Χωρις να θελω να σου παω κοντρα,ΝΟΜΙΖΕΙΣ.
Πως τα καταφέρνετε;
- Thread starter ta-sio
- Ημερομηνία δημιουργίας
vkats
Μέλος
Οπως το βλέπει ο καθένας... Εγώ έτσι το βλέπω
Εγώ νομίζω ότι κάποια στιγμή όλα χάνουν τη γοητεία τους και χορταίνονται. Και ταξίδια και μέρη μακρυνά και λεφτά και σπίτια και αυτοκίνητα και μηχανές.
Το μόνο που δεν χορταίνεις ΠΟΤΕ είναι τα παιδιά σου!!!!
Και αν είσαι ισορροπημένος άνθρωπος, τα παιδιά σου μπορούν να αντισταθμίσουν ότιδήποτε άλλο σου λείπει στη ζωή...
Τελευταία επεξεργασία:
Είναι ένας κύκλος, που πρέπει να κρατιέται σε ισορροπια.
Έχοντας 2 πολύ μεγάλα παιδιά, μεγαλωμένα πάντα δίπλα μου.....Έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα.
Χαίρονται να βλέπουν τους γονείς τους να ταξιδεύουν και υπερηφανευονται για αυτους.
Ισορροπια...
advφον!!
Τελευταία επεξεργασία:
Έτσι είναι, κάθε άνθρωπος έχει τη ζωή του και κάθε ζωή είναι το ίδιο σημαντική και έχει το δικό της δρόμο της να διανύσει!
Μόνο ο εαυτός μας μπορεί να συγκρίνει με τον εαυτό του αν είναι ευτυχισμένος από το τρόπο ζωής του, τους στόχους του, τα όνειρα του!
Άλλος χόρτασε τις μηχανές μετά από 30 χρόνια καβάλα σε δαύτες, άλλος δεν χόρτασε ποτέ...
Για άλλον έχει σημασία το μέσο, για άλλον ο προορισμός...
Το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να κρίνουμε τις επιλογές μας! Άλλωστε στο τέλος-τέλος κερδίζουμε ή χάνουμε, εμείς οι ίδιοι απολαμβάνουμε ή πληρώνουμε τις επιλογές μας!
Μόνο ο εαυτός μας μπορεί να συγκρίνει με τον εαυτό του αν είναι ευτυχισμένος από το τρόπο ζωής του, τους στόχους του, τα όνειρα του!
Άλλος χόρτασε τις μηχανές μετά από 30 χρόνια καβάλα σε δαύτες, άλλος δεν χόρτασε ποτέ...
Για άλλον έχει σημασία το μέσο, για άλλον ο προορισμός...
Το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να κρίνουμε τις επιλογές μας! Άλλωστε στο τέλος-τέλος κερδίζουμε ή χάνουμε, εμείς οι ίδιοι απολαμβάνουμε ή πληρώνουμε τις επιλογές μας!
Λιγο πριν γεννηθει ο γιος μου,ξεφορτωνομαι οτι ειχε σχεση με μηχανες και παω και παιρνω ενα jog 50αρι για να ερχομαι γυρω στην πολη.Γεννηθηκε και η κορη,εγω ακομη με το σκουτερακι.
Καποια στιγμη ξεκιναω να παω για καφε στον Μωλο,στα Γιαννενα και βρεθηκα μετα απο 3-4 ωρες Ναυπακτο (200 χλμ).Οταν κοιταζα τους καθρεφτες πισω μου,απο την καπνουρα, νομιζα οτι επεσε ομιχλη καλοκαιριατικα.Επεστρεψα αργα το βραδυ με γοφους,πλατες χερια πιασμενα,αλλα με το γνωστο χαμογελο του ηλιθιου στο προσωπο.Στασεις μονο για βενζινη και λαδι.Πως αντεξε το καημενο....ακομη αναρωτιεμαι.
Δεν το πολυσκεφτηκα,μεσα στην επομενη βρομαδα διπλα στο "ασπαστο", παρκαρα τη νεα μου μηχανη.Περα απ ολα ειναι απο τι παστα ειναι φτιαγμενος ο καθενας μας.Για μενα ο δρομος ειναι ζωη,το οξυγονο μου.Δεν θα βαλω καμμια μηχανη πανω απο την οικογενεια μου,αλλα αν δεν ταξιδεψω θα ειμαι δυστυχισμενος και οπως μου εχει πει η οικογενεια μου,οταν ειμαι δυστυχισμενος δε με γουσταρουνε.
ΥΓ Αν δεν φοβομουνα το δουλεμα,θα ελεγα οτι στο δρομο της επιστροφης,καποιες στιγμες με πηρανε τα "ζουμια".Αλλα δεν το λεω...
vkats
Μέλος
Οπως είπαμε, ο καθένας αξιολογεί τα πράγματα με τον τρόπο του και κάθε τρόπος είναι απόλυτα σεβαστός.
Εξω έχει μια υπέροχη λιακάδα αλλά με θερμοκρασία κοντά στο μηδέν. Σας αφήνω για να πάω με τη μηχανή στη δουλειά..
Εξω έχει μια υπέροχη λιακάδα αλλά με θερμοκρασία κοντά στο μηδέν. Σας αφήνω για να πάω με τη μηχανή στη δουλειά..
MOYTPO
Μέλος
Όλες οι απόψεις σωστές από την δική τους οπτική και σεβαστες. Όπως και να έχει διαμορφωθεί το μονοπάτι της ζωής σας να ξέρετε ότι οι δρόμοι είναι εκεί έξω και σας περιμένουν. Τα παιδιά κάποτε θα μεγαλώσουν, ο χρόνος θα βρεθεί μαζί και το χρήμα. Πρώτα από όλα να είστε υγιείς μετά να υπάρχει θέληση και όλα θα γίνουν. Τα ταξίδια δεν τελειώνουν ποτέ.
mAthosalas
I love my GS
Αν και θα ημουν ετοιμος οταν διαβαζα τι εγραψες και θα συμφωνουσα 100% μαζι σου...τα χαλασες στο τελος...οχι δε συμφωνωΕίναι ένας κύκλος, που πρέπει να κρατιέται σε ισσοροπια.
Έχοντας 2 πολύ μεγάλα παιδιά, μεγαλωμένα πάντα δίπλα μου.....Έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα.
Χαίρονται να βλέπουν τους γονείς τους να ταξιδεύουν και υπερηφανευονται για αυτους.
Ισσοροπια...
advφον!!
Ακου κει "ισσοροπια"....ισορροπια λεγεται...
κι ετσι συμφωνω 100% με οσα ΘΑ εγραφες...
mAthosalas
I love my GS
Και βρε Παναγιωτη...καλα τα λες αλλά...μπορεις να μας πεις τι διαφορές ειδες αναμεσα σε jog και bandit...κανε ενα συγκριτικο....εχουν διαφορά;...
το διορθωσα.....Αν και θα ημουν ετοιμος οταν διαβαζα τι εγραψες και θα συμφωνουσα 100% μαζι σου...τα χαλασες στο τελος...οχι δε συμφωνω
Ακου κει "ισσοροπια"....ισορροπια λεγεται...
κι ετσι συμφωνω 100% με οσα ΘΑ εγραφες...
Μην τρελλαίνεστε ψάχνοντας να βρείτε τον γενικό κανόνα.
ΔΕΝ υπάρχει!!!
Η Ζωή είναι ένας μεγάλος Κύκλος για τους τυχερούς. (ή ένας μικρός για τους άτυχους)
Αυτός ο Κύκλος ,είναι γεμάτος με πολλούς μικρότερους κύκλους. (τις ενδιάμεσες διαδρομές της ζωής μας)
Το σύνολο όλων των μικρών κύκλων ,είναι κ το Ταξίδι της Ζωής μας ,το οποίο είναι αυστηρά προσωπικό κ τελείως μοναδικό ,και...όσο κι αν μοιάζει με κάποιου αλλου το ταξίδι ,είναι σίγουρο οτι ΔΕΝ είναι το ίδιο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Οι εκάστοτε συνθήκες της ζωής του ,σύμφωνα με τις οποίες "καλείται" να πάρει αποφάσεις κ να βάλει προτεραιότητες ,είναι επίσης διαφορετικές ,και συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ,σε σχέση με τους άλλους.
Βάλτε στην εξίσωση κ τις διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής ,τους διαφορετικούς χαρακτήρες ,τον διαφορετικό ψυχισμό ,κ τόσα άλλα διαφορετικά στοιχεία που διέπουν την κάθε μία ανθρώπινη ύπαρξη ,και θα καταλάβετε οτι: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ....σε τίποτα όμως...
Ισως κάποιες γενικές παραδοχές ,οι οποίες αποτελούν έναν σκελετό ηθικής ,της ανθρώπινης ύπαρξης.
Και μέχρι εκεί.
Και για να γυρίσουμε στα "ταξίδια" ,να σας θυμίσω οτι ,σε αυτή τη Ζωή ,δεν υπάρχει μόνο το άσπρο κ το μαύρο....υπάρχει κ το γκρί.
Δεν έσκασα ποτέ ,γιατί δεν μπορούσα (ή καλύτερα ,δεν θέλησα να μπορέσω) να φύγω για 30 μέρες στα εξωτερικά.
Μην σας πώ οτι ,"λοιδωρούσα" κιόλας κάποιους ,που ,ενώ είχαν φτάσει σε Παρίσια κ Βιέννες κ Λονδίνα ,δεν είχαν αξιωθεί πρίν ,να φτάσουν στην Τσιβλού ,στον Γράμμο ,στην Κερκίνη.
Ο άνθρωπος είναι απο φύση του προσασμοστικό όν ,και έτσι πρέπει να κινείται.
Τα δεδομένα της ζωής μας αλλάζουν συνεχώς ,κ σύμφωνα με αυτά ,καλούμαστε να χαράζουμε ανα πάσα στιγμή κ την πορεία του ταξιδιού της ζωής μας.
Ευελιξία κυρίες κ κύριοι.
Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις κάτι μεγάλο που ονειρεύεσαι σήμερα ,αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορείς να το σπάσεις σε πολλά μικρά κομμάτια ,και να χαρείς το ΣΗΜΕΡΑ.
Γιατί το αύριο ,καμιά φορά ,δεν έρχεται ποτέ........
...
(το 2ο ενικό χρησιμοποιείται συγγραφική αδεία ,και ουχί ως προσωπική υπόδειξη σε κανέναν)
...
Οικογενειακές-Επαγγελματικές-Οικονομικές-Εργασιακές υποχρεώσεις ,σου απαγορεύουν να φύγεις για 20-30-40 μέρες σερί.
Σο φακινγκ γουάτ ????
Θα κάτσεις στον καναπέ σου να μιζεριάσεις μυξοκλαίγοντας;;;
Για δοκίμασε να πάς μια κοντινή βόλτα...1-2 ωρίτσες ρε αδελφέ...κάπου κοντά κ όμορφα...ανάσανες λίγο ,έτσι δεν είναι;
Είδες που στο'λεγα....
Την άλλη βδομάδα ,φύγε πρωί ,πάγαινε μια γύρα την Αρκαδία ,κάνε 400-500 χλμτράκια κ γύρνα τ'απόγιομα στην οικογένεια ,χαμογελαστός κ δυνατότερος ψυχολογικά.
Ακόμα καλύτερα ,ναι...;
Διάβασες για κείνο το ΣΚ που σχεδιάζουν κάτι τυπάκια στο φόρουμ σε κανα δυο μήνες.
Ρύθμισέ το ,και πήγαινε μαζί τους.
Πιθανά θα κάνεις κ νέους φίλους ταξιδευτές.
Γιατί ταξιδευτής ,δεν είναι μόνον αυτός που κάνει 6-8 χιλ χλμ ,1 φορά τον χρόνο.
Είναι κι αυτός που κάνει 12-15 χιλ χλμ ,όλο τον χρόνο.
Εχεις στο γκαράζ σου ,την υπέροχη και πανάκριβη μοτοσυκλέτα σου ,που κατάφερες να αγοράσεις όταν τα οικονομικά Ελληνικά δρώμενα κυλούσαν φυσιολογικά.
Τώρα όμως ,τα πράγματα άλλαξαν ,και δεν έχεις ούτε βενζίνη να της βάλεις.
Αντί να καταθέσεις πινακίδες κ να κάθεσαι θλιμένος να την κοιτάς ,μ'ενα ποτήρι ουϊσκυ στο χέρι ,μέχρι να΄ρθουν καλύτερες μέρες...
Πούλα την...ναι φίλε...πούλα την...πάρε μία άλλη με το 1/3ο των χρημάτων της πώλησης
και τα ρέστα βάλτα στον κουμπαρά των ταξιδιών κ των χλμέτρων που θα κάνεις με την νέα ,την "φτηνή".
Και ΑΔΡΑΞΕ την κάθε ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ.
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον για να χαιρόμαστε ,και όχι ο σκοπός.
Ο σκοπός είναι να την χαιρόμαστε οδηγώντας την.
Αν δεν την χαιρόμαστε ,ή πολύ περισσότερο ,αν την κοιτάμε κ θλιβόμαστε ,δεν έχει κανένα νόημα μια άδεια που γράφει τ'όνομά μας πάνω της...
Και να'σαι σίγουρος ,οτι μπορείς να βρείς τρόπους να χαρείς ,όποια μοτοσυκλέτα κι αν καβαλάς.
24άωρα ,36άωρα ,ασφάλτινα & χωμάτινα οδοιπορικά 1-2-3ήμερα ,με παρέα ή χωρίς (όπως προτιμά κανείς) ,είναι εδώ ,δίπλα μας ,ΣΗΜΕΡΑ ,να μας κρατήσουν Ζωντανούς κ' Χαμογελαστούς.
Μην περιμένεις το αύριο.......Ζήσε το σήμερα.......όσο πιό όμορφα μπορείς....ΣΗΜΕΡΑ όμως.
Καλή μοτοΧρονιά με Υγεία ,και όμορφα μοτο-χλμετρά ,όποτε κ όπου κ' όπως κ' ολούθε.
ΔΕΝ υπάρχει!!!
Η Ζωή είναι ένας μεγάλος Κύκλος για τους τυχερούς. (ή ένας μικρός για τους άτυχους)
Αυτός ο Κύκλος ,είναι γεμάτος με πολλούς μικρότερους κύκλους. (τις ενδιάμεσες διαδρομές της ζωής μας)
Το σύνολο όλων των μικρών κύκλων ,είναι κ το Ταξίδι της Ζωής μας ,το οποίο είναι αυστηρά προσωπικό κ τελείως μοναδικό ,και...όσο κι αν μοιάζει με κάποιου αλλου το ταξίδι ,είναι σίγουρο οτι ΔΕΝ είναι το ίδιο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Οι εκάστοτε συνθήκες της ζωής του ,σύμφωνα με τις οποίες "καλείται" να πάρει αποφάσεις κ να βάλει προτεραιότητες ,είναι επίσης διαφορετικές ,και συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ,σε σχέση με τους άλλους.
Βάλτε στην εξίσωση κ τις διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής ,τους διαφορετικούς χαρακτήρες ,τον διαφορετικό ψυχισμό ,κ τόσα άλλα διαφορετικά στοιχεία που διέπουν την κάθε μία ανθρώπινη ύπαρξη ,και θα καταλάβετε οτι: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ....σε τίποτα όμως...
Ισως κάποιες γενικές παραδοχές ,οι οποίες αποτελούν έναν σκελετό ηθικής ,της ανθρώπινης ύπαρξης.
Και μέχρι εκεί.
Και για να γυρίσουμε στα "ταξίδια" ,να σας θυμίσω οτι ,σε αυτή τη Ζωή ,δεν υπάρχει μόνο το άσπρο κ το μαύρο....υπάρχει κ το γκρί.
Δεν έσκασα ποτέ ,γιατί δεν μπορούσα (ή καλύτερα ,δεν θέλησα να μπορέσω) να φύγω για 30 μέρες στα εξωτερικά.
Μην σας πώ οτι ,"λοιδωρούσα" κιόλας κάποιους ,που ,ενώ είχαν φτάσει σε Παρίσια κ Βιέννες κ Λονδίνα ,δεν είχαν αξιωθεί πρίν ,να φτάσουν στην Τσιβλού ,στον Γράμμο ,στην Κερκίνη.
Ο άνθρωπος είναι απο φύση του προσασμοστικό όν ,και έτσι πρέπει να κινείται.
Τα δεδομένα της ζωής μας αλλάζουν συνεχώς ,κ σύμφωνα με αυτά ,καλούμαστε να χαράζουμε ανα πάσα στιγμή κ την πορεία του ταξιδιού της ζωής μας.
Ευελιξία κυρίες κ κύριοι.
Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις κάτι μεγάλο που ονειρεύεσαι σήμερα ,αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορείς να το σπάσεις σε πολλά μικρά κομμάτια ,και να χαρείς το ΣΗΜΕΡΑ.
Γιατί το αύριο ,καμιά φορά ,δεν έρχεται ποτέ........
...
(το 2ο ενικό χρησιμοποιείται συγγραφική αδεία ,και ουχί ως προσωπική υπόδειξη σε κανέναν)
...
Οικογενειακές-Επαγγελματικές-Οικονομικές-Εργασιακές υποχρεώσεις ,σου απαγορεύουν να φύγεις για 20-30-40 μέρες σερί.
Σο φακινγκ γουάτ ????
Θα κάτσεις στον καναπέ σου να μιζεριάσεις μυξοκλαίγοντας;;;
Για δοκίμασε να πάς μια κοντινή βόλτα...1-2 ωρίτσες ρε αδελφέ...κάπου κοντά κ όμορφα...ανάσανες λίγο ,έτσι δεν είναι;
Είδες που στο'λεγα....
Την άλλη βδομάδα ,φύγε πρωί ,πάγαινε μια γύρα την Αρκαδία ,κάνε 400-500 χλμτράκια κ γύρνα τ'απόγιομα στην οικογένεια ,χαμογελαστός κ δυνατότερος ψυχολογικά.
Ακόμα καλύτερα ,ναι...;
Διάβασες για κείνο το ΣΚ που σχεδιάζουν κάτι τυπάκια στο φόρουμ σε κανα δυο μήνες.
Ρύθμισέ το ,και πήγαινε μαζί τους.
Πιθανά θα κάνεις κ νέους φίλους ταξιδευτές.
Γιατί ταξιδευτής ,δεν είναι μόνον αυτός που κάνει 6-8 χιλ χλμ ,1 φορά τον χρόνο.
Είναι κι αυτός που κάνει 12-15 χιλ χλμ ,όλο τον χρόνο.
Εχεις στο γκαράζ σου ,την υπέροχη και πανάκριβη μοτοσυκλέτα σου ,που κατάφερες να αγοράσεις όταν τα οικονομικά Ελληνικά δρώμενα κυλούσαν φυσιολογικά.
Τώρα όμως ,τα πράγματα άλλαξαν ,και δεν έχεις ούτε βενζίνη να της βάλεις.
Αντί να καταθέσεις πινακίδες κ να κάθεσαι θλιμένος να την κοιτάς ,μ'ενα ποτήρι ουϊσκυ στο χέρι ,μέχρι να΄ρθουν καλύτερες μέρες...
Πούλα την...ναι φίλε...πούλα την...πάρε μία άλλη με το 1/3ο των χρημάτων της πώλησης
και τα ρέστα βάλτα στον κουμπαρά των ταξιδιών κ των χλμέτρων που θα κάνεις με την νέα ,την "φτηνή".
Και ΑΔΡΑΞΕ την κάθε ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ.
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον για να χαιρόμαστε ,και όχι ο σκοπός.
Ο σκοπός είναι να την χαιρόμαστε οδηγώντας την.
Αν δεν την χαιρόμαστε ,ή πολύ περισσότερο ,αν την κοιτάμε κ θλιβόμαστε ,δεν έχει κανένα νόημα μια άδεια που γράφει τ'όνομά μας πάνω της...
Και να'σαι σίγουρος ,οτι μπορείς να βρείς τρόπους να χαρείς ,όποια μοτοσυκλέτα κι αν καβαλάς.
24άωρα ,36άωρα ,ασφάλτινα & χωμάτινα οδοιπορικά 1-2-3ήμερα ,με παρέα ή χωρίς (όπως προτιμά κανείς) ,είναι εδώ ,δίπλα μας ,ΣΗΜΕΡΑ ,να μας κρατήσουν Ζωντανούς κ' Χαμογελαστούς.
Μην περιμένεις το αύριο.......Ζήσε το σήμερα.......όσο πιό όμορφα μπορείς....ΣΗΜΕΡΑ όμως.
Καλή μοτοΧρονιά με Υγεία ,και όμορφα μοτο-χλμετρά ,όποτε κ όπου κ' όπως κ' ολούθε.
mAthosalas
I love my GS
Παντως,σας διαβαζω και καλα τα λεμε εδω,καθενας με τα δικα του αλλά θελω να το γραψω αυτο...Απο τα πιο στενάχωρα που μπορω να δω ειναι "ΠΩΛΕΙΤΑΙ λογω οικογενειας"ή "ΠΩΛΕΙΤΑΙ λογω ελευσης νεου μελους στην οικογενεια"...!!!και προσωπικα με βρισκει παντελως αντιθετο αφου αν θελεις ολα συνδιαζονται και μαλιστα σε κανουν πολυ πιο ισορροπημενο ως ανθρωπο και αντρα.
!!!και προσωπικα με βρισκει παντελως αντιθετο αφου αν θελεις ολα συνδιαζονται και μαλιστα σε κανουν πολυ πιο ισορροπημενο ως ανθρωπο και αντρα.
vkats
Μέλος
Νομίζω ότι τα είπες όλα !!! ΤΕΛΟΣ !!!Μην τρελλαίνεστε ψάχνοντας να βρείτε τον γενικό κανόνα.
ΔΕΝ υπάρχει!!!
Η Ζωή είναι ένας μεγάλος Κύκλος για τους τυχερούς. (ή ένας μικρός για τους άτυχους)
Αυτός ο Κύκλος ,είναι γεμάτος με πολλούς μικρότερους κύκλους. (τις ενδιάμεσες διαδρομές της ζωής μας)
Το σύνολο όλων των μικρών κύκλων ,είναι κ το Ταξίδι της Ζωής μας ,το οποίο είναι αυστηρά προσωπικό κ τελείως μοναδικό ,και...όσο κι αν μοιάζει με κάποιου αλλου το ταξίδι ,είναι σίγουρο οτι ΔΕΝ είναι το ίδιο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Οι εκάστοτε συνθήκες της ζωής του ,σύμφωνα με τις οποίες "καλείται" να πάρει αποφάσεις κ να βάλει προτεραιότητες ,είναι επίσης διαφορετικές ,και συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ,σε σχέση με τους άλλους.
Βάλτε στην εξίσωση κ τις διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής ,τους διαφορετικούς χαρακτήρες ,τον διαφορετικό ψυχισμό ,κ τόσα άλλα διαφορετικά στοιχεία που διέπουν την κάθε μία ανθρώπινη ύπαρξη ,και θα καταλάβετε οτι: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ....σε τίποτα όμως...
Ισως κάποιες γενικές παραδοχές ,οι οποίες αποτελούν έναν σκελετό ηθικής ,της ανθρώπινης ύπαρξης.
Και μέχρι εκεί.
Και για να γυρίσουμε στα "ταξίδια" ,να σας θυμίσω οτι ,σε αυτή τη Ζωή ,δεν υπάρχει μόνο το άσπρο κ το μαύρο....υπάρχει κ το γκρί.
Δεν έσκασα ποτέ ,γιατί δεν μπορούσα (ή καλύτερα ,δεν θέλησα να μπορέσω) να φύγω για 30 μέρες στα εξωτερικά.
Μην σας πώ οτι ,"λοιδωρούσα" κιόλας κάποιους ,που ,ενώ είχαν φτάσει σε Παρίσια κ Βιέννες κ Λονδίνα ,δεν είχαν αξιωθεί πρίν ,να φτάσουν στην Τσιβλού ,στον Γράμμο ,στην Κερκίνη.
Ο άνθρωπος είναι απο φύση του προσασμοστικό όν ,και έτσι πρέπει να κινείται.
Τα δεδομένα της ζωής μας αλλάζουν συνεχώς ,κ σύμφωνα με αυτά ,καλούμαστε να χαράζουμε ανα πάσα στιγμή κ την πορεία του ταξιδιού της ζωής μας.
Ευελιξία κυρίες κ κύριοι.
Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις κάτι μεγάλο που ονειρεύεσαι σήμερα ,αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορείς να το σπάσεις σε πολλά μικρά κομμάτια ,και να χαρείς το ΣΗΜΕΡΑ.
Γιατί το αύριο ,καμιά φορά ,δεν έρχεται ποτέ........
...
(το 2ο ενικό χρησιμοποιείται συγγραφική αδεία ,και ουχί ως προσωπική υπόδειξη σε κανέναν)
...
Οικογενειακές-Επαγγελματικές-Οικονομικές-Εργασιακές υποχρεώσεις ,σου απαγορεύουν να φύγεις για 20-30-40 μέρες σερί.
Σο φακινγκ γουάτ ????
Θα κάτσεις στον καναπέ σου να μιζεριάσεις μυξοκλαίγοντας;;;
Για δοκίμασε να πάς μια κοντινή βόλτα...1-2 ωρίτσες ρε αδελφέ...κάπου κοντά κ όμορφα...ανάσανες λίγο ,έτσι δεν είναι;
Είδες που στο'λεγα....
Την άλλη βδομάδα ,φύγε πρωί ,πάγαινε μια γύρα την Αρκαδία ,κάνε 400-500 χλμτράκια κ γύρνα τ'απόγιομα στην οικογένεια ,χαμογελαστός κ δυνατότερος ψυχολογικά.
Ακόμα καλύτερα ,ναι...;
Διάβασες για κείνο το ΣΚ που σχεδιάζουν κάτι τυπάκια στο φόρουμ σε κανα δυο μήνες.
Ρύθμισέ το ,και πήγαινε μαζί τους.
Πιθανά θα κάνεις κ νέους φίλους ταξιδευτές.
Γιατί ταξιδευτής ,δεν είναι μόνον αυτός που κάνει 6-8 χιλ χλμ ,1 φορά τον χρόνο.
Είναι κι αυτός που κάνει 12-15 χιλ χλμ ,όλο τον χρόνο.
Εχεις στο γκαράζ σου ,την υπέροχη και πανάκριβη μοτοσυκλέτα σου ,που κατάφερες να αγοράσεις όταν τα οικονομικά Ελληνικά δρώμενα κυλούσαν φυσιολογικά.
Τώρα όμως ,τα πράγματα άλλαξαν ,και δεν έχεις ούτε βενζίνη να της βάλεις.
Αντί να καταθέσεις πινακίδες κ να κάθεσαι θλιμένος να την κοιτάς ,μ'ενα ποτήρι ουϊσκυ στο χέρι ,μέχρι να΄ρθουν καλύτερες μέρες...
Πούλα την...ναι φίλε...πούλα την...πάρε μία άλλη με το 1/3ο των χρημάτων της πώλησης
και τα ρέστα βάλτα στον κουμπαρά των ταξιδιών κ των χλμέτρων που θα κάνεις με την νέα ,την "φτηνή".
Και ΑΔΡΑΞΕ την κάθε ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ.
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον για να χαιρόμαστε ,και όχι ο σκοπός.
Ο σκοπός είναι να την χαιρόμαστε οδηγώντας την.
Αν δεν την χαιρόμαστε ,ή πολύ περισσότερο ,αν την κοιτάμε κ θλιβόμαστε ,δεν έχει κανένα νόημα μια άδεια που γράφει τ'όνομά μας πάνω της...
Και να'σαι σίγουρος ,οτι μπορείς να βρείς τρόπους να χαρείς ,όποια μοτοσυκλέτα κι αν καβαλάς.
24άωρα ,36άωρα ,ασφάλτινα & χωμάτινα οδοιπορικά 1-2-3ήμερα ,με παρέα ή χωρίς (όπως προτιμά κανείς) ,είναι εδώ ,δίπλα μας ,ΣΗΜΕΡΑ ,να μας κρατήσουν Ζωντανούς κ' Χαμογελαστούς.
Μην περιμένεις το αύριο.......Ζήσε το σήμερα.......όσο πιό όμορφα μπορείς....ΣΗΜΕΡΑ όμως.
Καλή μοτοΧρονιά με Υγεία ,και όμορφα μοτο-χλμετρά ,όποτε κ όπου κ' όπως κ' ολούθε.
onroad
Superhero
Με κίνδυνο να γίνω πιο γραφικός και από τα Ζαγοροχώρια θα πω ότι η κάθε περίπτωση πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά και δεν υπάρχει γενικός κανόνας .
Το ταξίδι για πολλούς από εμάς είναι ψυχική αναζωογόνηση , και αν για ένα μεγάλο διάστημα δεν κάνουμε ταξίδια ,δεν θα μπορούμε να αποδίδουμε στη δουλειά και να είμαστε χαρούμενοι στο πλαίσιο τις οικογένειας .
Πιάνω τον εαυτό μου να ψάχνει χάρτες και προορισμούς ,να σκέφτεται μελλόντικα ταξίδια και να αναπολεί τα παλιά .
Με αφορμή αυτό το θέμα μου ξύπνησαν μνήμες από την εφηβική μου ηλικία που με το πρώτο chally που είχα , βγήκα από το νομό σε ηλικία 16,5 ετών , στα 18 με ένα xt 125 ανέβαινα στον Όλυμπο και στα 21 να γυρνουςα δικαβαλος με ένα ktm 640sm όλη την Ελλάδα από την Πελλοπόνησο μέχρι τον Έβρο .
Το ταξίδι είναι μια εμπειρία που ξεκινάει πχ σε ένα καφέ με ένα φίλο η με την σύντροφο σου , μια ιδέα ,μια εικόνα που θα δεις , κάτι που θα ακούσεις από το διπλανό τραπέζι ,κάτι που θα έχεις διαβάσει σε τούτο εδώ το φόρουμ και θέλεις να μοιραστείς . Ύστερα ερχεται η φάση της έρευνας , συλλέγοντας πληροφορίες ,κάνοντας ένα οικονομικό πλάνο για να δεις αν το αντέχεις για αυτή την χρονιά η την επόμενη κτλ. Προγραμματίζεις τις μέρες αδείας αν είναι δική σου επιχείρηση βλέπεις πότε είναι η χαμηλή περίοδος ή αν μπορεί κάποιος να σε αντικαταστήσει (πχ συνέταιρος ή υπάλληλος ) .
Μετά έρχεται η φάση που φτιάχνεις βαλίτσες , προετοιμάζεις το μέσον κτλ.
Κανείς το ταξίδι περνάς μαγικά ,έχεις και τα απρόοπτα σου που πολλές φορές μπορεί να είναι "χοντρά" και μετά επιστρέφεις , λες ιστορίες με φίλους σε παρέες (υπάρχει μια ολοκληρη επιστήμη που λέγεται story telling) και στο τέλος έχεις κολλήσει και σκέφτεσαι το επόμενο ταξίδι .:banghead:
Τώρα για τα χρήματα: ξεκινά με έναν κουμπαρά και στο τέλος θα δεις ότι με τροπο που δεν καταλάβεις θα έχεις μαζέψει αρκετά χρήματα (προσωπικά έχω στην είσοδο του σπιτιού ένα κουτί που το λέω travel pig )
Πάμε στο θέμα οικογένεια (κανένας δεν θέλει να ζει μέσα σε ένα σπίτι με δυστυχισμένο το ένα μέλος ) όποτε ξεκινάς με μια καλή απογευματινή κουβέντα αν δεν καταλάβει φίμωσε την και πέταξε την στο υπόγειο για 1 μήνα , μετα κατέβα και ξανά ρώτησε την αν καταλαβαινει τις ανάγκες σου ;
Τώρα τα παιδιά: χρειάζονται προστασία και είναι σίγουρα το καλύτερο που μπορείς να τους δώσεις ,αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι δεν πρέπει να μεγαλώσουν σε γυάλα και όταν μεγαλώσουν θα φύγουν και εσείς θα μείνετε και θα αναπολείτε πράγματα που δεν κάνατε .
Να θυμάσαι το ταξίδι δεν θα πρέπει ποτέ να επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό (σχολείο παιδιών , ρούχα , φαγητά κτλ)
Το ταξίδι για πολλούς από εμάς είναι ψυχική αναζωογόνηση , και αν για ένα μεγάλο διάστημα δεν κάνουμε ταξίδια ,δεν θα μπορούμε να αποδίδουμε στη δουλειά και να είμαστε χαρούμενοι στο πλαίσιο τις οικογένειας .
Πιάνω τον εαυτό μου να ψάχνει χάρτες και προορισμούς ,να σκέφτεται μελλόντικα ταξίδια και να αναπολεί τα παλιά .
Με αφορμή αυτό το θέμα μου ξύπνησαν μνήμες από την εφηβική μου ηλικία που με το πρώτο chally που είχα , βγήκα από το νομό σε ηλικία 16,5 ετών , στα 18 με ένα xt 125 ανέβαινα στον Όλυμπο και στα 21 να γυρνουςα δικαβαλος με ένα ktm 640sm όλη την Ελλάδα από την Πελλοπόνησο μέχρι τον Έβρο .
Το ταξίδι είναι μια εμπειρία που ξεκινάει πχ σε ένα καφέ με ένα φίλο η με την σύντροφο σου , μια ιδέα ,μια εικόνα που θα δεις , κάτι που θα ακούσεις από το διπλανό τραπέζι ,κάτι που θα έχεις διαβάσει σε τούτο εδώ το φόρουμ και θέλεις να μοιραστείς . Ύστερα ερχεται η φάση της έρευνας , συλλέγοντας πληροφορίες ,κάνοντας ένα οικονομικό πλάνο για να δεις αν το αντέχεις για αυτή την χρονιά η την επόμενη κτλ. Προγραμματίζεις τις μέρες αδείας αν είναι δική σου επιχείρηση βλέπεις πότε είναι η χαμηλή περίοδος ή αν μπορεί κάποιος να σε αντικαταστήσει (πχ συνέταιρος ή υπάλληλος ) .
Μετά έρχεται η φάση που φτιάχνεις βαλίτσες , προετοιμάζεις το μέσον κτλ.
Κανείς το ταξίδι περνάς μαγικά ,έχεις και τα απρόοπτα σου που πολλές φορές μπορεί να είναι "χοντρά" και μετά επιστρέφεις , λες ιστορίες με φίλους σε παρέες (υπάρχει μια ολοκληρη επιστήμη που λέγεται story telling) και στο τέλος έχεις κολλήσει και σκέφτεσαι το επόμενο ταξίδι .:banghead:
Τώρα για τα χρήματα: ξεκινά με έναν κουμπαρά και στο τέλος θα δεις ότι με τροπο που δεν καταλάβεις θα έχεις μαζέψει αρκετά χρήματα (προσωπικά έχω στην είσοδο του σπιτιού ένα κουτί που το λέω travel pig )
Πάμε στο θέμα οικογένεια (κανένας δεν θέλει να ζει μέσα σε ένα σπίτι με δυστυχισμένο το ένα μέλος ) όποτε ξεκινάς με μια καλή απογευματινή κουβέντα αν δεν καταλάβει φίμωσε την και πέταξε την στο υπόγειο για 1 μήνα , μετα κατέβα και ξανά ρώτησε την αν καταλαβαινει τις ανάγκες σου ;
Τώρα τα παιδιά: χρειάζονται προστασία και είναι σίγουρα το καλύτερο που μπορείς να τους δώσεις ,αλλά δεν πρέπει να ξεχνάς ότι δεν πρέπει να μεγαλώσουν σε γυάλα και όταν μεγαλώσουν θα φύγουν και εσείς θα μείνετε και θα αναπολείτε πράγματα που δεν κάνατε .
Να θυμάσαι το ταξίδι δεν θα πρέπει ποτέ να επιβαρύνει τον οικογενειακό προϋπολογισμό (σχολείο παιδιών , ρούχα , φαγητά κτλ)
Eγω θα την κανω εσενα δεν ξερω αν σου αρεσει,αν και ειμαι οφ-τοπικ.Και βρε Παναγιωτη...καλα τα λες αλλά...μπορεις να μας πεις τι διαφορές ειδες αναμεσα σε jog και bandit...κανε ενα συγκριτικο....εχουν διαφορά;...
Η επομενη μηχανη λοιπον,ητανε πιο ψηλη απο το jog,ειχε καλυτερη ορατοτητα,αλλα μιας και ειχε πιο ψηλα το κεντρο βαρους,εμπαινε λιγο χειροτερα στις στροφες.
Mε το jog,μετα απο αυτο το ταξιδι ηξερα οτι δεν θα με πουλησει ποτε.Με το νεο αισθημα υπηρχε γενικα μια ανασφαλεια.Αν δεν πιανανε τα χερακια μου,θα μου ειχε χαλασει καναδυο ταξιδια.
Σιγουρα ειχε καλυτερα φωτα,αλλα μια τα πηρουνια,μια τα ηλεκτρικα,μια τα φρενα,μια κατι αλλο...να μην τα πολυλογω το jog ακι,δεν ειχε παει ποτε συνεργειο,με αυτο ειχα γινει κολλητος με τον μαστορα.Μεχρι και λελουδια μου εστελνε στη γιορτη μου.
Τελος παντων,καποια μερα πουλησα την Μπε-Μπε,και μετα βαιων και κλαδων επεστρεψα στην αξιοπιστια της Απω Ανατολης.Πηρα το bandit και ξαναβρηκα την υγεια μου.
Μερικες φορες θελω να γραψω μερικα πραγματα Τα γυρναω στο μυαλο μου, τα μπερδευω, τα ξαναξεμπερδευω και οταν ξεκιναω να βαραω τα κουμπια ειτε κανω μπαχαλο τις προηγουμενα ξεκαθαρες σκεψεις μου ειτε ξεχνα ω να γραψω τα μισαΜην τρελλαίνεστε ψάχνοντας να βρείτε τον γενικό κανόνα.
ΔΕΝ υπάρχει!!!
Η Ζωή είναι ένας μεγάλος Κύκλος για τους τυχερούς. (ή ένας μικρός για τους άτυχους)
Αυτός ο Κύκλος ,είναι γεμάτος με πολλούς μικρότερους κύκλους. (τις ενδιάμεσες διαδρομές της ζωής μας)
Το σύνολο όλων των μικρών κύκλων ,είναι κ το Ταξίδι της Ζωής μας ,το οποίο είναι αυστηρά προσωπικό κ τελείως μοναδικό ,και...όσο κι αν μοιάζει με κάποιου αλλου το ταξίδι ,είναι σίγουρο οτι ΔΕΝ είναι το ίδιο.
Κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Οι εκάστοτε συνθήκες της ζωής του ,σύμφωνα με τις οποίες "καλείται" να πάρει αποφάσεις κ να βάλει προτεραιότητες ,είναι επίσης διαφορετικές ,και συμβαίνουν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές ,σε σχέση με τους άλλους.
Βάλτε στην εξίσωση κ τις διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής ,τους διαφορετικούς χαρακτήρες ,τον διαφορετικό ψυχισμό ,κ τόσα άλλα διαφορετικά στοιχεία που διέπουν την κάθε μία ανθρώπινη ύπαρξη ,και θα καταλάβετε οτι: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΟΝΑΣ....σε τίποτα όμως...
Ισως κάποιες γενικές παραδοχές ,οι οποίες αποτελούν έναν σκελετό ηθικής ,της ανθρώπινης ύπαρξης.
Και μέχρι εκεί.
Και για να γυρίσουμε στα "ταξίδια" ,να σας θυμίσω οτι ,σε αυτή τη Ζωή ,δεν υπάρχει μόνο το άσπρο κ το μαύρο....υπάρχει κ το γκρί.
Δεν έσκασα ποτέ ,γιατί δεν μπορούσα (ή καλύτερα ,δεν θέλησα να μπορέσω) να φύγω για 30 μέρες στα εξωτερικά.
Μην σας πώ οτι ,"λοιδωρούσα" κιόλας κάποιους ,που ,ενώ είχαν φτάσει σε Παρίσια κ Βιέννες κ Λονδίνα ,δεν είχαν αξιωθεί πρίν ,να φτάσουν στην Τσιβλού ,στον Γράμμο ,στην Κερκίνη.
Ο άνθρωπος είναι απο φύση του προσασμοστικό όν ,και έτσι πρέπει να κινείται.
Τα δεδομένα της ζωής μας αλλάζουν συνεχώς ,κ σύμφωνα με αυτά ,καλούμαστε να χαράζουμε ανα πάσα στιγμή κ την πορεία του ταξιδιού της ζωής μας.
Ευελιξία κυρίες κ κύριοι.
Επειδή δεν μπορείς να ζήσεις κάτι μεγάλο που ονειρεύεσαι σήμερα ,αυτό δεν σημαίνει οτι δεν μπορείς να το σπάσεις σε πολλά μικρά κομμάτια ,και να χαρείς το ΣΗΜΕΡΑ.
Γιατί το αύριο ,καμιά φορά ,δεν έρχεται ποτέ........
...
(το 2ο ενικό χρησιμοποιείται συγγραφική αδεία ,και ουχί ως προσωπική υπόδειξη σε κανέναν)
...
Οικογενειακές-Επαγγελματικές-Οικονομικές-Εργασιακές υποχρεώσεις ,σου απαγορεύουν να φύγεις για 20-30-40 μέρες σερί.
Σο φακινγκ γουάτ ????
Θα κάτσεις στον καναπέ σου να μιζεριάσεις μυξοκλαίγοντας;;;
Για δοκίμασε να πάς μια κοντινή βόλτα...1-2 ωρίτσες ρε αδελφέ...κάπου κοντά κ όμορφα...ανάσανες λίγο ,έτσι δεν είναι;
Είδες που στο'λεγα....
Την άλλη βδομάδα ,φύγε πρωί ,πάγαινε μια γύρα την Αρκαδία ,κάνε 400-500 χλμτράκια κ γύρνα τ'απόγιομα στην οικογένεια ,χαμογελαστός κ δυνατότερος ψυχολογικά.
Ακόμα καλύτερα ,ναι...;
Διάβασες για κείνο το ΣΚ που σχεδιάζουν κάτι τυπάκια στο φόρουμ σε κανα δυο μήνες.
Ρύθμισέ το ,και πήγαινε μαζί τους.
Πιθανά θα κάνεις κ νέους φίλους ταξιδευτές.
Γιατί ταξιδευτής ,δεν είναι μόνον αυτός που κάνει 6-8 χιλ χλμ ,1 φορά τον χρόνο.
Είναι κι αυτός που κάνει 12-15 χιλ χλμ ,όλο τον χρόνο.
Εχεις στο γκαράζ σου ,την υπέροχη και πανάκριβη μοτοσυκλέτα σου ,που κατάφερες να αγοράσεις όταν τα οικονομικά Ελληνικά δρώμενα κυλούσαν φυσιολογικά.
Τώρα όμως ,τα πράγματα άλλαξαν ,και δεν έχεις ούτε βενζίνη να της βάλεις.
Αντί να καταθέσεις πινακίδες κ να κάθεσαι θλιμένος να την κοιτάς ,μ'ενα ποτήρι ουϊσκυ στο χέρι ,μέχρι να΄ρθουν καλύτερες μέρες...
Πούλα την...ναι φίλε...πούλα την...πάρε μία άλλη με το 1/3ο των χρημάτων της πώλησης
και τα ρέστα βάλτα στον κουμπαρά των ταξιδιών κ των χλμέτρων που θα κάνεις με την νέα ,την "φτηνή".
Και ΑΔΡΑΞΕ την κάθε ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ.
Η μοτοσυκλέτα είναι το μέσον για να χαιρόμαστε ,και όχι ο σκοπός.
Ο σκοπός είναι να την χαιρόμαστε οδηγώντας την.
Αν δεν την χαιρόμαστε ,ή πολύ περισσότερο ,αν την κοιτάμε κ θλιβόμαστε ,δεν έχει κανένα νόημα μια άδεια που γράφει τ'όνομά μας πάνω της...
Και να'σαι σίγουρος ,οτι μπορείς να βρείς τρόπους να χαρείς ,όποια μοτοσυκλέτα κι αν καβαλάς.
24άωρα ,36άωρα ,ασφάλτινα & χωμάτινα οδοιπορικά 1-2-3ήμερα ,με παρέα ή χωρίς (όπως προτιμά κανείς) ,είναι εδώ ,δίπλα μας ,ΣΗΜΕΡΑ ,να μας κρατήσουν Ζωντανούς κ' Χαμογελαστούς.
Μην περιμένεις το αύριο.......Ζήσε το σήμερα.......όσο πιό όμορφα μπορείς....ΣΗΜΕΡΑ όμως.
Καλή μοτοΧρονιά με Υγεία ,και όμορφα μοτο-χλμετρά ,όποτε κ όπου κ' όπως κ' ολούθε.
Τα σβηνω ολα λοιπον και λεω "δεν γαμιεται, θα τα γραψει για μενα ο φιλος μου ο el- gatto!
Γεια σου ρε Κωτσο!
Είναι ένας κύκλος, που πρέπει να κρατιέται σε ισορροπια.
Έχοντας 2 πολύ μεγάλα παιδιά, μεγαλωμένα πάντα δίπλα μου.....Έχω βγάλει το εξής συμπέρασμα.
Χαίρονται να βλέπουν τους γονείς τους να ταξιδεύουν και υπερηφανευονται για αυτους.
Ισορροπια...
advφον!!
προσωπικά νομίζω ότι αυτές οι 2 απαντήσεις περιλαμβάνουν όλη την αλήθεια του κόζμου.... (που περιαλμβάνει τις παραμέτρους οικογένεια, παιδιά, ταξίδι, μηχανή)Όλες οι απόψεις σωστές από την δική τους οπτική και σεβαστες. Όπως και να έχει διαμορφωθεί το μονοπάτι της ζωής σας να ξέρετε ότι οι δρόμοι είναι εκεί έξω και σας περιμένουν. Τα παιδιά κάποτε θα μεγαλώσουν, ο χρόνος θα βρεθεί μαζί και το χρήμα. Πρώτα από όλα να είστε υγιείς μετά να υπάρχει θέληση και όλα θα γίνουν. Τα ταξίδια δεν τελειώνουν ποτέ.
christof40
Μέλος
- Όνομα
- χριστοφορος
- Μοτό
- cbr r1 gsxr το γνωστο ninja
με μια λεξη μπορουσες να το γραψεις....Μερικες φορες θελω να γραψω μερικα πραγματα Τα γυρναω στο μυαλο μου, τα μπερδευω, τα ξαναξεμπερδευω και οταν ξεκιναω να βαραω τα κουμπια ειτε κανω μπαχαλο τις προηγουμενα ξεκαθαρες σκεψεις μου ειτε ξεχνα ω να γραψω τα μισα
Τα σβηνω ολα λοιπον και λεω "δεν γαμιεται, θα τα γραψει για μενα ο φιλος μου ο el- gatto!
Γεια σου ρε Κωτσο!
γεροντικη ανια λεγεται γεροκωστηηηη
κατα τ αλλα με καλυψε πληρως και παλι ο γατος
