Katsadonis
Κατσαπλιάς
Λοιπόν κύριοι. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Ξεκινάω να γράφω και ό,τι βγει .
Θέλω καιρό τώρα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που έχω από τότε που άρχισα να οδηγώ μηχανή αλλά λόγω δουλείας δεν είχα δυστυχώς τον χρόνο.
Σήμερα κλείνω αισίως τρεις μήνες σχέσης με τον Πήγασο. «Σχέσης» γιατί αυτό που έχω αρχίσει και καταλαβαίνω είναι πως η μηχανή δεν είναι απλό όχημα που σε πάει βόλτα, σε πάει στην δουλειά, στα βουνά κτλ. κτλ. Είναι μια φίλη σου. Μια φίλη που καταφέρνει καλύτερα απ’ όλους να σου διώξει τις σκοτούρες.
Έχω πιάσει τον εαυτό μου ενώ γυρνάω τα τριγύρω χωριά τις περιοχής να μοιράζομαι μαζί της τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου(νομίζω ότι πρέπει να με δει γιατρός ), και αυτή εκεί, στωικά να κάθετε να ακούει, και να απαντάει με τον δικό της τρόπο. Από τότε που άρχισα να οδηγώ νοιώθω σαν να απέκτησα μια φίλη, που και κανένας άνθρωπος να μην υπάρχει γύρω μου, όσο την έχω δίπλα μου, μόνος δε θα είμαι ποτέ. Μετανιώνω που ξεκίνησα το ταξίδι αυτό τόσο αργά σε σχέση με άλλους(είμαι 25).
Πριν ενάμιση μήνα έφαγα την πρώτη μου, σχεδόν στατική, τούμπα (ξενοδοχείο πέταγε λάδια και άλλες αηδίες πάνω σε πλακόστρωτο δρόμο για ονομα του θεού ). Ευτυχώς εκτός από έναν αστράγαλο που πόναγε 3-4 μέρες δεν έπαθα τίποτα. Δεν ξέρω αν ακούγεται περίεργο αλλά χάρηκα που μου συνέβη. Το είδα σαν ένα ακόμα καλωσόρισμα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.
Έχω κάνει περίπου 2500km, και τώρα που μπήκε ο χειμώνας και χαλάρωσε η δουλειά και ο κολλητός μου μετά από βουντού που του έκανα, πήρε επιτέλους μηχανή (rebel 500 κούτας ), οπότε θα αρχίσουμε να κάνουμε πολλές περισσότερες βόλτες.
Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα λίγο τη γνώμη σας.
Ο στόχος μου είναι κάποια στιγμή να μπω χώμα, απλά δε ξέρω πώς, πότε και πού . Χρειάζεται να οδηγώ χρόνια για περάσω σε χωμάτινες διαδρομές? Αξίζει να βάλω λάστιχα στον Πήγασο που να κάνουν για διελεύσεις σε βατούς χωματόδρομους ή θα μου μείνει στα χέρια? Να τον κρατήσω κάνα χρόνο ακόμα κ να πάω μετά σε κάτι που ενδείκνυται για τέτοια χρήση (έχω έρωτα μεγάλο με Tenere)? Έχω τόσα που θέλω να κάνω και νιώθω ότι είμαι τόσο άσχετος που πρέπει να περιμένω καμιά εικοσαετία για να αρχίσω να κάνω τους στόχους μου πραγματικότητα και αυτό το πράγμα με νευριάζει και με αγχώνει.
Τέλος, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους σας γιατί το forum που έχετε φτιάξει, για μένα είναι ένα πηγάδι γνώσεων (μου τα έλεγε ο μπάρμπα sugariasgeorge και δε τον πίστευα ) και οι βόλτες που κάνετε είναι για μένα ένα φοβερό κίνητρο να συνεχίσω να βελτιώνομαι.
Ελπίζω κάποια στιγμή να σταματήσουν να τσακώνονται το χρήμα, ο χρόνος και οι ικανότητες, γιατί όλο κάποιο φεύγει και κάποιο άλλο έρχεται, και να σας γνωρίσω όλους από κοντά !
Θέλω καιρό τώρα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που έχω από τότε που άρχισα να οδηγώ μηχανή αλλά λόγω δουλείας δεν είχα δυστυχώς τον χρόνο.
Σήμερα κλείνω αισίως τρεις μήνες σχέσης με τον Πήγασο. «Σχέσης» γιατί αυτό που έχω αρχίσει και καταλαβαίνω είναι πως η μηχανή δεν είναι απλό όχημα που σε πάει βόλτα, σε πάει στην δουλειά, στα βουνά κτλ. κτλ. Είναι μια φίλη σου. Μια φίλη που καταφέρνει καλύτερα απ’ όλους να σου διώξει τις σκοτούρες.
Έχω πιάσει τον εαυτό μου ενώ γυρνάω τα τριγύρω χωριά τις περιοχής να μοιράζομαι μαζί της τις σκέψεις και τους προβληματισμούς μου(νομίζω ότι πρέπει να με δει γιατρός ), και αυτή εκεί, στωικά να κάθετε να ακούει, και να απαντάει με τον δικό της τρόπο. Από τότε που άρχισα να οδηγώ νοιώθω σαν να απέκτησα μια φίλη, που και κανένας άνθρωπος να μην υπάρχει γύρω μου, όσο την έχω δίπλα μου, μόνος δε θα είμαι ποτέ. Μετανιώνω που ξεκίνησα το ταξίδι αυτό τόσο αργά σε σχέση με άλλους(είμαι 25).
Πριν ενάμιση μήνα έφαγα την πρώτη μου, σχεδόν στατική, τούμπα (ξενοδοχείο πέταγε λάδια και άλλες αηδίες πάνω σε πλακόστρωτο δρόμο για ονομα του θεού ). Ευτυχώς εκτός από έναν αστράγαλο που πόναγε 3-4 μέρες δεν έπαθα τίποτα. Δεν ξέρω αν ακούγεται περίεργο αλλά χάρηκα που μου συνέβη. Το είδα σαν ένα ακόμα καλωσόρισμα στον κόσμο της μοτοσυκλέτας.
Έχω κάνει περίπου 2500km, και τώρα που μπήκε ο χειμώνας και χαλάρωσε η δουλειά και ο κολλητός μου μετά από βουντού που του έκανα, πήρε επιτέλους μηχανή (rebel 500 κούτας ), οπότε θα αρχίσουμε να κάνουμε πολλές περισσότερες βόλτες.
Και σε αυτό το σημείο θα ήθελα λίγο τη γνώμη σας.
Ο στόχος μου είναι κάποια στιγμή να μπω χώμα, απλά δε ξέρω πώς, πότε και πού . Χρειάζεται να οδηγώ χρόνια για περάσω σε χωμάτινες διαδρομές? Αξίζει να βάλω λάστιχα στον Πήγασο που να κάνουν για διελεύσεις σε βατούς χωματόδρομους ή θα μου μείνει στα χέρια? Να τον κρατήσω κάνα χρόνο ακόμα κ να πάω μετά σε κάτι που ενδείκνυται για τέτοια χρήση (έχω έρωτα μεγάλο με Tenere)? Έχω τόσα που θέλω να κάνω και νιώθω ότι είμαι τόσο άσχετος που πρέπει να περιμένω καμιά εικοσαετία για να αρχίσω να κάνω τους στόχους μου πραγματικότητα και αυτό το πράγμα με νευριάζει και με αγχώνει.
Τέλος, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους σας γιατί το forum που έχετε φτιάξει, για μένα είναι ένα πηγάδι γνώσεων (μου τα έλεγε ο μπάρμπα sugariasgeorge και δε τον πίστευα ) και οι βόλτες που κάνετε είναι για μένα ένα φοβερό κίνητρο να συνεχίσω να βελτιώνομαι.
Ελπίζω κάποια στιγμή να σταματήσουν να τσακώνονται το χρήμα, ο χρόνος και οι ικανότητες, γιατί όλο κάποιο φεύγει και κάποιο άλλο έρχεται, και να σας γνωρίσω όλους από κοντά !