mAthosalas
I love my GS
ΤΡΙΤΗ 3 ΙΟΥΝΗ
Το'χουμε πει ξανα...δεν θες και πολλά στη ζωη για να νοιωθεις γεμάτος!Μια μοτοσυκλετα που αγαπας,μια παρεα συνοδοιπορο και...βουνά...κι οταν ο Ερυμανθος,το βουνο των Ημιθεων,προσφερει δροσερη αυρα εκει πανω..
τοτε δε μένεις στο αγναντι κοιταζοντας επιβλητικα και αναρωτουμενος "λες να το δουμε απο πιο κοντα"...
αλλά στρωνεις να κοιμηθεις και το μονο που σε νοιαζει ειναι να ξημερωσει η αυγουλα και βουρ...
Θα παμε ψηλα σημερα ειπαμε...εκει πανω που ειδαμε και οσο πιο ψηλα...
Ιδανικη μερα,λιακαδα δροσερη,ευκαιρια να σκονισουμε λιγο τα χωματινα τακουνια του Γιαπωνεου και της Γερμανιδας,κι οσο ανηφοριζαμε τοσο νοιωθαμε να λυνονται τα μάγια της καθημερινης ρουτινας που μας σαπιζουν στις τσιμεντενιες φυλακες μας...εκει πανω ειναι οι ανασες...Και μια πολυ καλη γευση της ποιοτητας ζωης πηραμε φθανοντας στο Χωριο Αλεποχώρι...ο γέροντας δινω ορκο οτι ηταν πανω απο 90 χρονια ζωης εδω και μιλωντας μαζι τουσού εδινε λιγη απο την αυρα της ζωης...για παμε πιο πανω...
απ'τα χωριουδακια της Ελλαδας που καθεσαι και δινεις τροφη ηρεμίας στη σκεψη σου...αυτη η ποιοτητα και η αγνη ζωη πού μας λειπει συχνα πυκνα εδω κατω...
Η διαδρομη απολαυστικη,δροσερη...πνιγμενη στο πρασινο και εμεις φωτοσυνθετουμε αφηνοντας τη μιζερια πιο χαμηλα...
Κι οσο ανηφοριζεις και η διαδρομη δυσκολευει,οσο πιο κοντα στην αγκαλια τ'ουρανου του Ερυμανθου τοσο λυνεται η διάθεση...
περνάμε καλα...και αρχιζει το μπανηστηρι να μας παιρνει τα μυαλα...
χαμενοι στα Ελατα,οξυγονωνουμε εγκεφαλο και τραβαμε μια πρεζα χαμογελου...
το υψομετρο,καπου στα 1840μ σταματησαμε για σημερα...εχει και τις παρενεργειες..."Τρελλη σκεψη,μπερδεψε ο νους κι αν δωσω μιά ιιιιιι που θα φτασει..."..
ναι ο παλιοχαρακτηρας...χεχε...ο Βασιλης στην πραγματικοτητα εχει δεσει στα βουνα με τη Γερμανιδα και μονο φωτογραφικες τετοιες δολιοφθορες...
Πετρωδη εδαφη,αγρια ομορφια,πρασινο του Ερυμανθου...διαδρομες χάρμα οφθαλμων και οδηγησης...ναι τα θηρια γουσταρουν εκει πανω!
Περασματα να σκιάζεσαι αλλά εδω οχι δεν ειναι φοβος ειναι ευχαριστηση και δεν θες να τελειωσει ποτε...
Ξυσαμε σημερα ναι...οχι ασφαλτο ομως αλλά κορυφη του βουνου που θρυλοι ζωνουν τα μονοπατια του...Τοπία να σε μαγευουνε με θέα απλετη σε καθε σημειο...εδω μολις φθασαμε τοσο πανω που αλλο...δεν πηγαινε...καπου 1950μ υψομετρο για σημερα εδω ακριβως!
στο βαθος τεεερμα κατω ο Πολιτισμος...αλλά σημερα αστον εκει που ειναι...
Και παμε πιο κατω με ενα "καλο" χορο με τις μοτοσυκλετες σε πετρωδη εδαφη και διαδρομες με τα ορια να λεπταινουν αρκετα ωρες ωρες...κι αρχιζει αυτη η αισθηση "¨εγω και εσυ" και μιλας με τη μοτοσυκλετα σου...και εσυ που οδηγεις μοτοσυκλετα με πιανεις τι λεω...
Το χωριο Κρυόβρυση εκει κατω ηταν το πέρας της χωματινης σημερινης διαδρομης...
Πρασινο κι ομορφιες τού Ερυμανθου...
και πρασινο φως καπου εδω για ασφαλτινες διαδρομες...αλλά η ομορφια δεν παυει και μας συνοδευει σχεδον μεχρι το τελος της διαδρομης... ζωγραφικος Πινακας τα χρωματα που συναντας...
Τελευταια σταση στο δασος τού Πανοπουλου...
και τεζα διαθεση και ρυθμο για σπιτια μας...
Αν και με τετοιες βολτες,σπιτι λες οτι αφησες στο βουνο και ολα οσα πηρες απο κει πανω ειναι ικανα να σε ηρεμουν...μεχρι την επομενη...
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΝΗ...
...κατι δεν μού πηγαινε καρδια απο την τελευταια βολτα...εβλεπα την κουκλα μου σκονισμενη και με κοιταζε με παραπονο...αμα μιλας στη μοτοσυκλετα σου δεν θες και πολυ...ο αλλος μισομουρλος εταιρος ειχε κι αυτος θεματακι με τον Γιαπωνεζο και κανονισαμε να παμε να τα πλυνουμε...οπως πρεπει ομως...
Πριν κατσει η σκονη,γιατι να μην τις ξανασκονισουμε...σιγα μη θελουν κ πολυ αυτα...παμε ρε!
Το καλοκαιρι εχει μπει αλλά οι παπαρουνες εμενα μου δινουν Ανοιξιατικο τονο στην εποχη,ισως φταιει και η δροσια στα βουνα...
εντονα χρωματα στη Φυση αλλά κυριως εντονη η καλη διαθεση και ειναι κριμα να τη χαλαμε στην τσιμεντουπολη...παμε ρε Βασιλη να φυγουμε...
Που και πως σιγα μην μας πολυνοιαζει αλλά αφου προχθες περασαμε ομορφα ειπαμε να ξαναεπισκεφτουμε τον Ερυμανθο...τοσο κοντα μας αλλά και τοσο ικανος να μας διωχνει μακρυα απο πληξη και αγχη...
Πρωτος σταθμος το ιστορικο χωριο Καλέντζι...ο Γέρος της Δημοκρατιας αφησε Ονομα και στιγμα εκει...αλλες εποχες και προσωπικα σαν να μου φανταζουν κ λιγο μακρυνες...υπαρκτες ομως...
Χαιρεταμε το ομορφο χωριουδακι που αν μη τι αλλο δινει μυρωδια Ελλαδας μεσα απο τις εικονες του..
και μας τραβαει σαν μαγνητης ο χωματοδρομος που θελουμε για σημερα...
εχει κι ασφαλτο στις επιλογες αλλά ευχαριστουμε πολυ αλλά θα παρουμε τα βουνα ετσι οπως γουσταρουμε!Σκονισμενοι και πνιγμενοι στο πρασινο...
Αυτο το ορεινο πασο απεναντι που σφυριζει στ'αυτια μας σαν τα μικρα παιδια να παμε να παιξουμε ειναι το χωματινο περασμα απο το πανεμορφο Αλεποχωρι προς τον Ερυμανθο...
και το επιλεγουμε φτανοντας στο εκκλησακι της Παναγιάς για να ανηφορισουμε για ψηλα...για να γεμισουμε τις μισογεματες μπαταριες μας με οξυγονο και εικονες ομορφες...το συνηθιζουμε.
Αν και δεν ξερω ποση ομορφια μπορει να στριμωχτει σε μια φωτογραφια θα αποπειραθω να σας δειξω γιατι χαζευουμε σε κεινο το βουνο...
Ειναι οι διαδρομες του;...
μηπως το επιβλητικο του προσωπο που δινει το παρον και με δεος γουσταρουμε;..
μηπως ειναι η απλετη θέα του απο κει πανω;...
μηπως η επουδενι οχι πολυβουη και λιγο απροσιτη και αποκομμενη απο τη μπιχλα της καθημερινοτητας φυση με εντονα χρωματα να χρωματιζει την καρδια;
Η αγκαλια μηπως των Ουρανων που θαρρεις οτι απλωνεις την χουφτα και πιανεις τα συννεφα;...
Συνδιαζεις...πιανεις το τιμονι της μοτοσυκλετας σου,την χαϊδευεις και μεσα απο μια ομορφη μιξη ολων των συναισθηματων εκει πανω επιλεγεις διαδρομες και αφηνεσαι να χαθεις...
Ενα δυσκολο κομματι μολις πατησαμε και απο κει πανω αντικτυσαμε ενα καταρρακτη στην απεναντι αγκαλια του βουνου και...φυγαμε...
Αποζημιωθηκαμε για την κουραση απο δροσερο νερο και ομορφιες...
Η προσβαση με τις κουκλες μας έκανε το παιχνιδι στα βουνα ακομα πιο εξαισιο...ζεις πολλα με μια μοτοσυκλετα,αρκει να της το ζητας...
Παντου εκκλησιές και ξωκλησια εκει πανω...πανεμορφα βεβαια κομματι της Φυσης και οχι παραφωνια..
κοιταμε ψηλα στον Ουρανο,κανουμε ενα Σταυρό να μας εχει καλα...
παιρνουμε βαθιες ανασες και φωτογραφιζουμε,με μνημη και φωτομηχανη τα χωρια που λατρευουμε σε τετοια μερη,οπως την Σπαρτιά...
και λεμε ενα ευχαριστω στον μεγαλοδυναμο που ζουμε σε μια Χωρα που γουσταρουμε και εχουμε τις μοτοσυκλετες μας να μας δινουν ανασες και ιδανικο δεσιμο για διαδρομες εξω απο τα οσα με το ζορι θελουν να μας μαντρωνουν...και δε μασαμε...
Για σημερα πηγαμε στον Ερυμανθο σε τουτα τα μερη...
αλλά κυριως γεμισε το μυαλο και η καρδια...
..κι αν πηρες μια γευση τι λεω...χαιρομαι ακομα πιο πολυ!
Βασιλη...τα ειδες,τα ειπαμε...τα ξανελεμε...
Το'χουμε πει ξανα...δεν θες και πολλά στη ζωη για να νοιωθεις γεμάτος!Μια μοτοσυκλετα που αγαπας,μια παρεα συνοδοιπορο και...βουνά...κι οταν ο Ερυμανθος,το βουνο των Ημιθεων,προσφερει δροσερη αυρα εκει πανω..
τοτε δε μένεις στο αγναντι κοιταζοντας επιβλητικα και αναρωτουμενος "λες να το δουμε απο πιο κοντα"...
αλλά στρωνεις να κοιμηθεις και το μονο που σε νοιαζει ειναι να ξημερωσει η αυγουλα και βουρ...
Θα παμε ψηλα σημερα ειπαμε...εκει πανω που ειδαμε και οσο πιο ψηλα...
Ιδανικη μερα,λιακαδα δροσερη,ευκαιρια να σκονισουμε λιγο τα χωματινα τακουνια του Γιαπωνεου και της Γερμανιδας,κι οσο ανηφοριζαμε τοσο νοιωθαμε να λυνονται τα μάγια της καθημερινης ρουτινας που μας σαπιζουν στις τσιμεντενιες φυλακες μας...εκει πανω ειναι οι ανασες...Και μια πολυ καλη γευση της ποιοτητας ζωης πηραμε φθανοντας στο Χωριο Αλεποχώρι...ο γέροντας δινω ορκο οτι ηταν πανω απο 90 χρονια ζωης εδω και μιλωντας μαζι τουσού εδινε λιγη απο την αυρα της ζωης...για παμε πιο πανω...
απ'τα χωριουδακια της Ελλαδας που καθεσαι και δινεις τροφη ηρεμίας στη σκεψη σου...αυτη η ποιοτητα και η αγνη ζωη πού μας λειπει συχνα πυκνα εδω κατω...
Η διαδρομη απολαυστικη,δροσερη...πνιγμενη στο πρασινο και εμεις φωτοσυνθετουμε αφηνοντας τη μιζερια πιο χαμηλα...
Κι οσο ανηφοριζεις και η διαδρομη δυσκολευει,οσο πιο κοντα στην αγκαλια τ'ουρανου του Ερυμανθου τοσο λυνεται η διάθεση...
περνάμε καλα...και αρχιζει το μπανηστηρι να μας παιρνει τα μυαλα...
χαμενοι στα Ελατα,οξυγονωνουμε εγκεφαλο και τραβαμε μια πρεζα χαμογελου...
το υψομετρο,καπου στα 1840μ σταματησαμε για σημερα...εχει και τις παρενεργειες..."Τρελλη σκεψη,μπερδεψε ο νους κι αν δωσω μιά ιιιιιι που θα φτασει..."..
ναι ο παλιοχαρακτηρας...χεχε...ο Βασιλης στην πραγματικοτητα εχει δεσει στα βουνα με τη Γερμανιδα και μονο φωτογραφικες τετοιες δολιοφθορες...
Πετρωδη εδαφη,αγρια ομορφια,πρασινο του Ερυμανθου...διαδρομες χάρμα οφθαλμων και οδηγησης...ναι τα θηρια γουσταρουν εκει πανω!
Περασματα να σκιάζεσαι αλλά εδω οχι δεν ειναι φοβος ειναι ευχαριστηση και δεν θες να τελειωσει ποτε...
Ξυσαμε σημερα ναι...οχι ασφαλτο ομως αλλά κορυφη του βουνου που θρυλοι ζωνουν τα μονοπατια του...Τοπία να σε μαγευουνε με θέα απλετη σε καθε σημειο...εδω μολις φθασαμε τοσο πανω που αλλο...δεν πηγαινε...καπου 1950μ υψομετρο για σημερα εδω ακριβως!
στο βαθος τεεερμα κατω ο Πολιτισμος...αλλά σημερα αστον εκει που ειναι...
Και παμε πιο κατω με ενα "καλο" χορο με τις μοτοσυκλετες σε πετρωδη εδαφη και διαδρομες με τα ορια να λεπταινουν αρκετα ωρες ωρες...κι αρχιζει αυτη η αισθηση "¨εγω και εσυ" και μιλας με τη μοτοσυκλετα σου...και εσυ που οδηγεις μοτοσυκλετα με πιανεις τι λεω...
Το χωριο Κρυόβρυση εκει κατω ηταν το πέρας της χωματινης σημερινης διαδρομης...
Πρασινο κι ομορφιες τού Ερυμανθου...
και πρασινο φως καπου εδω για ασφαλτινες διαδρομες...αλλά η ομορφια δεν παυει και μας συνοδευει σχεδον μεχρι το τελος της διαδρομης... ζωγραφικος Πινακας τα χρωματα που συναντας...
Τελευταια σταση στο δασος τού Πανοπουλου...
και τεζα διαθεση και ρυθμο για σπιτια μας...
Αν και με τετοιες βολτες,σπιτι λες οτι αφησες στο βουνο και ολα οσα πηρες απο κει πανω ειναι ικανα να σε ηρεμουν...μεχρι την επομενη...
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΝΗ...
...κατι δεν μού πηγαινε καρδια απο την τελευταια βολτα...εβλεπα την κουκλα μου σκονισμενη και με κοιταζε με παραπονο...αμα μιλας στη μοτοσυκλετα σου δεν θες και πολυ...ο αλλος μισομουρλος εταιρος ειχε κι αυτος θεματακι με τον Γιαπωνεζο και κανονισαμε να παμε να τα πλυνουμε...οπως πρεπει ομως...
Πριν κατσει η σκονη,γιατι να μην τις ξανασκονισουμε...σιγα μη θελουν κ πολυ αυτα...παμε ρε!
Το καλοκαιρι εχει μπει αλλά οι παπαρουνες εμενα μου δινουν Ανοιξιατικο τονο στην εποχη,ισως φταιει και η δροσια στα βουνα...
εντονα χρωματα στη Φυση αλλά κυριως εντονη η καλη διαθεση και ειναι κριμα να τη χαλαμε στην τσιμεντουπολη...παμε ρε Βασιλη να φυγουμε...
Που και πως σιγα μην μας πολυνοιαζει αλλά αφου προχθες περασαμε ομορφα ειπαμε να ξαναεπισκεφτουμε τον Ερυμανθο...τοσο κοντα μας αλλά και τοσο ικανος να μας διωχνει μακρυα απο πληξη και αγχη...
Πρωτος σταθμος το ιστορικο χωριο Καλέντζι...ο Γέρος της Δημοκρατιας αφησε Ονομα και στιγμα εκει...αλλες εποχες και προσωπικα σαν να μου φανταζουν κ λιγο μακρυνες...υπαρκτες ομως...
Χαιρεταμε το ομορφο χωριουδακι που αν μη τι αλλο δινει μυρωδια Ελλαδας μεσα απο τις εικονες του..
και μας τραβαει σαν μαγνητης ο χωματοδρομος που θελουμε για σημερα...
εχει κι ασφαλτο στις επιλογες αλλά ευχαριστουμε πολυ αλλά θα παρουμε τα βουνα ετσι οπως γουσταρουμε!Σκονισμενοι και πνιγμενοι στο πρασινο...
Αυτο το ορεινο πασο απεναντι που σφυριζει στ'αυτια μας σαν τα μικρα παιδια να παμε να παιξουμε ειναι το χωματινο περασμα απο το πανεμορφο Αλεποχωρι προς τον Ερυμανθο...
και το επιλεγουμε φτανοντας στο εκκλησακι της Παναγιάς για να ανηφορισουμε για ψηλα...για να γεμισουμε τις μισογεματες μπαταριες μας με οξυγονο και εικονες ομορφες...το συνηθιζουμε.
Αν και δεν ξερω ποση ομορφια μπορει να στριμωχτει σε μια φωτογραφια θα αποπειραθω να σας δειξω γιατι χαζευουμε σε κεινο το βουνο...
Ειναι οι διαδρομες του;...
μηπως το επιβλητικο του προσωπο που δινει το παρον και με δεος γουσταρουμε;..
μηπως ειναι η απλετη θέα του απο κει πανω;...
μηπως η επουδενι οχι πολυβουη και λιγο απροσιτη και αποκομμενη απο τη μπιχλα της καθημερινοτητας φυση με εντονα χρωματα να χρωματιζει την καρδια;
Η αγκαλια μηπως των Ουρανων που θαρρεις οτι απλωνεις την χουφτα και πιανεις τα συννεφα;...
Συνδιαζεις...πιανεις το τιμονι της μοτοσυκλετας σου,την χαϊδευεις και μεσα απο μια ομορφη μιξη ολων των συναισθηματων εκει πανω επιλεγεις διαδρομες και αφηνεσαι να χαθεις...
Ενα δυσκολο κομματι μολις πατησαμε και απο κει πανω αντικτυσαμε ενα καταρρακτη στην απεναντι αγκαλια του βουνου και...φυγαμε...
Αποζημιωθηκαμε για την κουραση απο δροσερο νερο και ομορφιες...
Η προσβαση με τις κουκλες μας έκανε το παιχνιδι στα βουνα ακομα πιο εξαισιο...ζεις πολλα με μια μοτοσυκλετα,αρκει να της το ζητας...
Παντου εκκλησιές και ξωκλησια εκει πανω...πανεμορφα βεβαια κομματι της Φυσης και οχι παραφωνια..
κοιταμε ψηλα στον Ουρανο,κανουμε ενα Σταυρό να μας εχει καλα...
παιρνουμε βαθιες ανασες και φωτογραφιζουμε,με μνημη και φωτομηχανη τα χωρια που λατρευουμε σε τετοια μερη,οπως την Σπαρτιά...
και λεμε ενα ευχαριστω στον μεγαλοδυναμο που ζουμε σε μια Χωρα που γουσταρουμε και εχουμε τις μοτοσυκλετες μας να μας δινουν ανασες και ιδανικο δεσιμο για διαδρομες εξω απο τα οσα με το ζορι θελουν να μας μαντρωνουν...και δε μασαμε...
Για σημερα πηγαμε στον Ερυμανθο σε τουτα τα μερη...
αλλά κυριως γεμισε το μυαλο και η καρδια...
..κι αν πηρες μια γευση τι λεω...χαιρομαι ακομα πιο πολυ!
Βασιλη...τα ειδες,τα ειπαμε...τα ξανελεμε...
