Λιδορίκι, λίμνη Μόρνου, Χάνι Ρέρεση 19/07

onroad

Superhero
Περιοχή
7th continent traveler
Όνομα
κωνσταντινος δε γκρειτ
Μοτό
1200 / 2012
Καφε αστρα στους δελφους , ςιναι στην εξοδο προς Άμφισσα

Στάλθηκε από το Redmi Note 7 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

amyroukai

Κουλάδι Σωληνάκιας
Περιοχή
Μεθοριακός Σταθμός
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
X, R
Κλειστό για εργασίες, σταματήσαμε εκεί, είδαμε το μήνυμα και κατεβήκαμε παραλία :)
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Είμαστε στο καφέ μόλος στην Ιτέα
 

amyroukai

Κουλάδι Σωληνάκιας
Περιοχή
Μεθοριακός Σταθμός
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
X, R
Και το αγριογούρουνο πολύ νόστιμο και στην Αθήνα δεν θέλουν τάπερ και τώρα λέμε να στρίψουμε λίγο ακόμα προς Γραβιά.
 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Καλή επιστροφή και ζηλεύω.
 

orla13

Μέλος
Περιοχή
Ηλιουπολη
Όνομα
Αλεξανδρος
Μοτό
KTM 790 Adv , Yamaha R1
Τα XR1000 ηταν 2 φιλων και ενα ktmακι 390 το δικο μου! δεν το ειδα πιο νωρις το θεμα να πηγαιναμε ολοι μαζι ,εμεις ηπιαμε καφε στην αραχωβα.next time
 

Aldebaran

Πορτοκαλί μέλος.
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
KTM 690 Enduro '08
Σε δύο ώρες καμμένα Βούρλα αν θέλει κανείς καφέ :)
Πέφτεις μακρυά, είμαστε καμένες πλάτες.
 

amyroukai

Κουλάδι Σωληνάκιας
Περιοχή
Μεθοριακός Σταθμός
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
X, R
Πέφτεις μακρυά, είμαστε καμένες πλάτες.
Ε τότε άκυρα τα Βούρλα.


Καφές στο καταφύγιο Οίτης λοιπόν.
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Ευρωπαϊκά στη λίμνη


Στάλθηκε από το Mi A2 Lite μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Η σωστή φωτό


Στάλθηκε από το Mi A2 Lite μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

antsoar

Μέλος
Όνομα
Αντώνης
Μοτό
SWM RS300R
Πραγματικά ωραία βόλτα, ατελείωτο στροφιλικι και εκπληκτικό τοπίο. Το ανέβασμα από Λιδορίκι προς Πανουργιά είχα καιρό να το κάνω, η θέα των Βαρδουσίων από τη μια και της Γκιώνας από την άλλη είναι μοναδική.

Ευχαριστώ για την παρέα παιδιά καθώς και τον onroad για την γκεστ εμφάνηση στον καφέ!

Άντε και στα επόμενα...


Στάλθηκε από το Mi A2 Lite μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 

amyroukai

Κουλάδι Σωληνάκιας
Περιοχή
Μεθοριακός Σταθμός
Όνομα
Γιάννης
Μοτό
X, R
Καλημέρεεεεεες

Ο πάτερ είναι ανάμεσα σε ναυαγό (δεν έχει γουίλσον όμως) και ιερέα και λογικά σήμερα θα πάει σε κάποιο από τα τρέντικα μπαρμπέρικα του Μπογιατίου να επανέλθει στην συμβατική ζωή. Δεν συμμετείχε στην συζήτηση των γερόντων στο διπλανό τραπέζι "ΑΜΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ; ΤΙ ΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ, ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΕΙΣΤΕ ΑΘΕΟΙ" στο χάνι, είχε σοκαριστεί που ακόμα υπάρχουν αυτοί ανάμεσά μας. Ευλόγησε μιά εντυπωσιακή χαράδρα ανάμεσα σε δύο βουνοκορφές και παράφρασε τον ποιητή, "θεέ μου πόσο δέρμα ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε" γιατί θες να κοιτάξεις πιο ψηλά και δεν πάει το μάτι.

Βρεθήκαμε με Αντώνη το πρωί, πάω στα διόδια, συνειδητοποιώ ότι έχω φύγει χωρίς το τηλέφωνο μαζί. Και ότι θα πεθάνει από αγωνΝΝΝία το κορίτσι, οπότε γύρισα να το πάρω και άργησα 15 λεπτάκια, ευτυχώς ήταν το μόνο άσχημο της ημέρας αυτό. Μου λέει ο Αντώνης μόλις έχασες δύο XR που έφυγαν βόλτα και να κύριοι πως δουλεύει το κάρμα και δεν έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ιδιοκτήτες σπάνιων συλλεκτικών μόνο για γνώστες και ειδήμονες μοτοσικλετώνΕ, τι να πεις, κάπου θα έχουν "φωλιά" τύπου secret non boxer BMW owners facebook group όπου θα λένε τον πόνο τους. Με πόσα θα πάμε ΕΟ, με τόσα (μην ρωτάτε, ήταν κάτω από το όριο, τα έχουμε πει) ήθελε και ο Αντώνης να δοκιμάσει το κομβίο του CC και ξέχασα να ρωτήσω το πως του φάνηκε. Εγώ το πάτησα πάντως στην συμφωνηθείσα ταχύτητα και με πήγε χαλαρά στο Κάστρο, όπου και βγήκαμε για το πιο κλασικό πεθαίνεις Λειβαδιά-Αράχωβα-Δελφοί (κλειστή καφετέρια) Ιτέα. Εντυπωσιακό ήταν το πόσο λίγο κόσμο είχε στους Δελφούς. Εντάξει η party animal Αράχοβα δεν ξυπνάει νωρίς και έκανα ένα νοητικό σημείωμα να βγούμε φωτό με το χάσταγκ ARAHOVA την επόμενη, δεν μπορεί μόνο ο onroad να είναι τόσο φλώρος ex-μπεμβεδάκιας πια. Οι στροφές όσο περνάει ο καιρός μου φαίνονται πιο "εύκολες" και το τσίκεν στριπ μικραίνει, πλάκα έχει.

Φτάνουμε Ιτέα, παραγγέλνουμε καφέ σε μιά χαμογελαστή και ευχάριστη σερβιτόρα (ρίχνει ο πίσω κυριούλης με την εφημερίδα τον καφέ μόλις τον ακούμπησε στο τραπέζι ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΠΟΥ, σιγά μην κοιτούσε τα οπίσθια της κοπέλας που έσκυψε να μας αφήσει τα νερά, είχε την γυναίκα του δίπλα, είναι τέτοιοι οι παντρεμένοι άντρες όχι πες είναι δεν είναι, του λέει όπως μάζευε την ζημιά δεν ξέρω αν ισχύει αυτό με τα λεφτά στον φρέντο και πεταγεται η σύζυγος ΠΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΥΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩ ΘΑ ΜΑΣ ΕΡΘΕΙ, ναι ζουν ανάμεσά μας νάμπερ 2, τον κέρασε δεύτερο καφέ ενώ έπρεπε να ζητήσει μερίδιο από τα κέρδη, είναι καλοί άνθρωποι στην επαρχία). Πιάνουμε την κουβέντα με τον Κώστα (αφού καταφέραμε και βρεθήκαμε πάλι καλά), περνάει η ώρα νερό, έρχεται και ένα κόκκινο Ντουκάτι, συνειδητοποίηση ότι είμαστε βόλτα μόνο Ευρωπαϊκά δηλαδή αυτό που κοροϊδεύεις τόσα χρόνια αριθμός.... έχω χάσει το μέτρημα. Πως θα πάμε χάνι, από εκεί, πάμε, το garmin και το Google έχουν άλλες απόψεις (μετά κατάλαβα γιατί). Η θέα μετά το Μαλανδρίνο την πρώτη φορά που αντικρύζεις την λίμνη είναι πάντα εντυπωσιακή. Κάποια στιγμή πρέπει να πάω με φωτογραφική να το βγάλω αυτό, το κινητό δεν πιάνει τα χρώματα σωστά και δεν αποδίδει και τις εναλλαγές στις σκιές σωστά. Στάση στο φράγμα για φωτό, πάμε στο Χάνι, όλα καλά.

Τι θα κάνουμε για το γύρνα όμως... Μετά πολλή συζήτηση λέμε πάμε να δούμε το βόρειο κομμάτι της λίμνης και να φύγουμε από Μπράλο και ΝΕΟ. Ευκαιρία να συνταξιδέψουμε λίγο ακόμα με το Ντουκάτι το οποίο -φτουφτου- είναι κουκλί. Λίγο πριν το καφέ, το ένα οδηγικό λάθος της ημέρας. Στροφή που κλείνει περισσότερο από όσο θυμόμουν, πίεση στο τιμόνι, δεν ανοίγω το γκάζι και φεύγει το μπροστινό επάνω στην λευκή γραμμή, τόσο όσο να προλάβω να πω γαμώτ... ευτυχώς χωρίς άλλα. Η συζήτηση που θα έκανε τον gsmaniac να βγάλει καπΙνούς, "μα καλά, βόλτα χωρίς topcase γίνεται" και τι να πω, είναι το πρώτο μηχανάκι που δεν έχει αλλά δεν θα έπαιρνα βαλιτσάκι για τέτοια βόλτα έτσι και αλλιώς. Είναι στο πρόγραμμα. Συζητάμε λίγο και για τις ενδοεπικοινωνίες που θέλω, χαζεύουμε τα άλογα, τα βουνά, ένας μπαμπάς λέει στο κοριτσάκι του ότι πρέπει να ανέβει κυβικά σταδιακά πριν φτάσει να πάρει τόσο μεγάλα μηχανάκια και κολλάει το μάτι του κυρίως στο κόκκινο, άντε να γυρίσουμε σπίτι. Κανείς δεν βιάζεται, όχι γιατί δεν θέλει να πάει σπίτι, είναι ωραία στο βουνό και θα ήταν πιο ωραία να είχε και άλλο.

Επιστροφή uneventful όπως πρέπει να είναι, με μιά εξαίρεση, της βενζίνης. Μου λέει ο Αντώνης πάμε στα ΣΕΑ μετά την Υλίκη, το range στο καντράν μου έχει άλλη άποψη και φτάνουμε ΣΕΑ Αταλάντης με περίπου 20 χιλιόμετρα να μένουν, η υπάλληλος έβαλε 14 λίτρα (έπαιρνε λίιιιιιγο ακόμα και δεν το προσπάθησε γιατί είχε κόσμο και βιαζόταν) που σημαίνει ότι το όργανο είναι τραγικά απαισιόδοξο. Μιλώντας για βενζίνη, το ντουκάτι κερδίζει εκτός από καλλιστεία και τον τίτλο του MrEconomy, ο Κώστας έβλεπε ένα λίτρο/100χλμ πιο κάτω στο τριπ του. Ο Αντώνης αποδεικνύει ξανά ότι είναι "λίρα 100" συνταξιδιώτης με ωραίο ρυθμό και υψηλή προσαρμοστικότητα και διάθεση, συζητούσαμε και με τον Ducati Κώστα το πόσο πολύ λάθος μπορεί να πάει μιά ημέρα με κακή σύνθεση παρέας.

Μετά τον πρωινό καφέ να δω και αν έχω καμιά φωτογραφία από τις.... 10 που τράβηξα που να αξίζει να ανέβει. Ωραία ήταν, να το ξανακάνουμε.
 

petros KLR

Μέλος
Περιοχή
ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΑΤΤΙΚΗΣ
Όνομα
ΠΕΤΡΟΣ
Μοτό
KAWASAKI KLR 650
Aprilia pegaso 650
Καλημέρεεεεεες

Ο πάτερ είναι ανάμεσα σε ναυαγό (δεν έχει γουίλσον όμως) και ιερέα και λογικά σήμερα θα πάει σε κάποιο από τα τρέντικα μπαρμπέρικα του Μπογιατίου να επανέλθει στην συμβατική ζωή. Δεν συμμετείχε στην συζήτηση των γερόντων στο διπλανό τραπέζι "ΑΜΑ ΒΑΛΕΙΣ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ; ΤΙ ΛΕΣ ΠΟΥ ΚΑΙΓΕΤΑΙ, ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, ΕΙΣΤΕ ΑΘΕΟΙ" στο χάνι, είχε σοκαριστεί που ακόμα υπάρχουν αυτοί ανάμεσά μας. Ευλόγησε μιά εντυπωσιακή χαράδρα ανάμεσα σε δύο βουνοκορφές και παράφρασε τον ποιητή, "θεέ μου πόσο δέρμα ξοδεύεις για να μην σε βλέπουμε" γιατί θες να κοιτάξεις πιο ψηλά και δεν πάει το μάτι.

Βρεθήκαμε με Αντώνη το πρωί, πάω στα διόδια, συνειδητοποιώ ότι έχω φύγει χωρίς το τηλέφωνο μαζί. Και ότι θα πεθάνει από αγωνΝΝΝία το κορίτσι, οπότε γύρισα να το πάρω και άργησα 15 λεπτάκια, ευτυχώς ήταν το μόνο άσχημο της ημέρας αυτό. Μου λέει ο Αντώνης μόλις έχασες δύο XR που έφυγαν βόλτα και να κύριοι πως δουλεύει το κάρμα και δεν έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις ιδιοκτήτες σπάνιων συλλεκτικών μόνο για γνώστες και ειδήμονες μοτοσικλετώνΕ, τι να πεις, κάπου θα έχουν "φωλιά" τύπου secret non boxer BMW owners facebook group όπου θα λένε τον πόνο τους. Με πόσα θα πάμε ΕΟ, με τόσα (μην ρωτάτε, ήταν κάτω από το όριο, τα έχουμε πει) ήθελε και ο Αντώνης να δοκιμάσει το κομβίο του CC και ξέχασα να ρωτήσω το πως του φάνηκε. Εγώ το πάτησα πάντως στην συμφωνηθείσα ταχύτητα και με πήγε χαλαρά στο Κάστρο, όπου και βγήκαμε για το πιο κλασικό πεθαίνεις Λειβαδιά-Αράχωβα-Δελφοί (κλειστή καφετέρια) Ιτέα. Εντυπωσιακό ήταν το πόσο λίγο κόσμο είχε στους Δελφούς. Εντάξει η party animal Αράχοβα δεν ξυπνάει νωρίς και έκανα ένα νοητικό σημείωμα να βγούμε φωτό με το χάσταγκ ARAHOVA την επόμενη, δεν μπορεί μόνο ο onroad να είναι τόσο φλώρος ex-μπεμβεδάκιας πια. Οι στροφές όσο περνάει ο καιρός μου φαίνονται πιο "εύκολες" και το τσίκεν στριπ μικραίνει, πλάκα έχει.

Φτάνουμε Ιτέα, παραγγέλνουμε καφέ σε μιά χαμογελαστή και ευχάριστη σερβιτόρα (ρίχνει ο πίσω κυριούλης με την εφημερίδα τον καφέ μόλις τον ακούμπησε στο τραπέζι ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΠΟΥ, σιγά μην κοιτούσε τα οπίσθια της κοπέλας που έσκυψε να μας αφήσει τα νερά, είχε την γυναίκα του δίπλα, είναι τέτοιοι οι παντρεμένοι άντρες όχι πες είναι δεν είναι, του λέει όπως μάζευε την ζημιά δεν ξέρω αν ισχύει αυτό με τα λεφτά στον φρέντο και πεταγεται η σύζυγος ΠΩΣ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ, ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΥΣΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩ ΘΑ ΜΑΣ ΕΡΘΕΙ, ναι ζουν ανάμεσά μας νάμπερ 2, τον κέρασε δεύτερο καφέ ενώ έπρεπε να ζητήσει μερίδιο από τα κέρδη, είναι καλοί άνθρωποι στην επαρχία). Πιάνουμε την κουβέντα με τον Κώστα (αφού καταφέραμε και βρεθήκαμε πάλι καλά), περνάει η ώρα νερό, έρχεται και ένα κόκκινο Ντουκάτι, συνειδητοποίηση ότι είμαστε βόλτα μόνο Ευρωπαϊκά δηλαδή αυτό που κοροϊδεύεις τόσα χρόνια αριθμός.... έχω χάσει το μέτρημα. Πως θα πάμε χάνι, από εκεί, πάμε, το garmin και το Google έχουν άλλες απόψεις (μετά κατάλαβα γιατί). Η θέα μετά το Μαλανδρίνο την πρώτη φορά που αντικρύζεις την λίμνη είναι πάντα εντυπωσιακή. Κάποια στιγμή πρέπει να πάω με φωτογραφική να το βγάλω αυτό, το κινητό δεν πιάνει τα χρώματα σωστά και δεν αποδίδει και τις εναλλαγές στις σκιές σωστά. Στάση στο φράγμα για φωτό, πάμε στο Χάνι, όλα καλά.

Τι θα κάνουμε για το γύρνα όμως... Μετά πολλή συζήτηση λέμε πάμε να δούμε το βόρειο κομμάτι της λίμνης και να φύγουμε από Μπράλο και ΝΕΟ. Ευκαιρία να συνταξιδέψουμε λίγο ακόμα με το Ντουκάτι το οποίο -φτουφτου- είναι κουκλί. Λίγο πριν το καφέ, το ένα οδηγικό λάθος της ημέρας. Στροφή που κλείνει περισσότερο από όσο θυμόμουν, πίεση στο τιμόνι, δεν ανοίγω το γκάζι και φεύγει το μπροστινό επάνω στην λευκή γραμμή, τόσο όσο να προλάβω να πω γαμώτ... ευτυχώς χωρίς άλλα. Η συζήτηση που θα έκανε τον gsmaniac να βγάλει καπΙνούς, "μα καλά, βόλτα χωρίς topcase γίνεται" και τι να πω, είναι το πρώτο μηχανάκι που δεν έχει αλλά δεν θα έπαιρνα βαλιτσάκι για τέτοια βόλτα έτσι και αλλιώς. Είναι στο πρόγραμμα. Συζητάμε λίγο και για τις ενδοεπικοινωνίες που θέλω, χαζεύουμε τα άλογα, τα βουνά, ένας μπαμπάς λέει στο κοριτσάκι του ότι πρέπει να ανέβει κυβικά σταδιακά πριν φτάσει να πάρει τόσο μεγάλα μηχανάκια και κολλάει το μάτι του κυρίως στο κόκκινο, άντε να γυρίσουμε σπίτι. Κανείς δεν βιάζεται, όχι γιατί δεν θέλει να πάει σπίτι, είναι ωραία στο βουνό και θα ήταν πιο ωραία να είχε και άλλο.

Επιστροφή uneventful όπως πρέπει να είναι, με μιά εξαίρεση, της βενζίνης. Μου λέει ο Αντώνης πάμε στα ΣΕΑ μετά την Υλίκη, το range στο καντράν μου έχει άλλη άποψη και φτάνουμε ΣΕΑ Αταλάντης με περίπου 20 χιλιόμετρα να μένουν, η υπάλληλος έβαλε 14 λίτρα (έπαιρνε λίιιιιιγο ακόμα και δεν το προσπάθησε γιατί είχε κόσμο και βιαζόταν) που σημαίνει ότι το όργανο είναι τραγικά απαισιόδοξο. Μιλώντας για βενζίνη, το ντουκάτι κερδίζει εκτός από καλλιστεία και τον τίτλο του MrEconomy, ο Κώστας έβλεπε ένα λίτρο/100χλμ πιο κάτω στο τριπ του. Ο Αντώνης αποδεικνύει ξανά ότι είναι "λίρα 100" συνταξιδιώτης με ωραίο ρυθμό και υψηλή προσαρμοστικότητα και διάθεση, συζητούσαμε και με τον Ducati Κώστα το πόσο πολύ λάθος μπορεί να πάει μιά ημέρα με κακή σύνθεση παρέας.

Μετά τον πρωινό καφέ να δω και αν έχω καμιά φωτογραφία από τις.... 10 που τράβηξα που να αξίζει να ανέβει. Ωραία ήταν, να το ξανακάνουμε.
Καλα βρε Γιαννη....βγαζεις μπλοκακι κ σημειωνεις....καθε φορα που σταματας ;;;
Τι μνημη...κ λεπτομερεια στη περιγραφη....ειναι αυτη..;;;
 
Top Bottom