Πέμπτη αγορά κράνος , μπότες , στολή
Παρασκευή λάστιχα ( TKC 80)
Σάββατο η πρώτη βόλτα και με ευκαιρία το classic trophy της Λέσχης κλασσικής , απογευματόβραδο Πλατεία Άρεως στην Τρίπολη για τον τερματισμό της πρώτης μέρας , καφέ , πίτσι πίτσι και μετά επιστροφή από εθνική για Κόρινθο . Το υπόλοιπο κομμάτι χωμάτινο , πηγαίνοντας και βλέποντας .
Χώμα από ορεινή Κορινθία μέχρι Κανδήλα , άσφαλτος Κανδήλα Λεβίδι και από εκεί Μαίναλο δασικούς , Αλωνίσταινα ,Ζιγοβίτσι όπου και το τέλος του off λόγω καταιγίδας (εντάξει και φαγητού και κούρασης).
Το 950 φρόντισε να μου σπάσει τον τσαμπουκά στο πρώτο 5λεπτο , όταν με ξάπλωσε σε ανηφορική φουρκέτα επειδή έσβησε , λέγοντας μου με τον τρόπο του ότι βάζουμε πρώτη ή συμπλεκτάρουμε. Και εκεί συνειδητοποίησα ότι τα mega on off καλό είναι να μην πέφτουν , όχι γιατί θα τα γρατσουνίσεις αλλά γιατί πρέπει και να τα σηκώσεις . Ο τσαμπουκάς στην akrapovic περισσότερο με τσάντισε για την μλκια μου να μην βάλω τα πίσω κάγκελα ( ήθελα να τα βάψω ... )
Στο χώμα μπήκα με ασφάλτινες πιέσεις ( 38 , 34) και ασφάλτινο σετάρισμα αναρτήσεων που μου έφερνε στα χέρια και την μέση τα πάντα όλα η δε σέλα της Τouratech κάθε άλλο παρά άνετη μου φάνηκε.
Στην πορεία της ημέρας άρχισα να ανακαλύπτω και να επεξεργάζομαι τεχνικές αναστροφής και επι τόπου στροφής ( λες και είναι νταλίκα) , κάποιες φορές δε σε περίεργα σημεία σταματημένος ή για καβάλημα - ξεκαβάλημα αισθανόμουν μέχρι και ανασφάλεια ότι θα μου πέσει το μηχανάκι .
Το βεντιλατέρ δούλεψε υπερωρίες .
Όλα μαύρα λοιπόν; Όχι βέβαια . Προσαρμογή θέλει και συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων της μοτοσυκλέτας αλλά ( το κυριότερο) και των δικών μου .
Η επιστροφή από εθνική με φεγγαράδα , δροσούλα και 150 σταθερά έκλεισε μια πολύ ωραία μέρα .
Παρασκευή λάστιχα ( TKC 80)
Σάββατο η πρώτη βόλτα και με ευκαιρία το classic trophy της Λέσχης κλασσικής , απογευματόβραδο Πλατεία Άρεως στην Τρίπολη για τον τερματισμό της πρώτης μέρας , καφέ , πίτσι πίτσι και μετά επιστροφή από εθνική για Κόρινθο . Το υπόλοιπο κομμάτι χωμάτινο , πηγαίνοντας και βλέποντας .
Χώμα από ορεινή Κορινθία μέχρι Κανδήλα , άσφαλτος Κανδήλα Λεβίδι και από εκεί Μαίναλο δασικούς , Αλωνίσταινα ,Ζιγοβίτσι όπου και το τέλος του off λόγω καταιγίδας (εντάξει και φαγητού και κούρασης).
Το 950 φρόντισε να μου σπάσει τον τσαμπουκά στο πρώτο 5λεπτο , όταν με ξάπλωσε σε ανηφορική φουρκέτα επειδή έσβησε , λέγοντας μου με τον τρόπο του ότι βάζουμε πρώτη ή συμπλεκτάρουμε. Και εκεί συνειδητοποίησα ότι τα mega on off καλό είναι να μην πέφτουν , όχι γιατί θα τα γρατσουνίσεις αλλά γιατί πρέπει και να τα σηκώσεις . Ο τσαμπουκάς στην akrapovic περισσότερο με τσάντισε για την μλκια μου να μην βάλω τα πίσω κάγκελα ( ήθελα να τα βάψω ... )
Στο χώμα μπήκα με ασφάλτινες πιέσεις ( 38 , 34) και ασφάλτινο σετάρισμα αναρτήσεων που μου έφερνε στα χέρια και την μέση τα πάντα όλα η δε σέλα της Τouratech κάθε άλλο παρά άνετη μου φάνηκε.
Στην πορεία της ημέρας άρχισα να ανακαλύπτω και να επεξεργάζομαι τεχνικές αναστροφής και επι τόπου στροφής ( λες και είναι νταλίκα) , κάποιες φορές δε σε περίεργα σημεία σταματημένος ή για καβάλημα - ξεκαβάλημα αισθανόμουν μέχρι και ανασφάλεια ότι θα μου πέσει το μηχανάκι .
Το βεντιλατέρ δούλεψε υπερωρίες .
Όλα μαύρα λοιπόν; Όχι βέβαια . Προσαρμογή θέλει και συνειδητοποίηση των δυνατοτήτων της μοτοσυκλέτας αλλά ( το κυριότερο) και των δικών μου .
Η επιστροφή από εθνική με φεγγαράδα , δροσούλα και 150 σταθερά έκλεισε μια πολύ ωραία μέρα .