Αφού περάσαμε το τούνελ και βγήκαμε στην νότια πλευρά του βουνού ο καιρός ήταν διαφορετικός με ψιλόβροχο. Ο δρόμος δεν ήταν τόσο σφιχτός αλλά ήταν εξίσου γραφικός και όμορφος.
Και φυσικά δεν έλειπαν και τα άγρια άλογα.
Για καλή μας τύχη η βροχή σταμάτησε και κατηφορίσαμε ομαλά χωρίς πρόβλημα απολαμβάνοντας το τοπίο.
Επόμενη στάση στο φράγμα της Lacul Vidraru.
Μετά το κατέβασμα μπήκαμε σε μία βαρετή ευθεία περνώντας από Curtea de Arges και φτάσαμε Pitesti. Αφού παιδευτήκαμε μεσ' το καταμεσήμερο και μεσ' τη ζέστη να βρούμε το κέντρο, τελικά τα καταφέραμε και μπήκαμε σε ένα ξενοδοχείο που πιο κέντρο δεν γίνεται. Κάναμε το μπανάκι μας κι αφού ισιώσαμε βγήκαμε μία βόλτα να δούμε την πόλη η οποία το μόνο που είχε ήταν ένας πεζόδρομος κι αυτό μόνο.Φώτος δυστυχώς δεν υπάρχουν από δω και πέρα.