Το ημερολόγιο της μοτοσυκλέτας μου αλλά και τμήμα της ιστορίας μιας ItaloHusqvarna με DNA από BMW, το NUDA 900R.
Σαββατοκύριακο έρχεται, βρήκα το κέφι εγώ, μακάρι να βρείτε κι εσείς το χρόνο να το διαβάσετε καθώς θα jedipl;vsv την ιστορία της Husqvarna.
Προσπάθησα όμως να γεμίσω το χρόνο σας και με μερικές γενικές πληροφορίες ώστε να έχει ένα ενδιαφέρον και να μην είναι απλά ένα θέμα επίδειξης μιας προσωπικής μοτοσυκλέτας.
Μπλα, μπλα, μπλα…
Λίγοι γνωρίζουν ότι το σήμα της Σουηδικής Husqvarna δεν είναι τίποτα άλλο από την ανφάς εικόνα μιας κάνης τυφεκίου όπλου. Οι 3 κορυφές είναι οι ακίδες στόχευσης στο εμπρός και πίσω τμήμα της κάνης. Επίσης, η επωνυμία Husqvarna προέρχεται από την πόλη Huskvarna η οποία παλιά γραφόταν ως «Husqvarna» στη Σουηδία. H Husqvarna λοιπόν δημιουργήθηκε το 1689 και κατασκεύαζε μουσκέτα όπλα. Στα τέλη του 19ου αιώνα άρχισε να κατασκευάζει ποδήλατα και στις αρχές του 20ου αιώνα -το 1903- έκανε το άλμα με νέο στόχο τη κατασκευή μοτοσυκλετών. Η ιστορία της Σουηδικής Husqvarna είχε μια εξαιρετική πορεία κατασκευής κυρίως αγωνιστικών μοτοσυκλετών μέχρι το 1987, οπότε και εξαγοράστηκε από την Cagiva (η οποία με τη σειρά της ήταν μέρος της MV Agusta).
Τον Ιούλιο του 2007 η BMW αγόρασε από την MV Agusta την Husqvarna. H Husqvarna στα χέρια της Cagiva διένυσε μια πορεία 20 ετών στην οποία διατήρησε τη Σουηδική παράδοση και συνέχισε να παράγει χωμάτινες μοτοσυκλέτες οι οποίες έφερναν διακρίσεις σε όλα τα χωμάτινα τερέν, όπως ταίριαζε και στο ιστορικό παρελθόν της. Κατά τη γνώμη μου οι Ιταλικές Husqvarna ήταν καλύτερες μοτοσυκλέτες καθώς υπήρξαν περισσότερο αξιόπιστες με λιγότερα προβλήματα χωρίς θυσίες στο σχεδιασμό των πλαισίων, στη ποιότητα των αναρτήσεων και τη δύναμη των μοτέρ. Προσωπικά λάτρεψα τη γενιά των μοτοσυκλετών που έφτιαχνε τη πρώτη δεκαετία του 2000.
Δυστυχώς, 5,5 χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2013 η BMW ανακοίνωσε ότι πώλησε την Husqvarna στην Pierer Industries AG o οποίος συγχώνευσε ξανά την Husaberg με την Husqvarna και ουσιαστικά εξαφάνισε το όνομα της Husaberg την οποία είχε εξαγοράσει το 1995. Αυτό όσο και αν φαίνεται σκληρό είναι επίσης λογικό καθώς η Husaberg είχε προκύψει όταν κάποια διευθυντικά στελέχη και μηχανικοί της Husqvarna δεν ακολούθησαν την εταιρεία στην μετακόμιση της στο Varese και δημιούργησαν το 1988 την Husaberg. Στην πραγματικότητα η εξαγορά της Husqvarna από τη KTM απλά έφερε τα πράγματα στη πρότερα κατάσταση όταν υπήρχε μόνο μια εταιρεία, η Husqvarna.
Προσωπικά με λυπεί η εξαγορά της Husqvarna από την ΚΤΜ, καθώς αποδεδειγμένα ακολουθεί διαφορετικές στρατηγικές - σε σχέση με τη MV Agusta ή την BMW- οι οποίες παρείχαν όφελος μόνον για τα ταμεία της εταιρείας του Pierer χωρίς αντίστοιχο ανταποδοτικό όφελος για τους εραστές της μοτοσυκλέτας με την έννοια της συμβολής της εταιρείας σε νέες φρέσκες ιδέες με διαφορετικό αποτύπωμα. Το είδαμε να συμβαίνει με τη εξαφάνιση της Husaberg παλιότερα και το βλέπουμε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη περίπτωση της Husqvarna με την επανέκδοση των μοντέλων της KTM σε διαφορετικό περιτύλιγμα.
Θεωρώ εξαιρετική την επιλογή της BMW να διατηρήσει αυτούσιο και αυτόνομο το εργοστάσιο στο Varese της Ιταλίας με σκοπό τη λειτουργία της ως ξεχωριστή επιχείρηση. Το Ιταλικό εργοστάσιο της BMW συνέχιζε να σχεδιάζει, να αναπτύσσει, να παράγει και να πουλάει μοτοσυκλέτες με τους ίδιους εργαζόμενους και τη δική τους ταυτότητα που αποτελούσαν συνέχεια της φιλοσοφίας που είχαν οι μοτοσυκλέτες όταν η Husqvarna ήταν στα χέρια της MV Agusta.
Στα 5,5 χρόνια που η Husqvarna άνηκε στο BMW Group ήταν λίγα τα μοντέλα που πρόλαβαν να παράχθουν ως 100% νέα μοντέλα, αποτέλεσμα της σύμπραξης των δυο εταιρειών. Αυτά ήταν τα Terra και Strada 650 και… τα Nuda 900 και Nuda 900 R σε εκδόσεις με ή χωρίς ABS.
Πρωτότυπα που δεν πρόλαβαν να έρθουν στην παραγωγή ήταν το ΜΟΑΒ 650 και το απίστευτο Mille 3 των 933cc σε V-3 διάταξη το οποίο δανειζόταν την συνένωση των 3 μονοκύλινδρων μοτέρ από τα καθαρόαιμα της. Το χρήμα που έφερε η ομπρέλα της BMW σε συνδυασμό με την ελευθερία που είχε το τμήμα σχεδιασμού της Husqvarna προσέφερε ελπίδες για ένα πολύ ενδιαφέρον μέλλον.
Το όνειρο…
Το Nuda 900 R το είδα για πρώτη φορά εν κινήσει το 2013 στη Λεωφ. Μεσογείων στο ύψος του Χολαργού και προσπαθούσα να καταλάβω αν πρόκειται για μοτοσυκλέτα παραγωγής ή κάποιου είδους project από ιδιώτη. Όταν ανακάλυψα ότι πρόκειται για μοτοσυκλέτα παραγωγής το ερωτεύτηκα, η απόκτηση του όμως ήταν εντελώς ασύμβατη με τις ανάγκες μου το 2013 όπως και το γεγονός ότι ήξερα περίπου τι μέλει γενέσθαι για τα επόμενα 5 χρόνια της ζωής μου…
Όταν το βλέπεις από κοντά είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσεις περί τίνος πρόκειται, πόσο μάλλον πίσω στο 2012 και στο 2013. Αρκετά ψηλό για να θεωρηθεί «γυμνό», αρκετά χαμηλό και με τροχούς υπερβολικά street για να θεωρηθεί super motard. Στη πραγματικότητα είναι μια κατηγορία μόνο του και αυτό δεν το πετυχαίνει μόνο με την εμφάνιση αλλά και με τις γεωμετρίες του και τα συνολικά τεχνικά χαρακτηριστικά του με όλα τα θετικά και αρνητικά που συνοδεύουν αυτήν την επιλογή σχεδιασμού και γέννησης του.
Μια από τις πιο πετυχημένες αγορές όλου του μοτοσυκλετιστικού μου βίου ήταν -και παραμένει- το WR250R. Από το 2017 που το απέκτησα με έχει αποζημιώσει με όλα τα «θέλω» μου και με τρόπο απίστευτα οικονομικό. Ήρθε ως μια πολύ συνειδητή επιλογή με ξεκάθαρο προσανατολισμό και με εξαιρετικές δυνατότητες σε όλα τα πεδία, χώμα και άσφαλτο. Για το τελευταίο αρκούσε να έχεις το χάρισμα του Iron Butt. Παράλληλα μου επέτρεψε να ονειρεύομαι τη μελλοντική αγορά μιας δεύτερης μοτοσυκλέτας με ασφάλτινο χαρακτήρα.
Έσβηνα τη φλόγα της προσμονής αυτού του ονείρου δοκιμάζοντας υπό μορφή test ride πολλές μοτοσυκλέτες που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου πάντα επέστρεφε στη σκέψη μου το Nuda 900 RA (με ABS). Το κυριότερο εμπόδιο ήταν το πέρασμα των ετών, που μεταφραζόταν σε μειωμένες πιθανότητες να βρεθεί κάτι σε αποδεκτή κατάσταση. Το οικονομικό ήταν σε 2η μοίρα καθώς επρόκειτο για το holy grail μου. Για τον ίδιο λόγο δεν με απασχολούσε έντονα το θέμα της υποστήριξης του. Στον έλεγχο που έκανα είδα πως αφενός βρίσκεις το 90% των ανταλλακτικών που θέλεις χάρη στο διαδίκτυο και για το υπόλοιπο 10% υπήρχαν άλλες λύσεις που προερχόταν ακόμη και από αυτοκίνητα BMW ή με παρεμβάσεις πατέντας. Για Nuda που ακινητοποιήθηκε από έλλειψη ανταλλακτικών (ή αποτυχία εύρεσης κάποιας άλλης λύσης), δεν διάβασα ποτέ.
Πολύ ψηλά στη λίστα των επιλογών μου ήταν αρχικά το Thruxton 1200 RS και πρόσφατα άρχισα να φλερτάρω έντονα με την ιδέα του Tuono V4 GT. Αυτά όμως απαιτούσαν επιπλέον υπομονή 2 ετών και αν και ήταν (και είναι) μοτοσυκλέτες που μου άρεσαν πολύ δεν σήμαιναν για εμένα αυτά που σήμαινε το Nuda 900 RA.
Το Nuda μου…
Αν με ρωτάτε ξέρω πολύ καλά μέχρι που φθάνουν οι δυνατότητες της. Δεν είναι μια μηχανή που θα ξυρίσει στη πίστα και κουβαλάει και αυτή -όπως κάθε Ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα που σέβεται τον εαυτό της- τα εν δυνάμει κουσουράκια της. Ποια είναι αυτά; Θα τα πούμε παρακάτω.
Το Nuda 900 R που αγόρασα το είχα παρκαρισμένο στο γνωστό site αγγελιών για διάστημα μεγαλύτερο των 8 μηνών. Πως γίνεται μια τόσο καθαρή μοτοσυκλέτα να μην έχει πωληθεί τόσο καιρό; Οι λόγοι ήταν αρκετοί.
Όσο και να φαίνεται περίεργο λίγοι γνωρίζουν τo Nuda και όσοι από αυτούς τους λίγους που το γνωρίζουν ξεχνάνε ότι υπάρχει και αυτό. Ένας άλλος λόγος ήταν η υψηλή τιμή του, πράγμα που αποτελούσε ευλογία για εμένα καθώς η ύπαρξη του για «άλλη μια ημέρα» με έφερνε πιο κοντά στο όνειρο. Τέλος ένας ακόμη λόγος ήταν ότι ο πωλητής δεν ανέφερε ότι επρόκειτο για το μοντέλο με το ABS, πράγμα πολύ σημαντικό καθώς το πανίσχυρο μπροστινό του φρενάρισμα από τις monoblock Brembo μπορούσαν εύκολα να μετατρέψουν το πλεονέκτημα σε μειονέκτημα σε μια στιγμή πανικού. Οπότε ο συνδυασμός της υψηλής τιμής με ΧΩΡΙΣ ABS θα αποθάρρυνε μερικούς από την κάστα των ανθρώπων που ανήκουν στη κατηγορία «μόνο για γνώστες»…
Τέλος Αυγούστου και μετά από μια συζήτηση με τον αδελφικό μου φίλο -ο οποίος στο μεταξύ έχει αγοράσει το 990 ADV- και έρχομαι πιο κοντά στο όνειρο.
Έχουμε συμφωνήσει πως ψάχνουμε για ένα σωστό 990 SMT εκτός… αν βρεθεί το κατάλληλο Nuda το οποίο καμία άλλη μοτοσυκλέτα δε μπορεί να εκτοπίσει από τη σκέψη μου.
Έτσι κλείνω το ραντεβού για να δω για πρώτη φορά από κοντά το Nuda που είχα παρκαρισμένο στο CAR.GR.
Σε κατάσταση βιτρίνας, ότι είχε συμπληρώσει τα 10.000 χλμ με το βιβλίο σέρβις συμπληρωμένο και με τα χαρτιά του ΚΤΕΟ να επιβεβαιώνουν τα στοιχεία. Κάθισα πάνω του, γύρισα το κλειδί και… αυτό ήταν… 10 μέρες μετά ήταν δικό μου!
Η παρουσίαση…
Τα απόλυτα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι εύκολο να τα βρείτε. Αυτά που θα σας πω εγώ είναι αυτά που θα συζητάγαμε σε μια μοτοσυνάντηση με καφέ.
Κινητήρας και πλαίσιο προερχόμενα από το BMW F800R και GS.
Αύξηση κυβισμού στα 898cc με αλλαγμένη τη γωνία ρίψης του στροφάλου και με τη μετατόπιση 45 μοιρών του ενός από τον άλλον και τα διαστήματα πυροδότησης να είναι στις 315 και 395 μοίρες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα κινητήρα με χαρακτήρα και ήχο που θυμίζει V διάταξη.
Οι κυλινδροκεφαλές είναι νέες, η αναλογία συμπίεσης είναι μεγαλύτερη και τοποθετήθηκαν επίσης μεγαλύτερες βαλβίδες. Η απόδοση είναι 105 άλογα και 10 κιλά ροπής.
Οι επεμβάσεις των Ιταλών είναι τόσο δυναμικές που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς τη συγγένεια που έχει με το πρωτότοκο F800.
Το πλαίσιο είναι κοντύτερο από τα αδελφάκια του κατά 5 εκατοστά ενώ ταυτόχρονα έχει ένα ενισχυμένο και μεγαλύτερο λαιμό πλαισίου διαμέτρου 8 εκατοστών.
Οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω είναι πλήρως ρυθμιζόμενες.
Η μπροστά είναι Sachs 48mm και περιλαμβάνει προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και απόσβεση επαναφοράς.
Η πίσω είναι Ohlins και περιλαμβάνει υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και απόσβεση επαναφοράς καθώς και ρύθμιση ύψους από το έδαφος.
Οι ζάντες είναι παρόμοιες με αυτές που φοράνε τα K1300R και S1000XR της BMW. Τις εντυπώσεις κλέβουν οι βαλβίδες που βγαίνουν στο πλάι ενός από τα μπράτσα της κάθε ζάντας, προσδίδοντας έτσι εύκολη πρόσβαση και από το πιο δύσχρηστο κομπρεσέρ αέρα πρατηρίου καυσίμων..
Το βάρος της μοτοσυκλέτας είναι 174 κιλά στεγνό και 195 κιλά πλήρης υγρών, συμπεριλαμβανομένου του καυσίμου.
Καταλαβαίνω πως σε μια πίστα θα διασκεδάσεις πολύ μαζί της αλλά το πραγματικό της πεδίο είναι ο δρόμος. Είτε μιλάμε για μια βόλτα στη πόλη είτε στα συνεχόμενα στροφιλίκια στο Stork το Nuda είναι εκεί να σε κάνει να χαμογελάς. Η δύναμη του κινητήρα της στο εκτεταμένο μεσαίο εύρος των στροφών είναι εξαιρετική και από άποψη εκμετάλλευσης. Η 6η έχει τόσο καλές ρεπρίζ που πολλές φορές με έκανε και έψαχνα για 7η ταχύτητα, αλλά που…
Όσο καλά στρίβει στους επαρχιακούς άλλο τόσο καλά στρίβει στις χαμηλές ταχύτητες του κυκλοφοριακού της πόλης και είναι εντυπωσιακό γιατί με μπουκάλες 48mm δε περίμενα με τίποτα να έχει αυτό το κόψιμο στο τιμόνι. Ανέφερα τιμόνι και πρέπει να πω ότι έχει καρατιμόνα.
Η εργονομία της είναι επίσης πολύ καλή και τη συνηθίζεις πολύ εύκολα. Η άνεση δεν συγκαταλέγεται στα θετικά της και εκεί είναι που χαίρεσαι που έχεις μικρό ρεζερβουάρ (13 λίτρα) ώστε να ξεκουράζεις λίγο τη πλάτη σου στη διάρκεια του ανεφοδιασμού. Παρ’ όλα αυτά θα διανύσει εύκολα 250 χιλιόμετρα με ένα ρεζερβουάρ.
Μέτρησα τη κατανάλωση στα 5,25 λίτρα/100χλμ στη πόλη και 5,5 λίτρα/100χλμ στο μικτό ταξίδι που περιλάμβανε σταθερή ταχύτητα 150 με 160 χλμ στην Εθνική (από Ελευσίνα μέχρι Ισθμό Κορίνθου) και μετά τη διαδρομή μέχρι των Γαλατά με αρκετά γρήγορο ρυθμό. Θα έλεγα πως για τη συγκεκριμένη βόλτα όπως την έκανα και με 7 λίτρα θα ήμουν ευχαριστημένος, τώρα νιώθω σχεδόν τυχερός με τις επιδόσεις της.
Στα αρνητικά είναι ότι έχει σχετικά βαρύ συμπλέκτη. Το μάνιουαλ αναφέρει πως πρέπει να γίνεται λάδωμα μετά από κάθε πλύσιμο (ποιος το κάνει αυτό) και έχω προγραμματίσει να το κάνω αλλά οι αναφορές για βαρύ συμπλέκτη είναι συνήθης από τους κατόχους της. Επίσης, υπάρχει μια μερική ασάφεια στην εύρεση της νεκράς είτε από τη 1η, είτε από τη 2η ταχύτητα, αλλά πλέον το έχω συνηθίσει και δε με ταλαιπωρεί. Αυτό θα δω αν βελτιώνεται με την αλλαγή των λαδιών αν και δεν περιμένω πολλά πράγματα.
Σε ταχύτητες άνω των 140-150 χιλιομέτρων γίνεται αισθητός ο αέρας στο κράνος ευτυχώς χωρίς στροβιλισμούς. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης μου είπε πως χωρίς την έξτρα ζελατίνα από τα 130 αρχίζεις και τρως ξύλο.
Σύντομα θα παραγγείλω σέλα από το απλό μοντέλο που είναι λίγο πιο comfort την οποία θα χρησιμοποιώ για ταξίδια σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Αν χρειαστεί μπορεί να τη δώσω και για περαιτέρω παρέμβαση. Όπως είναι τώρα τα 200 χλμ συνεχόμενης ροής είναι ανεκτά, από εκεί και πέρα όμως ο κώλος αρχίζει και διαμαρτύρεται. Η αίσθηση της σέλας του «R» είναι παρόμοια με ξύλινου παγκακιού αλλά τη κατάσταση σώζει -εν μέρει- η καλή κατανομή του βάρους σε χέρια/πόδια/κώλο. Έχω και ένα μεγάλο ταξίδι να κάνω το 2023 μαζί με τον κολλητό μου που θα είναι επανάληψη αυτού που κάναμε στη Κυανή Ακτή μέχρι τους Βάσκους το 1993. Αυτός με 990 ADV εγώ με το Nuda 900 R, ελπίζω να επιστρέψουμε...
Κουσούρια…
Ευτυχώς η δική μου δεν έχει παρουσιάσει τίποτα από αυτά που αναφέρονται για τα οποία όμως έχω τη βεβαιότητα ότι είναι υπαρκτά και ότι ίσως μια μέρα με επισκεφθούν. Με την απαραίτητη προσοχή ίσως τα αποφύγω, έστω και μερικώς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως τα όργανα της μηχανής βάζουν με τον καιρό νερά. Το πλύσιμο της μοτοσυκλέτας με αυτά εκτεθειμένα είναι απαγορευτικό. Αν περάσει υγρασία μέσα σύντομα καίγεται κάποιο τσιπάκι της κεντρικής μονάδας των οργάνων και σταματούν να λειτουργούν. Η λύση προσφέρεται από κάποιους Γάλλους τεχνικούς που έχουν τα εξαρτήματα και τις γνώσεις να το επισκευάζουν ενώ υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που κατασκευάζουν μονομπλοκ σασί για τα όργανα τα οποία δε μπάζουν με κανένα τρόπο. Υπήρχε και ένα πρόβλημα στα 3 κουμπιά που υπάρχουν στα όργανα (alarm, οδομετρητής και χαρτογράφηση 2 σημείων) τα οποία αν χρησιμοποιείς συχνά παραδίδουν πνεύμα αλλά έχουν κατασκευαστεί και αυτά εκ νέου από κάποιους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι πως το υποπλαίσιο μπάζει νερά από την ουρά της μοτοσυκλέτας. Η λύση είναι περιοδικά να λύνεις τα πατητά του συνεπιβάτη για να στραγγίζεις τα νερά από τις οπές των βιδών. Αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις και αέρα για την εκτόνωση τους ακόμη καλύτερα.
Τέλος ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζουν μια ευαισθησία τα ρουλεμάν του τιμονιού λόγω κακού σχεδιασμού του ενισχυμένου λαιμού. Αυτό που κυρίως συμβαίνει είναι ότι το άνω ρουλεμάν είναι εκτεθειμένο στο νερό και σκουριάζει εύκολα με αποτέλεσμα να αρχίζει να κολλάει και να σημαδεύει τη φούστα του. Η λύση είναι η χρήση συγκεκριμένων ενισχυμένων κωνικών ρουλεμάν με ατσάλινη φούστα από την TIMKEN και την NTN.
Επίσης έχει αναφερθεί βλάβη στον αισθητήρα θέσης γκαζιού που σε κάνει και τα χάνεις με τη ακανόνιστη συμπεριφορά του κινητήρα μέχρι να καταλάβεις τι συμβαίνει. Η λύση είναι η αντικατάσταση του με αντίστοιχο της Hella που φοράνε τα αυτοκίνητα της BMW σειράς 3 και είναι πολύ πιο αξιόπιστος. Βρίσκεις και το εργοστασιακό (ίδιο φοράνε και οι F800) αλλά το πληρώνεις διπλά λεφτά και το πιθανότερο είναι να το πάθεις πάλι.
Η φωτογραφίες προέρχονται και από το διαδίκτυο και από το προσωπικό μου αρχείο.
Σαββατοκύριακο έρχεται, βρήκα το κέφι εγώ, μακάρι να βρείτε κι εσείς το χρόνο να το διαβάσετε καθώς θα jedipl;vsv την ιστορία της Husqvarna.
Προσπάθησα όμως να γεμίσω το χρόνο σας και με μερικές γενικές πληροφορίες ώστε να έχει ένα ενδιαφέρον και να μην είναι απλά ένα θέμα επίδειξης μιας προσωπικής μοτοσυκλέτας.
Μπλα, μπλα, μπλα…
Λίγοι γνωρίζουν ότι το σήμα της Σουηδικής Husqvarna δεν είναι τίποτα άλλο από την ανφάς εικόνα μιας κάνης τυφεκίου όπλου. Οι 3 κορυφές είναι οι ακίδες στόχευσης στο εμπρός και πίσω τμήμα της κάνης. Επίσης, η επωνυμία Husqvarna προέρχεται από την πόλη Huskvarna η οποία παλιά γραφόταν ως «Husqvarna» στη Σουηδία. H Husqvarna λοιπόν δημιουργήθηκε το 1689 και κατασκεύαζε μουσκέτα όπλα. Στα τέλη του 19ου αιώνα άρχισε να κατασκευάζει ποδήλατα και στις αρχές του 20ου αιώνα -το 1903- έκανε το άλμα με νέο στόχο τη κατασκευή μοτοσυκλετών. Η ιστορία της Σουηδικής Husqvarna είχε μια εξαιρετική πορεία κατασκευής κυρίως αγωνιστικών μοτοσυκλετών μέχρι το 1987, οπότε και εξαγοράστηκε από την Cagiva (η οποία με τη σειρά της ήταν μέρος της MV Agusta).
Τον Ιούλιο του 2007 η BMW αγόρασε από την MV Agusta την Husqvarna. H Husqvarna στα χέρια της Cagiva διένυσε μια πορεία 20 ετών στην οποία διατήρησε τη Σουηδική παράδοση και συνέχισε να παράγει χωμάτινες μοτοσυκλέτες οι οποίες έφερναν διακρίσεις σε όλα τα χωμάτινα τερέν, όπως ταίριαζε και στο ιστορικό παρελθόν της. Κατά τη γνώμη μου οι Ιταλικές Husqvarna ήταν καλύτερες μοτοσυκλέτες καθώς υπήρξαν περισσότερο αξιόπιστες με λιγότερα προβλήματα χωρίς θυσίες στο σχεδιασμό των πλαισίων, στη ποιότητα των αναρτήσεων και τη δύναμη των μοτέρ. Προσωπικά λάτρεψα τη γενιά των μοτοσυκλετών που έφτιαχνε τη πρώτη δεκαετία του 2000.
Δυστυχώς, 5,5 χρόνια αργότερα, τον Ιανουάριο του 2013 η BMW ανακοίνωσε ότι πώλησε την Husqvarna στην Pierer Industries AG o οποίος συγχώνευσε ξανά την Husaberg με την Husqvarna και ουσιαστικά εξαφάνισε το όνομα της Husaberg την οποία είχε εξαγοράσει το 1995. Αυτό όσο και αν φαίνεται σκληρό είναι επίσης λογικό καθώς η Husaberg είχε προκύψει όταν κάποια διευθυντικά στελέχη και μηχανικοί της Husqvarna δεν ακολούθησαν την εταιρεία στην μετακόμιση της στο Varese και δημιούργησαν το 1988 την Husaberg. Στην πραγματικότητα η εξαγορά της Husqvarna από τη KTM απλά έφερε τα πράγματα στη πρότερα κατάσταση όταν υπήρχε μόνο μια εταιρεία, η Husqvarna.
Προσωπικά με λυπεί η εξαγορά της Husqvarna από την ΚΤΜ, καθώς αποδεδειγμένα ακολουθεί διαφορετικές στρατηγικές - σε σχέση με τη MV Agusta ή την BMW- οι οποίες παρείχαν όφελος μόνον για τα ταμεία της εταιρείας του Pierer χωρίς αντίστοιχο ανταποδοτικό όφελος για τους εραστές της μοτοσυκλέτας με την έννοια της συμβολής της εταιρείας σε νέες φρέσκες ιδέες με διαφορετικό αποτύπωμα. Το είδαμε να συμβαίνει με τη εξαφάνιση της Husaberg παλιότερα και το βλέπουμε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια στη περίπτωση της Husqvarna με την επανέκδοση των μοντέλων της KTM σε διαφορετικό περιτύλιγμα.
Θεωρώ εξαιρετική την επιλογή της BMW να διατηρήσει αυτούσιο και αυτόνομο το εργοστάσιο στο Varese της Ιταλίας με σκοπό τη λειτουργία της ως ξεχωριστή επιχείρηση. Το Ιταλικό εργοστάσιο της BMW συνέχιζε να σχεδιάζει, να αναπτύσσει, να παράγει και να πουλάει μοτοσυκλέτες με τους ίδιους εργαζόμενους και τη δική τους ταυτότητα που αποτελούσαν συνέχεια της φιλοσοφίας που είχαν οι μοτοσυκλέτες όταν η Husqvarna ήταν στα χέρια της MV Agusta.
Στα 5,5 χρόνια που η Husqvarna άνηκε στο BMW Group ήταν λίγα τα μοντέλα που πρόλαβαν να παράχθουν ως 100% νέα μοντέλα, αποτέλεσμα της σύμπραξης των δυο εταιρειών. Αυτά ήταν τα Terra και Strada 650 και… τα Nuda 900 και Nuda 900 R σε εκδόσεις με ή χωρίς ABS.
Πρωτότυπα που δεν πρόλαβαν να έρθουν στην παραγωγή ήταν το ΜΟΑΒ 650 και το απίστευτο Mille 3 των 933cc σε V-3 διάταξη το οποίο δανειζόταν την συνένωση των 3 μονοκύλινδρων μοτέρ από τα καθαρόαιμα της. Το χρήμα που έφερε η ομπρέλα της BMW σε συνδυασμό με την ελευθερία που είχε το τμήμα σχεδιασμού της Husqvarna προσέφερε ελπίδες για ένα πολύ ενδιαφέρον μέλλον.
Το όνειρο…
Το Nuda 900 R το είδα για πρώτη φορά εν κινήσει το 2013 στη Λεωφ. Μεσογείων στο ύψος του Χολαργού και προσπαθούσα να καταλάβω αν πρόκειται για μοτοσυκλέτα παραγωγής ή κάποιου είδους project από ιδιώτη. Όταν ανακάλυψα ότι πρόκειται για μοτοσυκλέτα παραγωγής το ερωτεύτηκα, η απόκτηση του όμως ήταν εντελώς ασύμβατη με τις ανάγκες μου το 2013 όπως και το γεγονός ότι ήξερα περίπου τι μέλει γενέσθαι για τα επόμενα 5 χρόνια της ζωής μου…
Όταν το βλέπεις από κοντά είναι σχεδόν αδύνατο να προσδιορίσεις περί τίνος πρόκειται, πόσο μάλλον πίσω στο 2012 και στο 2013. Αρκετά ψηλό για να θεωρηθεί «γυμνό», αρκετά χαμηλό και με τροχούς υπερβολικά street για να θεωρηθεί super motard. Στη πραγματικότητα είναι μια κατηγορία μόνο του και αυτό δεν το πετυχαίνει μόνο με την εμφάνιση αλλά και με τις γεωμετρίες του και τα συνολικά τεχνικά χαρακτηριστικά του με όλα τα θετικά και αρνητικά που συνοδεύουν αυτήν την επιλογή σχεδιασμού και γέννησης του.
Μια από τις πιο πετυχημένες αγορές όλου του μοτοσυκλετιστικού μου βίου ήταν -και παραμένει- το WR250R. Από το 2017 που το απέκτησα με έχει αποζημιώσει με όλα τα «θέλω» μου και με τρόπο απίστευτα οικονομικό. Ήρθε ως μια πολύ συνειδητή επιλογή με ξεκάθαρο προσανατολισμό και με εξαιρετικές δυνατότητες σε όλα τα πεδία, χώμα και άσφαλτο. Για το τελευταίο αρκούσε να έχεις το χάρισμα του Iron Butt. Παράλληλα μου επέτρεψε να ονειρεύομαι τη μελλοντική αγορά μιας δεύτερης μοτοσυκλέτας με ασφάλτινο χαρακτήρα.
Έσβηνα τη φλόγα της προσμονής αυτού του ονείρου δοκιμάζοντας υπό μορφή test ride πολλές μοτοσυκλέτες που μου κέντριζαν το ενδιαφέρον. Στη διάρκεια αυτής της περιόδου πάντα επέστρεφε στη σκέψη μου το Nuda 900 RA (με ABS). Το κυριότερο εμπόδιο ήταν το πέρασμα των ετών, που μεταφραζόταν σε μειωμένες πιθανότητες να βρεθεί κάτι σε αποδεκτή κατάσταση. Το οικονομικό ήταν σε 2η μοίρα καθώς επρόκειτο για το holy grail μου. Για τον ίδιο λόγο δεν με απασχολούσε έντονα το θέμα της υποστήριξης του. Στον έλεγχο που έκανα είδα πως αφενός βρίσκεις το 90% των ανταλλακτικών που θέλεις χάρη στο διαδίκτυο και για το υπόλοιπο 10% υπήρχαν άλλες λύσεις που προερχόταν ακόμη και από αυτοκίνητα BMW ή με παρεμβάσεις πατέντας. Για Nuda που ακινητοποιήθηκε από έλλειψη ανταλλακτικών (ή αποτυχία εύρεσης κάποιας άλλης λύσης), δεν διάβασα ποτέ.
Πολύ ψηλά στη λίστα των επιλογών μου ήταν αρχικά το Thruxton 1200 RS και πρόσφατα άρχισα να φλερτάρω έντονα με την ιδέα του Tuono V4 GT. Αυτά όμως απαιτούσαν επιπλέον υπομονή 2 ετών και αν και ήταν (και είναι) μοτοσυκλέτες που μου άρεσαν πολύ δεν σήμαιναν για εμένα αυτά που σήμαινε το Nuda 900 RA.
Το Nuda μου…
Αν με ρωτάτε ξέρω πολύ καλά μέχρι που φθάνουν οι δυνατότητες της. Δεν είναι μια μηχανή που θα ξυρίσει στη πίστα και κουβαλάει και αυτή -όπως κάθε Ευρωπαϊκή μοτοσυκλέτα που σέβεται τον εαυτό της- τα εν δυνάμει κουσουράκια της. Ποια είναι αυτά; Θα τα πούμε παρακάτω.
Το Nuda 900 R που αγόρασα το είχα παρκαρισμένο στο γνωστό site αγγελιών για διάστημα μεγαλύτερο των 8 μηνών. Πως γίνεται μια τόσο καθαρή μοτοσυκλέτα να μην έχει πωληθεί τόσο καιρό; Οι λόγοι ήταν αρκετοί.
Όσο και να φαίνεται περίεργο λίγοι γνωρίζουν τo Nuda και όσοι από αυτούς τους λίγους που το γνωρίζουν ξεχνάνε ότι υπάρχει και αυτό. Ένας άλλος λόγος ήταν η υψηλή τιμή του, πράγμα που αποτελούσε ευλογία για εμένα καθώς η ύπαρξη του για «άλλη μια ημέρα» με έφερνε πιο κοντά στο όνειρο. Τέλος ένας ακόμη λόγος ήταν ότι ο πωλητής δεν ανέφερε ότι επρόκειτο για το μοντέλο με το ABS, πράγμα πολύ σημαντικό καθώς το πανίσχυρο μπροστινό του φρενάρισμα από τις monoblock Brembo μπορούσαν εύκολα να μετατρέψουν το πλεονέκτημα σε μειονέκτημα σε μια στιγμή πανικού. Οπότε ο συνδυασμός της υψηλής τιμής με ΧΩΡΙΣ ABS θα αποθάρρυνε μερικούς από την κάστα των ανθρώπων που ανήκουν στη κατηγορία «μόνο για γνώστες»…
Τέλος Αυγούστου και μετά από μια συζήτηση με τον αδελφικό μου φίλο -ο οποίος στο μεταξύ έχει αγοράσει το 990 ADV- και έρχομαι πιο κοντά στο όνειρο.
Έχουμε συμφωνήσει πως ψάχνουμε για ένα σωστό 990 SMT εκτός… αν βρεθεί το κατάλληλο Nuda το οποίο καμία άλλη μοτοσυκλέτα δε μπορεί να εκτοπίσει από τη σκέψη μου.
Έτσι κλείνω το ραντεβού για να δω για πρώτη φορά από κοντά το Nuda που είχα παρκαρισμένο στο CAR.GR.
Σε κατάσταση βιτρίνας, ότι είχε συμπληρώσει τα 10.000 χλμ με το βιβλίο σέρβις συμπληρωμένο και με τα χαρτιά του ΚΤΕΟ να επιβεβαιώνουν τα στοιχεία. Κάθισα πάνω του, γύρισα το κλειδί και… αυτό ήταν… 10 μέρες μετά ήταν δικό μου!
Η παρουσίαση…
Τα απόλυτα τεχνικά χαρακτηριστικά είναι εύκολο να τα βρείτε. Αυτά που θα σας πω εγώ είναι αυτά που θα συζητάγαμε σε μια μοτοσυνάντηση με καφέ.
Κινητήρας και πλαίσιο προερχόμενα από το BMW F800R και GS.
Αύξηση κυβισμού στα 898cc με αλλαγμένη τη γωνία ρίψης του στροφάλου και με τη μετατόπιση 45 μοιρών του ενός από τον άλλον και τα διαστήματα πυροδότησης να είναι στις 315 και 395 μοίρες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένα κινητήρα με χαρακτήρα και ήχο που θυμίζει V διάταξη.
Οι κυλινδροκεφαλές είναι νέες, η αναλογία συμπίεσης είναι μεγαλύτερη και τοποθετήθηκαν επίσης μεγαλύτερες βαλβίδες. Η απόδοση είναι 105 άλογα και 10 κιλά ροπής.
Οι επεμβάσεις των Ιταλών είναι τόσο δυναμικές που είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς τη συγγένεια που έχει με το πρωτότοκο F800.
Το πλαίσιο είναι κοντύτερο από τα αδελφάκια του κατά 5 εκατοστά ενώ ταυτόχρονα έχει ένα ενισχυμένο και μεγαλύτερο λαιμό πλαισίου διαμέτρου 8 εκατοστών.
Οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω είναι πλήρως ρυθμιζόμενες.
Η μπροστά είναι Sachs 48mm και περιλαμβάνει προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και απόσβεση επαναφοράς.
Η πίσω είναι Ohlins και περιλαμβάνει υδραυλική προφόρτιση ελατηρίου, απόσβεση συμπίεσης και απόσβεση επαναφοράς καθώς και ρύθμιση ύψους από το έδαφος.
Οι ζάντες είναι παρόμοιες με αυτές που φοράνε τα K1300R και S1000XR της BMW. Τις εντυπώσεις κλέβουν οι βαλβίδες που βγαίνουν στο πλάι ενός από τα μπράτσα της κάθε ζάντας, προσδίδοντας έτσι εύκολη πρόσβαση και από το πιο δύσχρηστο κομπρεσέρ αέρα πρατηρίου καυσίμων..
Το βάρος της μοτοσυκλέτας είναι 174 κιλά στεγνό και 195 κιλά πλήρης υγρών, συμπεριλαμβανομένου του καυσίμου.
Καταλαβαίνω πως σε μια πίστα θα διασκεδάσεις πολύ μαζί της αλλά το πραγματικό της πεδίο είναι ο δρόμος. Είτε μιλάμε για μια βόλτα στη πόλη είτε στα συνεχόμενα στροφιλίκια στο Stork το Nuda είναι εκεί να σε κάνει να χαμογελάς. Η δύναμη του κινητήρα της στο εκτεταμένο μεσαίο εύρος των στροφών είναι εξαιρετική και από άποψη εκμετάλλευσης. Η 6η έχει τόσο καλές ρεπρίζ που πολλές φορές με έκανε και έψαχνα για 7η ταχύτητα, αλλά που…
Όσο καλά στρίβει στους επαρχιακούς άλλο τόσο καλά στρίβει στις χαμηλές ταχύτητες του κυκλοφοριακού της πόλης και είναι εντυπωσιακό γιατί με μπουκάλες 48mm δε περίμενα με τίποτα να έχει αυτό το κόψιμο στο τιμόνι. Ανέφερα τιμόνι και πρέπει να πω ότι έχει καρατιμόνα.
Η εργονομία της είναι επίσης πολύ καλή και τη συνηθίζεις πολύ εύκολα. Η άνεση δεν συγκαταλέγεται στα θετικά της και εκεί είναι που χαίρεσαι που έχεις μικρό ρεζερβουάρ (13 λίτρα) ώστε να ξεκουράζεις λίγο τη πλάτη σου στη διάρκεια του ανεφοδιασμού. Παρ’ όλα αυτά θα διανύσει εύκολα 250 χιλιόμετρα με ένα ρεζερβουάρ.
Μέτρησα τη κατανάλωση στα 5,25 λίτρα/100χλμ στη πόλη και 5,5 λίτρα/100χλμ στο μικτό ταξίδι που περιλάμβανε σταθερή ταχύτητα 150 με 160 χλμ στην Εθνική (από Ελευσίνα μέχρι Ισθμό Κορίνθου) και μετά τη διαδρομή μέχρι των Γαλατά με αρκετά γρήγορο ρυθμό. Θα έλεγα πως για τη συγκεκριμένη βόλτα όπως την έκανα και με 7 λίτρα θα ήμουν ευχαριστημένος, τώρα νιώθω σχεδόν τυχερός με τις επιδόσεις της.
Στα αρνητικά είναι ότι έχει σχετικά βαρύ συμπλέκτη. Το μάνιουαλ αναφέρει πως πρέπει να γίνεται λάδωμα μετά από κάθε πλύσιμο (ποιος το κάνει αυτό) και έχω προγραμματίσει να το κάνω αλλά οι αναφορές για βαρύ συμπλέκτη είναι συνήθης από τους κατόχους της. Επίσης, υπάρχει μια μερική ασάφεια στην εύρεση της νεκράς είτε από τη 1η, είτε από τη 2η ταχύτητα, αλλά πλέον το έχω συνηθίσει και δε με ταλαιπωρεί. Αυτό θα δω αν βελτιώνεται με την αλλαγή των λαδιών αν και δεν περιμένω πολλά πράγματα.
Σε ταχύτητες άνω των 140-150 χιλιομέτρων γίνεται αισθητός ο αέρας στο κράνος ευτυχώς χωρίς στροβιλισμούς. Ο προηγούμενος ιδιοκτήτης μου είπε πως χωρίς την έξτρα ζελατίνα από τα 130 αρχίζεις και τρως ξύλο.
Σύντομα θα παραγγείλω σέλα από το απλό μοντέλο που είναι λίγο πιο comfort την οποία θα χρησιμοποιώ για ταξίδια σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Αν χρειαστεί μπορεί να τη δώσω και για περαιτέρω παρέμβαση. Όπως είναι τώρα τα 200 χλμ συνεχόμενης ροής είναι ανεκτά, από εκεί και πέρα όμως ο κώλος αρχίζει και διαμαρτύρεται. Η αίσθηση της σέλας του «R» είναι παρόμοια με ξύλινου παγκακιού αλλά τη κατάσταση σώζει -εν μέρει- η καλή κατανομή του βάρους σε χέρια/πόδια/κώλο. Έχω και ένα μεγάλο ταξίδι να κάνω το 2023 μαζί με τον κολλητό μου που θα είναι επανάληψη αυτού που κάναμε στη Κυανή Ακτή μέχρι τους Βάσκους το 1993. Αυτός με 990 ADV εγώ με το Nuda 900 R, ελπίζω να επιστρέψουμε...
Κουσούρια…
Ευτυχώς η δική μου δεν έχει παρουσιάσει τίποτα από αυτά που αναφέρονται για τα οποία όμως έχω τη βεβαιότητα ότι είναι υπαρκτά και ότι ίσως μια μέρα με επισκεφθούν. Με την απαραίτητη προσοχή ίσως τα αποφύγω, έστω και μερικώς.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι πως τα όργανα της μηχανής βάζουν με τον καιρό νερά. Το πλύσιμο της μοτοσυκλέτας με αυτά εκτεθειμένα είναι απαγορευτικό. Αν περάσει υγρασία μέσα σύντομα καίγεται κάποιο τσιπάκι της κεντρικής μονάδας των οργάνων και σταματούν να λειτουργούν. Η λύση προσφέρεται από κάποιους Γάλλους τεχνικούς που έχουν τα εξαρτήματα και τις γνώσεις να το επισκευάζουν ενώ υπάρχουν και κάποιοι άλλοι που κατασκευάζουν μονομπλοκ σασί για τα όργανα τα οποία δε μπάζουν με κανένα τρόπο. Υπήρχε και ένα πρόβλημα στα 3 κουμπιά που υπάρχουν στα όργανα (alarm, οδομετρητής και χαρτογράφηση 2 σημείων) τα οποία αν χρησιμοποιείς συχνά παραδίδουν πνεύμα αλλά έχουν κατασκευαστεί και αυτά εκ νέου από κάποιους ελεύθερους επαγγελματίες.
Ένα άλλο πρόβλημα είναι πως το υποπλαίσιο μπάζει νερά από την ουρά της μοτοσυκλέτας. Η λύση είναι περιοδικά να λύνεις τα πατητά του συνεπιβάτη για να στραγγίζεις τα νερά από τις οπές των βιδών. Αν μπορείς να χρησιμοποιήσεις και αέρα για την εκτόνωση τους ακόμη καλύτερα.
Τέλος ένα άλλο πρόβλημα είναι ότι παρουσιάζουν μια ευαισθησία τα ρουλεμάν του τιμονιού λόγω κακού σχεδιασμού του ενισχυμένου λαιμού. Αυτό που κυρίως συμβαίνει είναι ότι το άνω ρουλεμάν είναι εκτεθειμένο στο νερό και σκουριάζει εύκολα με αποτέλεσμα να αρχίζει να κολλάει και να σημαδεύει τη φούστα του. Η λύση είναι η χρήση συγκεκριμένων ενισχυμένων κωνικών ρουλεμάν με ατσάλινη φούστα από την TIMKEN και την NTN.
Επίσης έχει αναφερθεί βλάβη στον αισθητήρα θέσης γκαζιού που σε κάνει και τα χάνεις με τη ακανόνιστη συμπεριφορά του κινητήρα μέχρι να καταλάβεις τι συμβαίνει. Η λύση είναι η αντικατάσταση του με αντίστοιχο της Hella που φοράνε τα αυτοκίνητα της BMW σειράς 3 και είναι πολύ πιο αξιόπιστος. Βρίσκεις και το εργοστασιακό (ίδιο φοράνε και οι F800) αλλά το πληρώνεις διπλά λεφτά και το πιθανότερο είναι να το πάθεις πάλι.
Η φωτογραφίες προέρχονται και από το διαδίκτυο και από το προσωπικό μου αρχείο.
Τελευταία επεξεργασία: