storyteller

KTiNoS

Μέλος
Όνομα
Athanassiou Nikos
Μοτό
XT 600 sm TDM 900


O Τζοέλε Μεόνι τερματίζει στο Ντακάρ 1ος Ιταλός.
Φιλάει το τρόπαιο και μετά στέλνει ένα φιλί στον ουρανό και λέει
-Ευχαριστώ μπαμπά

Μάτια δακρύζουν, γόνατα κόβονται και ο ειδικός και όχι μόνο τύπος παίρνει φωτιά
-Στο όνομα του πατρός
-Μαζί με το μπαμπά
-Τα καταφέραμε μαζί

Θυμούνται τα πάντα.
Το ίδρυμα Μεόνι για τα παιδιά της Αφρικής, την αδερφή του που έφυγε 18 ετών
τις νίκες του φοβερού και τρομερού πατέρα του και ώρες να χεις να ακούς ιστορίες

Το θέμα του άρθρου αυτού δεν είναι ο Τζοέλε.
Αυτός ο άνθρωπος πάλευε με τα φαντάσματα του και είναι εκτός κουβέντας από κοινούς θνητούς σαν κι εμάς
Το θέμα είναι η ιστορία.
Το πάθος να τη βρεις και η εμμονή να την πεις. Να μάθει ο κόσμος πως η δόξα υπάρχει και σε πείσμα των καιρών κάποιοι
πέταξαν στον έβδομο ουρανό με τα φτερά της.

Η ιστορία είμαστε εμείς είχε τραγουδήσει ο Φραντσέσκο Ντε Γρεγκόρι κάποτε
Η ιστορία είμαστε εμείς και κανείς να μην αισθάνεται αποκλεισμένος....
Ο ποταμός της ιστορίας έχει τα πάντα και τα πιο πολλά θα χαθούν
Το ερώτημα είναι τι επιλέγεις να κρατήσεις στη μνήμη το πιο ύπουλο εργαλείο στο ανθρώπινο σώμα


Ο κύριος στη φωτογραφία είναι ο Γιάννης Μπεχράκης.
Φωτορεπόρτερ στο Ρόιτερς Βραβείο Πούλιντζερ.
Σχορεμένος πια
Ίσως ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ.
-Όταν ήμουν μικρός πίστευα ότι θα σταματήσω έναν πόλεμο με τη φωτογραφική μου μηχανή, είχε πει!
Αυτή η φωτογραφία που βλέπετε βγήκε ως η τελευταία της ζωής του
Λίγη ώρα πριν στη Σιέρα Λεόνε είχαν δολοφονηθεί οι φίλοι του σ ενέδρα κι αυτός το είχε σκάσει
Ο λόγος που την έβγαλε ήταν....
-Για να πω την ιστορία! Για να μάθει ο κόσμος τι έγινε.
Ο Γιάννης ξεκίνησε τη φωτογραφία από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας Δικός μας δηλαδή.


5 υπόγεια κάτω απ τον ουρανοξύστη
Διάφοροι γλίτσες λιβανίζουν τον Κυργιάκο προφέροντας το δοξασμένο όνομα του παντού και πάντα
Ποστάρουν φωτογραφίες με τον Κυργιάκο και δεν χάνουν την ευκαιρία να τον ευχαριστούν δημόσια για την ευκαιρία που τους έδωσε
(να εκλεγούν για να κάνουν ότι τους λένε)
Κάπου πιο διπλά ξανθιές χαχανίζουν συνεχώς, και κάθε τόσο πετάνε δήθεν τυχαία τ απόκρυφα ή μπερδεύουν τις λέξεις με άλλες πιο πορνιρές
Τυχαία...
Και πάντα χαχανίζοντας

Δεν έχω πια τηλεόραση. Δεν έχω ράδιο
Επιλέγω τι θα διαβάσω και ποιες ιστορίες θα κρατήσω στο σκληρό που με τα χρόνια έχει γεμίσει

Αν μπορώ να δώσω ΜΙΑ συμβουλή είναι
Ψάξτε για τις δικές ιστορίες, φτιάξτε τις δικές σας ιστορίες, πείτε τις δικές σας ιστορίες
Ακόμα κι αν τις θεωρείτε μπανάλ, μικρές ή ασήμαντες.
Η ιστορία είμαστε εμείς κι αυτό από μόνο του έχει τεράστια αξία

Ο Μπίλαρος έφτιαξε τη δική του αλλά στα σκοτεινά υπόγεια της δημοσιογραφίας δεν έχει χώρο για φωτεινά παραδείγματα
Αν έστω είχε σκοτωθεί.....
Αν τον είχαν φάει οι Γκαμήλες ρε αδερφέ
Κάτι θα μπορούσε να γίνει κάπου ανάμεσα στα χαχανιτά και στ όνομα του μεγάλο εφέντη
Έτσι δεν....

Κάντε την παρουσίαση γιατί η δόξα υπάρχει
 
Τελευταία επεξεργασία:

Augotaraxos

Μέλος
Περιοχή
Κως
Όνομα
Κώστας
Μοτό
Γκόλφω
CRF 300L


O Τζοέλε Μεόνι τερματίζει στο Ντακάρ 1ος Ιταλός.
Φιλάει το τρόπαιο και μετά στέλνει ένα φιλί στον ουρανό και λέει
-Ευχαριστώ μπαμπά

Μάτια δακρύζουν, γόνατα κόβονται και ο ειδικός και όχι μόνο τύπος παίρνει φωτιά
-Στο όνομα του πατρός
-Μαζί με το μπαμπά
-Τα καταφέραμε μαζί

Θυμούνται τα πάντα.
Το ίδρυμα Μεόνι για τα παιδιά της Αφρικής, την αδερφή του που έφυγε 18 ετών
τις νίκες του φοβερού και τρομερού πατέρα του και ώρες να χεις να ακούς ιστορίες

Το θέμα του άρθρου αυτού δεν είναι ο Τζοέλε.
Αυτός ο άνθρωπος πάλευε με τα φαντάσματα του και είναι εκτός κουβέντας από κοινούς θνητούς σαν κι εμάς
Το θέμα είναι η ιστορία.
Το πάθος να τη βρεις και η εμμονή να την πεις. Να μάθει ο κόσμος πως η δόξα υπάρχει και σε πείσμα των καιρών κάποιοι
πέταξαν στον έβδομο ουρανό με τα φτερά της.

Η ιστορία είμαστε εμείς είχε τραγουδήσει ο Φραντσέσκο Ντε Γρεγκόρι κάποτε
Η ιστορία είμαστε εμείς και κανείς να μην αισθάνεται αποκλεισμένος....
Ο ποταμός της ιστορίας έχει τα πάντα και τα πιο πολλά θα χαθούν
Το ερώτημα είναι τι επιλέγεις να κρατήσεις στη μνήμη το πιο ύπουλο εργαλείο στο ανθρώπινο σώμα


Ο κύριος στη φωτογραφία είναι ο Γιάννης Μπεχράκης.
Φωτορεπόρτερ στο Ρόιτερς Βραβείο Πούλιντζερ.
Σχορεμένος πια
Ίσως ο καλύτερος άνθρωπος που γνώρισα ποτέ.
-Όταν ήμουν μικρός πίστευα ότι θα σταματήσω έναν πόλεμο με τη φωτογραφική μου μηχανή, είχε πει!
Αυτή η φωτογραφία που βλέπετε βγήκε ως η τελευταία της ζωής του
Λίγη ώρα πριν στη Σιέρα Λεόνε είχαν δολοφονηθεί οι φίλοι του σ ενέδρα κι αυτός το είχε σκάσει
Ο λόγος που την έβγαλε ήταν....
-Για να πω την ιστορία! Για να μάθει ο κόσμος τι έγινε.
Ο Γιάννης ξεκίνησε τη φωτογραφία από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας Δικός μας δηλαδή.


5 υπόγεια κάτω απ τον ουρανοξύστη
Διάφοροι γλίτσες λιβανίζουν τον Κυργιάκο προφέροντας το δοξασμένο όνομα του παντού και πάντα
Ποστάρουν φωτογραφίες με τον Κυργιάκο και δεν χάνουν την ευκαιρία να τον ευχαριστούν δημόσια για την ευκαιρία που τους έδωσε
(να εκλεγούν για να κάνουν ότι τους λένε)
Κάπου πιο διπλά ξανθιές χαχανίζουν συνεχώς, και κάθε τόσο πετάνε δήθεν τυχαία τ απόκρυφα ή μπερδεύουν τις λέξεις με άλλες πιο πορνιρές
Τυχαία...
Και πάντα χαχανίζοντας

Δεν έχω πια τηλεόραση. Δεν έχω ράδιο
Επιλέγω τι θα διαβάσω και ποιες ιστορίες θα κρατήσω στο σκληρό που με τα χρόνια έχει γεμίσει

Αν μπορώ να δώσω ΜΙΑ συμβουλή είναι
Ψάξτε για τις δικές ιστορίες, φτιάξτε τις δικές σας ιστορίες, πείτε τις δικές σας ιστορίες
Ακόμα κι αν τις θεωρείτε μπανάλ, μικρές ή ασήμαντες.
Η ιστορία είμαστε εμείς κι αυτό από μόνο του έχει τεράστια αξία

Ο Μπίλαρος έφτιαξε τη δική του αλλά στα σκοτεινά υπόγεια της δημοσιογραφίας δεν έχει χώρο για φωτεινά παραδείγματα
Αν έστω είχε σκοτωθεί.....
Αν τον είχαν φάει οι Γκαμήλες ρε αδερφέ
Κάτι θα μπορούσε να γίνει κάπου ανάμεσα στα χαχανιτά και στ όνομα του μεγάλο εφέντη
Έτσι δεν....

Κάντε την παρουσίαση γιατί η δόξα υπάρχει
Το Γιάννη τον είχα γνωρίσει το 2012 ως επίτιμο καλεσμένο σε ένα φεστιβάλ φωτογραφίας στο Μεσολόγγι στα πλαίσια μιας εκπαιδευτικής φωτοβόλτας. Είχαμε κάτσει για φαγητό στο ίδιο τραπέζι και ντρεπόμουν να του μιλήσω για φωτογραφία, τι να πω και εγώ το παιδάκι τώρα με μία τεράστια μορφή όπως ο Γιάννης. Μετά από λίγο κατάλαβα ότι είχα δίπλα μου έναν από τους πιο ταπεινούς και καλοσυνάτους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ.
 

KTiNoS

Μέλος
Όνομα
Athanassiou Nikos
Μοτό
XT 600 sm TDM 900
Το Γιάννη τον είχα γνωρίσει το 2012 ως επίτιμο καλεσμένο σε ένα φεστιβάλ φωτογραφίας στο Μεσολόγγι στα πλαίσια μιας εκπαιδευτικής φωτοβόλτας. Είχαμε κάτσει για φαγητό στο ίδιο τραπέζι και ντρεπόμουν να του μιλήσω για φωτογραφία, τι να πω και εγώ το παιδάκι τώρα με μία τεράστια μορφή όπως ο Γιάννης. Μετά από λίγο κατάλαβα ότι είχα δίπλα μου έναν από τους πιο ταπεινούς και καλοσυνάτους ανθρώπους που έχω γνωρίσει ποτέ.
Για το Γιάννη όλοι τα ίδια είπαμε

Μεσολόγγι είναι και ο κύριος Βασίλης ο Αρτίκος εκεί που είναι πολύ καλός και κάνει και γουόρκ σοπ κάθε τόσο
 

Augotaraxos

Μέλος
Περιοχή
Κως
Όνομα
Κώστας
Μοτό
Γκόλφω
CRF 300L
Για το Γιάννη όλοι τα ίδια είπαμε

Μεσολόγγι είναι και ο κύριος Βασίλης ο Αρτίκος εκεί που είναι πολύ καλός και κάνει και γουόρκ σοπ κάθε τόσο
Καλός μου φίλος ο Βασίλης, έχουμε συνεργαστεί στο παρελθόν. Από τους καλύτερους φωτογράφους δρόμου και φύσης της χώρας.
 

KTiNoS

Μέλος
Όνομα
Athanassiou Nikos
Μοτό
XT 600 sm TDM 900
Τον έχω γνωρίσει όταν έκανε έκθεση στην Αθήνα για το βιβλίο του.
Πολύ συμπαθής άνθρωπος κι αν έβλεπε ότι προσέχεις τι λέει είχε.... Διάλεξη κανονική. :)
 
Top Bottom