Στην επαρχία της Σερβίας (καλοκαίρι του 21)

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Το περσινό καλοκαίρι το οποίο ήταν πολύ ιδιαίτερο λόγω του covid, η "αποδεκατισμένη" παρέα μας ταξίδεψε στην Σερβία για λίγες μέρες. Ο Τάσος airmav, ο XLGeorge, ο Κωστής Kyo και o Tζανής δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν λόγω υποχρεώσεων κι έτσι ανεβήκαμε εγώ, ο Τίμος Timosv και ο Γιώργος george_pan. Η απουσία τους ήταν ιδιαίτερα αισθητή στο δρόμο αφού έχουμε κάνει παρέα πολλά χιλιόμετρα και μου έλειπε η θέα στην ουρά του crosstourer, της αφρικάνας και των δύο δώρων του Θεού, του γραναζωτού και του v-tech VFR. Αλλά ακόμα πιο αισθητή ήταν η απουσία των συν-ταξιδευτών στο τραπέζι την ώρα της μπύρας...

Επιλέξαμε την Σερβία για δύο λόγους. Θέλαμε κάτι κοντινό γιατί δεν γνωρίζαμε εγκαίρως αν θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε στο εξωτερικό λόγω covid και του χαμού που έφερε σε κάθε χώρα, οπότε το αφήσαμε για τη τελευταία στιγμή και δεν είχαμε επίσης τον απαραίτητο χρόνο για να σχεδιάσουμε ένα ταξίδι σε άλλη χώρα. Ο δεύτερος και πιο σημαντικός λόγος ήταν πως ο Γιώργος ήταν ήδη στη Σερβία με τη μηχανάρα του και την οικογένειά του αφού έχει παντρευτεί Σερβίδα, όπως ονομάζουμε για πλάκα τις Σέρβες. Όπως καταλαβαίνετε ο Γιώργης γνωρίζει πολύ καλά την "πραγματική" Σερβία και αφήσαμε την σχεδίαση του ταξιδιού και των διαδρομών σε αυτόν. Ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία να γνωρίσουμε την επαρχία της όμορφης Σερβίας, πέρα από το Βελιγράδι και τη Νις που τις έχουμε δει πολλές φορές.

Ετσι ξεκινήσαμε από Αθήνα εγώ με το gs 1150 και ο Τίμος με το 390 adv. Είχαμε συμφωνήσει να ταξιδεύουμε ως τα 130 για να μη ζορίζεται το 1150 :friend: και γι αυτό ανεβήκαμε από τη Θήβα και μετά ως τα σύνορα από τη "παλιά" εθνική που και πιο ενδιαφέρον έχει και πιο οικονομικά βγαίνει αφού δεν έχει διόδια. Επιλέξαμε να πάμε από τα Σέρβια στη Σερβία, (ωραίο έτσι; :)) και περάσαμε τα σύνορα από τον μικρό συνοριακό σταθμό της Νίκης που είμασταν μόνο εμείς και οι Σκοπιανοί αστυνομικοί οπότε όλα έγιναν πολύ γρήγορα και εύκολα.

Με τον Γιώργο συναντηθήκαμε στη Σερβία λίγο μετά τα σύνορα σε ένα βενζινάδικο και από εκεί και πέρα ταξιδέψαμε παρέα.

 
Τελευταία επεξεργασία:

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Την πρώτη νύχτα κοιμηθήκαμε σε ένα πολύ μικρό χωριουδάκι πολύ κοντά και λίγο πριν τη Στάρα Πλανίνα. Με το που βγήκαμε λίγο έξω από τη Nis σε επαρχιακούς δρόμους, κατάλαβα πως αυτό το ταξίδι θα ήταν φοβερό. Από εκείνη τη στιγμή και ως το τέλος το ταξιδιού οδηγήσαμε σε πολύ όμορφες και καταπράσινες διαδρομές.


Η διαδρομή της πρώτης μέρας ως τη Stara Planina

Στο κατάλυμα που περάσαμε το βράδυ είχε και εστιατόριο οπότε περάσαμε εκεί το βράδυ πίνοντας τις μπυρίτσες μας με συνοδεία μπόλικου φαγητού (Timos rules που όταν παραγγέλνει δεν ξέρει τι να πρωτο-διαλέξει και τα παίρνει όλα :yew:).

 
Τελευταία επεξεργασία:

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Ο ύπνος στο χωριό το οποίο ήταν δίπλα σε μεγάλα βουνά ήταν απολαυστικός κι έτσι την επόμενη μέρα ξεκινήσαμε ολοι φρεσκαδούρες παρά το ροχαλητό του Τίμου.

Η μέρα ήταν ηλιόλουστη, η θερμοκρασία ιδανική για βόλτα με μοτοσυκλέτα και έτσι μετά το χωριάτικο πρωινό ξεκινήσαμε να ανέβουμε στο βουνό Stara Planina να δούμε από κοντά τους χαρακτηριστικούς βράχους και την πολύ όμορφη θέα.

Η διαδρομή που κάναμε ως την κορυφή του βουνού Stars Planina:
Stara Planina

Στο βουνό θυμάμαι πως υπήρχαν ορεινά καταλύματα, από μεγάλα ξενοδοχεία έως πιο μικρά και κάποια στιγμή στο μέλλον θα ήθελα να μείνω εκεί για να περπατήσω σε κάποιο από τα πολύ όμορφα μονοπάτια της περιοχής.

Πληροφορίες για την περιοχή


Αφού απολαύσαμε την πανοραμική θέα στις γύρω πλαγιές, μπήκε μπροστά ο Γιώργος και αρχίσαμε την οδήγησε σε απολαυστικές διαδρομές, σε δρόμους με πολύ καλή χάραξη, ικανοποιητική άσφαλτο και με μια φύση που μας τρέλανε. Παντού είχε πράσινο και τρεχούμενα νερά.

H διαδρομή από το βουνό ως τον τελικό προορισμό της ημέρας, το Golubac.
Stara Golubac

 
Τελευταία επεξεργασία:

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Μετά τα βουνά η διαδρομή που είχε στήσει ο Γιώργος μας έβγαλε στις όχθες του Δούναβη. Εκεί κάναμε ένα "μπρος πίσω" για να απολαύσουμε το ποτάμι και τη θέα προς την απέναντι μεριά του ποταμού στην αγαπημένη Ρουμανία.

Από την διαδρομή στα βουνά έχω αρκετές φωτογραφίες που θα τις βάλω στο τέλος.

H διαδρομή δίπλα στο ποτάμι ήταν αυτό που λέμε το κερασάκι στην τούρτα εκείνης της ημέρας. Έχει πολύ ωραία σημεία για τους λάτρεις της φωτογραφίας, περάσαμε πολλά μικρά τούνελ και θαυμάσαμε από κοντά τον Δούναβη που σε εκείνα τα μέρη σε συνδυασμό με τα ψηλά βουνά και τις απότομες πλαγιές - γκρεμούς μας χάρισε εικόνες που κόβουν την ανάσα.

Το σημείο διανυκτερεύσης ήταν η πόλη Golubac. Το Golubac είναι μια τουριστική κωμόπολη στις όχθες του επιβλητικού Δούναβη που μοιάζει περισσότερο με λιμνοθάλασσα παρά με ποτάμι. Την περίοδο που την επισκεφτήκαμε δεν είχε πολύ κόσμο και όταν συμβαίνει αυτό όλα γίνονται πιο εύκολα για τους ταξιδιώτες.


Λιγο πριν την πόλη υπάρχει το καλοδιατηρημένο κάστρο του Golubac που αξίζει μια επίσκεψη.


Το κάστρο του Golubac

Πληροφορίες για το κάστρο του Golubac
 
Τελευταία επεξεργασία:

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Την επόμενη μέρα ο καιρός έκανε τα δικά του. Βόλτα με βροχή λοιπόν και αρκετό κρύο στα ορεινά. Δεν μπορώ να πω ότι είχαμε θέμα με τη βροχή, ίσα ίσα έκανε τα ορεινά περάσματα πιο ατμοσφαιρικά. Αλλά το κρύο ήταν πρόβλημα.


Τα καλοκαιρινά μπουφάν ήταν ακατάλληλα και βάλαμε αδιάβροχα, ισοθερμικά και ότι μακρυμάνικο είχε ο καθένας μας. Σε κάποια σημεία δεν ήταν αρκετά και το δαγκώσαμαν...


Ο προορισμός της ημέρας ήταν τα βουνά Tara κοντά στα σύνορα με τη Βοσνία.

Golobac Tara

Και αυτή η μέρα ήταν φορτωμένη με αρκετά ορεινά χιλιόμετρα και μηδέν σε αυτοκινητόδρομους. Αυτό σημαίνει οδήγηση από το πρωί ως αργά το απόγευμα. Αλλά όταν οι μέρες του ταξιδιού είναι λίγες, τα πολλά καθημερινά χιλιόμετρα είναι δεδομένα.

Πολλά από αυτά τα km έγιναν κατά μήκος του ποταμού Δρίνου στα σύνορα με τη Βοσνία και είχαμε την ευκαιρία να θαυμάσουμε το ξακουστό σπίτι στον Δρίνα ποταμό.


Πληροφορίες για το αξιοθέατο
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Βουνά Tara λοιπόν αλλά πριν ανέβουμε προς το εθνικό πάρκο κάτσαμε για φαγητό δίπλα στο ποτάμι.


Το ανέβασμα προς τα βουνά Tara το κάναμε το σούρουπο με πολύ κρύο, βροχή και με... αστροπόβροντα που λεγε και ο Ζήκος.
Το ανέβασμα μου θύμισε τους στενούς δρόμους από το καρτούν με το κογιότ και το μπιπ μπιπ. Στενός έντονα ανηφορικός ασφάλτινος δρόμος με φουρκέτες και από κάτω γκρεμός που ήθελε προσοχή ειδικά με τον καιρό που μας έτυχε...

Είχαμε κλείσει σε ένα από αυτά τα ξύλινα σπιτάκια δίπλα στα έλατα και αποδείχτηκε πολύ καλή επιλογή.


Ευτυχώς προλάβαμε να μπούμε στο σπίτι πριν πιάσει η καταιγίδα. Όταν έπεσε το φως, η θερμοκρασία πήρε την κατηφόρα. Κάποια στιγμή ήταν στους 2 βαθμούς κελσίου κι έτσι ο υπεύθυνος του ξενώνα άναψε την στόφα. :)

Ωραία πράματα, να βιώνεις τετοιες καταστάσεις στην καρδιά του καλοκαιριού είναι για μένα Θείο δωρο και ΔΕΝ το λέω ειρωνικά. Ο ευγενέστατος Σέρβος μας κέρασε τοπικό τσίπουρο και αράξαμε στο μπαλκόνι χαζεύοντας τα βουνά και την καταιγίδα που περνούσε εκείνη την ώρα από την περιοχή. Και είχε μια δροσουλα που το τσίπουρο το κάνε βάλσαμο.

Ομορφιές :friendship:
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Την άλλη μέρα ο καιρός ήταν καλύτερος, είχε μόνο ένα ψιλόβροχο αλλά το κρύο επέμενε.


Ξυπνήσαμε ξεκούραστοι αφού υπό τέτοιες συνθήκες δηλαδή ύπνο δίπλα στα έλατα ο ύπνος είναι βαθύς και χορταστικός. Είπαμε με τα παιδιά να κατέβουμε στο χωριό για πρωινό γιατί δεν είχαμε μαζί μας προμήθειες.

Φωτογραφία ντοκουμέντο με τον σέρβικο "Frape" !!!

Καθόμαστε για πρωινό όλα καλά αλλά είχα την φοβερή ιδέα να ρωτήσω τον σερβιτόρο αν σερβίρει κρύο καφέ και όταν άκουσα σε άπταιστα σερβικό-αγγλικά τη λέξη Φραπέ!! κάτι σκίρτησε μέσα μου. Μου τον έφερε και με ΠΛΑΣΤΙΚΟ ΚΑΛΑΜΑΚΙ. Μη με ξυπνάτε όνειρο ζω. :p

Η ευτυχία όμως δεν κράτησε για πολύ. Το μόνο που θα γράψω για την ώρα, είναι ΜΗΝ παραγγέλνετε κρύο καφέ εκτός συνόρων.

Μετά το πρωινό κάναμε μια γύρα την λίμνη που έχει δημιουργηθεί από το τοπικό φράγμα και λέγεται Jezero Zaovine η οποία έχει υπέροχη φύση και συνεχίσαμε το ταξίδι μας στην ευρύτερη περιοχή της Μόκρα Γκόρα μέσα από δάση με πανύψηλα δέντρα.

Το εθνικό πάρκο Tara είναι λιγότερο ανεπτυγμένο και τουριστικό από το Kopaonik για παράδειγμα. Θα ήθελα και σε αυτό το μέρος να αφιερώσω μερικές μέρες για περπάτημα στα μονοπάτια.

Η διαδρομή της ημέρας από Tara προς Kopaonik
Tara Kopaonik


Πληροφορίες για το εθνικό πάρκο Tara που από μόνο του είναι ένας σοβαρός λόγος για ταξίδι με 2 ροδες στην Σερβία.
 
Τελευταία επεξεργασία:

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Στον χάρτη της διαδρομής από Tara προς Kopaonik (στο προηγούμενο ποστ νο7) λίγο πριν το χωρίο Kanjevina υπάρχει μια παράκαμψη. Είναι το σημείο που οδηγεί μέσω χωμάτινης διαδρομής σε σημεία θέασης των "μαιανδρισμών" του ποταμού Uvac. Εμείς δεν πήγαμε γιατί ο καιρός ήταν βροχερός και δεν είχαμε κατάλληλα λάστιχα για λάσπη. Με φορτωμένα τα θηρία (και το θηριάκι) και με εντελώς ασφάλτινα λάστιχα δεν είναι και πολύ σοφό να μπλέξει κανείς σε τέτοιες καταστάσεις που μπορεί να χαλάσουν το ταξίδι.

Αν όμως βρεθείτε στην περιοχή και οι συνθήκες το επιτρέπουν είναι must to see.

 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Στο Ζλάτιμπορ δεν μπήκαμε σε αυτό το ταξίδι μιας και είχαμε διανυκτερεύσει εκεί σε παλιότερο. Συνεχίσαμε την στριφτερή διαδρομή με σκοπό να επισκεφτούμε το μοναστήρι Studenica. Καμμιά 50ρια χιλιόμετρα πριν το μοναστήρι ο καιρός αγρίεψε και η βροχή δυνάμωσε. Σταματήσαμε να βάλουμε φουλ αδιάβροχα έξω από ένα σπίτι που είχε ένα υποτυπώδες στέγαστρο.
Λίγα λεπτά αργότερα και ενώ ακόμα αλλάζαμε έρχεται ιχ και ανοίγει με τηλεκοντρόλ την πόρτα του κλειστού γκαράζ. Εμείς κάναμε στην άκρη για να μπει το αμάξι μέσα αλλά ο Σέρβος οδηγός μας έκανε νόημα να μπούμε εμείς μέσα για να προφυλαχτούμε από την βροχή. Τον ευχαριστήσαμε όλοι για την ευγενική χειρονομία αλλά έπρεπε να συνεχίσουμε γιατί είχε περάσει η ώρα. Ο άνθρωπος εντελώς αυθόρμητα έγινε η καλύτερη διαφήμιση για την χώρα του...

Αγαπάμε Σερβία, αγαπάμε Σέρβους και Σέρβες :)

Πληροφορίες για το μοναστήρι Studenica
https://en.wikipedia.org/wiki/Studenica_Monastery

Το μοναστήρι είναι από τα μεγαλύτερα ορθόδοξα και έχει μεγάλη ιστορία. Θαυμάσαμε την αρχιτεκτονική, τις εικόνες και τα γύρω κτίρια. Μας έπιασε κουβέντα ένας κύριος παρότι με τα αδιάβροχα και τη βροχή που είχαμε φάει, είμαστε σαν ανάποδα γαμώτο, αλλά όταν κατάλαβε πως είμαστε Έλληνες χάρηκε πολύ και ήθελε να μας το πει.

Αγαπάω Βαλκάνια, αγαπάω όλους τους γείτονές μας ανεξαρτήτως θρησκείας και πολιτικών διαφορών. Οι πολιτικοί ας κάνουν τα δικά τους και εμείς τα δικά μας, εμείς ας χαιρόμαστε την επαφή με τους κατοίκους κάθε χώρας που ταξιδεύουμε. Αυτό είναι δικό μου προσωπικό κόλλημα.

 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Μετά το μοναστήρι άρχισα να κρυώνω και να μη νιώθω καλά. Δεν είπα κάτι στα παιδιά για να μη τους αναστατώσω. Σε μια στάση που κάναμε για νερό και σνάκ πήρα και μια βιταμίνη και προς στιγμήν ένιωσα καλύτερα που μάλλον ήταν placebo effect.Στο συγκεκριμένο ταξίδι έκανα λάθος στην επιλογή εξοπλισμού αφού πήγα με πιο ελαφριά ρούχα απ΄οτι έπρεπε. Ο καιρός στην αρχή ήταν καλός, μετά αγρίεψε και την "ακούσαμε" και οι τρεις από το κρύο.

Φτάσαμε στο κοσμοπολίτικο, δαιδαλώδες ,ορεινό τουριστικό θέρετρο χορτασμένοι από οδήγηση σε πολύ ωραία στροφιλίκια σε μια καταπράσινη χώρα. Αλλά είμασταν και ελαφρώς ταλαιπωρημένοι από τις πολλές ώρες οδήγησης στην βροχή και το κρύο. Το Κοπαόνικ είναι γεμάτο μεγάλα ξενοδοχεία τα οποία είναι μεν γραφικά αλλά είναι πολύ τουριστικό για τα δικά μου γούστα. Βέβαια η γύρω περιοχή είναι άπαιχτη και αξίζει μια επίσκεψη αλλά για διαμονή δεν μου άρεσε. Ισως τον χειμώνα με τα χιόνια να είναι αλλιώς.



Στο Κοπαόνικ το βραδάκι εγώ ήμουν χάλια. Κατέβηκα για φαγητό με τα παιδιά αλλά έφαγα γρήγορα και επέστρεψα στο δωμάτιο γιατί είχα κρυάδες και πυρετό. Μετά θυμήθηκα εκείνον τον φραπέ που ήπια στα βουνά Tara και σκέφτηκα πως ίσως είχα πάθει δηλητηρίαση. Ο τύπος στο φραπόγαλο που μόνο τέτοιο δεν ήταν, είχε βάλει μέσα κρέμα γάλακτος που το κατάλαβα αφού κατέβασα μια μεγάλη τζούρα. Το τελευταίο βράδυ ήταν εντελώς χάλια για μένα και ευτυχώς που είχε φαρμακείο εκεί κοντά και τα παιδιά πήραν αντιπυρετικά και διάφορα φάρμακα γιατί έκαναν δουλειά. Εντο με ταξί είχα και στο πίσω μέρος του μυαλού μου την έννοια μην είχα κολλήσει covid. Sit happens και μάλιστα κυριολεκτικά :like: στην περιπτωσή μου :secret::ha

Ευτυχώς την επόμενη μέρα δεν είχα πυρετό και μπόρεσα να γυρίσω στην Αθήνα παρέα με τον Τίμο. Ο Γιώργης γύρισε στην οικογένειά του στη Σερβία. Ανέβηκα στη μπουμπού, και ως άλλος Λούκυ Λουκ της είπα, τράβα για Αθήνα Μπουμπούκα και με γύρισε πίσω μια χαρά.
 

ibar

Μέλος
Περιοχή
Αρτεμιδα
Όνομα
Ηλιας
Μοτό
r1200gs
Μετά την φετινή βόλτα στα Βαλκάνια σκέφτομαι πολύ ένα ίδιο... κοντινό και γρήγορο...
Τι μήνα τό κάνατε?
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Για την επιστροφή δεν έχει νόημα να γράψω. Για το μικρό όμως αυτό ταξίδι στην γειτονική Σερβία θα ήθελα να γράψω πως είναι μια πολύ καλή επιλογή για κοντινό ταξίδι εκτός συνόρων και στο μέλλον θα ήθελα να δοκιμάσω και μερικές off road διαδρομές οπότε θα υπάρξει συνέχεια.

Σε κάθε ταξίδι με μοτοσυκλέτα, όσο καλά και να είναι σχεδιασμένο, πάντα θα υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας, το τυχερό που λέμε. Και αυτό είναι άλλος ένας λόγος που κάνει το ταξίδι γοητευτικό. Το συγκεκριμένο αν και ήταν μια λύση ανάγκης λόγω του γαμω-covid ήταν ανέλπιστα ωραίο και αυτό οφείλεται στον Γιώργο που έφτιαξε πραγματικά πολύ ωραίες διαδρομές.

Και για τα μηχανάκια που καθόμαστε και αναλύουμε με τις ώρες χαρακτηριστικά και επιδόσεις, μάλλον θα πρέπει να χαλαρώσουμε λίγο αφού όλα ξεκινούν από τον αναβάτη. Εμείς καταφέραμε να ταξιδέψουμε ως εκεί με 1150 και 390 κυβικά ωραιότατα. Όπως έλεγε και η παλιά διαφήμιση, "δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο".

Tο αφιερώνω λοιπόν σε όσους αναπνέουν μετά τα 40 km/h, στα αρρωστάκια σαν και μας που τρέφονται με ταξιδιωτικά χιλιόμετρα και που στην επιστροφή από κάθε ταξίδι σκέφτονται τον επόμενο προορισμό.

Εύχομαι σε όλους υγεία, να είμαστε καλά και να συνεχίσουμε να ταξιδεύουμε όπως αγαπάει ο καθένας.

:friendship:
 

XR Maniac

Skipper
ADVRIDE Team
Περιοχή
ΠΕΙΡΑΙΑΣ
Όνομα
Κωστας
Μοτό
NX 650-HRC Gandhi!!
s1000xr
Ωραία βόλτα έγινε...

Αυτό με τους Μεανδρους καλά κάνατε και δεν μπήκατε αν είχε λάσπη, γιατί δεν είναι καλός ο δρόμος, ιδίως όσο πλησιάζεις στο σημείο θέασης.

Έχω αφήσει και εγώ εκρεμμοτητες στην Σερβία και θα εστιάσω, σε πληροφορίες από την βόλτα σας

Ευχαριστούμε... :friendship:
 

kordix

Μέλος
Όνομα
Κωνσταντίνος
Μοτό
PP27
Δυστυχώς έχω χάσει τις φωτογραφίες που είχα βγάλει. Όσες ανέβασα είναι του Τίμου από το κινητό.

Θα κοιτάξω μήπως τις βρω και αν έχουν οι συν-ταξιδευτές φωτογραφίες καλύτερης ποιότητας θα βάλω μερικές να υπάρχουν .
 

HAWK_46

Μέλος
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Λευτέρης
Μοτό
Μηλοκλέφτη
:friendship:
 

Savvas62

Μοτοβόλτα = ΙΕΡΗ - ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ και ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
Όνομα
Σάββας
Μοτό
HONDA RC 90, HONDA HF-05, HONDA PCX 125+150, YAMAHA CYGNUS
Και σε άλλα τέτοια ωραία με υγεία Κωστή ! :friendship::friendship::friendship:
Υπόψη οι πληροφορίες γιατί έχουν μείνει χρεωστούμενα από το πέρασμα της Σερβίας.
 

george_pan

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Όνομα
Γιώργος
Μοτό
yamaha
Το διαβάζω και θέλω να ξαναπάμε!!! Τι να πω εγώ τα είπε όλα ο Κώστας kordix με το παραπάνω, χάρηκα πάρα πολύ που ανέβηκαν πάνω οι φίλοι και γυρίσαμε μαζί την Σερβία, αλλά δυστηχώς όχι όλη η παρέα. Από εκεί και πέρα η Σερβία είναι πανέμορφη και πέρα από τα γνωστά Νις και Βελιγραδι, όπως πήρατε όλοι μια γεύση έχει και πολλές άλλες όμορφες επιλογές. Για τον φίλο που ρώτησε πήγαμε τέλη Αυγούστου. Αλλά γενικά είναι πως θα τύχει ο καιρός όπως αλλωστε είναι παντού.

Βαζω φωτό από την ταβέρνα την πρώτη μέρα στο χωριό Crni Vrh που μείναμε, όπου πιστεύω φαίνεται η χαρά μας που ανταμώσαμε ξανά για ακόμα ένα ταξίδι.



Καλά να είμαστε λοιπόν όλοι και να ταξιδεύουμε όσο μπορούμε!!!
 
Top Bottom