Είχε πάρα πολύ κόσμο. Εγώ πέρασα νωρίς γραμματεία και είχα το 132 νούμερο. Είχε πολύ καλό τερέν για Μέγαρα και ο καιρός ήταν σύμμαχος.Είχε και ωραίο καιρό, εγώ δυστυχώς εργασία και χαρά
Είχε συμμετοχές Κώστα;;
Τον Παναγιώτη και τα περισσότερα παιδιά από την ΜΟ.ΛΕ.Μ τους γνωρίζω λόγω του εντούρο. Χτες χάρηκα που είδα πως ο Παναγιώτης βρήκε κάποια δύναμη να κάνει βήματα προς τα εμπρός, να στηρίξει πέρα από τον εαυτό του και τα υπόλοιπα μέρη της οικογένειάς του. Αυτό που συνέβη, είναι τόσο άσχημο που κανείς μας δεν μπορεί να τον καταλάβει.Η εντουτοβολτα των Μεγάρων ήταν όπως πάντα καταπληκτική και πολύ οργανωμένη. Φέτος πραγματικά είχε ιδιαίτερο χαρακτήρα και προσωπικά (λόγω του ότι γνωρίζω τον Παναγιώτη) δεν υπήρχε περίπτωση να την χάσω καθώς ήταν αφιερωμένη στο Δημητράκη Σακελλαρίου που έφυγε παρα πολυ νωρίς. Στα της βόλτας τώρα εγω βολταρα με τους νησιώτες Εύθυμη, Αντώνη και Στράτο και αν ήταν η πρώτη φορά που κάναμε μαζί μια τέτοια βόλτα περάσαμε σούπερ οδηγήσαμε με πάρα πολύ ωραίο ρυθμό σχεδόν "μονοκοπανιά" από τη hard διαδρομή που όπως είπε και ο Κώστας πιο πάνω (οκ δεν ήταν τόσο χαρντ) αλλά είναι απολύτως λογικό σε βόλτα των 500 ατόμων. Ειμασταν τυχεροί καθώς ξεκινήσαμε σχετικά νωρίς και δεν κολλήσαμε - καθυστερησαμε σε σημεία που αργότερα υπήρχε μια σχετική καθυστέρηση. Ο καιρός ήταν σούπερ ντουπερ όπως και γενικά όλη η ατμόσφαιρα. Και του χρόνου με υγεία και πάμε για αλλες όμορφες βόλτες τώρα...
Στάλθηκε από το VOG-L29 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Μπα Παντελή, ξέρω πολύ καλά τη λάσπη της Πάρνηθας, καμμία σχέση. Στα Μέγαρα είναι πυλός, κολλάει παντού και γλυστράει σα γράσσο. Σου λέω ότι στομωνε ο τροχός σε 250 και 300 δίχρονο. Δε μου έχει συμβεί αυτό πουθενά αλλού στην Αττική.Και το 300 από άλλη οπτική γωνία :fun
Sent from my Mi A2 Lite using Tapatalk
Καλοπερνατε εκεί πάνω ρε διάβολοι!Βόλτα σήμερα με την παρέα της ταλαντούχας και εξαιρετικά ενθουσιώδους νέας γενιάς της περιοχής μου μεταξύ των άλλων και σε κάποια άγνωστα νεα μονοπάτια...
Είναι πολύ ενθαρρυντικό και ευχάριστο να συναναστρέφεσαι με τέτοιους νέους ανθρώπους!
Όσο για την δυσκολία σε κάποια σημεία εφαρμόστηκε η τακτική "κλείνω τα μάτια και ανοίγω το γκάζι..."
Γενικά είχε φοβερά χώματα χωρίς σκόνη και ανεβάσματα όπως το Hill Climb ενα πράμα...
Εδώ στο πρώτο ζόρικο ανέβασμα όπου απαγορευόταν το κλείσιμο του γκαζιού αλλά κάποιος έκανε πως δεν άκουγε...:fun
Ας πει κάποιος του Ηλία ότι η υλοτόμηση βρίσκεται στην άλλη πλευρά του δάσους...:fun
Στη συνέχεια είχε ανέβασμα προς τη κορφή Μαρόσσα ακολουθώντας το πεζοπορικό μονοπάτι.
Αλλά δεν ανεβήκαμε εώς πάνω πάλι οπότε είχε επιστροφή κατάλληλη για λιθοτριψία...
Πάντως μπορώ να πώ ότι εάν δεν χρησιμοποιείς το μπροστά φρένο και έχεις την κατάλληλη θέση στην μοτό όλα τα απότομα κατεβάσματα γίνονται ποιο εύκολα αρκεί να ξεπεραστεί η κρίση πανικού...
Είχαμε και τα ρεματάκια μας...
Είχε και φτέρη...
Πολύ φτέρη...
Ίσα με το μπόϊ μας...
Άντε και στις επόμενες...
Εάν σκεφτείς ότι το απόγευμα είχε πέσει στους 15.5 βαθμούς δεν το λες και άσχημα...Καλοπερνατε εκεί πάνω ρε διάβολοι!
Και με καλή θερμοκρασία.... Εδώ κάτω λιώνουμε σαν τα ποντίκια...
Φωτό?Από την σημερινή βόλτα:
-Στέλιο επειδή έχουμε να κάνουμε εντούρο από τον Μάη να αποφύγουμε τα ζόρια, να βρούμε λίγο τον Ρυθμό, να δούμε τι λένε τα μηχανάκια
-Εννοείται ρε
Ναι καλά... :drcl:mg:
ούτε στις χειμωνιάτικες βόλτες που έχουμε πιάσει ρυθμό δεν πάμε από εκεί που πήγαμε σήμερα. Καλά λένε πως με τόσο κοπάνημα κάτι θα χει χαρχαλεψει στον εγκέφαλό μας, ισχύει.
enduro rules