Σωστό. Αλλά και σε εμένα μόνο στο πλαστικό είχε πιάσει και παρόλα τα 1000κμ χώμα που πήγα από τότε που την τοποθέτησε ο Χριστόφορος και ο Γάτος, δεν έδειχνε να καταλαβαίνει τίποτε.
Το συγκεκριμένο πλαστικό ,αν το δει κάποιος απο το κάτω μέρος ,θα παρατηρήσει οτι υπάρχουν πυκνές παραλληλόγραμμες νευρώσεις σε όλη του την επιφάνεια.
Αυτή η πρόβλεψη ,υπάρχει απο κατασκευής του (στο καλούπι χύτευσης του πλαστικού) ακριβώς για να προσδίδει στιβαρότητα στην κατασκευή.
Επί πλέον ,είχαμε βάλει ,κάτω απο κάθε βίδα στήριξης ,ροδέλλες μεγαλύτερης εξωτερικής διαμέτρου ,για να γίνεται διαμοιρασμός των τάσεων που δημιουργούν οι κραδασμοί ,σε ακόμα μεγαλύτερη επιφάνεια ,καθώς κ ίσης διαμέτρου λαστιχένιες ροδέλλες ,για μερική απορρόφηση των κραδασμών.
Μια μονοκόματη βάση απο κάτω ,καθώς κ λάστιχα μεταξύ πλαστικού-μετάλλου ,τα οποία θα λειτουργούν σαν "σάντουϊτς" ,είναι σαφώς πιό ενδεδειγμένη εφαρμογή ,αφού μοιράζει τις όποιες δυνάμεις στην μέγιστη δυνατή επιφάνεια κ ταυτόχρονα απορροφά μέρος αυτών λόγω ελαστικής παραμόρφωσης.
Αλλά ,ακόμα κι αν δεν μονταριστεί έτσι (επειδή δεν υπάρχουν τα ανάλογα υλικά) δεν νομίζω να δημιουργηθεί πρόβλημα.
ΥΓ: Βέβαια ,τα παραπάνω αφορούν την αλουμινένια κατασκευή-βάση της Μούρατεκ.
Αν μιλήσουμε για ιδιοκατασκευή απο σίδερο (λαμαρίνα) ,πρέπει να συνυπολογιστεί ότι ,
το αυξημένο βάρος της σε σχέση με το αλουμίνιο ,θα δημιουργήσει παράλληλα κ αυξημένες τάσεις (δυνάμεις στρέβλωσης-κάμψης) λόγω της μεγαλύτερης
αδράνειας του συνόλου της κατασκευής.