Savvas62
Μοτοβόλτα = ΙΕΡΗ - ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗ και ΑΙΤΙΑ ΠΟΛΕΜΟΥ
- Όνομα
- Σάββας
- Μοτό
- HONDA RC 90, HONDA HF-05, HONDA PCX 125+150, YAMAHA CYGNUS
1η μέρα :
Είναι Παρασκευή...δε σκέφτομαι τίποτα...έχω ελέγξει το μηχανάκι διεξοδικά, ετοιμοπόλεμο 101%, ρούχα έτοιμα, παντελόνι, μπουφάν, γάντια καλοκαιρινά δύο ζευγάρια, κράνος, σσακίδιοπου χωρά μπαγκαζιέρα, όλα έτοιμα.
15.30 βρισκόμαστε στα Μακ Ντόναλτς με τον αδερφό Γιώργο και μη τους είδατε και μην τους απαντήσατε.....
Χαζοεθνική, Θήβα και .......έρχεται Ο ΕΝΑΣ.....Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.....Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ.......ΜΠΡΑΛΟΣ......ΔΑΙΜΟΝΕΣ......
Έπεσες?
Δεν είναι κακό.
Συμβαίνει............ΑΛΛΑ ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΣ......
Πάμε λοιπόν στο οικόπεδό μου να τραβήξω λίγο για να το δηλώσω εντός ημερομηνίας και στο Ε9......
Ακολούθησα ΑΚΡΙΒΩΣ την πορεία που τσακίστηκα....έτσι για εξορκισμό και έστριψα τελευταία στιγμή.
Απόρησα.....
ΚΑΛΑ γαμώ το φελέκι μου, εδώ τσακίστηκα?
Τόσα χλμ...αυτή η στρφούλα με έφαγε ?
Σταματάω, κοιτάω...δεν μπορώ να το πιστέψω.....
Ο Γιώργης τραβάει φωτό, καλαμπουρίζει νάναι καλά γιατί μάλλον ήμουνα πολύ συννεφιασμένος....μου λέει...δεν ξαπλώνεις κάτω να τραβήξουμε καμιά καλή ?
Ήτανε καλή ιδέα και θα γελάγμαε χοντρά αλλά ...λυπήθηκα τα ρούχα και πώς θα εμφανιζόμουνα μετά με ανοιχτόχρωμα ρούχα κατάμαυρος?
Ντράπηκα και δεν τόκανα....
Τέλος πάντων, έκανα το Σταυρό μου στο εκκλησάκι πούταν δίπλα και με φύλαξε, ευχαρίστησα τον Πανάγαθο που ζώ και τα άφησα όλα πίσω μου....ΟΥΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ πλέον, ο εξορκισμός έγινε ΑΜΗΝ!
Φύγαμε λοιπόν από το οικόπεδό μου και ανεβήκαμε παραπάνω όπου θαρχόταν και ο Γιώργος από την Πάτρα και θα συναντιόμασταν εκεί σε ένα ωραίο χάνι.
Κάτσαμε, απολαύσαμε το καφεδάκι μας, ήρθε και ο Γιώργος και πλέον η παρέα μας πλήρης :
Και αφού απολαύσαμε το καφεδάκι μας στη δροσούλα του Χανιού, συνεχίσαμε την πορεία μας στον Μπράλο.
Τον περνάμε, βγαίνουμε, πληρώνουμε κάτι χαζοδιόδια, σταματάμε για λίγο για μια στασούλα, έλεγχο κάμερας κλπ :
Συνεχίζουμε πλέον για Λαμία.
Σταμάτημα για τάισμα των ζωντανών προκειμένου να φτάσουμε στη λίμνη χωρίς άλλο φουλάρισμα :
Αφού ανεφοδιαστήκαμε σειρά έχει ο Δομοκός.
Πίστα ελεύθερων δοκιμών λοιπόν και ο Γιώργος εξακοντίζεται μπροστά να χαρεί την φουλ ολοκαίνουργια OHLINS ανάρτησή του.
Εγώ και ο άλλος Γιώργης επίσης με την φουλ OHLINS ακολουθούμε από πίσω και το ευχαριστιόμαστε κατά το δοκούν.
Μόνο ο ήλιος που δύει μας τα χαλάει λιγάκι και στην εικόνα πούναι κατά μέρη λίγο σκοτεινή αλλά και ένα ψιλοστράβωμα τόχαμε :
Μετά το Δομοκούλη αρχίζει η ατελείωτη καμπίσια ευθεία.
Συγκρατούμαστε να μην ανοίξουμε γιατί ξέρουμε ότι από τους παράδρομους βγαίνουν τρακτέρ ή γενικά μεγάλα οχήματα με πολύ μικρή ταχύτητα οπότε στα 110-115 νάχουμε γρήγορη αντίδραση και προχωράμε.
Λίγο βαρετό το βίντεο αλλά τα παιχνιδίσματα του ουρανού και της δύσης του ήλιου είναι τέτοια που δεν μπορείς να αντισταθείς και να μη το βάλεις.....θυμίζει SEX και CLOSE TO MY FIRE λοιπόν....:
Στη διαδρομή σε κάποιο σημείο σε ένα στενό δρομάκι που στρίψαμε υπό πλήρες σκότος πλέον, τα βρήκαμε σκούρα.
Σταματήσαμε και σβήσαμε τα μηχανάκια.
Ψάχνοντας το GPS να δούμε που είμαστε ξαφνικά βλέπουμε ...ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ που θα τις δείτε στο επόμενο βίντεο της άλλης μέρας που μαλακωδώς ξέχασα να βάλω σε τούτο.....
Ενώ τις χαζεύαμε και ζούσαμε πάλι μαγικές στιγμές που στην μεγαλούπολη δεν ζείς, ακούμε μια φωνή από το υπερπέραν μέσα στην απόλυτη σιωπή που μόνο εμείς διαταράσσαμε : <<Τι κάνετε?>>.
Δόξα τον Θεό απαντώ εγώ και μας πιάνει την κουβέντα ένα μοναχός από την Μονή που βρισκόταν από πάνω μας.
Τάπαμε λίγο, μας έδειξε και το δρόμο γιατί αν ακολουθούσαμε το μηχάνημα του διαβόλου δεν ξέρω τι εντουράδα θα κάναμε και φύγαμε στο δρόμο μας.
Μας είπε βέβαια να περνάγαμε την άλλη μέρα από τη Μονή αλλά δυστυχώς ο σχεδιασμός δεν συνέπιπτε.....
Με τα έτσι και τα αλλιώς φτάσαμε στο ξενοδοχείο.
Και τι βλέπουμε ?
Μια ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΡΑ κάτσε όχι καλά αλλά καλύτερα !
Και από τιμή ?
47 ευρώ για 2 διανυκτερεύσεις στον καθένα μας σε τρίκλινο, με ένα πρωινό κάτσε ακόμα καλύτερα...!
Ξεφορτώνουμε, βολευόμαστε, κλειδώνουμε τα μοτοσακά και εδώ πέφτει πολύ γέλιο από τον ιδιοκτήτη.
Δεν κλέβουνε εδώ παιδιά μας λέει....εγώ στο αμάξι έχω και τα κλειδιά επάνω.....
Α ρε αθάνατη Ελληνική Επαρχία που κρατάς ακόμη τα παραδοσιακά, πόσο έχουμε ξεπέσει στις μεγαλουπόλεις.....
Ήρθε η ώρα όμως και τα στομάχια βαράνε ταμπούρλο.
Από κάτω είναι ένα ωραιότατο παραλίμνιο ταβερνάκι και με απίστευτη δροσιά μην πω ότι ήθελε και ζακετούλα κάτσαμε για φαγητό.
Ωραιότατα ήτανε.
Αφού φάγαμε και συζητάγαμε θυμήθηκα τον αδερφό Θωμά και το χουνέρι που τούκανα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και δεν ήρθε βόλτα ο χιλιομετροφάγος....
Με πιάσανε οι τύψεις.....αλλά η ώρα άκρως ακατάλληλη....δε γαμιέται λέω ο Θωμάς είναι αδερφός δεν θα με παρεξηγήσει...
Τον παίρνω τηλέφωνο και του λέω που είμαστε και τι σχέδια έχουμε.
Μούπε ότι ήτανε Πάτρα την Παρασκευή αλλά δεν μπορεί να αντισταθεί στο χλμ οπότε κανονίζουμε να τον συναντήσουμε κάπου ενδιάμεσα στο γύρο της λίμνης που θα κάναμε την άλλη μέρα μιας και ο χιλιομετροφάγος σιγά που δεν την είχε ξανακάνει.
Ευτυχώς που τον πήρα τηλέφωνο οπότε την άλλη μέρα περιμένουμε τη σύζευξη με άλλον έναν ταξιδιάρη !
Έτσι κάπως τελειώνει η πρώτη μέρα και πάμε αργάμιση για ύπνο.
Συνεχίζεται....
Είναι Παρασκευή...δε σκέφτομαι τίποτα...έχω ελέγξει το μηχανάκι διεξοδικά, ετοιμοπόλεμο 101%, ρούχα έτοιμα, παντελόνι, μπουφάν, γάντια καλοκαιρινά δύο ζευγάρια, κράνος, σσακίδιοπου χωρά μπαγκαζιέρα, όλα έτοιμα.
15.30 βρισκόμαστε στα Μακ Ντόναλτς με τον αδερφό Γιώργο και μη τους είδατε και μην τους απαντήσατε.....
Χαζοεθνική, Θήβα και .......έρχεται Ο ΕΝΑΣ.....Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.....Ο ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΣ ΜΟΥ.......ΜΠΡΑΛΟΣ......ΔΑΙΜΟΝΕΣ......
Έπεσες?
Δεν είναι κακό.
Συμβαίνει............ΑΛΛΑ ΣΗΚΩΝΕΣΑΙ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΑΣ......
Πάμε λοιπόν στο οικόπεδό μου να τραβήξω λίγο για να το δηλώσω εντός ημερομηνίας και στο Ε9......
Ακολούθησα ΑΚΡΙΒΩΣ την πορεία που τσακίστηκα....έτσι για εξορκισμό και έστριψα τελευταία στιγμή.
Απόρησα.....
ΚΑΛΑ γαμώ το φελέκι μου, εδώ τσακίστηκα?
Τόσα χλμ...αυτή η στρφούλα με έφαγε ?
Σταματάω, κοιτάω...δεν μπορώ να το πιστέψω.....
Ο Γιώργης τραβάει φωτό, καλαμπουρίζει νάναι καλά γιατί μάλλον ήμουνα πολύ συννεφιασμένος....μου λέει...δεν ξαπλώνεις κάτω να τραβήξουμε καμιά καλή ?
Ήτανε καλή ιδέα και θα γελάγμαε χοντρά αλλά ...λυπήθηκα τα ρούχα και πώς θα εμφανιζόμουνα μετά με ανοιχτόχρωμα ρούχα κατάμαυρος?
Ντράπηκα και δεν τόκανα....
Τέλος πάντων, έκανα το Σταυρό μου στο εκκλησάκι πούταν δίπλα και με φύλαξε, ευχαρίστησα τον Πανάγαθο που ζώ και τα άφησα όλα πίσω μου....ΟΥΤΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΟΥΤΕ ΤΙΠΟΤΑ πλέον, ο εξορκισμός έγινε ΑΜΗΝ!
Φύγαμε λοιπόν από το οικόπεδό μου και ανεβήκαμε παραπάνω όπου θαρχόταν και ο Γιώργος από την Πάτρα και θα συναντιόμασταν εκεί σε ένα ωραίο χάνι.
Κάτσαμε, απολαύσαμε το καφεδάκι μας, ήρθε και ο Γιώργος και πλέον η παρέα μας πλήρης :
Και αφού απολαύσαμε το καφεδάκι μας στη δροσούλα του Χανιού, συνεχίσαμε την πορεία μας στον Μπράλο.
Τον περνάμε, βγαίνουμε, πληρώνουμε κάτι χαζοδιόδια, σταματάμε για λίγο για μια στασούλα, έλεγχο κάμερας κλπ :
Συνεχίζουμε πλέον για Λαμία.
Σταμάτημα για τάισμα των ζωντανών προκειμένου να φτάσουμε στη λίμνη χωρίς άλλο φουλάρισμα :
Αφού ανεφοδιαστήκαμε σειρά έχει ο Δομοκός.
Πίστα ελεύθερων δοκιμών λοιπόν και ο Γιώργος εξακοντίζεται μπροστά να χαρεί την φουλ ολοκαίνουργια OHLINS ανάρτησή του.
Εγώ και ο άλλος Γιώργης επίσης με την φουλ OHLINS ακολουθούμε από πίσω και το ευχαριστιόμαστε κατά το δοκούν.
Μόνο ο ήλιος που δύει μας τα χαλάει λιγάκι και στην εικόνα πούναι κατά μέρη λίγο σκοτεινή αλλά και ένα ψιλοστράβωμα τόχαμε :
Μετά το Δομοκούλη αρχίζει η ατελείωτη καμπίσια ευθεία.
Συγκρατούμαστε να μην ανοίξουμε γιατί ξέρουμε ότι από τους παράδρομους βγαίνουν τρακτέρ ή γενικά μεγάλα οχήματα με πολύ μικρή ταχύτητα οπότε στα 110-115 νάχουμε γρήγορη αντίδραση και προχωράμε.
Λίγο βαρετό το βίντεο αλλά τα παιχνιδίσματα του ουρανού και της δύσης του ήλιου είναι τέτοια που δεν μπορείς να αντισταθείς και να μη το βάλεις.....θυμίζει SEX και CLOSE TO MY FIRE λοιπόν....:
Στη διαδρομή σε κάποιο σημείο σε ένα στενό δρομάκι που στρίψαμε υπό πλήρες σκότος πλέον, τα βρήκαμε σκούρα.
Σταματήσαμε και σβήσαμε τα μηχανάκια.
Ψάχνοντας το GPS να δούμε που είμαστε ξαφνικά βλέπουμε ...ΠΥΓΟΛΑΜΠΙΔΕΣ που θα τις δείτε στο επόμενο βίντεο της άλλης μέρας που μαλακωδώς ξέχασα να βάλω σε τούτο.....
Ενώ τις χαζεύαμε και ζούσαμε πάλι μαγικές στιγμές που στην μεγαλούπολη δεν ζείς, ακούμε μια φωνή από το υπερπέραν μέσα στην απόλυτη σιωπή που μόνο εμείς διαταράσσαμε : <<Τι κάνετε?>>.
Δόξα τον Θεό απαντώ εγώ και μας πιάνει την κουβέντα ένα μοναχός από την Μονή που βρισκόταν από πάνω μας.
Τάπαμε λίγο, μας έδειξε και το δρόμο γιατί αν ακολουθούσαμε το μηχάνημα του διαβόλου δεν ξέρω τι εντουράδα θα κάναμε και φύγαμε στο δρόμο μας.
Μας είπε βέβαια να περνάγαμε την άλλη μέρα από τη Μονή αλλά δυστυχώς ο σχεδιασμός δεν συνέπιπτε.....
Με τα έτσι και τα αλλιώς φτάσαμε στο ξενοδοχείο.
Και τι βλέπουμε ?
Μια ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΡΑ κάτσε όχι καλά αλλά καλύτερα !
Και από τιμή ?
47 ευρώ για 2 διανυκτερεύσεις στον καθένα μας σε τρίκλινο, με ένα πρωινό κάτσε ακόμα καλύτερα...!
Ξεφορτώνουμε, βολευόμαστε, κλειδώνουμε τα μοτοσακά και εδώ πέφτει πολύ γέλιο από τον ιδιοκτήτη.
Δεν κλέβουνε εδώ παιδιά μας λέει....εγώ στο αμάξι έχω και τα κλειδιά επάνω.....
Α ρε αθάνατη Ελληνική Επαρχία που κρατάς ακόμη τα παραδοσιακά, πόσο έχουμε ξεπέσει στις μεγαλουπόλεις.....
Ήρθε η ώρα όμως και τα στομάχια βαράνε ταμπούρλο.
Από κάτω είναι ένα ωραιότατο παραλίμνιο ταβερνάκι και με απίστευτη δροσιά μην πω ότι ήθελε και ζακετούλα κάτσαμε για φαγητό.
Ωραιότατα ήτανε.
Αφού φάγαμε και συζητάγαμε θυμήθηκα τον αδερφό Θωμά και το χουνέρι που τούκανα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο και δεν ήρθε βόλτα ο χιλιομετροφάγος....
Με πιάσανε οι τύψεις.....αλλά η ώρα άκρως ακατάλληλη....δε γαμιέται λέω ο Θωμάς είναι αδερφός δεν θα με παρεξηγήσει...
Τον παίρνω τηλέφωνο και του λέω που είμαστε και τι σχέδια έχουμε.
Μούπε ότι ήτανε Πάτρα την Παρασκευή αλλά δεν μπορεί να αντισταθεί στο χλμ οπότε κανονίζουμε να τον συναντήσουμε κάπου ενδιάμεσα στο γύρο της λίμνης που θα κάναμε την άλλη μέρα μιας και ο χιλιομετροφάγος σιγά που δεν την είχε ξανακάνει.
Ευτυχώς που τον πήρα τηλέφωνο οπότε την άλλη μέρα περιμένουμε τη σύζευξη με άλλον έναν ταξιδιάρη !
Έτσι κάπως τελειώνει η πρώτη μέρα και πάμε αργάμιση για ύπνο.
Συνεχίζεται....
Ειστε ΑΠΙΘΑΝΟΙ!!!!!
σε μερη πανεμορφα!!!!
ilbig:
