Τι τραβάει αυτη η Κική. ....
Μόνο για τις φώτο, άξιζε η ταλαιπωρία. .....
Αν εξαιρέσεις το κρύο, ζήλευε που δεν ήρθε. Ξέρεις, είμαστε ταιριαστό ζευγάρι
Φίλε έχεις και οικογένεια !!..και πρέπει να είσαι καλά !!..
..(...
...ότι έγραψες
)
Έχω κάνει τεστ στο συγκεκριμένο εξοπλισμό με πτώσεις άφθονες. Έχω πραγματικά χάσει το μέτρημα στο πόσες πτώσεις έχω φάει. Το καλό με την οδήγηση στα χώματα είναι ότι γίνονται γενικά με μικρές ταχύτητες και οι όποιοι τραυματισμοί είναι επιφανειακοί. Ειδικά με το WR που είναι 125-130 κιλά γεμάτο, η πιθανότητα πτώσης μειώνετε ακόμα περισσότερο καθώς και το να σε πλακώσει η μηχανή δε φαντάζει πια τόσο τρομακτικό (όπως έχω διαπιστώσει με οδυνηρό τρόπο τόσο εγώ όσο και η Κική με το BMW μας).
Καλύτερα όχι μόνος αλλά ακόμα και αν είναι να πας μόνος, φουλ αρματωμένος, μειωμένη σχετικά με το συνηθισμένο ταχύτητα και αποφυγή δύσκολων δρόμων.
Γενικά, το γράφω ξανά και ξανά, γιατί μας διαβάζουν και άλλοι και πρέπει να έχουμε όλοι μας το νου μας είτε έχουμε πίσω οικογένεια είτε όχι.
Από την άλλη, δε πάμε και στον πόλεμο, απλά καλό είναι να φιλάμε όσο γίνεται τα νότα μας σε περίπτωση στραβής.
Κουζουλος ντιπ για ντιπ αλλά γι αυτό σε αγαπάμε
, και στην άλλη με καλό Νικόλα!
Όσο για τις φώτο τι να λέμε!
Νικόλα πολλές
για όλα...!!!
Είστε κουζουλοί εκεί κάτω...
Και μετά λένε οτι "Η τρέλλα δεν πάει στα βουνά"....χαχαχαχχαχα....δεν διαβάζουνε ADVride ,γι'αυτό το λένε.
Να'σαι καλά ρε σύντεκνε.
ΥΓ: Οπως πάντα ,ΦΟΒΕΡΟ το ΦΩΤΟρεπορτάζ !!!
Η ζωή θέλει και
λίγο τρέλα.
Ας βέβαια έβλεπα τη μπουλντόζα από ψηλά να ανεβαίνει θα ορμούσα με φουλ γκάζι στους σωρούς από χιόνια. Θυμάμαι τότε που φανταζόμουν την έκφραση 15 αποκλεισμένων να βλέπουν το ταπεινό WR μου να σκίζει τα χιόνια στο διάβα του και να φτάνει δίνοντάς τους κουράγιο... :sleep:. Και μετά ξύπνησα
Όσον αφορά τις φωτογραφίες, όπου και να σταματούσα, το θέαμα ήταν μοναδικό και αυτό σίγουρα βοηθούσε στο να βγουν όμορφες φώτος.
Θα έλεγα να χιονίσει περισσότερο και να πας ξανά
Το χιόνι ήταν όσο έπρεπε, τέλεια! Αν ήταν λίιιιγο λιγότερο, θα τολμούσα και το ντου στα ανεμοσούρια!
Ρε κουζουλε Μαρκα, τα θελει το κωλαρακι σου αλλα εισαι μεγαλη μαρκα και ξεγλιστρας!
ΥΓ @
el-Gatto: Κωστα, εφαγα φλασια: τι EXC και αγρια αλογα, μου φαινεται οτι ενα WR250 θελω!! Και απ'οτι ξερω εχει και σοβαρουτσικο γκαζι για 250αρι, θ'ανοιξω σχετικο νημα. Θελει βεβαια "εγχειρηση σελας" για τα πιο μακρινα.
Το WR είναι πανάλαφρι, σχεδόν εντούρο και με βοηθάει να ξεγλιστρώ. Το βασικό του όμως καλό σε σχέση με τα εντούρο είναι η οικονομία χρήσης. Ένα ικανότατο μηχανάκι χωρίς τις απαιτήσεις σε συντήρηση ενός καθαρόαιμου εντούρο. Το παίρνω χωρίς δεύτερη σκέψη σε μακρινές βόλτες ασφάλτινες με κατάληξη χώμα και μονοπάτια.
Το βασικό του ελάττωμα είναι η μικρή ροπή σε σχέση με άλλες μηχανές περισσότερων κυβικών ή δίχρονα 250ρια. Όσον αφορά τον ανταγωνισμό με τα άλλα 250ρια, απλά είναι σε άλλη κλάση σε όλα, δυστυχώς ΚΑΙ στην τιμή.
Προσωπικά, έχω βελτιώσει πολύ την απόδοση με δύο τρόπους.
1) Εξάτμιση τελικό και λαιμό FMF (από τον προηγούμενο ιδιοκτήτη). Λένε πως προσφέρει έξτρα απόδοση, σίγουρα προσφέρει κολασμένο ήχο!
2) Τα εργοστασιακά γρανάζια 13/43 έγιναν 13/48. Άσφαλτο περιορίζομαι για να σώσω τα λάστιχα στα 100 χλμ έτσι και αλλιώς (φτάνει μέχρι και 135), ενώ όλες οι επιδόσεις, ειδικά οι ροπές έχουν εκτοξευθεί σε βαθμό που διαχειρίζονται απροβλημάτιστα τα 95 κιλά μου.
3) Βασική βελτίωση που μπορείς να κάνεις στο μηχανάκι είναι απλά να το μάθεις. Όταν μάθεις τον τρόπο οδήγησής του, ανακαλύπτεις πως η λιγότερη δύναμη είναι τελικά πολύ πιο εύκολη και ξεκούραστη στο χειρισμό και εν τέλει δίνει αποτελέσματα!
Background:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Προχθες στο φατσομπούκι γύρω στις 4 το απόγευμα εισερχόμενο από τον @jmar
jmar:
(link με την είδηση του αποκλεισμού)
Πρέπει να ριξε πολύ πράμα!
εγώ:
Βρέχει ακατάπαυστα από χθες
Και κάνει ψοφόκρυο
Λες να'ναι κι ο Μάρκας;
jmar:
Εδώ στα Χανιά δεν βρέχει χτες έριξε
Απλά ο Νίκος θα βρίζει που δεν του κατσε τέτοιος καιρός στη βόλτα
εγώ:
Χαχαχα
jmar:
Κάτσε να του το στείλω
εγώ:
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Λίγα λεπτά αργότερα τηλεφώνημα από τον Νίκο:
εγώ:
Χαχαχαχα, ήμουν σίγουρος πως θα'παιρνες, μιλήσατε με τον jmar;
Νίκος:
Με ξέρεις... λες να 'ναι η γνωστή παρέα που πάνε κάθε χρόνο στο καταφύγιο;
εγώ:
Ε ναι, ποιοι άλλοι θα πήγαιναν στο δάσος του Ρούβα με χιόνια;
Νίκος:
Εμμμμ, λέω να πάω να δω αν φτάνει κάτω...
εγώ:
Και να γίνουν 16 οι αποκλεισμένοι; Ρε, δεν έχεις αλυσίδες στο WR!
Νίκος:
Ναι αλλά μπορώ να δοκιμάσω μέχρι πού φτάνει...
εγώ:
Το μυαλό θα σ'εμποδίσει; ....
Τη συνέχεια την απολαύσατε στις οθόνες σας....
Νίκο φίλε μου, είσαι ολοκούζουλος αλλά έτσι μ' αρέσεις! Ευελπιστώ σύντομα να πάμε στο Λασίθι για να τσεκάρουμε κάτι διαδρομές εν όψει του CretanTrOFFy!
Με το καλό να ξεμπερδέψεις από τα διαβάσματά σου να τσεκάρουμε ότι θέλεις. Άντε, γιατί μου λείπει η φωνή της λογικής θαρρώ
National Geographic το έκανες
Και μόνο που σταματούσες με αυτό το κρύο να στήσεις την φωτογραφική με αυτό το κρύο είσαι θεοπάλαβος... Ευτυχώς για εμάς !!
Να προσέχεις πάντως από το κρύο δεν σε γλυτώνει ούτε ο θώρακας ούτε οι μπότες και ο λοιπός εξοπλισμός.
Κάθε φορά που σταματούσα, ήταν μαρτύριο, πράγματι. Δε μου έκανε καρδιά όμως να αφήσω αυτό το όμορφο θέαμα χωρίς να το αποθανατίσω.
Υπήρχαν πάντως στιγμές που φυσούσε ριπές δυνατού αέρα που γέμιζε την ατμόσφαιρα από ένα σύννεφο πούδρας χιονιού. Που να τολμήσω να βγάλω τη φωτογραφική έξω. Πρέπει να πάρω μια GoPro θαρρώ. Όταν βγάλει η Κική το κονδύλι να είσαι σίγουρος πως θα μιλήσουμε.
Κατά τα άλλα, ήμουν αρκετά καλά ντυμένος αλλά όταν γύρισα σπίτι, ένιωθα να έχει τρυπήσει η παγωνιά μέχρι και το μεδούλι μου. Σήμερα πήγα στη δουλειά με μακρυμάνικο!!! Αν είναι δυνατόν!
MARKAS ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΡΚΑ
. Ωραιος ρε φιλε,οσο για την Κικη δεν χρειαζεται κ πολλα να σε μαζεψει όταν χρειαστεί.Στο εχει βρει το κουμπι από ότι καταλάβαμε.....Εχω φτιαξει πιτσα
βρηκαμε με τι γυρναει πισω.Πιτσα!
Μπραβο Νικολα...που γυρισες τιμονι την καταλλληλη στιγμη
Θα με βγάλετε στο τέλος τέλος κοιλιόδουλο.
Πως με καταλάβατε;
Όσον αφορά τη κατάλληλη στιγμή, είναι το συγκεκριμένο σημείο και μετά που τόχει. Αν ήμασταν 3-4 άτομα και είχαμε μικρά φτυάρια, κάτι θα γίνονταν. Αλλά μόνος...