Συμμετείχα στο 5ο και στο 6ο Οδοιπορικό 1821. Φέτος, το 7ο ήταν η 3η μου συμμετοχή!
Ειναι γιορτή, είναι το πνεύμα του μοτοσυκλετισμού 100%, είναι αυτή η παρέα από το Λεωνίδιο που φέτος κάναν ομαδάρα με τα πατριωτάκια μου τους Καλαματιανούς, είναι , είναι..., είναι 1000 και βάλε οι λόγοι που κάθε χρόνο με τη λήξη του ενός, μετράμε μέρες αντίστροφα για το επόμενο!!!!
Λεπτομέρειες για το πώς και το τι, δεν έγραψα ως τώρα για κανένα από τα προηγούμενα.
Το φετινό όμως ήταν άλλο πράμα !
Κατ' αρχάς είχα το δίλημμα: με τη νέα τη μπριόζα με τα ντι-σι-τι κλπ, ή με τη σίγουρη που ξέρω τα χούγια της και τη γουστάρω κιόλας με τα 1200 ναουμ... κι είναι και καθ' όλα έτοιμη με όσες παροχές για ρεύμα κάνω κέφι, με βάσεις για όλα, με βαλίτσες, σχάρες κλπ ????
Ήθελα από την άλλη τη νέα, να δω τα μπλιμπλίκια σε ζόρικες καταστάσεις πώς την παλεύουν, είναι και μνάρα και γράφει όμορφα στο φακό από κάθε γωνία.
Εφτανε ο καιρός και οι προβλέψεις ήταν για βρόχα από το μεσημέρι κι ύστερα σε όλη μας τη διαδρομή! Η ζυγαριά πέφτει στην παλιά με όλα όσα είπα πιο πάνω να μου κάνουν εύκολη τη ζωή έχοντας τα πάντα εύκολα και -κυρίως- 100% στεγνά! Τα ντανλόπια της εξάλλου, αν και "τετράγωνα" πλέον, είναι ό,τι καλύτερο στη βρόχα ακομα και τώρα, στο τελείωμα της ζωης τους.
Τέλος πάντων αποφάσισα με τη νέα, που έχει κι ολοκαίνουρια λαστιχα και στο στεγνό δε με χάλασαν όσο τα είχα δοκιμάσει.
Σάββατο βράδυ στέλνει η παρέα το road kit με τις οδηγίες για να βγάλω τις διαδρομές σε gpx. 11:18 ξεκινάμε μου λένε κι ή άλλη ομάδα με τον αδερφό μου , το @
gkpapa κι άλλον έναν 3' νωρίτερα στις 11:15.
Και βλεπω τούτο:
421 χλμ σε 8 ώρες έχει πει ο Μανώλης @
πυξιδας990 κι ο γούγλης λέει ότι αυτό βγαίνει σε σε 10 ώρες και κάτι ψιλά.....
Τι ώρα ξεκινάμε...?
Και τι ώρα δίνει τις βρόχες ολούθε είπαμε????
Έκλαψα....
Έλιωσα λέμε. 46 χλμ ΜΩΤ ο γούγλης για το σύνολο της διαδρομής, εμείς όμως πρέπει να το κάνουμε σε 8 ώρες και με ΜΩΤ 52,6 χαω!
Υπό βροχή, έτσι; Δεν παίζουμε λέμε
Μεγάλο μέρος της διαδρομής μου είναι γνωστό. Σημαντικό μέρος όμως, εντελώς άγνωστο και ψάχνοντας στο earth διαπίστωσα γιατί βγάζει τόσο μικρή ΜΩΤ ο γουγλης. Τα δρομάκια 'κει σαπαν' στα Λαγκάδια, στο Θεόκτιστο και στου Σελλά, είναι χωματόδρομοι που τελευταία τα ασφαλτόστρωσαν, χωρίς να τα φαρδύνουν όμως!
Εν τωμεταξύ, τα πρώτα νέα είναι θλιβερά. Ερχόμενοι από Καλαμάτα οι Μεσσήνιοι, είχαν ένα θανατηφόρο τροχαίο ενός φίλου που θα συμμετείχε. Από όσα ελέχθησαν, κάτι έπαθε πριν την έξοδο με πολλά σε μια στροφή. Το κλίμα είναι βαρύ κάτω, δεν ανακοινώνουν τπτ ακόμα, υπάρχουν σκέψεις να μη γίνει, αλλά οι Καλαματιανοί ανένδοτοι! Απλώς δε θα έχουμε χορούς, τραγούδια πανηγύρια κλπ, όπως συνηθίζοταν στο παρελθόν.
Με τα πολλά στις μία τη νύχτα πέφτω για ύπνο, έχοντας μελετήσει δρόμους, χρόνους, ενδιάμεσους προορισμούς, φώτο κλπ. 10 και κάτι την άλλη μέρα είμαι Λεωνίδιο, συναντιέμαι με τους υπόλοιπους, ετοιμάζω την Αφρικα με τζιπιεσια κλπ, φορτώνω σάκο και με δυο τζούρες καφέ και ένα τσιγάρο, χαιρετάω τη μεγάλη μου αγάπη και παίρνουμε εκκίνηση.
Ο Κώστας με τη Ντουκάτι σε μεγάλα κέφια, ο Γιάννης ξεκινάει με σούζα 3βάλιτσος και δικάβαλος, και σ αυτό το ρυθμό βγαίνει μια ΜΩΤ 76 ΧΑΩ μέχρι την Τρίπολη όπου μας πιάνει η βροχή, με απίστευτη συνέπεια σε σχέση με τις προβλέψεις!!! Είμαστε με προπορεία 36 ' κι έχουμε άνετα χρόνο για μπερζίνες και αδιάβροχα, χάνοντας βέβαια χρόνο από την προπορεία μας!
Πιο κάτω προς Πιάνα και Λιμποβίτσι κόβει , αλλά γλιστράει κατά τόπους και ξανακερδίζουμε κάποια από τα χαμένα λεπτά προπορείας. Συνέχεια προς Βυτίνα, 111 και Θεόκτιστο με τη βροχή να επανέρχεται αλλά ντροπαλή. Ο 111 δείχνει να κρατάει, αλλα είναι ύπουλος και τον ξέρω καλά. Πάω κρατημένα, κάνω σήμα να μην περάσουν και να πάμε ροή. Έχω χάσει από τους καθρέφτες τη 2η 3άδα.... Ο Γιάννης ο Γιώργης κι ο Αντώνης, κάπου έκαναν λάθος μετά το Λιμποβίτσι, ξέχασαν το Θεόκτιστο κι ακολούθησαν -μέγα λάθος...- κάποιους άλλους που πήγαν απευθείας Λαγκάδια, χάνοντας ένα σημείο φώτο.
Εκεί που έχω ένα προαίσθημα, νά σου ένας "γλήγορος" με νισάν αλμέρα, που ανοίγεται να στρίψει σε δεξιά γι αυτόν και τον βλέπω καθώς βγαίνω φουλ επάνω μου! Κόβω, ανοίγομαι τέρμα και περνάει ο παπαρας...
Μετά από κανά δυο χλμ, φτάνοντας στη διασταύρωση για Θεόκτιστο βλέπω αντάρα...
Μαύρα φίδια...
Περιπολικό, κόσμος στο δρόμο, ξάπλα ένας φίλος κι ένα Αφρικα διαλυμμένο! Αλλού ζάντες, αλλού δισκόπλακες, αλλού καλάμια, μηχανάκι, μπερζίνες και αντιψυκτικά στο δρόμο....
Σταματάμε, η γιατρός της παρέας τρέχει στο χτυπημένο, εμείς κάνουμε νόημα στους διερχόμενους γι αργά κλπ... Ο άνθρωπος είναι ΟΚ, χτυπημένος , αλλά καλά.
Ερχεται ασθενοφόρο, φεύγει ο τραυματίας κι αναχωρούμε κι εμείς με "καπέλο " πλέον κάποια λεπτά, που δεν έχει πλέον σημασία να υπολογίζω. Τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια....
Χαιρετίσματα να δώσεις στον Τάσο @
bros400pgm και του ευχόμαστε περαστικά!!!!
Από εκεί και μετά, θέλαμε απλώς να κάνουμε τη διαδρομή. Είμαστε πολύ προσεκτικοί, ακόμα πιο πολύ πλέον.
Οι διαδρομές ήταν πανέμορφες, ακόμα και με βροχή! Λαγκάδια και Λινίσταινα πανέμορφα μέρη! Πολύ φιλόξενοι άνθρωποι, με το χαμόγελο και την καλή κουβέντα!
Μετά το χωρίο Πύρηης, υπάρχουν κάτι απίστευτα τοπία, που δεν είχα δει ποτέμου! Κι όμως είναι δίπλα σε μέρη που έχω πάει 100 φορές!!! Μέχρι και καταρράκτης φαίνεται απέναντι από το δρόμο, ψηλά πάνω από μια χαράδρα! Απρόσιτος καταρράκτης, πανέμορφος κι επιβλητικός! Πρέπει να κάνουμε βόλτα εκεί , ξανά και σύντομα
!!!
Στη Λινίσταινα, στα παιχνίδια που δίνουν έξτρα πόντους, για 1η φορά τα βρίσκω όλα! και τις 2 ερωτήσεις που ήταν ιστορικού περιεχομένου κι όχι trivial ή καθαρή τύχη όπως παλιότερα!
Εκεί συναντήσαμε πολλούς φίλους που είχαν φύγει νωρίτερα και μας έφτασαν κι άλλοι από πιο πίσω. Μεγάλη στάση βλέπεις, κεράσματα, σουβλάκια κλπ!
Ξεκινώντας για τη συνέχεια, η βρόχα επανέρχεται. Περνώντας από Φιγαλεία για Νέδα και Πλατάνια δυναμώνει. Φτάνουμε Κοπανάκι και πάμε για μπερζίνα στο Ντουκάτι που είναι με αναθυμιάσεις... Κλειστό!
Βρέχει πλέον κι είμαστε σε δύσκολη φάση!
Η απόφαση βγαίνει επί τόπου!
Το καλύτερο σε ακρίβεια κοντέρ, αυτό που θα μετρήσει η γραμματεία τα συνολικά χλμ, περιμένει εκεί ! Εννοείται ότι το ακριβέστερο κοντέρ, το έχει το GSA της παρέας
Κι εγώ με τον Κώστα πάμε προς Κυπαρισσία για αναζήτηση μπερζίνας. Στο Καλό Νερό, όνομα και πράμα όπως έβρεχε πλέον, φουλάρει το Ντουκάτι βαζω κι εγώ ένα δεκάρικο για να έχω +++, και γυρνάμε πίσω..... σημειωτόν! Δε βλέπουμε ούτε 50 μέτρα!
Το αντισπιν στην Αφρικα κάνει υπερωρίες σε κάθε άνοιγμα!
Βρίσκουμε τους άλλους και πάμε..., Αετός-Σελλάς-Τρίκορφο και η τελευταία φώτο!!!!
Άλλα 45 χλμ και φτάσαμε στην Καλαμάτα!
Περνώντας το Τρίκορφο , όχι μόνο σταματάει να βρέχει, αλλά ξαναβρίσκουμε στεγνούς δρόμους μετά από 6 ώρες!!!!
Πόλεμος με το Ντουκάτι να πυροβολάει από την ελεύθερη εξάτμιση! Πάμε μπούνια πλέον και το ηθικό είναι ψηλά, αφού στεγνώνουμε κιόλας μιας κι έπιασαν 20αρια με τη μία!!!
Στον τερματισμό συναντάμε καλούς φίλους, πολλούς που δεν είδαμε στην εκκίνηση, ή στη διαδρομή, το κους-κους δίνει και παίρνει, αλλά το κλίμα βαρύ. Υποσχέσεις κι ευχές για "του χρόνου" κι ένα ακόμα Οδοιπορικό πέρασε στην ιστορία!
Το καλύτερο για μένα από άποψη σχεδιασμού! Το πλέον "σφιχτό" σε ωράρια! Το έκανε ακόμα πιο σφιχτό ο καιρός κι οι βρεγμένοι δρόμοι, που κατά τόπους ήταν χωματόδρομοι λασπωμένοι, λόγω των συνθηκών φυσικά!
Αυτά τα δύσκολα όμως, σου αφήνουν μια γεύση γλύκας, μια ικανοποίηση μέσα στην κούρασή σου όταν τερματίσεις!
Αν δεν υπήρχαν τα 2 δυσάρεστα περιστατικά, θα ήταν μακράν η καλύτερη διοργάνωση που συμμετείχα τα τελευταία χρόνια!
Εύγε στο Μανώλη @
πυξιδας990 και σε όλη την περά του Λεωνιδίου, και στους Μεσσήνιους φυσικά που έπαιξαν ρόλο στο 50% φέτος!
Ακολουθούν 8 φώτο της παρέας, δε βγάλαμε άλλες, παρά μόνο στα καθορισμένα σημεία.
Άστρος
Άγιος Πέτρος
Λιμποβίτσι
Θεόκτιστο
Λαγκάδια
Πύρρης
Λινίσταινα
Τρίκορφο
ΥΓ: στην τελευταία φώτο έχουμε λίωσει στο γέλιο... Ενώ προσπαθούμε υπό βροχή και με "σομπρέρο" να βγάλουμε την τελευταία σέλφι και να την κάνουμε, ο Λιάκος @
ilai δε σταματάει να καλεί στο τηλ για να μάθει πώς είμαστε. Ο Γιάννης λέει: ¨σήκωσέ το, σήκωσέ το" και με το που ακούμε τον Ηλία, τον πλακώνουμε στα μπινελίκια εν χωρό και οι 5
Μετά βγάλαμε τη φώτο
Και μια από την εκκίνηση:
Τα χιλιομετρα βεβαια ητανε αρκετα - 440χμ εγραψε το δικο μου μηχανακι - και σε σχετικα “δυσκολους” δρoμους αλλα αυτο που το εκανε δυσκολοτερο φετος ητανε οι καιρικες συνθηκες, πολυ νερο, ομιχλη σε καποια σημεια και μια ξεγυρισμενη καταιγιδα, οπου εριχνε καρεκλοποδαρα για πολυ ωρα 
