O αγώνας τέλειωσε, η λάσπη ξεράθηκε μέχρι να ξαναβρέξει και η -όποια- σκόνη κατακάθισε....
Ακολουθεί ένα άρθρο που με βρίσκει σύμφωνο κι εξηγεί εν πολλοίς το "τι " και το "πώς" για όσους δεν είναι μέσα στα πράγματα.
"
Το φετινό
SEAJETS Rally Acropolis που διεξήχθη για 61η φορά ήταν ένας αγώνας του
Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ράλι, του
ERC, στον οποίο μάλιστα κρίθηκε και η υπόθεση τίτλος για το θεσμό. Και αυτό όπως τα τελευταία… πολλά, τα έζησα έντονα! Φέτος μέσα από τη συνεργασία με τον
BrakeFM και τον
Στράτο Φωτεινέλη προσπαθήσαμε για μια ακόμη χρονιά να μεταφέρουμε όλες τις ειδήσεις και τα αποτελέσματα για όσους βρίσκονταν αυτό το διήμερο στις ειδικές.
Παράλληλα το ζήσαμε έντονα και εδώ στο
High Octane γιατί μαζί με τον
Μάνο Ράλλη ανταποκριθήκαμε στη συνεργασία με τον Βασίλη
Σαρημπαλίδη και το
Zougla.gr ώστε να υπάρχει μια πλήρης και άμεση ενημέρωση διαδικτυακά σε μια (αντικειμενικά) πρωτοπόρα προσπάθεια από ελληνικό μέσο στο Internet που κατάφερε να καλύψει σε τηλεοπτικό επίπεδο την εκκίνηση και τον τερματισμό.
Αυτά ήταν περί συστάσεων!
Για τον φετινό αγώνα η κριτική δεν νομίζω πως θα πρέπει να γίνεται ούτε εν θερμώ, ούτε ελαφρά τη καρδία γιατί περιλαμβάνει χίλιες δύο παραμέτρους που πρέπει να ληφθούν υπόψην ώστε να αποφασίσεις αν ήταν καλός ή κακός. Βασικότερη όλων βεβαία είναι η παράμετρος της προδιάθεσης! Σε αυτή τη διαδικασία δεν υπάρχει λόγος να μπω γιατί η αντικειμενικότητα και η κοινή λογική στην παρατήρηση απουσιάζει γενικότερα στην εποχή μας. Αυτό που ξέρω είναι πως οι νέοι άνθρωποι που ζουν το Ακρόπολις, ζουν μια περιπέτεια ακόμη και σήμερα που ο αγώνας μετράει 300 αγωνιστικά χιλιόμετρα και όχι 3.000. Αυτοί που το είχαν ευχαριστηθεί την εποχή που μετρούσε 3.000 αγωνιστικά χιλιόμετρα και γυρνούσε όλη την Ελλάδα είναι δεδομένο πως δεν το απολαμβάνουν.
Δεν φταίει όμως ο αγώνας, ούτε η ΟΜΑΕ που τον διοργάνωσε πρώτη φορά, ούτε ο Kajetanowicz που δεν μπορεί να οδηγήσει πιο γρήγορα ας πούμε. Φταίει πως έχουν αλλάξει οι αγώνες στην εποχή που ζούμε. Τα αγωνιστικά χιλιόμετρα κοστίζουν πολλά χρήματα σε καύσιμα, σε ασφάλεια και σε παροχές και τα χρήματα αυτά κάποιοι πρέπει να τα πληρώνουν για να συνεχίσουν να κινούνται τα γρανάζια.
Οι ομάδες δεν θέλουν μεγάλους αγώνες ούτε καν στο WRC γιατί προσπαθούν να μειώνουν τα κόστη συμμετοχής συνολικά και επίσης το ίδιο και οι οργανωτές, που προσπαθούν να μειώσουν τα κόστη ασφαλείας καθώς αυτοί είναι υπεύθυνοι για αυτά. Κατά συνέπεια το Rally Acropolis είναι… αστείο για εκείνους που έχουν ζήσει τις θρυλικές εποχές που κάθε ράλι ήταν ένα μικρό Παρίσι – Ντακάρ, αλλά για μερικές γενιές μετά από εκείνες, εξακολουθεί και είναι ένας καλός λόγος να πάνε στο βουνό να σκονιστούν και να λασπωθούν. Και αυτό προσδιορίζει το μέλλον!
Φανταστείτε για παράδειγμα να πήγαινε ο Ελληνάρας στη FIA και να έλεγε «Κοιτάχτε εμείς σας καταλαβαίνουμε αλλά το Ακρόπολις για εμάς είναι ένας θεσμός συνδυασμένος με την περιπέτεια και την πρόκληση έτσι ο αγώνας που σας προτείνουμε περιλαμβάνει 500 αγωνιστικά χιλιόμετρα σε 3 διαφορετικές πόλεις της χώρας». Δεν θα τον άκουγαν καν, θα τον έδιωχναν κιόλας και δεν θα το συζητούσαμε ποτέ ξανά.
Όταν θα αποδεχτούμε λοιπόν το γεγονός πως οι αγώνες έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό παντού, τότε θα χωνέψουμε και το γεγονός πως και ο δικός μας αγώνας μοιάζει φτωχός και όχι... αντρικός.
Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται (πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη) και το γεγονός πως φέτος μπορεί να μην είδαμε καν απολαυστικό θέαμα. Συμφωνώ κατά βάση! Πρώτα από όλα ο καιρός δεν βοήθησε κανέναν. Όλοι τρόμαξαν από το... survivor με το καλημέρα σας, έτσι μαζεύτηκαν και όταν οι συνθήκες ευνόησαν να γίνει πιο… κανονικός αγώνας ήρθε το δεύτερο κύμα να τον αποτελειώσει.
Η απόφαση διακοπής ελήφθη απο αρμοδίους και έμπειρους οργανωτές, άσχετα αν αυτή ήταν η πρώτη φορά που το Rally Acropolis διοργανώθηκε απο την ομοσπονδία, οπότε το να την κρίνω εγώ λάθος είναι τουλάχιστον αφελές και δεν θα το ήθελα. Μεταξύ μας όμως εγώ όταν ο αγώνας σταματούσε με αποφάση Αλυτάρχη, παρατηρητή και άλλων δεν είχα πάει ούτε καν για την καθιερωμένη συνέντευξη στην αναυγκρότηση. Γιατί έριχνε καρέκλες! Πως μπορώ να πω ότι ήταν λάθος;
Επιστροφή στο θέμα μας τώρα, Στην έλλειψη θεάματος. Έτσι είναι το ERC! Λίγοι οδηγοί, λίγες ομάδες, συνήθως νέοι οδηγοί και συνήθως χαμηλοί προϋπολογισμοί που σημαίνει πως στον προτελευταίο αγώνα της χρονιάς όταν έχουν χαθεί στόχοι και επιδιώξεις απλώς το παρατάνε και δεν έρχονται καν. Μπορούμε ως Έλληνες να πούμε ότι δεν το θέλουμε αυτό. Εμείς θέλουμε να έρχεται εδώ ο Loeb και ο Ogier και να βγάζουμε φωτογραφίες μαζί τους και να λέμε ότι εκεί που έσκασε το λάστιχό του και το άλλαξε, είχα πάει και του κράταγα τα μπουλόνια. Το κατανοώ απολύτως και μου αρέσει κιόλας. Αλλά εντάσσεται στην ίδια οπτική των πραγμάτων που ανέφερα κι νωρίτερα. Ναι ο Waldergard το 1979 είχε πάρει το μοτέρ από ένα Ford Escort ενός θεατή για να συνεχίσει τον αγώνα και να φτάσει στο service του. Τώρα απλώς δεν γίνονται αυτά!
Βέβαια σε καμία περίπτωση δεν θέλω να πω, ότι δεν φταίμε εμείς αλλά η Γη επειδή γυρίζει! Απλώς αυτό που δεν μπορώ είναι οι άνθρωποι που είναι αρνητικοί σε όλα. Είτε δημοσιογράφοι, είτε θεατές, είτε οργανωτές, στελέχη της Ομοσπονδίας, κριτές και άλλοι.
Δεν θέλουμε ο αγώνας να χάσει την ονομασία του, για παράδειγμα, αλλά επίσης αυτό δεν είναι και Ακρόπολις. Ε τότε γιατί να μην τη χάσει; Αφού αυτό δεν είναι Ακρόπολις ας κάνουμε απλώς το «Rally of Greece».
Δεν θέλουμε ο αγώνας να είναι στο ERC, αλλά όχι να τον σταματήσουμε κιόλας. Ε, γιατί να μην τον σταματήσουμε αφού WRC δεν μπορούμε να κάνουμε. Ας μην κάνουμε τίποτα.
Το Rally Acropolis στην εποχή μας είναι ένας αγώνας διεθνής, σύγχρονος που αρέσει σε όλους να λέγεται Ακρόπολις και επίσης μας συμφέρει κιόλας να λέγεται έτσι, αφού χάρη σε αυτό κρατά λίγη από την χαμένη ταυτότητα των rally παγκοσμίως. Τώρα αν αυτό είναι αρκετό να συνεχίσει να υπάρχει θα το δείξει το μέλλον. "
Το παραπάνω άρθρο από εδώ:
http://www.highoctane.gr/sbj.aspx?sbj=5655&comp=Diafora&cat=Opinion&title=SEAJETS-Ράλι-Ακρόπολις:-Το-Ακρόπολις-της-σύγχρονης-εποχής
) γεγονός και αξίζει την προσοχή μας.
Υπερθέαμα , με τους προβολείς που κάνουν τη νύχτα-μέρα και τα φρένα να φαίνονται κατακόκκινα..... Όλα αυτά μεταξύ Μεγάρων - Λουτρακίου, όπου και το κέντρο του αγώνα (service park, park ferme, αλυτάρχης, δημοσιογράφοι κλπ).
