mAthosalas
I love my GS
Καποιες βολτες ξεκινανε για αλλού και καταληγουν...ουτε και ξερεις που!!!Υποτιθεται οτι θα φευγαμε για μια χαλαρη ασφαλτινη εδω γυρω με τον Λευτερη για ενα ηρεμο μεσημεριανο καφεδακι,να απολαυσουμε την λιακαδα δίπλα στη θαλασσα...συνοπτικες διαδικασιες τηλεφωνο και παμε...
Λογγος...αραγμα και ηρεμια διπλα στις κουκλες μας...
και απο κει αφου ως γνωστον μια φαγουρα παντα την εχουμε λεμε δεν πεταγομαστε ετσι ενα γυρω να φτασουμε απο αλλου...ειναι εκεινη η σιωπηλη συμφωνια που κοιτας τον αλλο και λαμπει το ματι...αλλά δε θες να το παραδεχτεις αφου ειμαστε...βλαμμενοι!!!Ναι!Μια δοση λόξας την εχουμε οσοι οδηγαμε ματοσακά...τα εχουμε πει.
Κατι η φλαταδουρα στο χωμα...ωπ...για μισο!Τι χωμα...υποτιθεται φυγαμε ασφαλτινη...ε;....Και καπου εδω καταληγουμε τωρα μολις...
και κανουμε ενα πισωγυρισμα γιατι δεν βγαινει μανα μου απο δω...τι να κανουμε!
Οταν ομως οδηγουμε στο χωμα,με το μυαλο χαμενο στα γυρω,ως γνωστον ουτε gps θες ουτε που και πως,απλα σηκω ορθιος και παμε λεμε...
Α...αφου για ασφαλτο λεμε.Δεν περνάμε και κανενα ποταμακι;
καμμια λακουβιτσα για μπανακι να μην βρουμε,τι διαλο παραπονο να μας μεινει;Ε οχι δα!
Κι ανεβαινουμε...κι ανεβαινουμε και ρε φιλαρακι μυρωδια γνωστη εδω πανω!Ωραια θέα!
δεν εξηγειται αλλιως!Το Παναχαϊκο ειναι μαγνητης,αυτη η μουσικη που ακους οταν θαμπωνουν τα αυτια απο τις ομορφιες στην οδηγηση,λιγο η σκονη λιγο το χωμα λιγο η παρεα,πολυ μοτοσυκλετα και...σουρουπωνει...ναι ναι!Εκει πανω!
Και μια ταμπελα μάς λεει πατε για Πρασουδι αλλά οσο ανεβαινουμε τοσο το τεραιν ξεφευγει απο αυτο που λεμε...ασφαλτινο και μεχρι να καταλαβουμε τι παιζει και που ειμαστε-οχι οτι πιασαμε ακριβως που ειμαστε...anyway-βλεπουμε πιο καλα τα φωτα μας!
Μια σταση στον Πολιτισμο του χωριου παρακατω για λιγο δροσερο νερακι...μάς κερδισε το βουνο σημερα(παλι...λες και δεν μας κερδιζει παντα εκει πανω )
και επιστροφη μεσα στην νυχτα...πισσα και πουπουλα ρεεεε χαχαχαχα!Παλι χαθηκαμε.Ναι ασφαλτο ναιιιι προπαντως!..................
Γι'αυτο μας γουσταρω!Γιατι με τα ΟνΟφια δε λεμε οχι σε τιποτα,παμε οπου μας κα....ρφωθει στο μυαλο και περνάμε και καλα!Για ενα καφεδακι φυγαμε και 111 χιλιομετρα μετα,στο πουθενα,στα βουνα και στις κοτρωνες,μια περιπετεια ακομα...
Παμε σπιτι κουκλα μου...
Φιλαρακι τα λεμε παλι...το ΚαΤεΜι σΕ παει λεμε...
Λογγος...αραγμα και ηρεμια διπλα στις κουκλες μας...
και απο κει αφου ως γνωστον μια φαγουρα παντα την εχουμε λεμε δεν πεταγομαστε ετσι ενα γυρω να φτασουμε απο αλλου...ειναι εκεινη η σιωπηλη συμφωνια που κοιτας τον αλλο και λαμπει το ματι...αλλά δε θες να το παραδεχτεις αφου ειμαστε...βλαμμενοι!!!Ναι!Μια δοση λόξας την εχουμε οσοι οδηγαμε ματοσακά...τα εχουμε πει.
Κατι η φλαταδουρα στο χωμα...ωπ...για μισο!Τι χωμα...υποτιθεται φυγαμε ασφαλτινη...ε;....Και καπου εδω καταληγουμε τωρα μολις...
και κανουμε ενα πισωγυρισμα γιατι δεν βγαινει μανα μου απο δω...τι να κανουμε!
Οταν ομως οδηγουμε στο χωμα,με το μυαλο χαμενο στα γυρω,ως γνωστον ουτε gps θες ουτε που και πως,απλα σηκω ορθιος και παμε λεμε...
Α...αφου για ασφαλτο λεμε.Δεν περνάμε και κανενα ποταμακι;
καμμια λακουβιτσα για μπανακι να μην βρουμε,τι διαλο παραπονο να μας μεινει;Ε οχι δα!
Κι ανεβαινουμε...κι ανεβαινουμε και ρε φιλαρακι μυρωδια γνωστη εδω πανω!Ωραια θέα!
δεν εξηγειται αλλιως!Το Παναχαϊκο ειναι μαγνητης,αυτη η μουσικη που ακους οταν θαμπωνουν τα αυτια απο τις ομορφιες στην οδηγηση,λιγο η σκονη λιγο το χωμα λιγο η παρεα,πολυ μοτοσυκλετα και...σουρουπωνει...ναι ναι!Εκει πανω!
Και μια ταμπελα μάς λεει πατε για Πρασουδι αλλά οσο ανεβαινουμε τοσο το τεραιν ξεφευγει απο αυτο που λεμε...ασφαλτινο και μεχρι να καταλαβουμε τι παιζει και που ειμαστε-οχι οτι πιασαμε ακριβως που ειμαστε...anyway-βλεπουμε πιο καλα τα φωτα μας!
Μια σταση στον Πολιτισμο του χωριου παρακατω για λιγο δροσερο νερακι...μάς κερδισε το βουνο σημερα(παλι...λες και δεν μας κερδιζει παντα εκει πανω )
και επιστροφη μεσα στην νυχτα...πισσα και πουπουλα ρεεεε χαχαχαχα!Παλι χαθηκαμε.Ναι ασφαλτο ναιιιι προπαντως!..................
Γι'αυτο μας γουσταρω!Γιατι με τα ΟνΟφια δε λεμε οχι σε τιποτα,παμε οπου μας κα....ρφωθει στο μυαλο και περνάμε και καλα!Για ενα καφεδακι φυγαμε και 111 χιλιομετρα μετα,στο πουθενα,στα βουνα και στις κοτρωνες,μια περιπετεια ακομα...
Παμε σπιτι κουκλα μου...
Φιλαρακι τα λεμε παλι...το ΚαΤεΜι σΕ παει λεμε...
Τελευταία επεξεργασία: