Τα τελευταία χρόνια η έλευση των Tenere 700/700 Ralye και των 790/890 R ADV μας έφεραν μοτοσυκλέτες που στόχευσαν στην οδήγηση εκτός δρόμου με το Tuareg 660 να ακολουθεί από αρκετά κοντά αυτή τη συνταγή. Εκτός από αυτό όμως, επανάφεραν στη ζωή τη μεσαία κατηγορία που για αρκετά χρόνια απουσίαζε.
Μια άλλη σημείωση που πρέπει να κάνουμε είναι η τάση των εταιρειών να κατασκευάζουν "ακραίες" μοτοσυκλέτες σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες με -συνήθως- αυξημένους κυβισμούς αυξάνοντας τις επιδόσεις και σε ένα βαθμό τις αποδόσεις αφού τη τελευταία δεκαετία συναντάμε ολοένα περισσότερα ηλεκτρονικά βοηθήματα και νέες εργονομίες στις θέσεις οδήγησης, ευτυχώς συνήθως με κάποιες ρυθμίσεις στο ύψος σέλας και λιγότερο συχνά σε πατητά.
Σήμερα εντελώς απρόσμενα βρέθηκα να κάνω ένα test ride με τη νέα πρόταση της Honda, το Transalp 750. Πέρασα από το κατάστημα Καρακώστας Honda Moto στο Γαλάτσι. Ο Γιώργος είναι ο ιδιοκτήτης και γνωστός μου εδώ και περίπου 35 χρόνια. Μάλιστα ο Γιάννης -ένας από τους μηχανικούς του συνεργείου του- ήταν συμμαθητής μου στο δημοτικό σχολείο και στο γυμνάσιο και εργάζεται κοντά στον Γ. Καρακώστα από τότε που τον θυμάμαι (και ήταν σχεδόν παιδί).
Είχα αγοράσει το 2002 ένα μεταχειρισμένο TDM 850 από τον Γιώργο και η αδερφή μου ένα FMX 650 και γενικότερα πάντοτε υπήρχε μια καλημέρα μαζί του. Στη σημερινή μου επίσκεψη για μια καλημέρα αρχικά δεν τον βρήκα εκεί και ρώτησα έναν υπάλληλο του πότε θα υπάρχει διαθέσιμο για test ride το Transalp 750. O υπάλληλος μου έδειξε ένα πινακιδωμένο λευκό και μου είπε πως αυτό εκεί είναι το test ride αλλά "θα το δώσουμε για δοκιμές μόλις τελειώσει το στρώσιμο". Ευχαρίστησα τον υπάλληλο για την πληροφορία και έκανα να φύγω. Τη στιγμή που απομακρυνόμουν είδα τον Γιώργο να έρχεται. Λίγες κουβέντες καθημερινότητας και αργότερα ανταλλαγή σχολίων για το Transalp 750 η οποία κατέληξε στο: "θέλεις να το πάρεις βόλτα;" "Μα μου είπε ο δικός σου πως...". "Πάρτο, ξέρω πως θα μου το προσέξεις εσύ. Προχθές το έδωσα σε έναν άλλον και του έπεσε....".
Με όποιον τρόπο και αν έπεσε, ελεγχόμενα ή απότομα το πλαϊνό καπάκι φαίνεται να άντεξε, δεν έσπασε.
Προσωπικά μου αρέσουν οι απλές γραμμές του, δεν μπερδεύουν το μάτι μου και με κάνουν να αισθάνομαι μια οικειότητα που προέρχεται από όσα γνωρίζαμε από τις μοτοσυκλέτες του παρελθόντος. Προφανώς με τη συντηρητική αυτή σχεδιαστική οπτική είναι κάπως δύσκολο να εντυπωσιαστείς. Από την άλλη νομίζω πως θα συνοδευτεί στο πέρασμα των χρόνων από μια διαχρονικότητα που θα προσδίδει πάντοτε μια φρεσκάδα. Το ίδιο αυτό γεγονός -οι γραμμές που ακολουθεί δηλαδή- ενισχύουν την αίσθηση ποιότητας στα πλαστικά του.
Καθισμένος πλέον στη μοτοσυκλέτα όλα είναι μια χαρά. Ενδιαφέρον είχε πως η σέλα δεν με απασχόλησε καθόλου. Όση ώρα βόλταρα το μυαλό μου δεν επεξεργάστηκε καθόλου πληροφορίες σχετικά με τη σέλα προερχόμενες από κανένα σημείο του σώματος, είτε αυτές αφορούν το καβάλο, είτε τον πισινό μας. Θεωρώ πως αυτό είναι επιτυχία.
Η οθόνη αν και σχετικά μικρή είναι ευανάγνωστη και το περιβάλλον που έχεις εμπρός στα μάτια σου αφήνει μια αίσθηση αέρα χωρίς πολλές-πολλές πληροφορίες δίνοντας περιθώριο να τοποθετήσεις τα δικά σου ταξιδιωτικά όργανα όπως είναι ένα GPS ή και μια επιπλέον μπρίζα παροχής ρεύματος. Μου έλειψε όμως το μπαράκι που συνήθως πλέον έχουν πάνω από την οθόνη οι περισσότερες On/Off. Φαντάζομαι όμως πως μελλοντικά θα υπάρξει κάποια after market πρόταση όπως ήδη υπάρχει για το NC750X.
Το γκάζι με Throttle By Wire προσφέρει 4 riding modes (SPORT, STANDARD, RAIN και GRAVEL) με προεπιλεγμένα setup και ένα επιπλέον (USER) για σετάρισμα από τον αναβάτη όπως αυτός επιθυμεί.
Τα προεπιλεγμένα αυτά προγράμματα ρυθμίζουν με τη σειρά τους και ανάλογα με την επιλογή:
Μιλώντας για μια μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού η οποία ξεκάθαρα ήρθε να κατακτήσει μια κενή θέση στη χρήση 30/70 ως προς το χώμα έχουμε ένα εξαιρετικό μοτέρ. Με 92 ονομαστικά άλογα στον στρόφαλο στις 9500 στροφές και 75 Nm μέγιστης ροπής στις 7250, έχεις αρκετή ροπή από χαμηλά. Δηλαδή παρά την εξαιρετική ιπποδύναμη στο ψηλό εύρος στροφών δεν έχεις τη συνήθη τρύπα στις χαμηλές. Θυμίζω πως η μέγιστη ροπή των 68 Nm του Tenere 700 έρχεται 750 στροφές νωρίτερα (στις 6500 στροφές) αλλά υπολείπεται κατά 8 Nm που σε ένα βαθμό εξισορροπεί πολύ καλά την αίσθηση που λαμβάνεις κατά την οδήγηση.
Με απλά λόγια ΑΝ το ζητούμενο δεν είναι το χώμα παρά μόνο σε επίπεδο διελεύσεων, εδώ έχουμε σαφώς την καλύτερη πρόταση από άποψη απόδοσης κινητήρα και ταξιδιωτικής χρήσης. Στην εξίσωση της σύγκρισης βάζω τα Tenere 700 και Tuareg 660. Το νέο ΚΤΜ 790 ADV του 2023 φαίνεται να έχει παραπλήσια δύναμη και μεγαλύτερη ροπή αλλά φαντάζομαι πως στο κοντινό μέλλον θα μάθουμε και για αυτό από εδώ μέσα.
Αναρτήσεις. Διάβαζα πως είναι πολύ μαλακό. Δεν ξέρω πως το ορίζει ο καθένας από εμάς αυτό, όπως δε ξέρω αν το συγκεκριμένο που οδήγησα είχε δεχθεί παρέμβαση προφόρτισης πίσω αλλά μαλακό δεν το ένιωσα, όπως δεν το ένιωσα ούτε σκληρό. Το ένιωσα να είναι όπως πρέπει. Καθώς το test ride έγινε πέριξ του Γαλατσίου και από Εθνική οδήγησα μόνο το κομμάτι Νέα Χακηδόνα-Φιλαδέλφεια δεν μπόρεσα να το "στρίψω" για να δω εκεί τι γίνεται. Μπορώ να διαβεβαιώσω πως είναι μια πολύ άνετη μοτοσυκλέτα για καθημερινή χρήση και για ταξίδι. Πλην του κινητήρα δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να σε εξιτάρουν αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμηθεί η πρόταση. Μένει να αποδείξει πως δε θα μας εκπλήξει με "θεματάκια" πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος καθώς δουλεύει πολύ όμορφα. Να δούμε και τι θα κάνουν τα περιφερειακά του κινητήρα σε ρεύματα, τροφοδοσίες, αισθητήρες και λοιπές τσαχπινιές.
Φρένα. Πολύ σωστά. Πολύ καλή αίσθηση, αρκετά ισχυρά και ως προς το μπροστινό τουλάχιστον μπορώ να πω ότι το ABS δεν βιάζεται καθόλου να παρέμβει. Φυσικά η μοτοσυκλέτα φορούσε ολοκαίνουρια ελαστικά και αναρτήσεις οπότε είναι αναμενόμενο.
Το ψαλίδι αν και απλό αφήνει στο μάτι θετική εντύπωση και οι χρυσές ζάντες με την παλιά αισθητική συνεχίζουν να μου τραβούν το μάτι.
Κατά τη γνώμη μου είναι μια μοτοσυκλέτα που έλλειπε από τη μεσαία κατηγορία και μας αρέσει δε μας αρέσει,με τους σύγχρονους τιμοκαταλόγους, είναι μια "επώνυμη" μοτοσυκλέτα που μπορεί να καλύψει πολλές ανάγκες -χωρίς να καταφύγεις σε μεγαλύτερους κυβισμούς και αρκετές χιλιάδες περισσότερα ευρώ- και ταιριάζει απόλυτα στην Ελληνική πραγματικότητα των κακών δρόμων αλλά και της γεωγραφίας που έχει η χώρα μας. Με 11.500 συν 1000 ευρώ για να προσθέσεις κάποια απαραίτητα πράγματα έχεις μια ολοκληρωμένη πρόταση. Είναι μια επιλογή που μάλλον θα γίνει περισσότερο με το μυαλό παρά με τη καρδιά αλλά υπάρχουν σίγουρα οφέλη πίσω από αυτό. Στην άσκηση που έκανα για την απλή έκδοση της Africa Twin 1100 ακόμη και με τοποθέτηση των αξεσουάρ στο TA750 παραμένουν κάποιες χιλιάδες ευρώ που τα χωρίζει. Παρόμοια συμβαίνει και με το CB500X το οποίο πλέον βρίσκεται στις 8000 ευρώ, αλλά δε ξέρω πόσο εύκολο είναι κάποιος να φτάσει τις 11500/12500 ευρώ που θέλει το TA750 και να κάνει την υπέρβαση.
Περιμένω με αγωνία να μας συστηθεί από κοντά και το Suzuki V-Strom 800DE (μακάρι όχι μόνο σε DE)
Μια άλλη σημείωση που πρέπει να κάνουμε είναι η τάση των εταιρειών να κατασκευάζουν "ακραίες" μοτοσυκλέτες σχεδόν σε όλες τις κατηγορίες με -συνήθως- αυξημένους κυβισμούς αυξάνοντας τις επιδόσεις και σε ένα βαθμό τις αποδόσεις αφού τη τελευταία δεκαετία συναντάμε ολοένα περισσότερα ηλεκτρονικά βοηθήματα και νέες εργονομίες στις θέσεις οδήγησης, ευτυχώς συνήθως με κάποιες ρυθμίσεις στο ύψος σέλας και λιγότερο συχνά σε πατητά.
Σήμερα εντελώς απρόσμενα βρέθηκα να κάνω ένα test ride με τη νέα πρόταση της Honda, το Transalp 750. Πέρασα από το κατάστημα Καρακώστας Honda Moto στο Γαλάτσι. Ο Γιώργος είναι ο ιδιοκτήτης και γνωστός μου εδώ και περίπου 35 χρόνια. Μάλιστα ο Γιάννης -ένας από τους μηχανικούς του συνεργείου του- ήταν συμμαθητής μου στο δημοτικό σχολείο και στο γυμνάσιο και εργάζεται κοντά στον Γ. Καρακώστα από τότε που τον θυμάμαι (και ήταν σχεδόν παιδί).
Είχα αγοράσει το 2002 ένα μεταχειρισμένο TDM 850 από τον Γιώργο και η αδερφή μου ένα FMX 650 και γενικότερα πάντοτε υπήρχε μια καλημέρα μαζί του. Στη σημερινή μου επίσκεψη για μια καλημέρα αρχικά δεν τον βρήκα εκεί και ρώτησα έναν υπάλληλο του πότε θα υπάρχει διαθέσιμο για test ride το Transalp 750. O υπάλληλος μου έδειξε ένα πινακιδωμένο λευκό και μου είπε πως αυτό εκεί είναι το test ride αλλά "θα το δώσουμε για δοκιμές μόλις τελειώσει το στρώσιμο". Ευχαρίστησα τον υπάλληλο για την πληροφορία και έκανα να φύγω. Τη στιγμή που απομακρυνόμουν είδα τον Γιώργο να έρχεται. Λίγες κουβέντες καθημερινότητας και αργότερα ανταλλαγή σχολίων για το Transalp 750 η οποία κατέληξε στο: "θέλεις να το πάρεις βόλτα;" "Μα μου είπε ο δικός σου πως...". "Πάρτο, ξέρω πως θα μου το προσέξεις εσύ. Προχθές το έδωσα σε έναν άλλον και του έπεσε....".
Με όποιον τρόπο και αν έπεσε, ελεγχόμενα ή απότομα το πλαϊνό καπάκι φαίνεται να άντεξε, δεν έσπασε.
Προσωπικά μου αρέσουν οι απλές γραμμές του, δεν μπερδεύουν το μάτι μου και με κάνουν να αισθάνομαι μια οικειότητα που προέρχεται από όσα γνωρίζαμε από τις μοτοσυκλέτες του παρελθόντος. Προφανώς με τη συντηρητική αυτή σχεδιαστική οπτική είναι κάπως δύσκολο να εντυπωσιαστείς. Από την άλλη νομίζω πως θα συνοδευτεί στο πέρασμα των χρόνων από μια διαχρονικότητα που θα προσδίδει πάντοτε μια φρεσκάδα. Το ίδιο αυτό γεγονός -οι γραμμές που ακολουθεί δηλαδή- ενισχύουν την αίσθηση ποιότητας στα πλαστικά του.
Καθισμένος πλέον στη μοτοσυκλέτα όλα είναι μια χαρά. Ενδιαφέρον είχε πως η σέλα δεν με απασχόλησε καθόλου. Όση ώρα βόλταρα το μυαλό μου δεν επεξεργάστηκε καθόλου πληροφορίες σχετικά με τη σέλα προερχόμενες από κανένα σημείο του σώματος, είτε αυτές αφορούν το καβάλο, είτε τον πισινό μας. Θεωρώ πως αυτό είναι επιτυχία.
Η οθόνη αν και σχετικά μικρή είναι ευανάγνωστη και το περιβάλλον που έχεις εμπρός στα μάτια σου αφήνει μια αίσθηση αέρα χωρίς πολλές-πολλές πληροφορίες δίνοντας περιθώριο να τοποθετήσεις τα δικά σου ταξιδιωτικά όργανα όπως είναι ένα GPS ή και μια επιπλέον μπρίζα παροχής ρεύματος. Μου έλειψε όμως το μπαράκι που συνήθως πλέον έχουν πάνω από την οθόνη οι περισσότερες On/Off. Φαντάζομαι όμως πως μελλοντικά θα υπάρξει κάποια after market πρόταση όπως ήδη υπάρχει για το NC750X.
Το γκάζι με Throttle By Wire προσφέρει 4 riding modes (SPORT, STANDARD, RAIN και GRAVEL) με προεπιλεγμένα setup και ένα επιπλέον (USER) για σετάρισμα από τον αναβάτη όπως αυτός επιθυμεί.
Τα προεπιλεγμένα αυτά προγράμματα ρυθμίζουν με τη σειρά τους και ανάλογα με την επιλογή:
- 4 επίπεδα στη δύναμη του κινητήρα με την ένδειξη "P"
- 3 επίπεδα στο φρένο του κινητήρα με την ένδειξη "EB"
- 5 επίπεδα για το Honda Selctable Torque Control (HSTC) που περιλαμβάνει και Wheellie Control με την ένδειξη "Τ"
- και τέλος επιλογή Off Road για την ένδειξη "ABS" με την οποία απενεργοποιείται τελείως στο πίσω φρένo
Μιλώντας για μια μοτοσυκλέτα μεσαίου κυβισμού η οποία ξεκάθαρα ήρθε να κατακτήσει μια κενή θέση στη χρήση 30/70 ως προς το χώμα έχουμε ένα εξαιρετικό μοτέρ. Με 92 ονομαστικά άλογα στον στρόφαλο στις 9500 στροφές και 75 Nm μέγιστης ροπής στις 7250, έχεις αρκετή ροπή από χαμηλά. Δηλαδή παρά την εξαιρετική ιπποδύναμη στο ψηλό εύρος στροφών δεν έχεις τη συνήθη τρύπα στις χαμηλές. Θυμίζω πως η μέγιστη ροπή των 68 Nm του Tenere 700 έρχεται 750 στροφές νωρίτερα (στις 6500 στροφές) αλλά υπολείπεται κατά 8 Nm που σε ένα βαθμό εξισορροπεί πολύ καλά την αίσθηση που λαμβάνεις κατά την οδήγηση.
Με απλά λόγια ΑΝ το ζητούμενο δεν είναι το χώμα παρά μόνο σε επίπεδο διελεύσεων, εδώ έχουμε σαφώς την καλύτερη πρόταση από άποψη απόδοσης κινητήρα και ταξιδιωτικής χρήσης. Στην εξίσωση της σύγκρισης βάζω τα Tenere 700 και Tuareg 660. Το νέο ΚΤΜ 790 ADV του 2023 φαίνεται να έχει παραπλήσια δύναμη και μεγαλύτερη ροπή αλλά φαντάζομαι πως στο κοντινό μέλλον θα μάθουμε και για αυτό από εδώ μέσα.
Αναρτήσεις. Διάβαζα πως είναι πολύ μαλακό. Δεν ξέρω πως το ορίζει ο καθένας από εμάς αυτό, όπως δε ξέρω αν το συγκεκριμένο που οδήγησα είχε δεχθεί παρέμβαση προφόρτισης πίσω αλλά μαλακό δεν το ένιωσα, όπως δεν το ένιωσα ούτε σκληρό. Το ένιωσα να είναι όπως πρέπει. Καθώς το test ride έγινε πέριξ του Γαλατσίου και από Εθνική οδήγησα μόνο το κομμάτι Νέα Χακηδόνα-Φιλαδέλφεια δεν μπόρεσα να το "στρίψω" για να δω εκεί τι γίνεται. Μπορώ να διαβεβαιώσω πως είναι μια πολύ άνετη μοτοσυκλέτα για καθημερινή χρήση και για ταξίδι. Πλην του κινητήρα δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να σε εξιτάρουν αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να υποτιμηθεί η πρόταση. Μένει να αποδείξει πως δε θα μας εκπλήξει με "θεματάκια" πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρος καθώς δουλεύει πολύ όμορφα. Να δούμε και τι θα κάνουν τα περιφερειακά του κινητήρα σε ρεύματα, τροφοδοσίες, αισθητήρες και λοιπές τσαχπινιές.
Φρένα. Πολύ σωστά. Πολύ καλή αίσθηση, αρκετά ισχυρά και ως προς το μπροστινό τουλάχιστον μπορώ να πω ότι το ABS δεν βιάζεται καθόλου να παρέμβει. Φυσικά η μοτοσυκλέτα φορούσε ολοκαίνουρια ελαστικά και αναρτήσεις οπότε είναι αναμενόμενο.
Το ψαλίδι αν και απλό αφήνει στο μάτι θετική εντύπωση και οι χρυσές ζάντες με την παλιά αισθητική συνεχίζουν να μου τραβούν το μάτι.
Κατά τη γνώμη μου είναι μια μοτοσυκλέτα που έλλειπε από τη μεσαία κατηγορία και μας αρέσει δε μας αρέσει,με τους σύγχρονους τιμοκαταλόγους, είναι μια "επώνυμη" μοτοσυκλέτα που μπορεί να καλύψει πολλές ανάγκες -χωρίς να καταφύγεις σε μεγαλύτερους κυβισμούς και αρκετές χιλιάδες περισσότερα ευρώ- και ταιριάζει απόλυτα στην Ελληνική πραγματικότητα των κακών δρόμων αλλά και της γεωγραφίας που έχει η χώρα μας. Με 11.500 συν 1000 ευρώ για να προσθέσεις κάποια απαραίτητα πράγματα έχεις μια ολοκληρωμένη πρόταση. Είναι μια επιλογή που μάλλον θα γίνει περισσότερο με το μυαλό παρά με τη καρδιά αλλά υπάρχουν σίγουρα οφέλη πίσω από αυτό. Στην άσκηση που έκανα για την απλή έκδοση της Africa Twin 1100 ακόμη και με τοποθέτηση των αξεσουάρ στο TA750 παραμένουν κάποιες χιλιάδες ευρώ που τα χωρίζει. Παρόμοια συμβαίνει και με το CB500X το οποίο πλέον βρίσκεται στις 8000 ευρώ, αλλά δε ξέρω πόσο εύκολο είναι κάποιος να φτάσει τις 11500/12500 ευρώ που θέλει το TA750 και να κάνει την υπέρβαση.
Περιμένω με αγωνία να μας συστηθεί από κοντά και το Suzuki V-Strom 800DE (μακάρι όχι μόνο σε DE)
Τελευταία επεξεργασία: