Valia Calda photo therapy tour-the road story

nikanthi

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Όνομα
Νικος
Μοτό
fzs1000


Valia Calda Photo Therapy Tour

Ένταση, άγχος, τηλεφωνήματα, συννενοήσεις, συναντήσεις, μηνύματα, προετοιμασία...
Για αρκετά βράδια οι ίδιες σκέψεις...
Θα μας κάνει το χατήρι ο καιρός?
Θα έχει συμμετοχή?
Ένα γκρουπ? Περισσότερα?
Μικρή η μέρα, λίγες οι ώρες. Γμτ θα φτάσουμε στην ώρα μας ή θα ταξιδεύουμε νύχτα στα βουνά...?
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο...θυμήσου που δεν έχει πινακίδες, μην κάνεις κάποιο λάθος...
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο...οκ το 'χω...

Παρασκευή απόγευμα και άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι φιλοξενούμενοι. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρητη, Πάτρα, Κιάτο, Ξάνθη, Σέρρες, Άρτα, Χαλκίδα, Λάρισα,Δράμα, Κοζάνη...μια μεγάλη παρέα και προορισμός τα Τρίκαλα.

Η θέα των μοτοσυκλετών στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου ονειρική. Φορτωμένες με εικόνες από προηγούμενα ταξίδια και προσδοκίες για τα επόμενα. Ταξιδιάρες ψυχές με αστείρευτη ενέργεια οι αναβάτες τους...

Η ταβέρνα του φίλου μας Λευτέρη (Τηγανίες και Σχάρες) ικανοποίησε και με το παραπάνω την ακόρεστη πείνα μας. Όλα προσεγμένα, στην σωστή ποσότητα και στην σωστή τιμή.

Σάββατο πρωί και όλοι έτοιμοι να χαθούμε στην αγκαλιά της όμορφης Ελλάδας μας...Να αφήσουμε τον παράδεισο που ζούμε να μας ανεβάσει ψηλά στα 2000μ ή να μας κατεβάσει χαμηλά στις απόσκιες στροφές στους πρόποδες των Αθάνατων Ελληνικών Βουνών...

Τα κρουασάν του φίλου μας Βαγγέλη ήταν η καλύτερη συνοδεία για τον πρωϊνό μας καφέ. 70, τεραστίων διαστάσεων, κρουασάν εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού.

Η Τρικαλινή ομάδα ΔΙΑΣ φρόντισε να φτάσουμε με ασφάλεια στην Καλαμπάκα κλείνοντας τους κόμβους ώστε το κονβόι των μοτοσυκλετών να συνεχίσει το ταξίδι της.

Και κάπου εκεί αρχίζουν τα ωραία...Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι. Ο καιρός θύμιζε Άνοιξη και τα Ελληνικά Βουνά μπροστά μας έτοιμα να φιλοξενήσουν 90.000 κυβικά στους στριφτερούς τους δρόμους.

Όσο ανεβαίναμε το τοπίο γινόταν και πιο πολύχρωμο, πιο έντονο. Λες και ο ζωγράφος πίεζε το πινέλο του λίγο πιο πολύ για να τονίσει το κίτρινο, το πορτοκαλί, το κόκκινο, το πράσινο, το γαλάζιο...Και όλα αυτά να περνάνε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Αμοντάριστα πλάνα σπάνιας ταινίας εποχής σε prive προβολή....

Λίγο πριν την Κρανιά, regroup. Όλοι μια ομάδα, ένα group...Μα πως γίνεται? Είναι επικύνδινο, θέλει προσοχή, πρέπει όλοι να είναι προσεκτικοί, να σέβονται τον συνταξιδιώτη τους. Κι όμως...όλοι ένα group. Δεν το έχω ξαναζήσει, η εικόνα ήταν μαγική...

Κρανιά Γρεβενών, ανεφοδιασμός, συνέχεια για Σπήλαιο Γρεβενών. Τα κάδρα της φύσης όσο πλησιάζαμε στο χωριό πανέμορφα. Αποκορύφωμα ο σκαμμένος δρόμος μέσα στα βράχια λίγο πριν το χωριό. Η πλατεία του χωριού μικρή αλλά φιλόξενη. Ήδη φίλοι από την Βόρεια Ελλάδα είχαν προειδοποιήσει τους κατοίκους για αυτό που θα ακολουθούσε...φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι μια παρέα, μια παρέα που έχει μόνο να μοιραστεί και τίποτα να χωρίσει (κρατήστε το αυτό παιδιά).

Η κατάβαση των 6 χιλιομέτρων για το φαράγγι της Πορτίτσας ήταν για τους περισσότερους η επιλογή για να περάσουν την 1 ώρα βάση προγράμματος. Για κάποιους άλλους ήταν ο καφές στην πλατεία του χωριού.

Πλέον η συγκέντρωση της παρέας είχε ολοκληρωθεί. Επόμενος προορισμός η Βωβούσα με διάσχιση της Βάλια Κάλντα από την ασφάλτινη διαδρομή. Το Σάββατο το μέρος δικαιολόγησε την ονομασία του (Βάλια Κάλντα = Ζεστή Κοιλάδα). Θερμοκρασίες υψηλές για την εποχή, ελάχιστα σύννεφα που ήταν αυτό που χρειαζόμασταν για να δημιουργήσουμε όμορφα κάδρα στις οθόνες των φωτογραφικών μας μηχανών και ένας ήλιος που χάϊδευε απαλά τα πρόσωπά μας.

Το τοπίο συνέχιζε να μας δίνει ενέσεις απίστευτης ομορφιάς. Πλέον δεν μπορούσαμε να συμβιβαστούμε και εμεις οι ίδιοι με τίποτα λιγότερο...

Βωβούσα, στάση για ξεκούραση και φαγητό. Το γεφύρι όπως πάντα μεγαλοπρεπές και αγέρωχο. Κτίσμα σπάνιας ομορφιάς.

(μελανό σημείο η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη της ταβέρνας, στην δεξιά πλευρά του δρόμου μπροστά από το γεφύρι, ο οποίος προσπάθησε, και εν μέρη τα κατάφερε, να μας "δαγκώσει" πριν το αντιληφθούμε. Η συμφωνία ήταν 8 ευρώ το άτομο για μια μερίδα φαγητό και σαλάτα εποχής και φέτα ή τζατζικι/ 4 άτομα και 1 ευρώ ο καφές. Έχοντας πληρώσει ήδη κάποια παιδιά αντιληφθήκαμε πως χρέωνε 3 ευρώ τις σαλάτες ενώ σε κάποια τραπέζια οι σαλάτες δεν έφτασαν ποτέ. Όταν του ζητήσαμε τον λόγο φώναξε τον σερβιτόρο και ο ένας δεν καταλάβαινε τον άλλον. Κε Στέφανε εύχομαι κάποια στιγμή να διαβάσεις το κείμενο και να σκεφτείς κάποια πράγματα. Μου είπες πως και εσύ ο ίδιος είσαι μοτοσυκλετιστής και πως θεωρείς το συνάφι μας το πιο ντόμπρο από τα υπόλοιπα γκρουπ που έρχονται στο μαγαζί σου. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για εσένα....)

Η διαδρομή για Μέτσοβο μέσα από το ελατόδασος υπέροχη, Ατελείωτες στροφές, κλειστά ανηφορικά και κατηφορικά κομμάτια. Οι λακούβες που υπήρχαν κατά μήκος της διαδρομής κατά την χαρτογράφηση που είχαμε κάνει την προηγούμενη εβδομάδα είχανε σκεπαστεί και τα προβλήματα στην οδήγηση ήταν ελάχιστα.

Ανεβαίνοντας εύχεσαι αυτη η διαδρομή να μην τελειώσει ποτέ. Όμως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν....για να αρχίσουν τα καλύτερα !!!

Βγαίνοντας από το δασικό κομμάτι φτάσαμε στο φράγμα των πηγών Αώου. Γαλήνια νερά που μέσα τους ο ουρανός και τα λιγοστά σύννεφα αντανακλούσαν το γαλάζιο και το άσπρο. Το έζησες και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα

Μέτσοβο...αναγκαστική στάση για ανεφοδιασμό στο μοναδικό πρατήριο μέσα στο χωριό. Ο παππούς - ιδιοκτήτης αφού φύγαμε πρέπει να έκλεισε το πρατήριο και να πήρε αναρρωτική άδεια.

Regroup στην παλιά εθνική Ιωαννίνων - Τρικάλων και κατάβαση προς το Ανήλιο. Θέα της Εγνατίας Οδού την οποία περάσαμε από πάνω και από κάτω και συνέχεια σε ένα από τα πιο όμορφα ασφάλτινα μονοπάτια προς Χαλίκι Ασπροποτάμου. Η νύχτα είχε ήδη αρχίσει να απλώνει τα πέπλά της και στον αυχένα πλέον το σκοτάδι ήταν πυκνό.

Ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου:
Δεκάδες μοτοσυκλέτες να κατεβαίνουν στα βραχώδη και χωρίς βλάστηση βουνά της Πίνδου. Από ψηλά το θέαμα ήταν εκπληκτικό !!!

Στο ξενοδοχείο Αχελωϊδες φτάσαμε αν δεν κάνω λάθος περίπου στις 19:00. Εκεί η φιλόξενη Κα Ελένη αφού τακτοποίησε τους φιλοξενούμενούς της στα δωμάτιά τους φρόντισε και το δείπνο. Ο προαύλιος χώρος του ξενοδοχείο είχε γεμίσει ασφυκτικά από μοτοσυκλέτες από όλη την Ελλάδα. Στα δωμάτια, στο γυμναστήριο αλλά και σε σκηνές όλη η Ελλάδα, μια παρέα.......

(συνεχίζεται)​
Καλά 1000 likes λέμε, τόσο για το κείμενο όσο φυσικά και για τη φωτογραφία.
 

nikanthi

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Όνομα
Νικος
Μοτό
fzs1000
Καλά παλικάρια δεν το συζητώ πολύ σας χαίρομαι! Αλλά χαίρομαι λιγουλάκι και για μένα. Προπάντων γιατί χάρη σε εσάς το ζω Και κατά δεύτερον ότι στο επόμενο που θα διοργανωθεί θα κινήσω πραγματικά γη και ουρανό για να παραβρεθώ.
 
Περιοχή
Πλαταιές Κιθαιρωνας
Όνομα
ΛΕΩΝΙΔΑΣ.
Μοτό
GS 1150 ADV
1000 μπράβο στους διοργανωτές αλλά και σε όσους συμμετείχαν!

Είναι από τα event που γράφουν Ιστορία.

ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ....ΠΑΝΤΑ ΤΕΤΟΙΑ
Βαγγέλη πολλά respect!


Valia Calda Photo Therapy Tour

Ένταση, άγχος, τηλεφωνήματα, συννενοήσεις, συναντήσεις, μηνύματα, προετοιμασία...
Για αρκετά βράδια οι ίδιες σκέψεις...
Θα μας κάνει το χατήρι ο καιρός?
Θα έχει συμμετοχή?
Ένα γκρουπ? Περισσότερα?
Μικρή η μέρα, λίγες οι ώρες. Γμτ θα φτάσουμε στην ώρα μας ή θα ταξιδεύουμε νύχτα στα βουνά...?
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο...θυμήσου που δεν έχει πινακίδες, μην κάνεις κάποιο λάθος...
Περιβόλι, Βωβούσα, Μέτσοβο...οκ το 'χω...

Παρασκευή απόγευμα και άρχισαν να έρχονται οι πρώτοι φιλοξενούμενοι. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κρητη, Πάτρα, Κιάτο, Ξάνθη, Σέρρες, Άρτα, Χαλκίδα, Λάρισα,Δράμα, Κοζάνη...μια μεγάλη παρέα και προορισμός τα Τρίκαλα.

Η θέα των μοτοσυκλετών στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου ονειρική. Φορτωμένες με εικόνες από προηγούμενα ταξίδια και προσδοκίες για τα επόμενα. Ταξιδιάρες ψυχές με αστείρευτη ενέργεια οι αναβάτες τους...

Η ταβέρνα του φίλου μας Λευτέρη (Τηγανίες και Σχάρες) ικανοποίησε και με το παραπάνω την ακόρεστη πείνα μας. Όλα προσεγμένα, στην σωστή ποσότητα και στην σωστή τιμή.

Σάββατο πρωί και όλοι έτοιμοι να χαθούμε στην αγκαλιά της όμορφης Ελλάδας μας...Να αφήσουμε τον παράδεισο που ζούμε να μας ανεβάσει ψηλά στα 2000μ ή να μας κατεβάσει χαμηλά στις απόσκιες στροφές στους πρόποδες των Αθάνατων Ελληνικών Βουνών...

Τα κρουασάν του φίλου μας Βαγγέλη ήταν η καλύτερη συνοδεία για τον πρωϊνό μας καφέ. 70, τεραστίων διαστάσεων, κρουασάν εξαφανίστηκαν εν ριπή οφθαλμού.

Η Τρικαλινή ομάδα ΔΙΑΣ φρόντισε να φτάσουμε με ασφάλεια στην Καλαμπάκα κλείνοντας τους κόμβους ώστε το κονβόι των μοτοσυκλετών να συνεχίσει το ταξίδι της.

Και κάπου εκεί αρχίζουν τα ωραία...Οι δρόμοι σχεδόν άδειοι. Ο καιρός θύμιζε Άνοιξη και τα Ελληνικά Βουνά μπροστά μας έτοιμα να φιλοξενήσουν 90.000 κυβικά στους στριφτερούς τους δρόμους.

Όσο ανεβαίναμε το τοπίο γινόταν και πιο πολύχρωμο, πιο έντονο. Λες και ο ζωγράφος πίεζε το πινέλο του λίγο πιο πολύ για να τονίσει το κίτρινο, το πορτοκαλί, το κόκκινο, το πράσινο, το γαλάζιο...Και όλα αυτά να περνάνε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας. Αμοντάριστα πλάνα σπάνιας ταινίας εποχής σε prive προβολή....

Λίγο πριν την Κρανιά, regroup. Όλοι μια ομάδα, ένα group...Μα πως γίνεται? Είναι επικύνδινο, θέλει προσοχή, πρέπει όλοι να είναι προσεκτικοί, να σέβονται τον συνταξιδιώτη τους. Κι όμως...όλοι ένα group. Δεν το έχω ξαναζήσει, η εικόνα ήταν μαγική...

Κρανιά Γρεβενών, ανεφοδιασμός, συνέχεια για Σπήλαιο Γρεβενών. Τα κάδρα της φύσης όσο πλησιάζαμε στο χωριό πανέμορφα. Αποκορύφωμα ο σκαμμένος δρόμος μέσα στα βράχια λίγο πριν το χωριό. Η πλατεία του χωριού μικρή αλλά φιλόξενη. Ήδη φίλοι από την Βόρεια Ελλάδα είχαν προειδοποιήσει τους κατοίκους για αυτό που θα ακολουθούσε...φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι μια παρέα, μια παρέα που έχει μόνο να μοιραστεί και τίποτα να χωρίσει (κρατήστε το αυτό παιδιά).

Η κατάβαση των 6 χιλιομέτρων για το φαράγγι της Πορτίτσας ήταν για τους περισσότερους η επιλογή για να περάσουν την 1 ώρα βάση προγράμματος. Για κάποιους άλλους ήταν ο καφές στην πλατεία του χωριού.

Πλέον η συγκέντρωση της παρέας είχε ολοκληρωθεί. Επόμενος προορισμός η Βωβούσα με διάσχιση της Βάλια Κάλντα από την ασφάλτινη διαδρομή. Το Σάββατο το μέρος δικαιολόγησε την ονομασία του (Βάλια Κάλντα = Ζεστή Κοιλάδα). Θερμοκρασίες υψηλές για την εποχή, ελάχιστα σύννεφα που ήταν αυτό που χρειαζόμασταν για να δημιουργήσουμε όμορφα κάδρα στις οθόνες των φωτογραφικών μας μηχανών και ένας ήλιος που χάϊδευε απαλά τα πρόσωπά μας.

Το τοπίο συνέχιζε να μας δίνει ενέσεις απίστευτης ομορφιάς. Πλέον δεν μπορούσαμε να συμβιβαστούμε και εμεις οι ίδιοι με τίποτα λιγότερο...

Βωβούσα, στάση για ξεκούραση και φαγητό. Το γεφύρι όπως πάντα μεγαλοπρεπές και αγέρωχο. Κτίσμα σπάνιας ομορφιάς.

(μελανό σημείο η συμπεριφορά του ιδιοκτήτη της ταβέρνας, στην δεξιά πλευρά του δρόμου μπροστά από το γεφύρι, ο οποίος προσπάθησε, και εν μέρη τα κατάφερε, να μας "δαγκώσει" πριν το αντιληφθούμε. Η συμφωνία ήταν 8 ευρώ το άτομο για μια μερίδα φαγητό και σαλάτα εποχής και φέτα ή τζατζικι/ 4 άτομα και 1 ευρώ ο καφές. Έχοντας πληρώσει ήδη κάποια παιδιά αντιληφθήκαμε πως χρέωνε 3 ευρώ τις σαλάτες ενώ σε κάποια τραπέζια οι σαλάτες δεν έφτασαν ποτέ. Όταν του ζητήσαμε τον λόγο φώναξε τον σερβιτόρο και ο ένας δεν καταλάβαινε τον άλλον. Κε Στέφανε εύχομαι κάποια στιγμή να διαβάσεις το κείμενο και να σκεφτείς κάποια πράγματα. Μου είπες πως και εσύ ο ίδιος είσαι μοτοσυκλετιστής και πως θεωρείς το συνάφι μας το πιο ντόμπρο από τα υπόλοιπα γκρουπ που έρχονται στο μαγαζί σου. Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πω το ίδιο και για εσένα....)

Η διαδρομή για Μέτσοβο μέσα από το ελατόδασος υπέροχη, Ατελείωτες στροφές, κλειστά ανηφορικά και κατηφορικά κομμάτια. Οι λακούβες που υπήρχαν κατά μήκος της διαδρομής κατά την χαρτογράφηση που είχαμε κάνει την προηγούμενη εβδομάδα είχανε σκεπαστεί και τα προβλήματα στην οδήγηση ήταν ελάχιστα.

Ανεβαίνοντας εύχεσαι αυτη η διαδρομή να μην τελειώσει ποτέ. Όμως όλα τα καλά κάποτε τελειώνουν....για να αρχίσουν τα καλύτερα !!!

Βγαίνοντας από το δασικό κομμάτι φτάσαμε στο φράγμα των πηγών Αώου. Γαλήνια νερά που μέσα τους ο ουρανός και τα λιγοστά σύννεφα αντανακλούσαν το γαλάζιο και το άσπρο. Το έζησες και το γνωρίζεις καλά το συναίσθημα

Μέτσοβο...αναγκαστική στάση για ανεφοδιασμό στο μοναδικό πρατήριο μέσα στο χωριό. Ο παππούς - ιδιοκτήτης αφού φύγαμε πρέπει να έκλεισε το πρατήριο και να πήρε αναρρωτική άδεια.

Regroup στην παλιά εθνική Ιωαννίνων - Τρικάλων και κατάβαση προς το Ανήλιο. Θέα της Εγνατίας Οδού την οποία περάσαμε από πάνω και από κάτω και συνέχεια σε ένα από τα πιο όμορφα ασφάλτινα μονοπάτια προς Χαλίκι Ασπροποτάμου. Η νύχτα είχε ήδη αρχίσει να απλώνει τα πέπλά της και στον αυχένα πλέον το σκοτάδι ήταν πυκνό.

Ένα από τα ομορφότερα πράγματα που έχω δει ποτέ στη ζωή μου:
Δεκάδες μοτοσυκλέτες να κατεβαίνουν στα βραχώδη και χωρίς βλάστηση βουνά της Πίνδου. Από ψηλά το θέαμα ήταν εκπληκτικό !!!

Στο ξενοδοχείο Αχελωϊδες φτάσαμε αν δεν κάνω λάθος περίπου στις 19:00. Εκεί η φιλόξενη Κα Ελένη αφού τακτοποίησε τους φιλοξενούμενούς της στα δωμάτιά τους φρόντισε και το δείπνο. Ο προαύλιος χώρος του ξενοδοχείο είχε γεμίσει ασφυκτικά από μοτοσυκλέτες από όλη την Ελλάδα. Στα δωμάτια, στο γυμναστήριο αλλά και σε σκηνές όλη η Ελλάδα, μια παρέα.......

(συνεχίζεται)​
 

intruder

Μέλος
Περιοχή
Καζανη
Όνομα
ΓΙΩΡΓΟς
Μοτό
SUZUKI GSX1250FA ''ADVENTURE''
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ Κ ΣΟΥΣ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ!!!.
αυτο το κακο που αναφερφηκε για την ταβερνα της βοβουσας το εχω επισημανει πολοστες φορες.εχει 2 ταβετρνες το χωριο μεσα-ΜΑΚΡΙΑ κ με την τσεπη γεματη.σιγα μην χαλουσε η διοργανωση για εναν ακομα ''ταχατις παραδοσιακο κ αγνο''

οσο για τις φωτο των μηχανων κ των ματιων αυτο ηταν το ζητουμενο-κ το καλυτερο διτροχα απο ολη την Ελλαδα ΜΙΑ ΠΑΡΕΑ

...ΣΤΑ επομενα
 

dtz

Μίζα-μανιβέλα (Ευτραφής Περτικαλής Κυριούλης)
Περιοχή
Αθήνα
Όνομα
Δημήτρης
Μοτό
BMW R 1200 GS
KTM 690 Enduro
μπράβο ρε παιδιά !! μεγάλη όμορφη παρέα, πολλές όμορφες εικόνες :ok:
πολύ θα ήθελα να ήμουν κι εγώ αλλά ... δυστυχώς
δεν πειράζει, με σας θα έχω ευκαιρίες ακόμα :):)
 

Hekima

Μέλος
Περιοχή
Θεσσαλονίκη
Όνομα
Σοφία
Και μερικά πορτρέτα, νομίζω το phototherapy δούλεψε για όλους ...:)


εκτός του Βαγγέλη ίσως, με 70 μηχανές στα βουνά όλο και καποιον θα ψάχνεις.



























Καλά που σας βλέπω και στις φωτό να μη μου λείπετε κι άλλο να είστε όλοι καλά ρε παιδιά πάντα να χαμογελάτε και να περνάτε καλά... Ξανθήηηηηηηη
 

vstromolado

Μέλος
Όνομα
Νίκος
Μοτό
Vstrom 650L3, Integra 750
"Leathal Lights!"


"Το Πέρασμα του Μπάρου"


"Whispers"


"Despair and deception... those ugly two little twins"



Αφιερωμένο σε όλους τους έφιππους φίλους που συμμετείχαν στην βόλτα αυτή.
 
Περιοχή
Αχαρνές Αττικής
Όνομα
Ξανθή
Μοτό
BMW 650gs 2004
Μάλλον η παρακάτω ανακοίνωση δεν μας χρειάζεται για φέτος …………



Η δική μας ψυχο-φυσικο-μοτο-φιλο-γελο-παρεο-φωτο θεραπεία ολοκληρώθηκε. Οι αναμνήσεις έχουν περάσει στον σκληρό δίσκο του μυαλού μας, οι φωτογραφίες όλων των γνωστών και άγνωστων φωτορεπόρτερ θα μας συντροφεύουν στο δύσκολο χειμώνα που έρχεται........





Τα λόγια είναι λίγα για να μπορέσουμε να ευχαριστήσουμε τους παρακινητές μας : ΒΑΓΓΕΛΗ (Earth Explorer)





και ΗΛΙΑ (Tracer Adventure Club) το ξεσήκωμα ήταν πολύ δυνατό !!!




Ευχαριστίες σε όλη την Τρικαλινή ομάδα - πλοηγό - σκούπα (Αποστόλη, Σωτήρη, Βαγγέλη,……) πάντα παρούσα να διευκολύνει και να οδηγήσει το γκρουπ στη σωστή διαδρομή.....







καθώς και τον ΗΛΙΑ (Andeli) που έτρεξαν και με το παραπάνω για την επιτυχία της διοργάνωσης,


που πλέον νομίζω ότι θα αποτελεί ετήσιο θεσμό που όλοι θα προσμένουμε με κρυμμένα χαμόγελα!!!!



Πραγματικά απίστευτο το συναίσθημα να οδηγείσαι και να οδηγείς ανάμεσα σε ανθρώπους από όλη την Ελλάδα που το μόνο κοινό είναι οι δύο τροχοί, ασχέτου μάρκας, ιπποδύναμης, ικανότητας. Ο αλληλοσεβασμός και η συνέπεια όλων οδήγησε στην επιτυχημένη ολοκλήρωση της εκδρομής. RESPECT σε όλους !!!

Να είστε όλοι όρθιοι...........καλή αντάμωση στα επόμενα που θα έρθουν............!!!
 
Τελευταία επεξεργασία:
Top Bottom