Στα χναρια του Λέοντα Σγουρού.

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Στην Αρχαία Κόρινθο και στον Ακροκόρινθο έχω ξαναβρεθεί πολλές φορές. Πάντα όμως η επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο αλλά και στο κάστρο του Ακροκορίνθου, δεν ήταν εφικτή. Λίγο το ακριβό εισητήριο στα αρχαία (8 ευρώ!!), λίγο το απότομο ανηφόρι και το μεγάλο υψόμετρο στο κάστρο, ήταν παράγοντες αποτρεπτικοί.
Το να τριγυρνάς και να σκαρφαλώνεις με μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό, δέν είναι και ότι καλύτερο, σύν το ότι δεν είναι όλοι στην παρέα για τέτοιου είδους "εξερευνήσεις". Ο καφές έχει συνήθως την τιμητική του και μέχρι εκεί.
Πάντα όμως ήθελα να περπατήσω αυτά τα μέρη και την περασμένη Κυριακή, αποφάσισα να μοτοβολτάρω μοναχικά και να πάω να πάρω τις ανάσες μου. Το γεγονός ότι η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο της Αρχαίας Κορίνθου ήταν ΔΩΡΕΑΝ, ήταν ένας παραπάνω λόγος, να πατήσω μίζα.
Από Νοέμβρη μέχρι και Απρίλη και την πρώτη Κυριακή κάθε μήνα, όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι και μουσεία ανά τη χώρα είναι ΔΩΡΕΑΝ.

Χωρίς βιασύνη και από την Παλαιά Ε.Ο. φθάνω στην Αρχαία Κόρινθο. Αρχικά πάω να παρκάρω στην είσοδο του αρχαιολογικού χώρου που βρίσκεται στην πλατεία του χωριού, αλλά αρχίζουν οι φωνές από τους καταστηματάρχες. "Μή εδώ, είναι ιδιωτικός ο χώρος, μή εδώ παρκάρω εγώ, μή εδώ είναι πιάτσα ταξί". Έχω εκνευριστεί και θυμάμαι ότι και την προηγούμενη φορά που ήρθαμε με μοτοσυκλέτες, μας κάνανε τα ίδια χουνέρια και τα είχαμε πάρει. Τέλος πάντων, αυτοί χάνουν στην τελική γιατί όχι σουβενίρ δεν θα αγόραζα με τέτοια συμπεριφορά, αλλά ούτε καφέ.
Φεύγω και παρκάρω στην Δυτική είσοδο που έχει άπλετο πάρκινγκ και δίπλα στο εκδοτήριο των εισητηρίων. Ζητάω από τα κορίτσια να αφήσω τα πράγματα μου και δέχονται ευχαρίστως. Μπαίνω στον χώρο. Ηρεμία, ομορφιά και όλος ο αρχαιολογικός χώρος για πάρτη μου.





Ο επιβλητικός ναός του Απόλλωνα.



Η αφεντιά μου, με τη βοήθεια ενός ευγενέστατου αρχαιοφύλακα.



Τα κατάλοιπα των Ρωμαίων αλλά και της βυζαντής περιόδου, διάσπαρτα παντού. Πολύ όμορφος αρχαιολογικός χώρος.













Κάθομαι σε ένα σκιερό παγκάκι για να ξαποστάσω. Παίρνω ανάσες. Παραδόξως εξακολουθεί να υπάρχει ηρεμία. Μιά χαρά!

Αφήνω τελευταίο το μουσείο. Από εκεί δεν έχω φωτογραφίες. Αξίζει όμως να πάτε, καθώς θα δείτε, μεταξύ άλλων, πήλινα δοχεία γεμάτα με παστά ψάρια (τα οποία έχουν διατηρηθέι εκπληκτικά), την Ρωμαική αίθουσα με τα τεράστια αγάλματα των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, όπως και τα Κολοσσιαία αγάλματα αιχαμαλώτων από τη Φρυγία.
Στο αίθριο, εντυπωσιακά είναι τα γλυπτά από τα αετώματα ναών, με παραστάσεις των άθλων του Ηρακλή και μίας εκπληκτικής Αμαζονομαχίας!! Οι λεπτομέρειες είναι φανταστικές.
Αυτό που με απογοήτευσε, είναι η μηδενική προβολή της στρατιωτικής ισχύος της Κορίνθου. Τό μόνο που υπήρχε, ήταν μία προθήκη της πλάκας με ένα κράνος, ένα εγχειρίδιο σχεδόν διαλυμένο και μία(!!!) αιχμή δόρατος.
Άν είσαι μελετητής ή λάτρης της στρατιωτικής Ιστορίας, μην περιμένεις και πολλά δηλαδή. Όμως σαν χώρος αξίζει την επίσκεψη σας. Καθαρός, άνετος και με μπόλικα παγκάκια για να ξεκουραστείς.

Φεύγω με χαμόγελο και ανεβαίνω πρός το κάστρο. Το τελευταίο Βυζαντινό οχυρό, η ύστατη τοποθεσία άμυνας του επίσης τελευταίου Βυζαντινού άρχοντα, του Λέων Σγουρού.

 

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Στο κάστρο έχω ξαναβρεθεί άλλες δύο φορές. Την πρώτη με καλή παρέα, αλλά οι αντοχές του συνόλου δεν ήταν και οι καλύτερες, οπότε αρκεστήκαμε να ανηφορίσουμε λίγο και μετά να ξανακατέβουμε στο πολύ όμορφο καφενείο στη βάση του κάστρου για καφέ. Την δεύτερη φορά, απλά ανεβήκαμε για φωτογραφίες με φόντο την πύλη.
Τώρα όμως, είμαι αποφασισμένος να το περπατήσω όλο, να ανέβω μέχρι το πιό ψηλό σημείο, να φωτογραφίσω όσα περισσότερα μπορώ, αλλά και να βρώ ένα μοναχικό και απάνεμο σημείο για να χαλαρώσω και να πάρω δυνάμεις για την δύσκολη εβδομάδα που έρχεται.

Ανεβαίνοντας πρός την πρώτη πύλη και κοντά στην τάφρο, άλλος ένας ευγενέστατος φύλακας, προσφέρεται να με βγάλει φωτογραφία. Η πύλη, η πρώτη γραμμή άμυνας του οχυρού.



Πάλι ζητώ να αφήσω τα πράγματα μου στο φυλάκιο και οι ευγενικοί αυτοί άνθρωποι δεν μου χαλάνε το χατήρι. Ξαλαφρωμένος, αρχίζω να ανηφορίζω πρός την δεύτερη πύλη, την δεύτερη γραμμή άμυνας.



Οι περισσότεροι θα σας πούν ότι η καλύτερη περίοδος για να γυρίσεις το κάστρο, είναι από Νοέμβρη εώς Απρίλη. Η κλίση είναι μεγάλη, τα επίπεδα πολλά, ο χώρος τε-ρα-στι-ος και ακόμη και οι γυμνασμένοι, θα αναγκαστούν να κάνουν πολλές στάσεις για ανάσες. Αυτό όμως που δεν σου λένε, είναι ότι από ένα σημείο και επάνω, ο αέρας τον χειμώνα είναι δυνατός, τρυπά κόκκαλα και άν είσαι και ιδρωμένος, την έκατσες. Ευτυχώς είχα μία δεύτερη μπλούζα μαζί μου, όπως και ένα διπλωμένος ελαφρύ αντιανεμικό.



Περνάω τη δεύτερη πύλη και ανηφορίζω για την τρίτη και συνεπώς, την τρίτη γραμμή οχύρωσης.



Η θέα στα αριστερά μου.



Στα δεξιά και αρκετά ψηλότερα, στέκει η ακρόπολη του οχυρού, με τον πύργο. Από την Ε.Ο. και κατευθυνόμενοι πρός Τρίπολη, φαντάζει μικρός. Όσο ανεβαίνεις όμως, ο πύργος θεριεύει. Εκεί θέλω να καταλήξω. Εκεί που έστεκε και ο Σγουρός.



Διαβαίνοντας την τρίτη πύλη, στέκομαι λίγο από κάτω της. Τεράστια, επιβλητική. Όποιος εισβολέας, κατάφερε να φτάσει εώς εδώ, σίγουρα θα τα βρήκε σκούρα.
Βλέπω τα σημάδια από την ενισχυμένη ξύλινη πύλη, καθώς και την εσοχή στην οροφή, για την σιδερένια πύλη που ανεβοκατέβαινε.
Αριστερά μου, στέκει ο ναός Αγ. Δημητρίου. Αποφασίζω να κάτσω να ξεκουραστώ και να απολαύσω την ιερότητα του χώρου.









Κάθομαι στις καρέκλες και σχεδόν με παίρνει ο ύπνος. Μου έρχεται στο νού μου ένα άλλο αγαπημένο μου εκκλησάκι, στο Τσιρίγο, αυτό του Άη Γιώργη, πάνω από τον Αβλέμονα. Την ίδια ηρεμία νοιώθω και εδώ ... Με βαριά καρδιά, αφήνω το εκκλησάκι και αρχίζω την ανάβαση από την δεξιά πλευρά της πύλης, πρός τον πύργο της ακρόπολης.

 

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Όταν το 1204, η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε από τους Σταυροφόρους, σιγά-σιγά, όλα τα Βυζαντινά οχυρά στον Ελλαδικό χώρο, ακολούθησαν την τύχη της.
Ένα μόνο έστεκε ακόμη. Ο Ακροκόρινθος. Και ο Λέων Σγουρός, ο μοναδικός Βυζαντινός άρχοντας, το διαφέντευε και αντιστεκόταν με δύναμη στην πολιορκία και στις επιθέσεις των Φράγκων. Για τέσσερα χρόνια ο Σγουρός, έμπαζε στα κρυφά προμήθειες στην καστροπολιτεία, κάτω από τη μύτη των Φράγκων και με συνεχόμενες εξόδους, χάλαγε τα κτερίσματα και τις τάφρους τους.

Ανηφορίζω λοιπόν και ο αέρας ξυρίζει. Συναντώ μία πυριταποθήκη, κατάλοιπο της Τουρκικής κατοχής.




Συνεχίζω, μέχρι που φθάνω στα Ανατολικά τείχη, αυτά που φαίνονται από την Ε.Ο.



Από εδώ, γίνεται και η μοναδική πρόσβαση στο ακροπύργιο. Έξυπνα φτιαγμένος, ένας διάδρομος περικλυόμενος, από τη μία με τείχη και από την άλλη με το φυσικό ανάγλυφο του βράχου, δεν δίνει πολλές ελπίδες πρόσβασης στον επιτιθέμενο. Εδώ είναι η ύστατη γραμμή άμυνας και αυτό φαίνεται σε κάθε βήμα.





Πάλι μένω άφωνος, καθώς διαπιστώνω ότι πρόκειται για ένα αυτόνομο κτίσμα, ένα ξεχωριστό κάστρο, με τον πύργο του, τα δικά του ξεχωριστά τείχη, την δική του πύλη. Όσο βρίσκεσαι από κάτω, βλέπεις απλά ένα πύργο. Δεν πάει ο νού σου ότι αυτό είναι ένα κάστρο, μέσα στο κάστρο. Από εδώ, η θέα είναι άπλετη πρός όλες τις κατευθύνσεις.









Κάθομαι πάλι να ξαποστάσω. Απέναντι το Πεντεσκούφι. Το 1208 οι Φράγκοι αποφασίζουν να χτίσουν ένα μικρό κάστρο απέναντι από τον Ακροκόρινθο, έτσι ώστε να επιβλέπουν τον Σγουρό και να αποκόψουν την εισρροή προμηθειών. Με το χτίσιμο του Πεντεσκουφίου, αυτό επιτυγχάνεται και σταδιακά οι πολιορκούμενοι οδηγούνται σε έλλειψη εφοδίων και αρχίζει η πείνα και οι αρρώστιες.

Ο Σγουρός, πιέζεται από τους άλλους άρχοντες να συνθηκολογήσει, αλλά αρνείται και σε μία στιγμή έξαψης και μην αντέχοντας την σκέψη της παράδοσης, από αυτό εδώ το σημείο, σπιρουνίζει το άλογο του και πέφτει στο γκρεμό.

Το Πεντεσκούφι.



Εδώ δεν φυσάει, ο ήλιος σε ζεσταίνει και η θέα σε κάνει να θές να κάτσεις με τις ώρες. Όμως όλα τα ωραία τελειώνουν και εγώ πρέπει να επιστρέψω στην μαυρίλα της καθημερινότητας μου.

Αρχίζω να κατεβαίνω, ανάλαφρος και με χαλαρούς ρυθμούς. Φθάνοντας στην τρίτη πύλη, βλέπω ένα άνοιγμα στην βάση του πύργου της. Δέν διακρίνω κάποιο απαγορευτικό σήμα ή κορδέλα και δεν χρειάζομαι κάτι άλλο για να χωθώ εκεί μέσα. Το κάστρο μου επιφυλλάσει εκπλήξεις ακόμη.

Μπροστά μου, τεράστια σκαλιά με κατεβάζουν στην βάση του πύργου της πύλης. Απόκοσμα είναι εδώ, σκοτεινά και έχει μία παράξενη ηρεμία.





Πρόκειται για τον διπλό, κρυφό πύργο της πύλης. Ο χώρος διαιρείται σε δύο αίθουσες. Η κάθε αίθουσα αυτόνομη από την άλλη, ωστόσο συνδέονται μεταξύ τους, έτσι ώστε και οι δύο μαζί, να προστατεύουν την πύλη, αλλά η κάθε μία να προστατεύει την άλλη.





Παίρνω τα πράγματα μου από το φυλάκιο και αφού ευχαριστήσω τους φύλακες, ξεκινώ τον δρόμο της επιστροφής. Στο κατέβασμα, κάνω μία στάση στην πιό παλιά ίσως πηγή της περιοχής, για μία τελευταία φωτογραφία.



Για όποιον θελήσει να ανέβει στο κάστρο, να τον ενημερώσω ότι θα κουραστεί. Όμως η κούραση εξαφανίζεται από τις εικόνες, τη θέα και τον καθαρό, φρέσκο αέρα που φυσάει πάντα εκεί πάνω, ακόμη και το κατακαλόκαιρο.
Η είσοδος είναι δωρεάν όλο το χρόνο και οι ώρες λειτουργίας από τις 0800-1500. Εάν έχετε τον χρόνο, καθήστε για ένα καφεδάκι στο καφενείο, δίπλα από το πάρκινγκ. Θα με θυμηθείτε. Καλό δρόμο σε όλους και τα λέμε εκεί έξω.
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Παναγιώτη.....πολυ έχω χαρει που έχεις έρθει στην παρέα Μας!
Οι μονοήμερες εξορμήσεις σου, είναι κάτι παραπάνω από μονοήμερες για μένα!
Αν και έχω σπίτι στην περιοχή, δεν εχω ανέβει ποτέ στο κάστρο, αλλά μετά το σημερινό θα ανέβω σύντομα για φώτο
Θα μου επιτρέψεις να τις προσθέσω στην βόλτα σου...ελπιζω!
 

XLGeorge

Μέλος
Όνομα
George
Μοτό
αργά τζαμπανέζικα
Παναγιώτη.....πολυ έχω χαρει που έχεις έρθει στην παρέα Μας!
Οι μονοήμερες εξορμήσεις σου, είναι κάτι παραπάνω από μονοήμερες για μένα!
+1

Και κατι αλλο.
@Eversman: Παναγιωτη, μη δωσεις την Αφρικανα σου, ειναι κουκλα και το μηχανακι που σκεφτεσαι ασχημο, "la belle et la bete".
 

forester

Μέλος
Περιοχή
Περιστέρι
Όνομα
Θοδωρής
Μοτό
R1200GS Triple Black
47 χρόνια περνάω από εκεί...
Σαν 2ο ετής στη ΣΣΕ μας πήγαν, μας ξενάγησαν αλλά στα 20.... πού μυαλό? Δε θυμάμαι τίποτα από όσα μας έγραψες (σίγουρα τα είχαν πει και τότες....:D)
Να 'σαι καλά Πάνο, πάντα βόλτες !!! :)
 

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Παναγιώτη.....πολυ έχω χαρει που έχεις έρθει στην παρέα Μας!
Οι μονοήμερες εξορμήσεις σου, είναι κάτι παραπάνω από μονοήμερες για μένα!
Αν και έχω σπίτι στην περιοχή, δεν εχω ανέβει ποτέ στο κάστρο, αλλά μετά το σημερινό θα ανέβω σύντομα για φώτο
Θα μου επιτρέψεις να τις προσθέσω στην βόλτα σου...ελπιζω!
:friendship:

Να ανέβεις Κώστα! Από κοντά, είναι πιό όμορφα απ' ότι στις φωτογραφίες. Τα τελευταία χρόνια, λόγω των συρικνωμένων οικονομικών, προσπαθώ να βρίσκω μέρη τριγύρω, έτσι ώστε να βρίσκομαι "κοντά αλλά μακριά" και σε μέρη που πάντα περνάμε από δίπλα τους, αλλά σχεδόν ποτέ δεν πάμε.

Έτσι, κάπως καταφέρνω να μετριάζω τα έξοδα αλλά και την όρεξη για περιπέτεια και ανακάλυψη :) Εννοείται ότι δεν χρειάζεσαι την άδεια μου για φωτογραφίες ή οτιδήποτε άλλο. Όσες περισσότερες φωτό, εξίσου άλλες τόσες, περισσότερες πληροφορίες για τους συντρόχους :)

Γιώργο @XLGeorge , βλέπω τα νέα ταξιδεύουν γρήγορα :D
 
Τελευταία επεξεργασία:

RIGGER

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονικη
Όνομα
ΗΛΙΑΣ
Μοτό
Tiger 955i
Ο γνωστος Παναγιωτης. Αφηγηση,περιηγηση και μεταφορα στο αναγνωστη με περισσεια ακριβεια και λεπτομερεια.
Να εισαι καλα Πανο.Καποια στιγμη θα βολταρουμε που θα παει! :)
 

petros KLR

Μέλος
Περιοχή
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Όνομα
ΠΕΤΡΟΣ
Μοτό
KAWASAKI KLR 650
Aprilia pegaso 650
Μπραβο Πανο για τις ωραιες εξορμησεις....στο συγκεκριμενο καστρο δεν εχω παει αν κ λατρης της Ιστοριας !!!!!!
Ριχνε συρμα οταν εχεις τετοιες ιδεες......μην φοβασαι αντεχουμε το περπατημα.....δεν ειμαστε μονο για καφεδες χαχαχα !!!!!
Συμφωνω απολυτα με τον Γιωργη @XLGeorge μεινε με την Αφρικανα ειναι θρυλικο μηχανακι !!!!
 

ΜΟΥΡΙΚΗΣ

Μέλος
Περιοχή
ΚΡΑΝΙΔΙ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ. ΚΑΙ ΦΩΚΙΑΝΟ ΑΡΚΑΔΙΑΣ.
Όνομα
Γιώργος Μουρίκης.
Μοτό
ΚΤΜ 640 Adventure R (07)
YAMAHA YZF 600R (97) Thundercat
Μπράβο φίλε !
Κράτα την αφρικάνα σου...
 

kostas_366

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
Πόρκα κρίση :)
Πολύ όμορφο το ταξιδάκι σου Πάνο. Πάντα τέτοια. Τώρα για την αλλαγή, ανάλογα τι σκέφτεσαι να πάρεις.
 

Phoenix

Gender fluid
ADVRIDE Team
Περιοχή
Χαλκιδα
Όνομα
Στεργιος
Μοτό
bmw r1250gs adve Θα σε σκισω maniac
χουσβαρνα 510 πιστολ
Παναγιώτη.....πολυ έχω χαρει που έχεις έρθει στην παρέα Μας!
Οι μονοήμερες εξορμήσεις σου, είναι κάτι παραπάνω από μονοήμερες για μένα!
Αν και έχω σπίτι στην περιοχή, δεν εχω ανέβει ποτέ στο κάστρο, αλλά μετά το σημερινό θα ανέβω σύντομα για φώτο
Θα μου επιτρέψεις να τις προσθέσω στην βόλτα σου...ελπιζω!
πρωτον !!
μην δεις νεο ψηλο και ωραιο!!!!!!
δευτερον!!!
αν!! θα φτασεις μεχρι πανω μετα θα σκορπισεις!!!!
τριτον!!!!
respect στον συντροχο και στην μηχανη του
 

thenos

"Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά"
ADVRIDE Team
Περιοχή
Ελάτη
Όνομα
Θανασης
Μοτό
KTM 950 ADV & KTM EXC450
Ευχαριστούμε για την ξενάγηση Πάνο...!!!:thanx:
Οφείλω να ομολογήσω οτι είσαι εξαιρετική πένα...!!!;)
 

kaf

Μέλος
Όνομα
Κων/νος
Μοτό
Voge 300 Rally
Όταν το 1204, η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε από τους Σταυροφόρους, σιγά-σιγά, όλα τα Βυζαντινά οχυρά στον Ελλαδικό χώρο, ακολούθησαν την τύχη της.
Ένα μόνο έστεκε ακόμη. Ο Ακροκόρινθος. Και ο Λέων Σγουρός, ο μοναδικός Βυζαντινός άρχοντας, το διαφέντευε και αντιστεκόταν με δύναμη στην πολιορκία και στις επιθέσεις των Φράγκων. Για τέσσερα χρόνια ο Σγουρός, έμπαζε στα κρυφά προμήθειες στην καστροπολιτεία, κάτω από τη μύτη των Φράγκων και με συνεχόμενες εξόδους, χάλαγε τα κτερίσματα και τις τάφρους τους.

Ανηφορίζω λοιπόν και ο αέρας ξυρίζει. Συναντώ μία πυριταποθήκη, κατάλοιπο της Τουρκικής κατοχής.



Συνεχίζω, μέχρι που φθάνω στα Ανατολικά τείχη, αυτά που φαίνονται από την Ε.Ο.



Από εδώ, γίνεται και η μοναδική πρόσβαση στο ακροπύργιο. Έξυπνα φτιαγμένος, ένας διάδρομος περικλυόμενος, από τη μία με τείχη και από την άλλη με το φυσικό ανάγλυφο του βράχου, δεν δίνει πολλές ελπίδες πρόσβασης στον επιτιθέμενο. Εδώ είναι η ύστατη γραμμή άμυνας και αυτό φαίνεται σε κάθε βήμα.





Πάλι μένω άφωνος, καθώς διαπιστώνω ότι πρόκειται για ένα αυτόνομο κτίσμα, ένα ξεχωριστό κάστρο, με τον πύργο του, τα δικά του ξεχωριστά τείχη, την δική του πύλη. Όσο βρίσκεσαι από κάτω, βλέπεις απλά ένα πύργο. Δεν πάει ο νού σου ότι αυτό είναι ένα κάστρο, μέσα στο κάστρο. Από εδώ, η θέα είναι άπλετη πρός όλες τις κατευθύνσεις.









Κάθομαι πάλι να ξαποστάσω. Απέναντι το Πεντεσκούφι. Το 1208 οι Φράγκοι αποφασίζουν να χτίσουν ένα μικρό κάστρο απέναντι από τον Ακροκόρινθο, έτσι ώστε να επιβλέπουν τον Σγουρό και να αποκόψουν την εισρροή προμηθειών. Με το χτίσιμο του Πεντεσκουφίου, αυτό επιτυγχάνεται και σταδιακά οι πολιορκούμενοι οδηγούνται σε έλλειψη εφοδίων και αρχίζει η πείνα και οι αρρώστιες.

Ο Σγουρός, πιέζεται από τους άλλους άρχοντες να συνθηκολογήσει, αλλά αρνείται και σε μία στιγμή έξαψης και μην αντέχοντας την σκέψη της παράδοσης, από αυτό εδώ το σημείο, σπιρουνίζει το άλογο του και πέφτει στο γκρεμό.

Το Πεντεσκούφι.



Εδώ δεν φυσάει, ο ήλιος σε ζεσταίνει και η θέα σε κάνει να θές να κάτσεις με τις ώρες. Όμως όλα τα ωραία τελειώνουν και εγώ πρέπει να επιστρέψω στην μαυρίλα της καθημερινότητας μου.

Αρχίζω να κατεβαίνω, ανάλαφρος και με χαλαρούς ρυθμούς. Φθάνοντας στην τρίτη πύλη, βλέπω ένα άνοιγμα στην βάση του πύργου της. Δέν διακρίνω κάποιο απαγορευτικό σήμα ή κορδέλα και δεν χρειάζομαι κάτι άλλο για να χωθώ εκεί μέσα. Το κάστρο μου επιφυλλάσει εκπλήξεις ακόμη.

Μπροστά μου, τεράστια σκαλιά με κατεβάζουν στην βάση του πύργου της πύλης. Απόκοσμα είναι εδώ, σκοτεινά και έχει μία παράξενη ηρεμία.





Πρόκειται για τον διπλό, κρυφό πύργο της πύλης. Ο χώρος διαιρείται σε δύο αίθουσες. Η κάθε αίθουσα αυτόνομη από την άλλη, ωστόσο συνδέονται μεταξύ τους, έτσι ώστε και οι δύο μαζί, να προστατεύουν την πύλη, αλλά η κάθε μία να προστατεύει την άλλη.





Παίρνω τα πράγματα μου από το φυλάκιο και αφού ευχαριστήσω τους φύλακες, ξεκινώ τον δρόμο της επιστροφής. Στο κατέβασμα, κάνω μία στάση στην πιό παλιά ίσως πηγή της περιοχής, για μία τελευταία φωτογραφία.



Για όποιον θελήσει να ανέβει στο κάστρο, να τον ενημερώσω ότι θα κουραστεί. Όμως η κούραση εξαφανίζεται από τις εικόνες, τη θέα και τον καθαρό, φρέσκο αέρα που φυσάει πάντα εκεί πάνω, ακόμη και το κατακαλόκαιρο.
Η είσοδος είναι δωρεάν όλο το χρόνο και οι ώρες λειτουργίας από τις 0800-1500. Εάν έχετε τον χρόνο, καθήστε για ένα καφεδάκι στο καφενείο, δίπλα από το πάρκινγκ. Θα με θυμηθείτε. Καλό δρόμο σε όλους και τα λέμε εκεί έξω.
Eγω θα σου δωσω ομως εναυσμα να ξαναπας γιατι πρεπει να περπατησεις και κατα μηκος των ανατολικων τειχων με κατευθυνση βορεια και να καταληξεις στη πανεμορφη υπογεια κρηνη η οποια γεμιζει νερο απο τις βροχες ακομη και σημερα και στην οποια κατεβαινεις με σκαλοπατια και τελος να ανεβεις και στο ψηλοτερο σημειο ολου του οχυρου οπου εχει απομειναρια Ναου της Αφροδιτης και απο εκει εχεις ορατοτητα 360 μοιρες,σιγουρα θα κατσεις εκει αρκετη ωρα γιατι ειναι το πιο "δυνατο"σημειο.και τελος να περπατησεις και κατα μηκος και επανω στα βορεια τειχη να δεις και τη βορεια πυλη στο γκρεμι
 
Τελευταία επεξεργασία:

Eversman

Μέλος
Όνομα
Παναγιώτης
Μοτό
XRV 750
Eγω θα σου δωσω ομως εναυσμα να ξαναπας γιατι πρεπει να περπατησεις και κατα μηκος των ανατολικων τειχων με κατευθυνση βορεια και να καταληξεις στη πανεμορφη υπογεια κρηνη η οποια γεμιζει νερο απο τις βροχες ακομη και σημερα και στην οποια κατεβαινεις με σκαλοπατια και τελος να ανεβεις και στο ψηλοτερο σημειο ολου του οχυρου οπου εχει απομειναρια Ναου της Αφροδιτης και απο εκει εχεις ορατοτητα 360 μοιρες,σιγουρα θα κατσεις εκει αρκετη ωρα γιατι ειναι το πιο "δυνατο"σημειο.και τελος να περπατησεις και κατα μηκος και επανω στα βορεια τειχη να δεις και τη βορεια πυλη στο γκρεμι
:friendship:

Δυστυχώς δεν με έπαιρνε η ώρα να το γυρίσω όλο. Η σκέψη ήταν να ξαναπάω μετά τον Απρίλη, αλλά με αυτοκίνητο, έτσι ώστε να έχω πλήρη πεζοπορικό εξοπλισμό/ρουχισμό και φαρμακείο, να το αφήσω στο πάρκινγκ του κάστρου και να πάω στο Πεντεσκούφι.

Ήδη έκανα μία αναγνώριση με τα κυάλια και είδα από που αρχίζει ο χωματόδρομος, πού τελειώνει και που αρχίζει κατόπιν το μονοπάτι.
Τώρα, με αυτά που έγραψες, όντως είναι μία καλή ευκαιρία να ξαναπάω στο κάστρο. Και ίσως να προσεγγίσω την στέρνα και τη Βόρεια Πύλη από αριστερά,δηλαδή από τα Δυτικά τείχη, που δεν έχω ξαναπάει.
Ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες καλέ μου φίλε. Φαντάζομαι η κατάβαση στην στέρνα, θα είναι το κάτι άλλο :friendship:
 

Savvas62

Μοτοβόλτα = ΙΕΡΗ - ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ και ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
Όνομα
Σάββας
Μοτό
HONDA RC 90, HONDA HF-05, HONDA PCX 125+150, YAMAHA CYGNUS
47 χρόνια περνάω από εκεί...
Σαν 2ο ετής στη ΣΣΕ μας πήγαν, μας ξενάγησαν αλλά στα 20.... πού μυαλό? Δε θυμάμαι τίποτα από όσα μας έγραψες (σίγουρα τα είχαν πει και τότες....:D)
Να 'σαι καλά Πάνο, πάντα βόλτες !!! :)
Α χα χα χα από τότε έχω να πάω και εγώ ακριβώς.
Δεν περάσανε πολλά....μόνο 35 χρόνια....τι μου θυμίσατε τώρα Παναγιώτη και Θοδωρή.
ΕΥΓΕ Παναγιώτη και ευχαριστούμε για την πανέμορφη αναμετάδοση ! :l2:
Εύχομαι ολόψυχα και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία ! :biker2:
 
Top Bottom