Καταδρομικό διήμερο στο Λάδωνα

[mitch]

Οκ. Υπερβολικο το καταδρομικο αλλα ηταν μαχιμο. Ας ανεβασω λοιπον το πρωτο μου ταξιδιωτικο στο Advride.gr και χαιρομαι ιδιαιτερα που είναι αυτό το πρωτο μου. Ταιριάζει πιστευω με το πνευμα του φορουμ, είναι αρκετα περιπετειωδες, (τουλαχιστον στα δικα μου ματια).

Πριν από όλα όμως, ένα συντομο και περιλιπτικο βιντεακι για να παρετε μια προγευση, οσο μαγειρεύεται το υπολοιπο.

 

[thn]

Το βρήκατε το DR τελικά; Στο καλύτερο μας το έκοψες

 

[petros KLR]

Μπραβο Mitch ωραιο βιντεο !!!
Κυριολεκτικα βουτηξατε στα βαθεια !!!!!
Παροτι τα ειπαμε στον καφε τρομαξα οταν το ειδα !!!!

 

[mitch]

Οι συμμεέχοντες: Λαμπρος @bmx με το ηρωικο αειθαλές DR650, Θοδωρης με το μαχιμο (απορω γιατι το σταματησαν) G 650 Sertão και ο γραφων με την μπετονιερα του (R1150gsa).

Ειχαμε μηλισει για αυτό το διημερο πριν απο τα χριστουγεννα. Ο καιρος όμως δεν εδιχνε να συμφωνει μαζι μας. Χιονακι μπολικο και παγωνια. Μεχρι τα μισα της εβδομαδας που ειχαμε κανονισει το διημερακι μας χιονιζε.

Και ξαφνικα την τετάρτη κανει αυτην την φοβερη λιακαδα και η ανυπομονησία εγινε τεραστια πλεον.
Στο σεμινάριο αναρτησεων του Συμοφε και της K-shock ειπωθηκαν και οι τελευταίες λεπτομέρειες (Καλα δεν ειπαμε και πολλα. –Παμε ρε?? –Ενωειται ρε. Τι ρωτας!!!!!!! ) ειχαμε να παμε διήμερο από το τέλος του Νοεμβρη στον Παρνασσο και δε κρατιόμασταν.

Κατω απο το αυλακι λοιπον για να αποφυγουμε τα πολλα τα κρυα και σαββατο πρωι συναντηση στο γνωστο περιπτερο.

 

[mitch]

Εθνική μέχρι Κιατο και εκει κανουμε και την πρωτη μας σταση για τσιγαρο, και πιεσεις στα λαστιχα γιατι απο αυτο το σημειο θα μπαίναμε χωμα.

 

[mitch]

Κι ετσι και εγινε, συντομα μπηκαμε στον πρωτο χωματοδρομο με αρκετα νωπά- λασπώδη κομματια όπως ηταν αναμενομενο.

Αρχισαμε να ανεβενουμε υψόμετρο, το τερεν χαλικώδες και οι ταχύτητες ανέβηκαν. Όχι για πολύ όμως αφου τα πρωτα ανήλια κομματια που συγκρατουσαν χιονι και παγο εκαναν την εμφανιση τους.

 

[mitch]

Εκει…., ένα χαζο γλιστρηματακι του Θοδωρη με πολύ λιγα χλμ μας προβληματισε λιγο. Τραυματισμο δεν ειχαμε ευτηχως αλλα απο ότι φαίνεται το τιμονι επεσε πανω σε μια πετρα και η μανετα του συμπλεκτη μας αφησε χρονους.

 

[sugariasgeorge]

 

[kostasra]

mg::rles:

Δωσε πονο!!!

 

[mitch]

Εσπασε πανω στην ροδελα που την ρυθμιζει και δεν μπορουσε να χρησιμοποιηθει ετσι.
Αμέσως αρχισαμε να ριχνουμε ιδεες για την λυση του προβληματος και αποφασίσαμε βεβαιως βεβαιως να καταληξουμε στην πατεντα (με σκοπο υποτίθεται να κατεβουμε μεχρι Κιατο για να βρουμε μανετα.)

Ωντας μαστορακια και οι τρεις (μηχανολογικα – ηλεκτρολογικά) και με τον Λαμπρο να εχει παντα μαζι του υπερπληρες σετ εργαλείων (μεχρι και πριονολαμα που φανηκε χρισημη) η πατεντα επετυχε και αντεξε ολο το διημερο (και για πολλα ακομα αν ηταν αναγκη ).

Όλα καλα λοιπον. Τι ακριβως καναμε φενεται στις φωτο, οπότε η βολτα μας συνεχίζεται με χαμογελα ικανοποίησης.

 

[mitch]

Περιπλανιόμαστε στα βουνά και στα χωριουδάκια της Κορινθίας και καπου εκει εχουμε μια επικη συναντηση. Ενας απιστευτος παππούς, στεκοταν εξω απο την αυλη του και μόλις μας ειδε μας σταματησε και μας επιασε την κουβεντα.

Τον ρώτησε ο Λαμπρος μια πληροφορια για τον δρομο που θα επρεπε να ακολουθήσουμε και αφου μας εξηγησε με περίσσια διάθεση ξεκινά το πανηγύρι.......:

-Ωραιοι ειστε. Ειστε λεβεντες
Χαζογελαμε, και αμεσως ερχετε η αποστομοτικη ερωτηση.

-Κανα μ@..νι δε περνετε κοντα…………………….??????

Αφου μας εχει φυγει το κλαπετο απανταει ο Λαμπρος και του λεει:

-Όχι. Τις αφησαμε πισω.

Κ ερχετε και το δευτερο στα καπακια:

-Γιατι κρυωνουν χαχαχαχααχαχαχ. Α ρε πουτανιαριδες.
-Παρτε κανα μ@..νι εκει απανου. Κουβαλατε ολο το βιος σας μαζι. Παρτε τες! Ρε γαμωτη

Μη τα πολύ λεμε ο παππους μας κρατησε κανα δεκαλεπτο με τις μηχανες αναμενες και προσφερθηκε αρκετες φορες να μας δεχτει σπιτι του και να μας μαγηρεψει όπως μας ελεγε. –Εχω και κρασι, επεμενε.

 

[mitch]

Αφηνουμε πισω τον παππου-troll και ανηφοριζουμε προς Κανδηλα. Οι προβλεψεις του καιρου ελεγαν ότι το μεσιμερι θα επεφτε βροχη και επεσαν μεσα. Λασπη αρκετη, με τα Χαιντεναου εφερνα πιρουετες που ηθελαν αναμεταδοση Κωστάλα (όπως και στα χιονια πιο πριν) όμως το δυωρο σεμηναριο πανεπιστιμιακου επιπεδου με τον Πρυτανη @Λευκάδιος το προηγουμενο σουκου φενεται πως βοηθησε αρκετα και ξεπερασα το μεγαλητερο φοβο μου που ηταν η λασπη.

Σε ένα χωριο (που δε θημαμε το ονομα του) δε μπορουσαμε να μπουμε στο επομενο χωματινο κομματι διοτι ηταν αποκλησμενος ο χωματοδρομος απο μπολικο χιονι. Μια ματια στον χαρτι και συνεχισαμε απο ασφαλτο. (Η βροχη ευτηχως ειχε σταματησει)

 

[mitch]

Και στην ασφαλτο όμως το χιονι δεν ηταν λιγο. Σε καποια σημεια ο δρομος δεν ειχε καθαριστει απο εκχιονιστικα ετσι οδηγουσαμε στις ροδιες των αυτοκηνιτων.

Παρολο την βροχη που μας συνοδευε, μια σταση για απαραιτητο τηλεφωνημα (για το συμαντικοτερο σημειο της ημερας, το φαι) μετατραπηκε σε παιχνιδοτοπο και στουντιο φωτογραφισης.

 

[Nick_990]

ΚαραLike στη σχαρα

 

[mitch]

Συνεχιζουμε και στην Κανδηλα μπενουμε σε ένα πολύ καλο και ζεστο ταβερνακι οπου η φιλοξενια και τα φαγητα ηταν το κατι άλλο (και εξερετικες τιμες φυσικα).

Αφου φαγαμε ζεστη σουπιτσα και σπεσιαλητε (παστο χοιρινο σε ομελετα) και διαφορα αλλα συνεχιζουμε.

 

[XR Maniac]

Συνεχιζουμε και στην Κανδηλα μπενουμε σε ένα πολύ καλο και ζεστο ταβερνακι οπου η φιλοξενια και τα φαγητα ηταν το κατι άλλο (και εξερετικες τιμες φυσικα).

Αφου φαγαμε ζεστη σουπιτσα και σπεσιαλητε (παστο χοιρινο σε ομελετα) και διαφορα αλλα συνεχιζουμε.

Καγιανας......λέγεται τα αυγά με το παστο και είναι σπεσιαλιτε της Πελοποννήσου

 

[mitch]

Αφηνουμε πισω μας το ζεστο ταβερνακι, το οποιο κατοχυρώθηκε στις σημειωσεις για μελοντικες εξορμησεις, και κατεβενουμε σε μια μεγαλη εκταση με αγροτεμαχια. Το τερεν πλεον εχει γηνει βαρυ, (για μενα τουλαχιστον που δεν ειχα καταλληλα λαστιχα) βουρκος, πολλες νερολακουβες και λασπες, με ένα αδρευτικο καναλι να μας συνοδευει, αλλα ακολουθοντας τον γρηγορο και σταθερο ρυθμο του Λαμπρου ηταν σκετη απολαυση (και τεραστια εμπηρια).

Ο Λαμπρος σε τρελες ορεξης για παιχνιδακια:

Ψαχνοταν για μακροβούτια απο νορης...................................

Δεν ηξερε τι του επεφύλασσε η συνεχια της βολτας.

 

[mitch]

Συνεχιζουμε απο ότι θυμαμε (και βλεποντας τον χαρτη τωρα) απο τα χωρια Χωτουσσα, Δαρας, Παγκρατί και πιανουμε τον ασφαλτινο 111.

Πλεον εχουμε διπλα μας ένα ποταμι που δεν ξερω αν εχει καποια ονομασια, είναι μαλον παραποταμος του Λαδωνα και καταληγει στην λιμνη. Η διαδρομη μαγευτικη, σταση σε ένα γιοφυρι και αμεσως ξαναπιανουμε χωμα σε μια καταπλικτικη διαδρομη κατά μηκος του ποταμου οπου δυστηχως δεν εχω καμι εικονα διοτι η κινεζα (action cam) ειχε μηνει απο μπαταρια αρκετα χιλιομετρα ποιο πριν και η φωτογραφικη ειχε μπει σε ασφαλες χορο για να μη κινδυνεψει απο το ψιλοβροχο.

 

[George_M.]

Αντρικια πραματα....

 

[mitch]

Ο ομορφος χωματοδρομος αυτος λοιπον καποια στιγμη διακοπτεται απο έναν αλλον παραποταμο που ξεραμε απο πριν ότι θα διασχισουμε και το περιμενα πως και πως (πρωτη μου φορα βλεπετε).

Αμ δε…………….

Λιγο τα χιονια στα γυρο βουνα, λιγο η μεσιμεριατικη βροχη και το ποταμι ειχε φουσκωσει και ειχε και αρκετη ορμη.