ckalfas
Μέλος
Λέγεται ότι κουβέντες μετά από τσίπουρα ότι δεν πρέπει κανείς να τις λαμβάνει στα σοβαρά.
Κάπως έτσι λοιπόν, κάτι μεταξύ τσίπουρου (και του γεγονότος ότι το καλοκαίρι δεν πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη μας τσάρκα) έπεσε λοιπόν η ιδέα για μία έκτατη Αρκουδότσαρκα δύο ημερών κοντά, εδώ στην γειτονιά μας…
Ο Όλυμπος και ο Κίσαβος μας περίμεναν! Το πλάνο περιελάμβανε διανυκτέρευση σε καταφύγιο κατ’ εξαίρεση από τα καθιερωμένα, αλλά το μεσημεριανό μας όπως πάντα, έξω, πάνω στο βουνό…
Η ημερομηνία καθορίστηκε, το ραντεβού δόθηκε και εν τέλει το μεσημέρι του πρώτου Σαββάτου του Νοεμβρίου ξεκινήσαμε…
Η προσέγγιση προς το καταφύγιο της Κορομηλιάς επιλέχθηκε να γίνει από Πέτρα Ολύμπου…
Η διαδρομή βατή, όμορφη, γρήγορη, αλλά και απαιτητική σε κάποια σημεία…
Η σκόνη εξαιτίας της ανομβρίας, αν και Νοέμβριος πλέον, πολλή!!!
Όταν πας σε διαδρομές άγνωστες, ανακαλύπτεις πολλές φορές και αδιέξοδα...
Τα τελευταία εννέα χιλιόμετρα έγιναν υπό το φως των προβολέων μας, μιας και πλέον νυχτώνει νωρίς!
Το καταφύγιο βρίσκεται σε υψόμετρο 1005 μέτρων (στο οποίο ζει ένας απίθανος τύπος ο Δημήτρης με την οικογένειά του) και η δροσιά μπόλικη, αλλά οι Αρκουδιάρηδες αποφασίζουμε να πιούμε τα τσίπουρα μας, την φασολάδα και τα υπόλοιπα μεζεκλίκια έξω στην βεράντα.
Ρουφώντας το οξυγόνο από το δροσερό αεράκι που κατεβαίνει από ψηλά συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε κουβέντες υψηλής γαστρονομίας…
Όχι πολύ αργά, τρυπώσαμε στα σκεπάσματά μας για να είμαστε φρέσκοι για την αυριανή και μεγαλύτερη ημέρα της Mini Αρκουδότσαρκάς μας!
Η κούραση ξεκάθαρη...
Το βίντεο της 1ης ημέρας:
Κάπως έτσι λοιπόν, κάτι μεταξύ τσίπουρου (και του γεγονότος ότι το καλοκαίρι δεν πραγματοποιήθηκε η καθιερωμένη μας τσάρκα) έπεσε λοιπόν η ιδέα για μία έκτατη Αρκουδότσαρκα δύο ημερών κοντά, εδώ στην γειτονιά μας…
Ο Όλυμπος και ο Κίσαβος μας περίμεναν! Το πλάνο περιελάμβανε διανυκτέρευση σε καταφύγιο κατ’ εξαίρεση από τα καθιερωμένα, αλλά το μεσημεριανό μας όπως πάντα, έξω, πάνω στο βουνό…
Η ημερομηνία καθορίστηκε, το ραντεβού δόθηκε και εν τέλει το μεσημέρι του πρώτου Σαββάτου του Νοεμβρίου ξεκινήσαμε…
Η προσέγγιση προς το καταφύγιο της Κορομηλιάς επιλέχθηκε να γίνει από Πέτρα Ολύμπου…
Η διαδρομή βατή, όμορφη, γρήγορη, αλλά και απαιτητική σε κάποια σημεία…
Η σκόνη εξαιτίας της ανομβρίας, αν και Νοέμβριος πλέον, πολλή!!!
Όταν πας σε διαδρομές άγνωστες, ανακαλύπτεις πολλές φορές και αδιέξοδα...
Τα τελευταία εννέα χιλιόμετρα έγιναν υπό το φως των προβολέων μας, μιας και πλέον νυχτώνει νωρίς!
Το καταφύγιο βρίσκεται σε υψόμετρο 1005 μέτρων (στο οποίο ζει ένας απίθανος τύπος ο Δημήτρης με την οικογένειά του) και η δροσιά μπόλικη, αλλά οι Αρκουδιάρηδες αποφασίζουμε να πιούμε τα τσίπουρα μας, την φασολάδα και τα υπόλοιπα μεζεκλίκια έξω στην βεράντα.
Ρουφώντας το οξυγόνο από το δροσερό αεράκι που κατεβαίνει από ψηλά συνεχίζουμε να αναπτύσσουμε κουβέντες υψηλής γαστρονομίας…
Όχι πολύ αργά, τρυπώσαμε στα σκεπάσματά μας για να είμαστε φρέσκοι για την αυριανή και μεγαλύτερη ημέρα της Mini Αρκουδότσαρκάς μας!
Η κούραση ξεκάθαρη...
Το βίντεο της 1ης ημέρας:
Τελευταία επεξεργασία:
