Προς στιγμήν λέω άντε να μάθουμε τιμή κιλού και να καθαρίσω κρεμμυδάκια για στιφάδο αγριογούρουνο. Να ξέρεις απογοητεύτηκα λίγο και με τον παλιόκαιρο και τους περιορισμούς το εξαιρετικό δίδυμο Τζένη/Λένη για γρν ελάφι και ζαρκάδι μου έχει λείψει.
Στο (όχι και πολύ πρωτότυπο) ερώτημα: Ο κάθε ένας μας ονειρεύεται κάτι. Οτιδήποτε. Πολλές εξαιρετικές περιπέτειες έχουν προκύψει από το παράλογο όνειρο. Από το "θα έπρεπε να κάνω αυτό αλλά μου την βάρεσε εκείνο και όλοι με έλεγαν ηλίθιο αλλά το έκανα και ποιός είναι ο ηλίθιος τώρα". Αν αυτός που πάει με 15 και τα πόδια κάτω έχει μόνο το όνειρο και δεν έχει την όρεξη να μάθει πως θα το κάνει πράξη, δεν είναι δικό μας θέμα. Έχω άπειρες φορές στο παρελθόν κράξει αυτό τον κόσμο, έχω αλλάξει γνώμη πλέον. Όχι ότι δεν θα τους πειράξω, αλλά δεν με ενοχλεί αξιακά, δεν θα πω "κρίμα το εργαλείο" στα σοβαρά. Δικό τους μηχανάκι, δικός τους χρόνος, ας τον περάσουν όπως θέλουν, δεν μου στερούν εμένα τίποτα. Βουνό με 15 και πόδια κάτω; Μπράβο. Θέλουν καφετέρια γυαλισμένο; Μπράβο. Θέλουν μόνο να το κοιτάζουν στο γκαράζ και να το πουλήσουν "άβρεχτο αταξίδευτο"; Μπράβο. Δικό τους είναι, να το βράσουν να το φάνε αν τους αρέσει. Το τι θα έκανα εγώ αν το είχα, δικό μου θέμα, όταν και αν αξιωθώ βλέπουμε.
Επίσης να πούμε ότι 160 κιλά δεν είναι καθαρόαιμο τίποτα, ημίαιμο είναι. Τα καθαρά είναι στα 110-115 (πλέον). Και αν δεν ξέρεις να οδηγείς και με αυτά με 15 και τα πόδια κάτω πας, απλά έχεις μικρότερη πιθανότητα να σου σπάσει το πόδι και το μηχανάκι πέφτοντας.
***προσθήκη:
Από αρκετούς εκπαιδευτές έχω διαβάσει ότι η ευχαρίστηση του να οδηγείς ένα μεγάλο μηχανάκι σε μέρη που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται, είναι έντονη. Εντάξει, πληρώνονται για να μαθαίνουν κόσμο να κάνει ακριβώς αυτό οπότε τι θα έλεγαν θα μου πεις. Υπάρχει όμως ένα σταθερά αυξανόμενο ποσοστό ανθρώπων που πηγαίνει βουνό με 220 ως 280 κιλά μηχανή παγκοσμίως, μιά βόλτα σε ξένα φόρουμ θα στο δείξει. Δεν μπορεί να είναι όλοι τρελοί.
