Τώρα που ξεκουράστηκα και χαλάρωσα λίγο από τις ζβούρες και τα χιλιόμετρα ας πιάσουμε και λίγο στόρυ...
Με το
μαγαζί του Boanο αρχικά συνεννοήθηκα μέσω email τον περασμένο χειμώνα για να κάνω την παραγγελία του πιρουνιού / ελατηρίων και ζαντών.
Ο γάλλος "μάστορας"
Τα πράγματα ήρθαν μετά από καιρό από Αγγλία και Ιταλία και τοποθετήθηκαν σε συνεργείο στη Morlaix της Γαλλίας το οποίο μου σύστησαν ανεπιφύλακτα αλλά τελικά αποδείχτηκε μεγάλη απάτη... Δεν είναι αποκλειστικό ελληνικό προνόμιο τα "
μαστόρια" ευτυχώς η δυστυχώς.....
Ο ακατανόμαστος γάλλος λοιπόν στο πλέξιμο των ζαντών ήταν παντελώς άσχετος... Στα 40-60χλμ/ωρα συντόνιζε ο μπροστινός τροχός και δημιουργούνταν ταλάντωση πάνω-κάτω (ο ίδιος αρχικά προσπάθησε να το αποδώσει στη λειτουργία του.... πιρουνιού!!!). Αντί να παραδεχτεί το λάθος του ή να τη στείλει αλλού, με έκανε να παραγγείλω τελικά καινούριες ακτίνες, γλοιωδώς ορκιζόμενος πως αυτές που του είχα πάει δεν ήταν σωστές και ένα κάρο άλλα αισχρά παιδικά ψέματα και αηδίες. Πραγματικά προσπάθησα αρχικά να έχω καλοπροαίρετη διάθεση μιας και δε χωρούσε ο νους μου πως ένας άνθρωπος μπορεί να πέφτει τόσο χαμηλά. Παράγγειλα λοιπόν καινούριες ακτίνες από Αγγλία (ακριβώς τις ίδιες όπως αποδείχτηκε - ενώ εκείνος ισχυρίστηκε πως αυτή τη φορά είναι σωστές), ενώ παρακάλεσα τον άγγλο και τον προμηθευτή του τον Boano να βεβαιωθούν πως μου στέλνουν τις σωστές ακτίνες (εν τέλει δεν υπήρχαν άλλες). Επειδή το γαλλάκι μετά από τσακωμό κατάλαβε πια οτι δεν τον έπαιρνε άλλο, έκατσε χωρίς εργατικά να πλέξει τις καινούριες ακτίνες με λίγο καλύτερο ευτυχώς αποτέλεσμα αυτή τη φορά - αλλά πάλι προβληματικό. Πάλι συντόνιζε και υπήρχε ταλάντωση (εδώ να συμπληρώσω πως επίσης δε μου άλλαξε λάδια ενώ με χρέωσε για αυτά και ενώ ήξερε πως έχω να κάνω όλο το ταξίδι της επιστροφής για Ελλάδα - άντε να κάτσεις να το αποδείξεις).
Αντί λοιπόν να κάνω φόνο, αποφάσισα μετά από αναφορές στον τοπικό μοτοσυκλετιστικό σύλλογο, απλά να καβαλήσω και να φύγω έτσι για Ιταλία - Ελλάδα (αγοράζοντας και αλλάζοντας βέβαια μόνος μου αυτή τη φορά τα λάδια), μιας και μετά τα 60 χλμ εξαφανίζονταν οι ταλαντώσεις, ενώ ευτυχώς δεν υπήρχε κοσκίνισμα δεξιά-αριστερά που να μου δημιουργεί πρόβλημα στις υψηλές ταχύτητες.
Ο Boano
Λίγο πριν το ταξίδι λοιπόν, μιλάω ξανά με τον Boano και κλείνω ραντεβού για να δει το πρόβλημα, μιας και το πλέξιμο excel ζάντας σε άφρικα κέντρα εκτός από ειδικές ακτίνες, είναι ιδιαίτερο και δεν ξέρω ποιον άλλο θα μπορούσα να εμπιστευτώ για αυτή τη δουλειά μετά από αυτά που τράβηξα.
Ο Roberto Boano είναι ένας θρύλος του χωμάτινου μηχανοκίνητου αθλητισμού, πολυπρωταθλητής motocross, enduro, και αγώνων rally, με
5 συμμετοχές στο Paris Dakar, σε 2 από τα οποία ως επίσημος οδηγός της Honda και λάτρης των africa twin.
Φτάνοντας λοιπόν στο μαγαζί του στο χωριό Caraglio της Ιταλίας το περασμένο Σάββατο και μετά από θαυμασμό αντικρίζοντας και μόνο την ταμπέλα του μαγαζιού, με υποδέχεται ο ίδιος ο Roberto όλο χαρά και ιταλικό καφέ. Ενώ πίνω το καφεδάκι μου, χωρίς να πει τίποτα καβαλάει την ψηλωμένη Ρία σαν να είναι ποδήλατο και εξαφανίζεται για κανένα 10λεπτο. Μπορώ να πω πως ένιωσα μεγάλο καμάρι βλέποντας αυτό τον τύπο να κάνει βόλτες το αφρικανάκι μου.
Με τα πολλά, και αφού έρχεται στο μαγαζί και ο γιος του ο Jarno, οδηγός της Beta στο παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro, αρχίζει το λύσιμο και το δέσιμο του μπροστινού τροχού...
Ο γάλλος επιβεβαιώθηκε πως έχει κάνει ανόητη πατάτα για την οποία μου πρότειναν να γράψουν επιστολή που θα με βοηθούσε να πάρω τα λεφτά μου πίσω, κάτι το οποίο αρνήθηκα μιας και δεν είχα ουδεμία όρεξη να ξαναμπλέκω με μ@λ@κες ψεύτες ανθρώπους.
Τελικά μετά από 1 καφέ 1 τσάι και ένα κρουασάν, το πρόβλημα διορθώνεται με
0 χρέωση στα εργατικά. Κατά τις δοκιμαστικές βόλτες επίσης διαπίστωσαν θόρυβο και κάποια δυσλειτουργία στη 2α ταχύτητα, κάτι για το οποίο όμως με διαβεβαίωσαν πως δε χρειάζεται να ανησυχώ προς το παρόν, ενώ κατά τα άλλα πως το Ριάκι μου είναι λειτουργικά άψογο!
Μετά από αρκετές συζητήσεις με πατέρα και γιο και πολλές πολύ πολύτιμες πληροφορίες, αγοράζω επίσης με πολύ μεγάλη έκπτωση και τα έργα τέχνης - πανάλαφρα κόκκινα μαρσπιέ και μετά από 1000 ευχαριστώ και μερικά ακόμα αναμνηστικά δωράκια, συνέχισα το ταξίδι μου στην Ιταλία.
Στο μαγαζί του, το οποίο λειτουργεί και σαν εκθεσιακός χώρος, 2 από τα άφρικα με τα οποία έτρεξε στο Ντακάρ... RD04 & RD03
Η παρακάτω είναι αφιερωμένη στο μερακλή Μανώλη
Manouel650 , με προσοχή στη λεπτομέρεια του οδηγού αλυσίδας από CR500 και στον πείρο/ ασφάλεια του άξονα του πίσω τροχού...
Μερικά ακόμα ντακαρίσια διαμάντια...
Και μερικά ακόμα africa twin RD04 & RD07 πανάκριβα Rally Projects
Και φυσικά δε θα μπορούσαν να λείπουν και τα Τransalp 600 και 650, κυρίως δημιουργήματα του άλλου του ιού και επίσης πρωταθλητή εντούρο, Ivan.
Συνεχίζεται...