Transalpina '15
- Thread starter Fenta
- Ημερομηνία δημιουργίας
Fenta
Μέλος
Ξεκίνησα μεσημέρι με προορισμό την Craiova. Κατά τις 23:00 θα είμαι εκεί λέω. (Εσύ είσαι που το λες);
Αυτή τη φορά με Gps (τρομερή επιτυχία σου λέω). 600 χιλιομετράκια έχω μπροστά μου τάκα τάκα θα βγουν.
Μπήκα από τελωνείο Εξοχής και πρώτη στάση Gotche Delchev για καύσιμα και πέρασμα βόρεια από τα Pirin προς Simitli. Από 'κει πήρα τον κάθετο άξονα προς Σόφια ο οποίος ήταν Top. Μόλις έφτασα Σόφια άρχισαν τα καλά. Είχε ένα κυκλικό κόμβο και η μόνη ταμπέλα έδειχνε δυτικά για Βελιγράδι. Το Gps λέει βόρεια οπότε βόρεια πάμε. Μπαίνω σε κάτι χωριά αλλά δεν βλέπω νταλίκες πράγμα που με προβλημάτισε λίγο. Βενζίνη είχα οπότε λέω θα βάλω αργότερα μιας και σιχαίνομαι τις συχνές στάσεις για ανεφοδιασμό. Δεν βαριέσαι θα βάλω πιο πάνω λέω. Ώσπου άρχισε η ανάβαση και δεν ήταν αυτή του Κύρου. Τα χωριά τελείωσαν και πήγαινα μόνος μου στο δρόμο, και ο δρόμος ανέβαινε, και η βενζίνη τελείωνε. Θα το πάω κι όσο πάει λέω μόλις πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη να γυρίσω πίσω. Μόλις έσβησε και το τελευταίο κουτάκι σταμάτησα κι έβαλα το ψαχτήρι βενζινάδικων στο Gps και μου έβγαλε ένα στα 10 χιλιόμετρα. Με επιφύλαξη ξεκίνησα στη μέση του πουθενά να το βρω αν είναι ανοιχτό γιατί πέρασα κανά δυό και ήταν εγκατελειμένα. Για καλή μου τύχη ήταν ανοιχτό και ένας παππούς έβαζε πετρέλαιο σε ένα τρακτέρ. Μόλις ήρθε η σειρά μου έρχεται ο παππούς, βλέπει την πινακίδα και λέει:
- Πού βρέθηκες ρε αγόρι μου εδώ πάνω;
Εγώ εκείνη την ώρα τα 'χασα. Μήπως ξαναγύρισα Ελλάδα και δεν το κατάλαβα; Ήταν Έλληνας που είχε μείνει εκεί πάνω μετά τον πόλεμο.
Από εκεί άρχισα να κατεβαίνω προς Montana και στον κάμπο του Δούναβη με προορισμό το Vidin και την γέφυρα. Στη Montana είδα τις πρώτες νταλίκες. Είχε ήδη νυχτώσει και άρχισαν να με χτυπάνε κάτι μπαμπούρια σαν πουλιά. Επιτέλους φάνηκαν τα φώτα της γέφυρας-για την ώρα φτάσαμε λέω. Επίδειξη ταυτότητας, κι εννοείται πως τα μηχανάκια δεν πληρώνουν διόδια. 90 χιλιόμετρα μένουν κι είναι ήδη 22:00. Μπαίνω σε ένα δρόμο υπό κατασκευή πολύ φαρδύ αλλά χωρίς τον παραμικρό φωτισμό και χωρίς διαγράμμιση. Πίσσα σκοτάδι και το χειρότερο ήταν όταν ερχόταν αυτοκίνητο από απέναντι που με στράβωνε και πήγαινα στα τυφλά.
Αυτή τη φορά με Gps (τρομερή επιτυχία σου λέω). 600 χιλιομετράκια έχω μπροστά μου τάκα τάκα θα βγουν.
Μπήκα από τελωνείο Εξοχής και πρώτη στάση Gotche Delchev για καύσιμα και πέρασμα βόρεια από τα Pirin προς Simitli. Από 'κει πήρα τον κάθετο άξονα προς Σόφια ο οποίος ήταν Top. Μόλις έφτασα Σόφια άρχισαν τα καλά. Είχε ένα κυκλικό κόμβο και η μόνη ταμπέλα έδειχνε δυτικά για Βελιγράδι. Το Gps λέει βόρεια οπότε βόρεια πάμε. Μπαίνω σε κάτι χωριά αλλά δεν βλέπω νταλίκες πράγμα που με προβλημάτισε λίγο. Βενζίνη είχα οπότε λέω θα βάλω αργότερα μιας και σιχαίνομαι τις συχνές στάσεις για ανεφοδιασμό. Δεν βαριέσαι θα βάλω πιο πάνω λέω. Ώσπου άρχισε η ανάβαση και δεν ήταν αυτή του Κύρου. Τα χωριά τελείωσαν και πήγαινα μόνος μου στο δρόμο, και ο δρόμος ανέβαινε, και η βενζίνη τελείωνε. Θα το πάω κι όσο πάει λέω μόλις πέρασε από το μυαλό μου η σκέψη να γυρίσω πίσω. Μόλις έσβησε και το τελευταίο κουτάκι σταμάτησα κι έβαλα το ψαχτήρι βενζινάδικων στο Gps και μου έβγαλε ένα στα 10 χιλιόμετρα. Με επιφύλαξη ξεκίνησα στη μέση του πουθενά να το βρω αν είναι ανοιχτό γιατί πέρασα κανά δυό και ήταν εγκατελειμένα. Για καλή μου τύχη ήταν ανοιχτό και ένας παππούς έβαζε πετρέλαιο σε ένα τρακτέρ. Μόλις ήρθε η σειρά μου έρχεται ο παππούς, βλέπει την πινακίδα και λέει:
- Πού βρέθηκες ρε αγόρι μου εδώ πάνω;
Εγώ εκείνη την ώρα τα 'χασα. Μήπως ξαναγύρισα Ελλάδα και δεν το κατάλαβα; Ήταν Έλληνας που είχε μείνει εκεί πάνω μετά τον πόλεμο.
Από εκεί άρχισα να κατεβαίνω προς Montana και στον κάμπο του Δούναβη με προορισμό το Vidin και την γέφυρα. Στη Montana είδα τις πρώτες νταλίκες. Είχε ήδη νυχτώσει και άρχισαν να με χτυπάνε κάτι μπαμπούρια σαν πουλιά. Επιτέλους φάνηκαν τα φώτα της γέφυρας-για την ώρα φτάσαμε λέω. Επίδειξη ταυτότητας, κι εννοείται πως τα μηχανάκια δεν πληρώνουν διόδια. 90 χιλιόμετρα μένουν κι είναι ήδη 22:00. Μπαίνω σε ένα δρόμο υπό κατασκευή πολύ φαρδύ αλλά χωρίς τον παραμικρό φωτισμό και χωρίς διαγράμμιση. Πίσσα σκοτάδι και το χειρότερο ήταν όταν ερχόταν αυτοκίνητο από απέναντι που με στράβωνε και πήγαινα στα τυφλά.
Τελευταία επεξεργασία:
ckalfas
Μέλος
Έλληνα στην ερημιά της Βουλγαρίας... αυτά είναι!
Fenta
Μέλος
Η ώρα πήγε 23:00 και ανέβηκα σε ένα λόφο. Μόλις τον πέρασα νάσου κι η Κραιόβα. Ευτυχώς το ξενοδοχείο το είχα σταμπαρισμένο στο χάρτη και πήγα καρφί μέσα από κάτι γειτονιές. Ξεσαμαρώνω και μπαίνω μέσα. Κράτηση OK, και του λέω του μάγκα εκεί αν μπορεί να μου κάνει συνάλλαγμα για να φάω κάτι μια και ήμουν θεονήστικος.
- Όχι δεν μπορούμε αλλά μπορείς να κάνεις σε Exchange office.
- Πού είναι αυτό το Exchange office;
- Στο κέντρο. Θα πας ευθεία θα στρίψεις εκεί, θα ξαναστρίψεις εκεί...
- Και σε καμιά 10αριά στροφές θα φτάσω. Άστο. Πεινάω έχεις τίποτα;
- Βεβαίως το εστιατόριο είναι ανοιχτό.
- Ε πέστο χριστιανέ μου, μ'έχεις και παιδεύομαι εδώ πέρα.
- Ως τις 12.
- Τώρα τι ώρα είναι;
- 23:30
Έφυγα σφαίρα στο δωμάτιο, άλλαξα και κατέβηκα μπας και προλάβω. Το εστιατόριο ήταν χλιδάτο, και ήμασταν εγώ, ο μάγειρας, ο σερβιτόρος και ένας που έπαιζε μουσική και τραγουδούσε. Αφού παρήγγειλα ότι να'ναι και χτύπησα και κανά δυό μπύρες, ηρέμησα και πήγα στο δωμάτιο.
- Όχι δεν μπορούμε αλλά μπορείς να κάνεις σε Exchange office.
- Πού είναι αυτό το Exchange office;
- Στο κέντρο. Θα πας ευθεία θα στρίψεις εκεί, θα ξαναστρίψεις εκεί...
- Και σε καμιά 10αριά στροφές θα φτάσω. Άστο. Πεινάω έχεις τίποτα;
- Βεβαίως το εστιατόριο είναι ανοιχτό.
- Ε πέστο χριστιανέ μου, μ'έχεις και παιδεύομαι εδώ πέρα.
- Ως τις 12.
- Τώρα τι ώρα είναι;
- 23:30
Έφυγα σφαίρα στο δωμάτιο, άλλαξα και κατέβηκα μπας και προλάβω. Το εστιατόριο ήταν χλιδάτο, και ήμασταν εγώ, ο μάγειρας, ο σερβιτόρος και ένας που έπαιζε μουσική και τραγουδούσε. Αφού παρήγγειλα ότι να'ναι και χτύπησα και κανά δυό μπύρες, ηρέμησα και πήγα στο δωμάτιο.
George_M.
..ο Βαρθολομαίος..!
μένδιαφερει κ μενα αυτη η μοναχικη περιηγηση..για παμε...
Fenta
Μέλος
Το πρωί ξύπνησα στις 06:00 από ένα κοπρόσκυλο που γάβγιζε κάπου εκεί. Το μόνο που με ενδιέφερε όμως ήταν να ξεκινήσω για το πάσο.
Κάτσε να δούμε μέσω Τρανσαλπίνας πόσα χιλιόμετρα είναι από δω η Τιμισοάρα. Δεν θυμάμαι πόσα ήταν αλλά έβγαινε. Πάω να κλείσω ξενοδοχείο, βρίσκω στο Booking, το κλείνω, δώστε αριθμό κάρτας μου λέει. Κανένα πρόβλημα. Πού είναι η κάρτα; Στο πορτοφόλι. Πού είναι το πορτοφόλι; Στο τσαντάκι. Πού είναι το τσαντάκι; Οέο; Έκανα άνω κάτω το δωμάτιο ξανά και ξανά. δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι. Μέχρι και το κρεβάτι σήκωσα. Ήμουν πεπεισμένος ότι πήρα χτες μαζί μου στο εστιατόριο μόνο το κινητό και την κάρτα της πόρτας. Ψυχραιμία, κοφτές ανάσες και να δούμε πώς θα το διαχειριστούμε το θέμα. Στο τσαντάκι ήταν όλα τα μετρητά, οι κάρτες και το κλειδί της μηχανής αλλά κλάιν γιατί έχω και το δεύτερο. Δες πλάκα να μπούκαρε κανένας μέσα χτες το βράδυ που έτρωγα και τα άρπαξε. Δεν μπορεί αυτό θα έγινε δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Χέστηκα τόσο που λέω πως και να τα βρω ξεκινάω για Καβάλα. Τέλος. Πάω κάτω να δω τι άκρη θα βγάλω με το άλλο το τσακάλι.
Η πρώτη κίνηση μου ήταν να δω αν η μηχανή είναι εκεί. Μηχανή ΟΚ. Σε καλό δρόμο είμαστε.
- Καλημέρα το πρωινό σας είναι έτοιμο.
- Δεν ήρθα για πρωινό. Έχω ένα πρόβλημα.
Γούρλωσε λίγο τα μάτια του.
- Χτες βράδυ κάποιος πρέπει να μπήκε στο δωμάτιο και μου πήρε το τσαντάκι με όλα τα λεφτά. Δεν έχω λεφτά ούτε για το ξενοδοχείο ούτε για να γυρίσω πίσω. (φυσικά η μηχανή ήταν στράγγα από βενζίνη).
Αυτό το τσαντάκι εννοείς; Και κάνει μία κίνηση και το βγάζει από εκεί που το είχε κρυμμένο.
-Πού το βρήκες;
-To έφερε ο σερβιτόρος από το τραπέζι που το άφησες.
Ήμουν τόσο κομμάτια που ούτε θυμάμαι αν το πήρα μαζί μου. Δεν έκατσα δευτερόλεπτο. Πάω στο δωμάτιο και κλείνω ξενοδοχείο στη Τιμισοάρα.
Αφού όλα κομπλέ γιατί να γυρίσω; Ούτε πρωινό ούτε τίποτα. Φόρτωμα και πάμε να βρούμε λεφτά.
Ευχαρίστησα τον ξενοδόχο και πάω στο κέντρο. Σταματάω σε μία πιάτσα ταξί, ρωτάω έναν ταξιτζή ο οποίος εννοείται δεν ήξερε αγγλικά για Exchange office και μου δείχνει ένα που είχε καμιά 30αριά μέτρα πιο εκεί. Άσε την μηχανή εδώ στην προσέχω εγώ μου είπε και τράβηξα στον πεζόδρομο μέσα. Αφού φόρτωσα χρήμα ξεκίνησε το ταξίδι.
Κάτσε να δούμε μέσω Τρανσαλπίνας πόσα χιλιόμετρα είναι από δω η Τιμισοάρα. Δεν θυμάμαι πόσα ήταν αλλά έβγαινε. Πάω να κλείσω ξενοδοχείο, βρίσκω στο Booking, το κλείνω, δώστε αριθμό κάρτας μου λέει. Κανένα πρόβλημα. Πού είναι η κάρτα; Στο πορτοφόλι. Πού είναι το πορτοφόλι; Στο τσαντάκι. Πού είναι το τσαντάκι; Οέο; Έκανα άνω κάτω το δωμάτιο ξανά και ξανά. δεν μπορεί, κάπου εδώ θα είναι. Μέχρι και το κρεβάτι σήκωσα. Ήμουν πεπεισμένος ότι πήρα χτες μαζί μου στο εστιατόριο μόνο το κινητό και την κάρτα της πόρτας. Ψυχραιμία, κοφτές ανάσες και να δούμε πώς θα το διαχειριστούμε το θέμα. Στο τσαντάκι ήταν όλα τα μετρητά, οι κάρτες και το κλειδί της μηχανής αλλά κλάιν γιατί έχω και το δεύτερο. Δες πλάκα να μπούκαρε κανένας μέσα χτες το βράδυ που έτρωγα και τα άρπαξε. Δεν μπορεί αυτό θα έγινε δεν υπάρχει άλλη εξήγηση. Χέστηκα τόσο που λέω πως και να τα βρω ξεκινάω για Καβάλα. Τέλος. Πάω κάτω να δω τι άκρη θα βγάλω με το άλλο το τσακάλι.
Η πρώτη κίνηση μου ήταν να δω αν η μηχανή είναι εκεί. Μηχανή ΟΚ. Σε καλό δρόμο είμαστε.
- Καλημέρα το πρωινό σας είναι έτοιμο.
- Δεν ήρθα για πρωινό. Έχω ένα πρόβλημα.
Γούρλωσε λίγο τα μάτια του.
- Χτες βράδυ κάποιος πρέπει να μπήκε στο δωμάτιο και μου πήρε το τσαντάκι με όλα τα λεφτά. Δεν έχω λεφτά ούτε για το ξενοδοχείο ούτε για να γυρίσω πίσω. (φυσικά η μηχανή ήταν στράγγα από βενζίνη).
Αυτό το τσαντάκι εννοείς; Και κάνει μία κίνηση και το βγάζει από εκεί που το είχε κρυμμένο.
-Πού το βρήκες;
-To έφερε ο σερβιτόρος από το τραπέζι που το άφησες.
Ήμουν τόσο κομμάτια που ούτε θυμάμαι αν το πήρα μαζί μου. Δεν έκατσα δευτερόλεπτο. Πάω στο δωμάτιο και κλείνω ξενοδοχείο στη Τιμισοάρα.
Αφού όλα κομπλέ γιατί να γυρίσω; Ούτε πρωινό ούτε τίποτα. Φόρτωμα και πάμε να βρούμε λεφτά.
Ευχαρίστησα τον ξενοδόχο και πάω στο κέντρο. Σταματάω σε μία πιάτσα ταξί, ρωτάω έναν ταξιτζή ο οποίος εννοείται δεν ήξερε αγγλικά για Exchange office και μου δείχνει ένα που είχε καμιά 30αριά μέτρα πιο εκεί. Άσε την μηχανή εδώ στην προσέχω εγώ μου είπε και τράβηξα στον πεζόδρομο μέσα. Αφού φόρτωσα χρήμα ξεκίνησε το ταξίδι.
n.l
Μέλος
Αχ αυτή η πινακίδα! Χαίρεσαι αν τη βλέπεις στην αρχή, κλαις αν τη βλέπεις στο τέλος. ...Δωσε πράμα. .....
Στάλθηκε από το GT-I9100 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Στάλθηκε από το GT-I9100 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
nikanthi
Μέλος
Ενα μεγαλο μπραβο για το ταξιδι αλλα και για ολους τους ευσυνειδητους επαγγελματιες ανα τον κοσμο....
El Capitan
Μέλος
μπηκα μετα απο 12ωρο δουλεια ετσι
..και τωρα σκεφτομαι μοναχικο ταξιδι και ειμαι καπως ετσι
..και τωρα σκεφτομαι μοναχικο ταξιδι και ειμαι καπως ετσι
mAthosalas
I love my GS
Ωραια Καλημερα εχω...
μπραβο μοναχικε ταξιδιωτη...αναμενουμε συνεχεια
ΥΓ.Καταγραφω σημεια...ποτέ δεν ξερεις μπας και μας αξιωσει...
μπραβο μοναχικε ταξιδιωτη...αναμενουμε συνεχεια ΥΓ.Καταγραφω σημεια...ποτέ δεν ξερεις μπας και μας αξιωσει...
Ενας απο τους πολλους λόγους που μου αρέσουν τα φόρουμ και η ενασχόληση μαζι τους ειναι ειναι γιατι κάτι τέτοιες στιγμές που ειμουνα μόνος έμπαινα στο φόρουμ και έγραφα,καποιος μου απαντάγε ,κλπ
Θεωρώ πως καποια ταξιδια ενας μοτοσυκλετιστής πρεπει!!!να τα κανει μόνος του για πολλους και διάφορους λόγους
Ενα ειναι σιγουρο !!!
Γίνεσαι λιγο καλύτερος και με τον εαυτο σου και με τους αλλους !!