Μετά το άγαλμα και το αεροπλάνο τραβήξαμε σύμφωνα με το μασίνι του διαόλου ένα ωραίο δρομολογιάκι αλλά έξω από μια μονή σταματήσαμε γιατί το κινητό GPS μάρκας Τόμας, είπε ότι θυμάται ότι έχει και κανά 7άρι χιλιόμετρα χώμα.......
Τσιγαράκι, κατουρηματάκι, σύσκεψη και νάσου ένα φορτηγάκι.......
Σταμάτημα, ερώτηση και επιβεβαίωση....ΧΩΜΑ 7 ΧΛΜ......γκλούκ....
Πίσω στα τείχη και ξανά άλλα δεν ξέρω πόσα χλμ αλλά είπαμε ΔΕΝ ΜΑΣ ΧΑΛΑΕΙ αφού βόλτα θέλουμε να κάνουμε και γιαυτό η παρέα είναι ΔΥΝΑΜΗ λέμε !
Πιάνουμε άλλο δρομολόγιο και......Α ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ ΤΙ ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ?
Και ομορφιά και έλατα φουλ και καταρρακτάκια και τι να λέμε τώρα......
WISH YOU WERE HERE....
Ερχόμαστε και στα κέφια και αρχίζουμε να ψιλοστρίβουμε και να ίσως το καλύτερο μέχρι τώρα βιντεάκι που τώρα θα το βάλω ατόφιο και μετά θα κοπεί - επεξεργαστεί με slow motion κλπ κλπ εφέ.
Προς το παρόν δείτε το ατόφιο και ένα θα σας πω : από την πολύ ομορφιά κλαίγαμε μέσα από τα κράνη......δείτε (
MY WOMAN FROM TOKYO φυσικά γιατί 3 τζαπάνια και μια Ιταλίδα...) :
Το παραπάνω βίντεο τροποποιημένο με εφέ και αργή κίνηση και μην ξεχνάτε να βλέπετε τον καθρέπτη για να τα βλέπετε όλα.... BAD COMPANY σε δράση (τροποποίηση 1) :
Συνεχίζουμε με τροποποίηση 2 και ROCK YOU LIKE A HURRICANE
:
Και η τελευταία :
Και μερικές φωτό από την περιοχή :
Ούφ ΖΕΣΤΑ ο Θωμάς παραπονιέται όπως πάντα, εδώ βρήκαμε να σταματήσουμε? Δε πάμε παραπάνω να δροσιστούμε ?
Τα 3 τρελοκομεία που τα τραβάει το 4ο τρελοκομείο :
Συνεχίζουμε λοιπόν την κάθοδο προς Λαμία αυτή τη φορά με πλοηγό τον Θωμάκο.
Η ώρα έχει αρχίσει και πιέζει επικίνδυνα αφού θέλουμε να δούμε και το Moto Gp.
O δρόμος γεμάτος λακκούβες, μπαλώματα και γενικά δεν ευνοεί και την γρηγορότερη οδήγηση αλλά ότι μπορούμε κάνουμε :
Ο Γιώργης έχει πάρει φωτιά.....η ώρα αδυσώπητα πλησιάζει τις 15.00 και θέλουμε να δούμε και Moto Gp.....
Ο δρόμος πάλι μπαλώματα και διάφορα καλούδια...ανεβάζουμε ρυθμό όσο μπορούμε και πλακωνόμαστε μέσα στα λογικά πλαίσια ασφαλείας :
Μετά από αυτό το στροφιλίκι πιάνουμε καμπίσιες ευθείες οπότε δεν υπάρχει πλέον λόγος ύπαρξης της κάμερας και βγαίνει.
Ο Γιώργης αναβάζει φρενήρη ρυθμό και εξαφανίζεται.
Οι λοιποί στα αυγουλάκια μας....
Κάποια στιγμή βλέπουμε τη Φαίυ σταματημένη σε ένα χωριό και ο Γιώργης μας κάνει νόημα να σταματήσουμε εκεί.
Έχει βρεί καφενεδάκι ..τι καφενεδάκι,αν και μικρό ωραιότατη καφετέρια παρακαλώ με οθόνη καμιά 50αριά ίντζες, σύστημα DOLBY SURROUND και τα συναφή !
Μετά από μια μικρή περιπέτεια παρκαρίσματος των μοτοσακών ανάμεσα στον φίλτατο ΚΑΡΠΟΥΖΙΑ - ΠΕΠΟΝΙΑ και τα συναφή, αράζουμε στην καφετέρια στο τσακ της εκκινήσεως !
Μακρακώμη λοιπόν :
Παραγγέλνουμε εν τω μεταξύ έχοντας εντοπίσει απέναντι και μια σουβλακερή.....
Οι τρεις μας αναψυκτικά και δη λεμοναδίτσες .....
Ο Θωμάς λέει <<Και εγώ λεμοναδίτσα παρήγγειλα και γελάει πονηρά>> ..εγώ το τρώω και του λέω <<άμα δεν ταιριάζαμε δεν θα συμπεθεριάζαμε>>.....
Πού νάξερα ?
Σκάνε μύτη οι λεμοναδίτσες, αρχίζουν να ρουφάνε οι αφυδατωμένοι και......έρχεται ένα παγωτό ΝΑΑΑΑΑ.........
ΡΕ......αυτή είναι η λεμοναδίτσα?
Λέω του Θωμάκου και αυτός γελάει μέχρι θανάτου.....και αρχίζει να τρώει......
Πίνουμε, βλέπουμε, τρώει ο Τόμ και τελειώνει και ο αγώνας ομολογουμένως ωραίος.
Πληρώνουμε και βγαίνουμε έξω με σκοπό να πάμε απέναντι να φάμε στη σουβλακερή.
Αμ δε.....μεσημεριάτικα σας ήρθε να φάτε ρε όργια ?
ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΕΧΕΙ ΣΙΕΣΤΑ.....
Καλά δεν χρειάστηκε πολύ ώρα, κράνη παλάσκες αναλάβετε κλπ και μη τους είδατε μη τους απαντήσατε.
Με συνοπτικές διαδικασίες Λαμία, μετά από το πονηρό σημείο πούπε ο Τζορτζίνο που είχαμε ξαναπεράσει με το Θωμάκο και τσουπ στον Μπράλο.
Σταμάτημα στο χάνι που είχαμε αρχικά συναντηθεί με τον Τζορτζίνο την Παρασκευή και να λέει ο Τζορτζίνο <<άμα ο σκύλος λείπει εγώ δεν τρώω>>.
Άντε ρε συ του λέω,στέκι φορτηγατζήδων είναι, οι φορτηγατζήδες δεν θέλουνε να τους πιάσει κόψιμο και νάχουν να κάνουν 5-6.000 χλμ και τον πείθουμε.....
Παρκάρουμε, αποθέτουμε, αράζουμε,κόβουμε κίνηση και ....ο σκύλος λείπει......
Ο Γιώργης λέει μόνο....<<Ωχ πάλι δίπλα του κάθησα θα με φάει ο καπνός πάλι>>.....
Για το σκύλο.....
Έρχεται ο παις, τι έχει ?
Φασολάδα...
Γίδα βραστή....
ΩΠΑ ΩΠΑ ρε μεγάλε του λέω....νάχε χιόνι να λέγαμε ..τίποτα άλλο έχει?
ΚΕΦΤΕΔΕΣ λέει και όλοι παραγγέλνουμε κεφτέδες που τελικά ήτανε 3 μπιφτέκια με πατάτες....
Και τα υπόλοιπα βέβαια, σαλατικά πατατικά κλπ κλπ.....και περτικαλάδες αφού κόκα κόλα δεεεν είχε...
Τρώμε μια χαρά (ο σκύλος δεν ανακαλύφθηκε) .......
Ο Γιώργης ψαχνει τον σκυλούκο :
Θα σας φλομώσω να εκπαιδευτείτε στο προπέτασμα καπνού ρε :
Δεν έφτανε Η παγωτάρα χωρίς πατάτες να τις κατεβάζει σαν γλάρος δν γινότανε, ρε πού το βάζει αυτό το παιδί το φαί ? Α χα χα χα :
Λογαριασμόοοοοο....έρχεται, 12 ευρώ το κεφάλι.
Μια χαρά για αυτά που φάγαμε και μια χαρά αντί να κάνουμε για Λειβαδιά στην υπερεκτιμημένη <<ΚΡΥΑ>> για σοβλακες.
Υπόψη λοιπόν για το μέλλον χωρίς παραπανίσια χλμ.
Κάπου εκεί χαιρετιόμαστε με τον Γιώργη και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του.
Ο Γιώργης μοναχικά και οι λοιποί 3 για Θήβα, Εθνική και πίσω στα τείχη....
Έτσι κάπως τελείωσε και η τρίτη μέρα αυτής της πανέμορφης μικρής περιπέτειας.
Να ευχαριστήσω από καρδιάς πρώτα τους δύο Γιώργηδες που μας δέχθηκαν στην παρέα τους και πούχαν σχεδιάσει την εξόρμηση και όλους μετά για την υπέροχη παρέα καθόλο το τριήμερο που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μου ως ευχάριστη ανάμνηση !
Και σε άλλα τέτοια όμορφα λοιπόν σύντροχοι και οι λοιποί του
την επόμενη φορά μαζί !
