black_hawk
Μέλος
Από τη σειρά ΚΛΑΣΙΚΕΣ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ του ΜΟΤΟ
Του Σπύρου Τσαντήλα-Φωτό: Σάββας Κουρίδης και από internet
Άνοιξη 1941. Τα ναζιστικά στρατεύματα προελαύνουν στο Βέλγιο, όμως η πηχτή λάσπη
στις πεδιάδες της Φλάνδρας βυθίζει τα πάνοπλα τρίκυκλα BMW R12 όλο και βαθύτερα.
Ο πλαγιοβάλβιδος boxer πρέπει να μεταφέρει δύο στρατιώτες με πλήρη εξοπλισμό εκστρατείας,
ένα θηριώδες πυροβόλο με τα πυρομαχικά του, ασύρματο και επιπλέον καύσιμα,
ωστόσο οι 18 ίπποι του τα βρίσκουν σκούρα σε αυτό το έδαφος.
Απέναντί τους, τα βελγικά FN με κίνηση και στον τροχό του sidecar, υποχωρούν με σαφώς
μεγαλύτερη ταχύτητα, χωρίς να κολλούν πουθενά.
Η ηγεσία του γερμανικού στρατού παραδειγματίστηκε άμεσα από τις πρακτικές δυσκολίες
του Βελγικού μετώπου και τον τρόπο που τα FN υπερτερούσαν. Η εντολή δόθηκε αμέσως
σε δύο εταιρείες: BMW και Zundapp ανέλαβαν από κοινού την εξέλιξη νέων μοτοσυκλετών,
χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερα κοινά εξαρτήματα - πολιτική που επεβλήθη
από τα χρόνια της πολεμικής προετοιμασίας με αυστηρή εντολή της κυβέρνησης,
ώστε η βιομηχανία της χώρας να είναι όσο περισσότερο γίνεται πιο αποδοτική.
Ένα καρότσι γεμάτο λεβιέδες
Για τους Βαυαρούς σχεδιαστές η βάση υπήρχε έτοιμη, στον κινητήρα της R12.
Αυτή η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε το 1935 και κινούνταν από έναν πλαγιοβάλβιδο boxer
με έναν εκκεντροφόρο που απέδιδε 18 ίππους στις 3.400 σ.α.λ. Στην R12, μάλιστα, αποδίδεται
ένα από τα πρώτα τηλεσκοπικά υδραυλικά πιρούνια που φορέθηκαν σε μοτοσυκλέτα παραγωγής
το πρώτο παγκοσμίως, σύμφωνα με κάποια βιβλία σχετικά με την ιστορία της Bayerische Motoren Werke.
Διατηρώντας τις ίδιες τετράγωνες διαστάσεις, 78 x 78 mm, ο κινητήρας της R75 εκσυγχρονίστηκε
σημαντικά. Οι δύο βαλβίδες πλέον περιέχονταν στη νέα κεφαλή, ενώ πάνω από τον στρόφαλο
βρίσκονται πια δύο εκκεντροφόροι. Διπλά έγιναν και τα καρμπιρατέρ, αντικαθιστώντας το μονό Sum
της R12 με δύο σώματα Graetzin 24mm.
Του Σπύρου Τσαντήλα-Φωτό: Σάββας Κουρίδης και από internet
Άνοιξη 1941. Τα ναζιστικά στρατεύματα προελαύνουν στο Βέλγιο, όμως η πηχτή λάσπη
στις πεδιάδες της Φλάνδρας βυθίζει τα πάνοπλα τρίκυκλα BMW R12 όλο και βαθύτερα.
Ο πλαγιοβάλβιδος boxer πρέπει να μεταφέρει δύο στρατιώτες με πλήρη εξοπλισμό εκστρατείας,
ένα θηριώδες πυροβόλο με τα πυρομαχικά του, ασύρματο και επιπλέον καύσιμα,
ωστόσο οι 18 ίπποι του τα βρίσκουν σκούρα σε αυτό το έδαφος.
Απέναντί τους, τα βελγικά FN με κίνηση και στον τροχό του sidecar, υποχωρούν με σαφώς
μεγαλύτερη ταχύτητα, χωρίς να κολλούν πουθενά.
Η ηγεσία του γερμανικού στρατού παραδειγματίστηκε άμεσα από τις πρακτικές δυσκολίες
του Βελγικού μετώπου και τον τρόπο που τα FN υπερτερούσαν. Η εντολή δόθηκε αμέσως
σε δύο εταιρείες: BMW και Zundapp ανέλαβαν από κοινού την εξέλιξη νέων μοτοσυκλετών,
χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερα κοινά εξαρτήματα - πολιτική που επεβλήθη
από τα χρόνια της πολεμικής προετοιμασίας με αυστηρή εντολή της κυβέρνησης,
ώστε η βιομηχανία της χώρας να είναι όσο περισσότερο γίνεται πιο αποδοτική.
Ένα καρότσι γεμάτο λεβιέδες
Για τους Βαυαρούς σχεδιαστές η βάση υπήρχε έτοιμη, στον κινητήρα της R12.
Αυτή η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε το 1935 και κινούνταν από έναν πλαγιοβάλβιδο boxer
με έναν εκκεντροφόρο που απέδιδε 18 ίππους στις 3.400 σ.α.λ. Στην R12, μάλιστα, αποδίδεται
ένα από τα πρώτα τηλεσκοπικά υδραυλικά πιρούνια που φορέθηκαν σε μοτοσυκλέτα παραγωγής
το πρώτο παγκοσμίως, σύμφωνα με κάποια βιβλία σχετικά με την ιστορία της Bayerische Motoren Werke.
Διατηρώντας τις ίδιες τετράγωνες διαστάσεις, 78 x 78 mm, ο κινητήρας της R75 εκσυγχρονίστηκε
σημαντικά. Οι δύο βαλβίδες πλέον περιέχονταν στη νέα κεφαλή, ενώ πάνω από τον στρόφαλο
βρίσκονται πια δύο εκκεντροφόροι. Διπλά έγιναν και τα καρμπιρατέρ, αντικαθιστώντας το μονό Sum
της R12 με δύο σώματα Graetzin 24mm.