ο αγώνας της Βαρκελώνης ήταν ο καλύτερος της χρονιάς, σύμφωνα με τον περιχαρή Rossi, η θέση του οποίου στις διαπραγματεύσεις με την Yamaha έχει ενισχυθεί από τα τελευταία αποτελέσματά του. Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι συζητά μόνον την περίπτωση ενός νέου διετούς συμβολαίου με την Yamaha.
H εκκίνηση ήταν μια επίδειξη μαεστρίας από τον Lorenzo που άρπαξε την πρώτη θέση περνώντας τα Honda από την εξωτερική.
Τρίτος έστριψε ο Rossi αλλά λίγο μετά στην Κ4 πέρασε τον Pedrosa και άρχισε να κυνηγά τον συναθλητή του που προφανώς είχε κάθε διάθεση να αποσπαστεί μπροστά. Ο Marquez ήταν 4ος, ακολουθούμενος από τους Bradl και Dovizioso.
Πέρασε τον Pedrosa στα φρένα στο τέλος της ευθείας εκκίνησης και άρχισε να ακολουθεί τα δύο Yamaha. Αυτή η πρώτη πεντάδα άρχισε να ξεφεύγει μπροστά από τους αδερφούς Aleix και Pol Espargaro. Στους πρώτους γύρους ο Cal Crutchlow γύριζε στην 11η και ο Bradley Smith στη 12η θέση.
Μπροστά ο Rossi πέρασε για λίγο πρώτος στην Κ3, ο Lorenzo απάντησε στην επόμενη στροφή, αλλά ο Ιταλός είχε κέφια και τον ξαναπέρασε αμέσως.
Ύστερα άρχισε να φεύγει μπροστά, σε μια απόσταση λίγων δεκάτων, βοηθούμενος από τη μονομαχία των Marquez και Lorenzo ως τον 5ο γύρο, η οποία τους καθυστερούσε. Στον 6ο γύρο ο Pedrosa πέρασε στα φρένα για την Κ1 τον Lorenzo και ανέλαβε την 3η θέση. Στον επόμενο γύρο ο Bradl έκανε ένα λάθος, χάνοντας τη γραμμή του και την επαφή με τους πρώτους.
Αμέσως μετά ήταν η σειρά του Marquez: στην Κ5 του 8ου γύρου έχασε τα φρένα και αμέσως ο Pedrosa χώθηκε στη 2η θέση αλλά με μια επιθετική κίνηση ξαναπέρασε αμέσως τον συναθλητή του. Η πρώιμη αυτή ανταλλαγή πυρών, συνήθως αδιανόητη για τον Pedrosa που στο πρώτο μισό δεν ήταν ανταγωνιστικός, έστησε το σκηνικό του όλου αγώνα. Προφανώς ο «βετεράνος» της Honda κατόρθωσε με την ομάδα του να βρει τις ζητούμενες ρυθμίσεις που του επιτρέπουν να πάει γρήγορα από νωρίς.
Στα μισά των 25 γύρων ο Marquez παραλίγο να εμβολίσει τον Rossi στα φρένα της Κ1. Τον απέφυγε στην τρίχα αλλά βγήκε εκτός πίστας χωρίς να πέσει και επέστρεψε τρίτος, πίσω από τον Pedrosa. Δεν άργησε όμως να ξαναπεράσει 2ος οπότε αποφάσισε να κυνηγήσει τον Rossi.
Κάπου εκεί στον 18ο γύρο τον πέρασε στην Κ1, όμως αμέσως μετά έκοψε όπως εξάλλου και ο Pedrosa που τον ακολούθησε στην προσπέραση, σηκώνοντας μάλιστα ο τελευταίος και το χέρι του. Όλοι πίστεψαν ότι είχε πιάσει βροχή, στα paddock επικράτησε μια φρενίτιδα προετοιμασιών των δεύτερων μοτοσυκλετών με τα βρόχινα Bridgestone, όμως τελικά o Marquez είχε δει την κίτρινη σημαία που είχε βγάλει στο βάθος οι κριτές λόγω μιας πτώσης.
Έκοψε αφήνοντας τον Rossi να ξαναπεράσει, φοβούμενος την ποινή (απαγορεύεται η προσπέραση όταν έχει βγει κίτρινη σημαία), πράγμα που έκανε και ο Pedrosa.
Όμως 6 γύρους πριν το τέλος ο Rossi άφησε στην Κ1 την πόρτα ανοιχτή και ο Marquez του αφαίρεσε την πρωτοκαθεδρία του αγώνα. Δύο γύρους μετά έσβησαν και οι όποιες ελπίδες του Lorenzo να διεκδικήσει βάθρο, καθώς στην Κ10 βγήκε εκτός γραμμής και έχασε πολύ χρόνο που δεν μπόρεσε να καλύψει ως τον τερματισμό.
O Rossi όπως και ο Lorenzo απέδωσε την αδυναμία αυτή στην έλλειψη πρόσφυσης πίσω που στους τελευταίους γύρους δυσκολεύει πολύ την οδήγηση των Yamaha στο όριο. Επίσης φαίνεται πως οι νέες ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας ώστε να κερδίσει σταθερότητα στο φρενάρισμα, μειώνουν την πρόσφυσή της στην έξοδο, με αποτέλεσμα να γλιστράει όταν ανοίγει το γκάζι.
Τότε ήταν που ανέβασε απόδοση ο Pedrosa και άρχισε να πιέζει τον πρωταθλητή, έχοντας -κλασικά- στην Κ1 περάσει τον Rossi. Ο Ιταλός ακολούθησε τους 2 Ισπανούς, δεν τους πλησίασε όμως σε απόσταση βολής ως το τέλος του αγώνα, οπότε εκμεταλλευόμενος το λάθος του Dani, άρπαξε τη 2η θέση του βάθρου.
Το λάθος ήρθε από τον Pedrosa ενώ πάσχιζε απελπισμένα βρει τρόπο να περάσει τον Marquez. Στην Κ1 πράγματι πέρασε αλλά ο μικρός απάντησε στην Κ3 με ένα αριστοτεχνικό πέρασμα, έχοντας καλύτερη έξοδο στην προηγούμενη στροφή.
Ο Pedrosa φαινόταν να έχει μικρό πλεονέκτημα ταχύτητας, όχι τέτοιο όμως που να του επέτρεπε να περάσει μπροστά. Μάζεψε φόρα και στην Κ10 φαινόταν έτοιμος για μία ακόμη επίθεση, όμως τότε ακριβώς άγγιξε τον πίσω τροχό του Marquez, έσωσε με απίστευτο τρόπο την πτώση, αλλά όταν γύρισε στη γραμμή του βρήκε μπροστά του στη 2η θέση τον Rossi.
Έτσι ο Marc πήρε τη νίκη, γράφοντας πάλι ιστορία, καθώς για πρώτη φορά στα 65 χρόνια Grand Prix δύο αδέρφια κέρδιζαν ταυτόχρονα αγώνα. Ο μικρός αδερφός του Alex είχε κερδίσει νωρίτερα την Moto3, φέρνοντας την πρώτη νίκη της Honda στην κατηγορία μετά από έναν χρόνο απόλυτης επικράτησης των ΚΤΜ.
Πέμπτος, πίσω από τον Lorenzo τερμάτισε ο Bradl (LCR Honda), κάνοντας έναν ώριμο αγώνα και επικρατώντας των αδερφών Espargaro που ακολούθησαν. Έκτος ο μεγάλος Aleix (NGM Forward Racing Open), 7ος ο Pol (που παραπονέθηκε κι αυτός ότι έμεινε από πίσω λάστιχο) και μόλις 8ος ο Andrea Dovizioso (Ducati) μπροστά από τον πάντα φιλόδοξο Andrea Iannone (Energy TI Pramac Ducati). Η Ducati πάντως έχει προοδεύσει. Πέρσι η διαφορά του Andrea από τον πρώτο ήταν 32 δευτ. φέτος μόλις 16.
O Bradley Smith τερμάτισε 10ος, ο Y. Hernandez με τη δεύτερη Pramac Ducati 11ος, ενώ τη μάχη των Open Honda κέρδισε ο 12ος, Scott Redding (Go&Fun Honda Gresini), μπροστά από τον Nicky Hayden (Drive M7 Aspar Honda). Που χωρίς να έχει επανέλθει στο 100%, ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση μετά την επέμβαση στον καρπό.
Συνέχεια της «γκαντεμιάς» για τον Crutchlow που έμεινε από ηλεκτρονικά στον 10ο γύρο, όπως και ο Alvaro Bautista της Gresini Honda, ενώ νωρίς εγκατέλειψε μετά από έξοδο ο Karel Abraham (Cardion AB Honda).
Αποτελέσματα
1. Marc Marquez ESP Repsol Honda Team (RC213V) 42’ 56.914
2. Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 42’ 57.426
3. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda Team (RC213V) 42’ 58.748
4. Jorge Lorenzo ESP Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 43’ 1.454
5. Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V) 43’ 8.062
6. Aleix Espargaro ESP NGM Forward Racing (Open Forward Yamaha) 43’ 11.127
7. Pol Espargaro ESP Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 43’ 13.041
8. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (Desmosedici) 43’ 13.089
9. Andrea Iannone ITA Pramac Racing (Desmosedici) 43’ 14.954
10. Bradley Smith GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 43’ 21.695
11. Yonny Hernandez COL Pramac Racing (Open Desmosedici) 43’ 34.067
12. Scott Redding GBR Go&Fun Honda Gresini (Open RCV1000R) 43’ 39.835
13. Nicky Hayden USA Drive M7 Aspar (Open RCV1000R) 43’ 40.213
14. Michele Pirro ITA Ducati Team (Open Desmosedici) 43’ 52.071
15. Hiroshi Aoyama JPN Drive M7 Aspar (Open RCV1000R) 43’ 56.105
16. Broc Parkes AUS Paul Bird Motorsport (Open PBM-ART) 43’ 57.820
17. Michael Laverty GBR Paul Bird Motorsport (Open PBM-ART) 43’ 58.198
18. Colin Edwards USA NGM Forward Racing (Open Forward Yamaha) 44’ 3.035
19. Hector Barbera ESP Avintia Racing (Open Avintia) 44’ 22.109
20. Michel Fabrizio ITA IodaRacing Project (Open ART) 44’ 37.579
Ελάχιστοι εξεπλάγησαν από την 7η συνεχόμενη νίκη του Marc Marquez. Αυτή τη φορά όμως χρειάστηκε να αντέξει -με τη βοήθεια και της τύχης- την επίθεση διαρκείας του συναθλητή του στην Repsol Honda Dani Pedrosa, η οποία κορυφώθηκε στον τελευταίο γύρο.
Οι μονομαχία του τελευταίου γύρου ήταν η πιο σκληρή της χρονιάς. Δύο φορές πέρασε μπροστά ο Pedrosa, δύο φορές απάντησε ο Marquez. Δύο στροφές πριν το τέλος ο αγώνας κορυφώθηκε δραματικά όταν ο Marquez έκλεισε την εσωτερική στον Pedrosa -ίσως έκοψε κιόλας λιγάκι, επίτηδες...- που ανάσαινε στον σβέρκο του και έψαχνε εναγωνίως δίοδο να περάσει.
Ο μπροστινός τροχός του Dani ακούμπησε στον πίσω του Marquez. Ο «παλιός» της Honda κατάφερε να σώσει την πτώση, όχι όμως και τη θέση του, καθώς σήκωσε τη μοτοσυκλέτα και άνοιξε τη γραμμή του για να μείνει όρθιος. Ο Rossi που παραμόνευε δεν έχασε την ευκαιρία, τρύπωσε στο κενό και απέσπασε τη 2η θέση.
Ο Jorge Lorenzo τερμάτισε για μια ακόμη φορά εκτός βάθρου στην 4η θέση, μην απειλώντας τους τρεις πρώτους αλλά και μην απειλούμενος από τον 5ο, Stefan Bradl της LCR Honda. Έκτος ο Aleix Espargaro με την Open Forward Yamaha, στο καλύτερο φετινό του αποτέλεσμα.
Ο αγώνας της Βαρκελώνης ήταν ο καλύτερος της χρονιάς, σύμφωνα με τον περιχαρή Rossi, η θέση του οποίου στις διαπραγματεύσεις με την Yamaha έχει ενισχυθεί από τα τελευταία αποτελέσματά του. Ο ίδιος ξεκαθάρισε ότι συζητά μόνον την περίπτωση ενός νέου διετούς συμβολαίου με την Yamaha.
H εκκίνηση ήταν μια επίδειξη μαεστρίας από τον Lorenzo που άρπαξε την πρώτη θέση περνώντας τα Honda από την εξωτερική.
Τρίτος έστριψε ο Rossi αλλά λίγο μετά στην Κ4 πέρασε τον Pedrosa και άρχισε να κυνηγά τον συναθλητή του που προφανώς είχε κάθε διάθεση να αποσπαστεί μπροστά. Ο Marquez ήταν 4ος, ακολουθούμενος από τους Bradl και Dovizioso.
Πέρασε τον Pedrosa στα φρένα στο τέλος της ευθείας εκκίνησης και άρχισε να ακολουθεί τα δύο Yamaha. Αυτή η πρώτη πεντάδα άρχισε να ξεφεύγει μπροστά από τους αδερφούς Aleix και Pol Espargaro. Στους πρώτους γύρους ο Cal Crutchlow γύριζε στην 11η και ο Bradley Smith στη 12η θέση.
Μπροστά ο Rossi πέρασε για λίγο πρώτος στην Κ3, ο Lorenzo απάντησε στην επόμενη στροφή, αλλά ο Ιταλός είχε κέφια και τον ξαναπέρασε αμέσως.
Ύστερα άρχισε να φεύγει μπροστά, σε μια απόσταση λίγων δεκάτων, βοηθούμενος από τη μονομαχία των Marquez και Lorenzo ως τον 5ο γύρο, η οποία τους καθυστερούσε. Στον 6ο γύρο ο Pedrosa πέρασε στα φρένα για την Κ1 τον Lorenzo και ανέλαβε την 3η θέση. Στον επόμενο γύρο ο Bradl έκανε ένα λάθος, χάνοντας τη γραμμή του και την επαφή με τους πρώτους.
Αμέσως μετά ήταν η σειρά του Marquez: στην Κ5 του 8ου γύρου έχασε τα φρένα και αμέσως ο Pedrosa χώθηκε στη 2η θέση αλλά με μια επιθετική κίνηση ξαναπέρασε αμέσως τον συναθλητή του. Η πρώιμη αυτή ανταλλαγή πυρών, συνήθως αδιανόητη για τον Pedrosa που στο πρώτο μισό δεν ήταν ανταγωνιστικός, έστησε το σκηνικό του όλου αγώνα. Προφανώς ο «βετεράνος» της Honda κατόρθωσε με την ομάδα του να βρει τις ζητούμενες ρυθμίσεις που του επιτρέπουν να πάει γρήγορα από νωρίς.
Στα μισά των 25 γύρων ο Marquez παραλίγο να εμβολίσει τον Rossi στα φρένα της Κ1. Τον απέφυγε στην τρίχα αλλά βγήκε εκτός πίστας χωρίς να πέσει και επέστρεψε τρίτος, πίσω από τον Pedrosa. Δεν άργησε όμως να ξαναπεράσει 2ος οπότε αποφάσισε να κυνηγήσει τον Rossi.
Κάπου εκεί στον 18ο γύρο τον πέρασε στην Κ1, όμως αμέσως μετά έκοψε όπως εξάλλου και ο Pedrosa που τον ακολούθησε στην προσπέραση, σηκώνοντας μάλιστα ο τελευταίος και το χέρι του. Όλοι πίστεψαν ότι είχε πιάσει βροχή, στα paddock επικράτησε μια φρενίτιδα προετοιμασιών των δεύτερων μοτοσυκλετών με τα βρόχινα Bridgestone, όμως τελικά o Marquez είχε δει την κίτρινη σημαία που είχε βγάλει στο βάθος οι κριτές λόγω μιας πτώσης.
Έκοψε αφήνοντας τον Rossi να ξαναπεράσει, φοβούμενος την ποινή (απαγορεύεται η προσπέραση όταν έχει βγει κίτρινη σημαία), πράγμα που έκανε και ο Pedrosa.
Όμως 6 γύρους πριν το τέλος ο Rossi άφησε στην Κ1 την πόρτα ανοιχτή και ο Marquez του αφαίρεσε την πρωτοκαθεδρία του αγώνα. Δύο γύρους μετά έσβησαν και οι όποιες ελπίδες του Lorenzo να διεκδικήσει βάθρο, καθώς στην Κ10 βγήκε εκτός γραμμής και έχασε πολύ χρόνο που δεν μπόρεσε να καλύψει ως τον τερματισμό.
O Rossi όπως και ο Lorenzo απέδωσε την αδυναμία αυτή στην έλλειψη πρόσφυσης πίσω που στους τελευταίους γύρους δυσκολεύει πολύ την οδήγηση των Yamaha στο όριο. Επίσης φαίνεται πως οι νέες ρυθμίσεις της μοτοσυκλέτας ώστε να κερδίσει σταθερότητα στο φρενάρισμα, μειώνουν την πρόσφυσή της στην έξοδο, με αποτέλεσμα να γλιστράει όταν ανοίγει το γκάζι.
Τότε ήταν που ανέβασε απόδοση ο Pedrosa και άρχισε να πιέζει τον πρωταθλητή, έχοντας -κλασικά- στην Κ1 περάσει τον Rossi. Ο Ιταλός ακολούθησε τους 2 Ισπανούς, δεν τους πλησίασε όμως σε απόσταση βολής ως το τέλος του αγώνα, οπότε εκμεταλλευόμενος το λάθος του Dani, άρπαξε τη 2η θέση του βάθρου.
Το λάθος ήρθε από τον Pedrosa ενώ πάσχιζε απελπισμένα βρει τρόπο να περάσει τον Marquez. Στην Κ1 πράγματι πέρασε αλλά ο μικρός απάντησε στην Κ3 με ένα αριστοτεχνικό πέρασμα, έχοντας καλύτερη έξοδο στην προηγούμενη στροφή.
Ο Pedrosa φαινόταν να έχει μικρό πλεονέκτημα ταχύτητας, όχι τέτοιο όμως που να του επέτρεπε να περάσει μπροστά. Μάζεψε φόρα και στην Κ10 φαινόταν έτοιμος για μία ακόμη επίθεση, όμως τότε ακριβώς άγγιξε τον πίσω τροχό του Marquez, έσωσε με απίστευτο τρόπο την πτώση, αλλά όταν γύρισε στη γραμμή του βρήκε μπροστά του στη 2η θέση τον Rossi.
Έτσι ο Marc πήρε τη νίκη, γράφοντας πάλι ιστορία, καθώς για πρώτη φορά στα 65 χρόνια Grand Prix δύο αδέρφια κέρδιζαν ταυτόχρονα αγώνα. Ο μικρός αδερφός του Alex είχε κερδίσει νωρίτερα την Moto3, φέρνοντας την πρώτη νίκη της Honda στην κατηγορία μετά από έναν χρόνο απόλυτης επικράτησης των ΚΤΜ.
Πέμπτος, πίσω από τον Lorenzo τερμάτισε ο Bradl (LCR Honda), κάνοντας έναν ώριμο αγώνα και επικρατώντας των αδερφών Espargaro που ακολούθησαν. Έκτος ο μεγάλος Aleix (NGM Forward Racing Open), 7ος ο Pol (που παραπονέθηκε κι αυτός ότι έμεινε από πίσω λάστιχο) και μόλις 8ος ο Andrea Dovizioso (Ducati) μπροστά από τον πάντα φιλόδοξο Andrea Iannone (Energy TI Pramac Ducati). Η Ducati πάντως έχει προοδεύσει. Πέρσι η διαφορά του Andrea από τον πρώτο ήταν 32 δευτ. φέτος μόλις 16.
O Bradley Smith τερμάτισε 10ος, ο Y. Hernandez με τη δεύτερη Pramac Ducati 11ος, ενώ τη μάχη των Open Honda κέρδισε ο 12ος, Scott Redding (Go&Fun Honda Gresini), μπροστά από τον Nicky Hayden (Drive M7 Aspar Honda). Που χωρίς να έχει επανέλθει στο 100%, ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση μετά την επέμβαση στον καρπό.
Συνέχεια της «γκαντεμιάς» για τον Crutchlow που έμεινε από ηλεκτρονικά στον 10ο γύρο, όπως και ο Alvaro Bautista της Gresini Honda, ενώ νωρίς εγκατέλειψε μετά από έξοδο ο Karel Abraham (Cardion AB Honda).
Αποτελέσματα
1. Marc Marquez ESP Repsol Honda Team (RC213V) 42’ 56.914
2. Valentino Rossi ITA Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 42’ 57.426
3. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda Team (RC213V) 42’ 58.748
4. Jorge Lorenzo ESP Movistar Yamaha MotoGP (YZR-M1) 43’ 1.454
5. Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V) 43’ 8.062
6. Aleix Espargaro ESP NGM Forward Racing (Open Forward Yamaha) 43’ 11.127
7. Pol Espargaro ESP Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 43’ 13.041
8. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (Desmosedici) 43’ 13.089
9. Andrea Iannone ITA Pramac Racing (Desmosedici) 43’ 14.954
10. Bradley Smith GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 43’ 21.695
11. Yonny Hernandez COL Pramac Racing (Open Desmosedici) 43’ 34.067
12. Scott Redding GBR Go&Fun Honda Gresini (Open RCV1000R) 43’ 39.835
13. Nicky Hayden USA Drive M7 Aspar (Open RCV1000R) 43’ 40.213
14. Michele Pirro ITA Ducati Team (Open Desmosedici) 43’ 52.071
15. Hiroshi Aoyama JPN Drive M7 Aspar (Open RCV1000R) 43’ 56.105
16. Broc Parkes AUS Paul Bird Motorsport (Open PBM-ART) 43’ 57.820
17. Michael Laverty GBR Paul Bird Motorsport (Open PBM-ART) 43’ 58.198
18. Colin Edwards USA NGM Forward Racing (Open Forward Yamaha) 44’ 3.035
19. Hector Barbera ESP Avintia Racing (Open Avintia) 44’ 22.109
20. Michel Fabrizio ITA IodaRacing Project (Open ART) 44’ 37.579
