Aldebaran
Πορτοκαλί μέλος.
- Όνομα
- Γιάννης
- Μοτό
-
KTM 690 Enduro '08
Voge SR4 Max
Μετά από 10 μήνες απραξίας, μια ανακαίνιση σπιτιού, μια γέννα, 10 παραπάνω κιλά και ατελείωτο μπούλινγκ για καναπέδες και σουπαμούπες, ήρθε πλέον ο καιρός να ρίξουμε λίγο χωματοβακτηριδιο στις αρθρώσεις να σταματήσουν να τρίζουν και να ξεχυθούμε στις πεδιάδες και τα βνα.
Αφού με περιτεχνες και ταχυδακτυλουργικές κινήσεις καταφέρνω να βάλω τη χωμάτινη περιβολή, ξεχυνομαι έξω από το σπίτι και με φιδισιες χορευτικές φιγούρες ανεβαίνω πάνω στο κατσίκι. Έτοιμος να επιτεθώ στις λάσπες και στα νεροφαγωματα, πατάω το κουμπί της μίζας και ένα σκοτάδι απλώνεται μπροστά μου. Χάος, πανικός και εντροπία είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που με περιβάλουν αφού βλέπω μπροστά μου τον Μέρφυ να συνουσιάζεται ασυστόλως, κάνοντας το κατσίκι να μην παίρνει μπροστά και να είναι παντελώς ΝΕΚΡΟ. Μια θύελα αγίων έχει αρχίσει και στριφογυρναει στο μυαλό η οποία απέχει κλάσμα δευτερολέπτου μέχρι να ενεργοποιηθούν οι φωνητικές χορδές και να βγει οχετός βωμολοχιών από τη στοματική μου κοιλότητα. Ευτυχώς, ο διαλογισμός των τελευταίων ημερών απέδωσε, καθάρισε το μυαλό από τις ακαθαρσίες και η καθαρή σκέψη πήρε τη θέση τους.
Μπαταρία ή ασφάλεια.
Με έναν φιδίσιο χορευτικό χορό κατεβαίνω από το κατσίκι, πετάω σέλες με μανία και βουαλά βουαλά βουαλά, έχει χαλαρώσει ο ένας πόλος της μπαταρία. Ωιμέ, τι ευχαρίστηση και ανακούφιση!
Δρόμο λοιπόν, πάμε να λασπωθουμε λιγουλακι, να κοπανηθουμε στις πέτρες του Ελικώνα να σπάσουν τα άλατα και οι σκουριές.
Λίγες οι φωτό, αρκετό το φαΐ στην Αρβάνιτσα, εύκολο τεραιν και η μπαταρία γιομάτη στο τέλος αυτής της γυροβολιας.
Doc.DD
Sevax
zilver
jocker-t
5 νοματαίοι μαζευτήκαμαν όμως ένα φούιτ έκανε τους δύο να αποχωρήσουν. Δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά, στην επόμενη παίδες.
Η διαδρομή ξεκινάει από την Οινόη, ανεβαίνει τον λόφο, έπειτα διασχίζει τον κάμπο της Θήβας, μπαίνει στο trail του δάσους Μοσχοποδίου, στη συνέχεια καταλήγει στην Άσκρη όπου και μπορείτε να κάνετε μια στάση για καφέ/σνακ, έπειτα ανεβαίνει το βουνό μέσω μιας αρκετά πετρώδους διαδρομής όπου καταλήγει στην Δομβραίνα και στη συνέχεια μέσω του Προδρόμου ανεβαίνει τον Ελικώνα όπου και πέφτει στην μικρή πεδιάδα της Αρβάνιτσας.
Αν εξαιρέσουμε τα λιγο τεχνικά κομμάτια:
Λίγο υλικό για να εμπλουτίσουμε τη βόλτα με εικόνες.
Στάλθηκε από το ASUS_AI2302 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Αφού με περιτεχνες και ταχυδακτυλουργικές κινήσεις καταφέρνω να βάλω τη χωμάτινη περιβολή, ξεχυνομαι έξω από το σπίτι και με φιδισιες χορευτικές φιγούρες ανεβαίνω πάνω στο κατσίκι. Έτοιμος να επιτεθώ στις λάσπες και στα νεροφαγωματα, πατάω το κουμπί της μίζας και ένα σκοτάδι απλώνεται μπροστά μου. Χάος, πανικός και εντροπία είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα που με περιβάλουν αφού βλέπω μπροστά μου τον Μέρφυ να συνουσιάζεται ασυστόλως, κάνοντας το κατσίκι να μην παίρνει μπροστά και να είναι παντελώς ΝΕΚΡΟ. Μια θύελα αγίων έχει αρχίσει και στριφογυρναει στο μυαλό η οποία απέχει κλάσμα δευτερολέπτου μέχρι να ενεργοποιηθούν οι φωνητικές χορδές και να βγει οχετός βωμολοχιών από τη στοματική μου κοιλότητα. Ευτυχώς, ο διαλογισμός των τελευταίων ημερών απέδωσε, καθάρισε το μυαλό από τις ακαθαρσίες και η καθαρή σκέψη πήρε τη θέση τους.
Μπαταρία ή ασφάλεια.
Με έναν φιδίσιο χορευτικό χορό κατεβαίνω από το κατσίκι, πετάω σέλες με μανία και βουαλά βουαλά βουαλά, έχει χαλαρώσει ο ένας πόλος της μπαταρία. Ωιμέ, τι ευχαρίστηση και ανακούφιση!
Δρόμο λοιπόν, πάμε να λασπωθουμε λιγουλακι, να κοπανηθουμε στις πέτρες του Ελικώνα να σπάσουν τα άλατα και οι σκουριές.
Λίγες οι φωτό, αρκετό το φαΐ στην Αρβάνιτσα, εύκολο τεραιν και η μπαταρία γιομάτη στο τέλος αυτής της γυροβολιας.
Doc.DD
Sevax
zilver
jocker-t
5 νοματαίοι μαζευτήκαμαν όμως ένα φούιτ έκανε τους δύο να αποχωρήσουν. Δεν πειράζει, συμβαίνουν αυτά, στην επόμενη παίδες.
Η διαδρομή ξεκινάει από την Οινόη, ανεβαίνει τον λόφο, έπειτα διασχίζει τον κάμπο της Θήβας, μπαίνει στο trail του δάσους Μοσχοποδίου, στη συνέχεια καταλήγει στην Άσκρη όπου και μπορείτε να κάνετε μια στάση για καφέ/σνακ, έπειτα ανεβαίνει το βουνό μέσω μιας αρκετά πετρώδους διαδρομής όπου καταλήγει στην Δομβραίνα και στη συνέχεια μέσω του Προδρόμου ανεβαίνει τον Ελικώνα όπου και πέφτει στην μικρή πεδιάδα της Αρβάνιτσας.
Αν εξαιρέσουμε τα λιγο τεχνικά κομμάτια:
- του κάμπου της Θήβας όπου αν έχει προηγηθεί βροχή ίσως δεν περνάει
- το trail του Μοσχοποδίου
- το σπαστηρι Άσκρη - Δομβραίνα
Λίγο υλικό για να εμπλουτίσουμε τη βόλτα με εικόνες.
Στάλθηκε από το ASUS_AI2302 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
