Επιστροφή στις Ελβετικές Άλπεις

[estebahn]

Στάση για τσιμπολόγημα στην κορυφή με το διάσημο ξενοδοχείο δίπλα. Ααα να έχετε μετρητά σε φράγκα, δεν δέχονται τίποτε άλλο, ούτε bitcoin.

Δύο χρόνια πριν, πάρκαρα εδώ την Βέφα δίπλα σε ένα ολοκαίνουριο τότε RS. Νερό στο αυλάκι έκτοτε!

Καλό μέρος για Πέλφε.

 

[estebahn]

Κι άλλες πόζες με θέα τα βουνά, τι γράφουν στον Μπράλο; ‘Θεϊκή μοτοστράτα ηρώων΄ ή κάτι αντίστοιχο αν θυμάμαι καλά.

 

[estebahn]

Κατηφορίζω μέχρι το Andermatt. Από εδώ μπορεί κανείς να πάει προς το διάσημο Gottardpass.

Ή προς Oberalppass.

Η φωτό είναι από την πρώτη μου εξόρμηση στα πάσα το 2019, την έχω καταγράψει με..νεανικό ενθουσιασμό ΕΔΩ

 

[estebahn]

Εγώ παίρνω την κουρτίνα 3 και κατηφορίζω ως τα πεδινά σχεδόν. Σχεδόν τριαντάρια που δεν παλεύονται με το χειμερινό μπουφάν. Σε αναζήτηση δροσιάς, διαλέγω να ανέβω το μισό Sustenpass με την φορά που δεν μου αρέσει. Όντως είναι πολύ ανοικτή διαδρομή και ένα B-King με τσαγιάζει ανελέητα στις ανηφορικές ευθείες. Τουλάχιστον έχει 12 βαθμούς, οπότε την ζέστη την γλίτωσα, στάση για ένα εσπρεσάκι.

Δεν ξαναπαίρνω μαύρη μοτό ποτέ!

 

[estebahn]

Επιστρέφοντας στα πεδινά, η θερμοκρασία είναι ανυπόφορη και η διαδρομή μέτρια. Ξανά ανηφόρα για το Klausenpass. Οι εκατοντάδες (αν όχι χιλιάδες) βέσπες που έβλεπα είναι πια παρελθόν, είμαστε πολύ μακριά από την βάση της συνάντησης τους. Αλλά εδώ ένα άλλο κλαμπ φαίνεται να έχει συνάντηση: Το κλάμπ των Porsche. Μερικά παλαιότερα μοντέλα, κάποιες αερόψυκτες 911 40ετίας, αλλά κατά κανόνα πρόκειται για GT2 / GT3 RS 991 992 με κάποιες Cayman GT4 ενδιάμεσα. Τόσα χρώματα, τόσος ήχος! Δεν ήξερα καν ότι έχουν ταξινομηθεί τόσες από τις κορυφαίες εκδόσεις.

Αντιλαλούνε τα βουνά, αλλά το πέρασμα είναι πολύ στενό, αρκεί ένα αργοκίνητο Seat Leon και κολλάνε όλες πίσω του. Βγάζω μερικές φωτο τον διάσημο καταρράκτη Staubi, αλλά το πάσο με αφήνει ασυγκίνητο: Οι τροχοί μου δυσκολεύονται να ακολουθήσουν το πολύ κατσαρό οδόστρωμα και το εγχειρισμένο χέρι διαμαρτύρεται για την καταπόνηση.

Στην κατάβαση τα πράγματα είναι ακόμη πιο bumpy ride που τραγουδούσε και η Στικούδη, μάλιστα απροειδοποίητα μια από τις τελευταίες στροφές είναι πλακόστρωτη (!) οδηγώντας σε φρένα πανικού.

 

[estebahn]

Τελευταίο ενδιαφέρον οδηγικά κομμάτι από Siebnen για Willerzell, αλλά νομίζω δύσκολα θα βρεθεί διερχόμενος εδώ πέρα!

Καταλήγω στην γραφική τεχνητή λίμνη Sihlsee με τα δυο της γεφυράκια. Έχω πεθάνει από τη δίψα, οπότε αφήνω τις φωτό για αύριο και συνεχίζω για το κατάλυμα μου. Ήθελα κάτι σχετικά ψηλά για δροσιά, γεγονός που αποκλείει μεγάλες πόλεις. Στο booking έβρισκα μόνο τρύπες, χαζεύοντας τον χάρτη εντόπισα ξενώνα που δεν υπάρχει στο booking και έκλεισα τηλεφωνικά, ολντσκουλιά. Το χωριό είναι στη βάση αυτού του βράχου ονόματι Μεγάλος Μύθος.

Συμπαθητικότατο μέρος, το τρέχει μια φιλόξενη γιαγιούλα.

Σβήνω γι’ απόψε, το επτάωρο στη σέλα βγήκε χωρίς τεράστια παράπονα από το τραύμα. Πάμε για μεγαλύτερες βόλτες σύντομα.

 

[estebahn]

Ντουζάκι για να πάρουμε τα πάνω μας και βγαίνω βόλτα να δω την εδώ φύση.

Κατσικούλες, κουνελάκια.

Και αλπική αρχιτεκτονική που λατρεύω.

Όσο ο ήλιος πιάνει να γέρνει, τα χρώματα ομορφαίνουν, μοναδικές σκιές στις γεμάτες χορτάρι πλαγιές. Ο Ιούνης εδώ πάνω είναι μαγεία.

Η γιαγιά μου φτιάχνει ένα σνιτσελάκι, μαζί με μια μπύρα η μέρα κλείνει άψοχα. Γειά μας!

 

[estebahn]

Πρωινό με τέτοια θέα, δεν το λες καθόλου άσχημα!

Επίσης, αυτός ο περιποιημένος ξενώνας με την σπιτική περιποίηση, δωμάτιο με μπαλκόνι και πρωινό, χρεώνει 80 την βραδιά.
Σκέφτομαι τι με περιμένει στις Κυκλάδες για ρουμ του λετ!

 

[estebahn]

Αφήνω την μοτοσυκλετιστική περιβολή και με βερμούδα πάω να πάρω το τελεφερίκ για το ενδιάμεσο καταφύγιο του βουνού που έβλεπα χθες, του Gross Mythen, του Μεγάλου Μύθου σε δικιά μου μετάφραση.

Η κοιλάδα από τον σταθμό του τελεφερίκ.

Και η θέα από την άλλη μεριά. Όμορφες πλαγιές, κάτι σαν τεράστιο τρενάκι επίσης.

Κλασσικά για Κυριακή, οι Ελβετοί οριακά συνωστίζονται στα κορφοβούνια, στα ζιγκ ζαγκ για τον Μύθο γίνεται χαμός.

Είναι καρφί 1.5 ώρα ανήφορς από εδώ που είμαι, το έχω τάξει στον εαυτό μου να ανέβω μια μέρα σύντομα.

Αλλά όχι σήμερα, αρκούμαι σε έναν περίπατο στο ‘οροπέδιο’. Ένας πανέμορφος… Αί Λιας στέκει εδώ πάνω.

Να και το Καταφύγιο. Πίνω έναν καφεδάκι πιο πολύ επειδή θέλω να περάσω στιγμές στην ταράτσα.

Έχουν στολίσει και το γεωργικό φορτηγάκι με γλάστρες, μια ομορφιά.

Ο ήλιος αρχίζει να ζεσταίνει, ώρα να κατηφορίσω για τη μηχανή.

 

[estebahn]

Τελικά μια ανέσωστη φωτογραφία έβγαλα από την όμορφη λίμνη που χρωστούσα από χθες το βράδυ.

Ψάχνοντας τα κιτάπια, ανακάλυψα ότι με το 125 όταν είχα έρθει εδώ, πάλι με πλάτη τη λίμνη έβγαλα φωτό ο ανώμαλος!

Σταματώ στον τοπικό Προυσό, εντυπωσιακό μοναστήρι.

Εκτιμώ πως θεωρείται και θαυματουργό, καθώς τριγύρω υπάρχουν πολλές οικογένειες που οδεύουν προς την είσοδο συντροφεύοντας ασθενείς.

Ανηφορίζω για το πασάκι του Ibergeregg. Ωραία διαδρομή, η Βέφα θυμάμαι στριμωχνόταν εδώ, το RS πάει αέρας.

Συναντώ και Suzuki RG500 στα κλασσικά του χρώματα, δεν το πιστεύουν τα μάτια μου ( ούτε η μύτη μου!). Οι Ελβετοί μπορεί να μην έχουν τεράστια κουλτούρα στο motoring σαν τους Άγγλους, αλλά έχουν…λεφτά! Οπότε δεν είναι ότι συναντάς μόνο τα ακριβότερα τρέχοντα μοντέλα (είδα μπόλικες Μ1000RR και Ranigale V4), αλλά και σπάνιες ή ειδικές εκδόσεις του παρελθόντος. Ένα Radical πχ που είναι κάτι σαν το KTM XBow, άπειρες Corvette, Delorean, Skyline, Detomaso. Τρελοί!

 

[estebahn]

Το πασάκι ολοκληρώνεται στο Schwyz. Πανέμορφο το κέντρο του, παρκάρω δίπλα σε ένα Hot Rod.

H παρέα των δημοφιλών εδώ μοτποδηλάτων έχει κάνει στάση, στο φόντο η μπροστά όψη του Μεγάλου Μύθου.

 

[estebahn]

Συνεχίζω για έτερο αγαπημένο μέρος, το παραλίμνιο Brunnen. Κάπως πιο… κοσμοπολίτικο χωριουδάκι, σου βγάζει μια ατμόσφαιρα γαλλικής ριβιέρας.

 

[estebahn]

Περιτριγυρίζεται από τρία αξιόλογα αξιοθέατα:
Ακριβώς μπροστά σου, κοιτώντας το νερό το Seelisberg με την φανταστική θέα.

 

[estebahn]

Αριστερά σου, το Stoos που καυχιέται ότι έχει τον πιο απότομο οδοντωτό με κλίση 128%, τα βαγόνια είναι αναρτώμενοι κύλινδροι για να ανταπεξέλθουν.

Δεξιά σου το όρος Rigi. Επίσης υπέροχη θέα από τα 1800 μέτρα και για τους σαπιοκοιλιάδες υπάρχει τρενάκι για να μην αγκομαχήσεις.

(Ναι, την ίδια μέρα είναι τραβηγμένες οι τρεις φωτό, Απρίλη μήνα)

Ενδιαφέρον στοιχείο: Σε στένωμα της λίμνης εδώ κοντά είχαν κατά τον 2ο Παγκόσμιο συγκεντρώσει οι Ελβετοί την άμυνα τους σε περίπτωση εισβολής των Γερμανών. Το σημείο είναι κάτι σαν τις Hotgates τις δικές μας, εν τέλει δεν τους δόθηκε η ευκαιρία για Λεονάιντας με Εντελβάις.

 

[estebahn]

Η παραλίμνια διαδρομή είναι μούρλια, τα χωριουδάκια φανταστικά και τα νερά υπέροχα.

Α, υπάρχει και παντόφλα που σε περνάει απέναντι αν χρειαστεί.

Στο Küssnacht αφήνω πίσω μου την όμορφη λίμνη, λίγο πριν την Λουκέρνη.

Το τελευταίο σκέλος της διαδρομής έχει κάποια όμορφα κάστρα, κάποιες λίμνες αλλά μάλλον ωχριούν μπροστά στα υπόλοιπα, δεν θα τα καταγράψω λεπτομερώς εδώ.

 

[estebahn]

Δεν ήταν καμιά τεράστια εκδρομή για να αξίζει κάποιον επίλογο, πιο πολύ μια καταγραφή αξιοθέατων για πιθανό σας πέρασμα είναι.
Όπως και να έχει, καλά καλοκαιρινά σας ταξιδάκια και μακριά από αναβάσεις σκαλιών με 12ιντσα λάστιχα!

Τα φιλιά μου!

 

[HAWK_46]

 

[snpl]

E, φέτος δεν το λες και ζόρικο
Περιμένω να δω το 1300, να ξέρεις!

Σάββατο έχει ένα φεστιβαλ στην Gruyère για τα 25 χρόνια του μουσείου του Giger οπότε θα πεταχτούμε μια βόλτα. Αν το ψήνεις πείνουμε καφέ ή και βολτάρουμε τριγύρω.

 

[nikosrr]

Στέφανε, ευχαριστούμε για τη βόλτα που μας πήγες, τα χρώματα που μοιράστηκες μαζί μας και την ανανέωση που μας πρόσφερες. Καλούς δρόμους να έχεις και ρίξε το rs και κανένα πιστάκι, όχι απο αυτά με τα λουλούδια, τα άλλα τα ορθόδοξα.

Sent from my M2007J3SY using Tapatalk

 

[gaslion]

Ωραίος!