Τι απροσμενο δωρο ειναι αυτη η φωτογραφια!!!
Εμεις ευχαριστουμε...
Eιστε για δευτερη συνεχομενη χρονια η Ψυχη των Ασφαλτινων Ελληνικων Βουνων,τελεια και παυλα.
Με καταγωγη απο το πιο δυσκολο μερος της Ελλαδας για να ζησει κανεις,
με τις πιο δυσκολες εργασιακες συνθηκες για πολλους απο εσας.
Αλλα η δυναμη της Παρεας και της Ζωης στεκει πανω απο ολα.
Ερχοντουσαν ενας ενας την Παρασκευη μουσκεμα μεχρι το κοκκαλο,
γελιο και χαβαλες το ιδιο, μεχρι το κοκκαλο.
Οι τελευταιοι εφτασαν στις 3 το πρωι οταν η πυροσβεστικη καταφερε να ανοιξει το δρομο στη Μυκανη.
(Μαζι τους ο Γρηγορης με το ΚΤΜ που ειχε καθυστερησει στα Γρεβενα).
Ο Γιωργος,ηταν τραυματιας κι εγκλωβισμενος στο ''κουτι'' αλλα κι αυτος, εκει.
Να φανταστεις ρε φιλε μου ελεγε,οι πιο πολλοι απο εμας δουλευουμε εξω,
courier και τετοια (και λα λα λα) και στην Κοζανη επι μια εβδομαδα εβρεχε ασταματητα.
Ειναι αμαρτια να την βγαλουμε και παλι μουσκεμα....
Και καποιος τον ακουσε και πηρε πισω τα σχεδια και τα συννεφα
....και μαλλον ηταν ο αερας που σου παιρνει το κεφαλι το χειμωνα στην Κοζανη.
p.s.
Ετοιμαστειτε απο τωρα, ο τρυγος τελειωσε και ειναι ωρα να βαλτε μπρος τα μιγματα.
Του χρονου κατεβαινουμε στην Πελοποννησο να κανουμε μια γυρα στα λημερια τα παλιά.