Ημέρα 8 (Kranjska Gora-Zadar)
Ξυπνάμε το πρωί, ήλιος, κάτσε να δω και την στάθμη του λαδιού της μηχανής, κάτω από το low, σκοτάδια ξαφνικά, βενζινάδικο.
-Oil,15W-50?
-Νο.
-Να σου γ@μ...
Δεν γίνεται δουλεία έτσι. Ρωτάω Tourist Information κιόσκι.
-Ducati, Ιταλικό, καίει λάδια, της μάνα του, όχι σε βενζινάδικο, που θα βρω?
-Hello, I speak English. Υou will need to travel to Jesenice city which is 30 km away from here and you will search for the store “Bartog” which has the moto part you need.
-Θένκιου.
Αγοράζω 1 lt. 23€. Θα το ρίξω στην σαλάτα σου να πνιγείς.
Βάζω 550ml. Φτάνει High. Ξανά πίσω για να πάμε προς τα κάτω μέσα από το βουνό, 1 ώρα και χαμένη.
Φωτογραφίες και συνέχεια για καφεδάκι. Τρομερή διαδρομή μέχρι και στα μέσα της Σλοβενίας.
Λίγο αυτοκινητόδρομο και σκέψεις ότι δεν έχουμε βινιέτα εδώ και μπορεί να την φάμε. Κλάιν. Μπαίνουμε Κροατία. Εδώ είχε συνοριακό έλεγχο των δευτερολέπτων. Λίγο αυτοκινητόδρομο και τα πρώτα διόδια ευτυχώς σε ευρώ γιατί δεν κάναμε συνάλλαγμα. Βγαίνουμε Rijeka. Μετράμε δυνάμεις αφού είχαμε κάνει ήδη 300 χλμ (τα 260 σε επαρχιακό σε βουνό έτσι.). Το χούμε Zadar άλλα 230χλμ επαρχιακό? Το χούμε.
Από Ριέκα μέχρι Ζαντάρ είναι να έχεις supersport και κέφια. Μιλάμε για εξαιρετική άσφαλτο (ψάχνω στα βιντεάκια να βρω λακούβα και δεν βρίσκω) με στροφές αμέτρητες, πλήρη ορατότητα στις εξόδους και με πολύ λίγες διασταυρώσεις. Η κούραση είχε εξαφανιστεί.
Hint.
Στο μέσο της διαδρομής αυτής μπορείς να πάρεις το ferryboat μετά το Prizna και να πας στο νησάκι απέναντι. Ο δρόμος εκεί είναι πιο ευθεία αλλά και πάλι με καλή άσφαλτο.
Φτάνουμε Ζαντάρ, βρίσκουμε ένα διαμέρισμα χωρίς παράθυρα, περπάτημα παλιά πόλη, πίτσες (καλό είναι να γίνει και κάποιο συνάλλαγμα μιας και δεν παίρνουν όλοι ευρώ), μπύρες κτλ. Mustνα δεις το Sea Organ στο λιμάνι (μουσική μέσω κυμάτων της θάλασσας).