To ότι ο KOERTA δεν ανέγραφε διαβαθμίσεις ασφάλειας δεν σημαίνει αναγκαστικά πως δεν προσέφερε άριστη ασφάλεια. Θα μπορούσε να προσφέρει ακόμη και περισσότερη ασφάλεια από το LEVEL 2 (ένα άτυπο LEVEL 3) και αυτό διότι δεν χρειαζόταν τότε να δαπανηθούν χρήματα για την έγκριση των πιστοποιήσεων που έγιναν υποχρεωτικές αργότερα και οι μελέτες πρόσκρουσης ήταν εσωτερική υπόθεση των εταιρειών. Οπότε τώρα οι εταιρείες λαμβάνουν υπόψη και την απόσβεση αυτού του κόστους (έγκριση πιστοποίησης) και για να γίνουν ανταγωνιστικές μπαίνουν στο τρυπάκι να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα με τον φθηνότερο τρόπο. Στον αντίποδα ενώ μπορεί να έχεις μια εξαιρετική προστασία η απουσία της έγκρισης τύπου αφήνει πάντα ένα ερωτηματικό για την αποτελεσματικότητα του. Εγώ -ειδικά την ACERBIS- θα την εμπιστευόμουν όσο ο θώρακας κάθεται καλά στο σώμα μου και ας μην είχε ένδειξη LEVEL 1 ή 2.Τότε γιατί μας τα γράφεις όλα αυτά, θα πει κάποιος... Γιατί ένιωσα εκτεθειμένος! Σα να έβγαλα την πανοπλία τον KOERTA και να φόρεσα το νεγκλιζέ... που φοράω συνήθως ! Εντάξει το αίσθημα άνεσης ίσως να το δημιουργεί αυτό σε ένα βαθμό, αλλά το σίγουρο είναι οι χαμηλότερης ποιότητας προστασίες του KOERTA καλύπτουν μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματος.
Άραγε θυσιάζω ασφάλεια για την άνεση ή είναι απλώς παιχνίδι του μυαλού; Θα κάνατε την αλλαγή με βάση τα δεδομένα που περιέγραψα πιο πάνω;
Έχει κάποιος εμπειρία χρήσης αντίστοιχης φιλοσοφίας θώρακα; Και γενικά όσοι έχετε κάνει ΠΟΛΥΗΜΕΡΑ χωμάτινα ταξίδια τι συμβιβασμούς κάνατε στο θέμα της προστασίας;
Άνεση VS προστασία.
Αυτό είναι πάντα ο μεγάλος εφιάλτης μιας επιλογής και ο λόγος που έχω γεμίσει προστασίες και πάντα ψάχνω κάτι καλύτερο συνολικά. Η άνεση είναι πολύ σημαντική καθώς μπορεί να προλαμβάνει συνθήκες που θα δημιουργήσουν ένα ατύχημα. Τι να το κάνω να φοράω μια πραγματική πανοπλία αν μου φέρνει τέτοια δυσφορία που θα μου δημιουργεί κόπωση, υπερθέρμανση, περιορισμένη κινητικότητα κτλ. Σε ένα μακρινό ταξίδι είναι πολύ βασικό να έχεις άνεση.. Εγώ στα διήμερα και τριήμερα ταξίδια στα βουνά έχω περιορίσει αρκετά το βαθμό προστασίας γιατί είναι βασικό να μη κουράζομαι και να μην δυσανασχετώ. Έχω π.χ. κάποιες εκπληκτικές επιγονατίδες που δεν μου δημιουργούσαν ποτέ πρόβλημα σε βόλτες μισής μέρας αλλά στα διήμερα με τραυμάτιζαν και από ένα σημείο και μετά καταλάβαινα πως επηρέαζαν την διαύγεια μου καθώς η προσοχή μου εστιαζόταν στον πόνο που μου δημιουργούσαν στα καλάμια. Σταμάτησα να τις χρησιμοποιώ,
Όμως τι γίνεται όταν έρθει η άτυχη αυτή στιγμή από άλλους παράγοντες; Πραγματικά μια δύσκολη άσκηση. Κάπως έχω απο-ενοχοποιήσει τον εαυτό μου στη σκέψη ότι τουλάχιστον δεν κάνω έκπτωση στην ανυπαρξία προστασίας. Κάθε προστασία είναι καλύτερη από καθόλου προστασία. Οπότε προστασία με μπότες, γάντια, επιγονατίδες, επωμίδες, επιαγκωνίδες και στήθος πρέπει να υπάρχει έστω και σε LEVEL 1.
Τελευταία με έχει απασχολήσει ότι πολλές εταιρείες δεν ασχολούνται με λύσεις που αφορούν την προστασία των πλευρών μας. Εκεί υστερούν σημαντικά οι ζακέτες που κατά τα άλλα δίνουν λύση για χρήση χειμώνα/καλοκαίρι. Βλέπω θετικότερα από όλες την ACERBIS X-FIT.
Τελευταία επεξεργασία: