Μάνη Αύγουστος 2013

[forester]

Πέρασαν μήνες.............
Πλησιάζει το επόμενο καλοκαίρι........


Αλλά, ποτέ δεν είναι αργά!

Στο τέλος του περασμένου Ιουλίου κατεβήκαμε στη Γλύφα Ηλείας για τις καλοκαιρινές διακοπές, όπως κάθε χρόνο από το 2011 και με τά. Εκεί βέβαια είμαστε όλοι μαζί, 4αδα η οικογένεια, παππούδες, γιαγιάδες κλπ.
Υπήρχε λοιπόν η ανάγκη για μια ολιγοήμερη απόδραση των εγκλωβισμένων γονέων. Το πρόβλημα ήταν ο μικρός ταλιμπάν, ο junior της οικογένειας, που δεν παίζει να τον κρατήσει ένας άνθρωπος για πάνω από λίγες ώρες. Η λύση βρέθηκε επιστρατεύοντας και την έτερη γιαγιά, ώστε η συμμαχία γιαγιάδων-παππού, να τα βγάλει πέρα

Αφού κανονίστηκαν τα διαδικαστικά, άρχισε η προετοιμασία και Πέμπτη πρωί, η μπέμπα φορτώθηκε με σκοπό να μας πάει μέχρι κια για camping.....

Κάπου εκεί ανάμεσα, θα βολευόταν και η Μαίρη




Συνεχίζεται.........

 

[forester]

Ξεκινήσαμε λοιπόν, μ ένα πρόγραμμα φλου, λέλικο, στο περίπου.....
Σκοπός ήταν το βράδυ να έχουμε βρει κάπου να κοιμηθούμε. Ακόμα και σε παραλία (Θα τα διαβάζει ο Strats και δε θα του μείνει τρίχα ) χύμα!!!
Ήθελα όμως ν απολάυσω τη διαδρομή. Ήθελα να περάσω από χωριά και μέρη της Αρκαδίας, που δεν είχα ξαναπεράσει. Η Μαίρη βέβαια δεν το είχε καταλάβει ακριβώς το σχέδιο, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία
Περάσαμε κλασσικά από Πύργο προς Αρχαία Ολυμπία, νότια έπειτα προς τα ορεινά της Αρκαδίας και ιδού η διαδρομή:
https://www.google.gr/maps/dir/Γλύφα+270+50/Παλούμπα/Ράφτης/Ζάτουνα/Μεγαλόπολη/Λογκανίκος/Σπάρτη/Γύθειο/@37.3132973,21.3059847,9z/data=!3m1!4b1!4m49!4m48!1m5!1m1!1s0x1360b25ee4b07819:0x91796bc34c0f4417!2m2!1d21.1445435!2d37.8424021!1m5!1m1!1s0x1360614dc6ea0c2d:0xaafd8acfb89e40fd!2m2!1d21.947292!2d37.620707!1m5!1m1!1s0x136066daab5d1f35:0xa0b61e37b4480d97!2m2!1d21.9638776!2d37.5977007!1m5!1m1!1s0x13606645e3cab86b:0x6155c2d31a2082e7!2m2!1d22.0237231!2d37.5903711!1m5!1m1!1s0x136044fe35475291:0x400bd2ce2b98c20!2m2!1d22.0714835!2d37.384148!1m5!1m1!1s0x136035e03d15b353:0x500bd2ce2b9d520!2m2!1d22.2503221!2d37.2309774!1m5!1m1!1s0x1361d2760a6f3319:0x55c178decfd13663!2m2!1d22.430264!2d37.074461!1m5!1m1!1s0x1361e0c77d9efee3:0x500bd2ce2ba3870!2m2!1d22.5655373!2d36.7602193


.......συνεχίζεται.........

 

[forester]

288χλμ και 5,5 ώρες μέχρι Γύθειο. Χωρίς τις στάσεις.
1η στάση χωρίς να κατέβουμε από το μηχανάκι, στο γιοφύρι του Ερύμανθου:

 

[forester]

Είναι ακόμα πρωί, δεν έχει πάει 10- 10:30 κι η θερμοκρασία παίζει 38+....
Αρχίζουμε ν ανηφορίζουμε, κανονικά θα έπρεπε να λιγοστεύει η ζέστη και να ξαναβάλουμε μπουφάν. Αντ΄αυτού, νιώθαμε την υγρασία και κολάγαμε. Μόλις έκοβα ταχύτητα, ποτάμι ο ιδρώτας. Ο ήλιος ντάλα!!!
Λέω της Μαίρης, μάλλον θα φάμε βρόχα στα ψηλα. Δε με πίστευε, αλλά μετά με πίστεψε


Όπως θα είδατε και στο χάρτη, δεν ακολούθησα τον κλασσικό και πιο γρήγορο δρόμο Ολυμπίας - Τρίπολης, αλλά προτίμησα στροφιλίκι, βουνά και ρεματιές...
Και χωριά!!!
Πανέμορφα, ξεχασμένα, δυσπρόσιτα. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε ο Ράφτης και η Ζάτουνα. Κάτι η ζέστη (παιδιά λέμε για λιώσιμο...), κάτι η έλλειψη φωτογραφικής μηχανής της προκοπής, πολλές φώτο από αξιοθέατα στο δρόμο δεν τραβήξαμε και το έχω μετανοιώσει...

Περνώντας και τη Ζάτουνα η σκέψη για διάλλειμα, καφέ και κάτι σε γλυκο, κυριαρχεί!!! Ταυτόχρονα όμως κάνουν την εμφάνισή τους απειλητικά τα Cumulonimbus......
Η σκέψη για καφέ σε χωριό, γίνεται πλέον απόφαση. Περνάμε γρήγορα τη Δημητσάνα κι όσο δε βρέχει την κάνουμε για Στεμνίτσα. Όσο περισσότερο καλύψω στο στεγνό, τόσο το καλύτερο....
Μπαίνοντας Στεμνίτσα, σ' ένα καφέ που -χωρίς ιδιαίτερο λόγο- προτιμώ, απολαμβάνουμε καφεδάκι,

Ο ήλιος απίζει κρυφτό στα σύννεφα,αντιλαμβάνεται πλέον και η Μαίρη γιατί ιδρώναμε μέσα στα έλατα και με ρωτάει για αδιάβροχα. Χμμ.... Καλή ερώτηση
Θα βραχούμε της λέω . Ότι κόψουν τα καλοκαιρινά μπουφάν. Αλλά δε θα προλάβεις να κρυώσεις, στη Μεγαλόπολη θα βράζει ο τόπος, στο υπόσχομαι....
Τη μεγάλη μπόρα, αυτή την καλοκαιρινή με τις σταγόνες που είναι σα νεροπότηρο η καθεμιά, την περάσαμε στη Στεμνίτσα, χάνοντας πάνω από μια ώρα!!!


Συνεχίζεται.......

 

[forester]

Με συνοπτικές διαδικασίες περνάμε τη Μεγαλόπολη, ο τόπος βράζει, ξαναβγαίνουν τα μπουφαν. Περνάμε ανατολικά της ΕΟ Τρίπολης - Καλαμάτας και μέχω Λεονταρίου και Λογκανίκο, φτάνουμε στο γραφικότατο Γεωργίτσι, όπου.....:

Σ΄αυτές τις σκιές των αιωνόβιων πλατάνων, η χαρά είναι ζωγραφισμένη στα πρόσωπα και δεν κρύβεται ούτε μέσα από τα κράνη....

ντοματούλες, κεφτεδάκια, φέτα και ζυμωτό ψωμάκι, μας κρατάνε σε φόρμα μέχρι το Γύθειο !!!!


συνεχίζεται.....

 

[forester]

Στη Σπάρτη ανεφοδιασμός σε μπερζινούλα, διαπιστώνουμε ότι τα μπουφάν τα είχα "δεσει" κι όχι δέσει....:confused::confused::confused: κι έχουν πάρει δρόμο....
Δεν το πολυσκεφτόμαστε και σύντομα περνάμε το Γύθειο. Σκοπός μας είναι να προσεγγίσουμε τη Μάνη από ανατολικά. Οπότε το Σκουτάρι μοιάζει καλή επιλογή, λαμβάνοντας υπόψη και την ώρα, που κοντεύει 5....
Πριν από κάθε άλλη ενέργεια, προέχει μια βουτίτσα και το ανάλογο freddaki

 

[forester]

Σύντομα και με μικρή αναζήτηση βρήκαμε κατάλλυμα σε ένα από τα Ξενοδοχεία της περιοχής. Όχι κάτι ιδιαίτερο , αλλά τίμιο για τα λ7 του, με πρωινό , καφέδες, air contition, ενδιαφέρουσα θέα... κλπ
Το πρωί έπινα

φραπεδάκι κι έβλεπα:

Προς το παρόν, καληνύχτα σας κι από αύριο θάλασσες, μπανάκι, παραλίες, το Ταίναρο.......

 

[forester]

Καλημέρες
και πάμε πάλι....

Μετά το καφεδάκι, ξεκινήσαμε νωρίς - νωρίς για τη βόλτα μας στην ανατολική Μάνη.
Σήμερα θέλουμε μπανάκι σε δυο παραλίες τουλάχιστον, και το Ταίναρο. Επίσης πρέπει να βρούμε πού θα μείνουμε την τρίτη και τέταρτη μέρα, μιας και το ξενοδοχείο μας ήταν για 2 δ/ν μόνο. Μετά ήταν κλεισμένο.
Αφού περιδιαβήκαμε τον Κοτρώνα, συνεχίσαμε προς Κόκκαλα. Στο έβγα του χωριού προς νότο, η παραλία μας :

 

[forester]

Εδώ πρέπει να αναφερθεί μια διαπίστωση, σε σχέση με τις παραλίες. Στη Μάνη, κυρίως ανατολικά, υπάρχουν δεκάδες μικρές παραλίες, πανέμορφες, σαν αγκαλίτσες!!! Από Σκουτάρι και νοτιότερα κυριαρχεί η άσπρη πέτρα. Εκτυφλωτικό λευκό! Και όταν λέμε πέτρα, εννοώ την κοτρώνα που βλέπετε πιο πάνω. Αυτή η πέτρα, όσο δυσκολεύει το μπες-βγες στη θάλασσα, άλλο τόσο υπέροχο, μοανδικό και ξεχωριστό χρώμα δίνει στα νερά. Αυτό είναι το 1ο σκέλος της διαπίστωσης.
Το δεύτερο σκέλος είναι, ότι σε κάθε μια από αυτές τις μικρές παραλίες, υπάρχει τουλάχιστον ένα σπίτι. Πολλές φορές και παραπάνω, αλλά έρημη παραλία, δε βρήκα πουθενά! Σχεδόν όλες προσβάσιμες, δύσκολα ή εύκολα δεν έχει σημασία. Αλλά κάποιες είναι τόσο μικρές, που αν κατέβει η οικογένεια που μένει στην "κορυφή της", δεν υπάρχει χώρος ούτε για δυο πετσέτες....

 

[forester]

Και λίγες φώτο από το μπανάκι μας, το πρώτο ουσιαστικά στην ανατολική Μάνη, μιας και το χθεσινοβραδυνό ήταν μια βουτιά

Μαίρη....

Καλσσικό τοπίο Μάνης, όπου βράχος και θάλασσα γίνονται ένα! Το πέτρινο εκκλησάκι δεσπόζει....

χαζό παιδί , χαρά γεμάτο

Δυστυχώς το i phoni δεν βοηθάει και πολύ στην αποτύπωση των χρωμάτων.....
το ίδιο κι compact που διαθέτουμε:confused::confused::confused:

 

[forester]

Αρκετά καθίσαμε για μπανάκι, ας τσουλήσουμε νότια......

 

[forester]

Και φτάνουμε στο Πόρτο Κάγιο....

Πολύ γραφικό από ψηλά, εντελώς βούρκος για μπάνιο....

 

[forester]

Οπότε πάμε γι άλλα

Μαρμάρι!!!!

Ίσως η μοναδική αμμουδιά νοτίως Σκουτάρι και μέχρι Καρδαμύλη!

Εμείς στην ηρεμία μας, στη σπηλίτσα που φαίνεται τέρμα δεξία, στο βάθος της πρώτης φώτο. Και στην αντίπερα "όχθη" γίνεται χαμός...., που ευτυχώς για σας, δεν τον ακούτε!

 

[forester]

Όλο αυτό το οικοδόμημα, καλαίσθητο και το μέγεθός του, μπορεί να προσφέρει τα πάντα! Από νερά, καφέδες κλπ, έως φαγητό σχεδόν όλη μέρα και φυσικά, καταλλύματα....

 

[forester]

Πολύ κάτσαμε στη θάλασσα.....
Πάει έξι τ' απόγευμα κι έχουμε υποσχεθεί.......

 

[forester]

Τώρα μιλάνε τα μάτια.....

 

[forester]

Το αντικρύσαμε επιτέλους....

 

[forester]

Ασφαλώς συνεχίζεται......

 

[peterv]

ετσι !!!!

κρίμα που δεν συναντηθήκαμε !!!!!

Με το καλό όταν ξαναπεράσεις !!!!

 

[forester]

Πετράν σίγουρα θα ξαναπεράσω!
Ανεβάζω κάτι φωτο στο φωτοκαλάθι τώρα (τις είχα ξεχάσει και τις έψαχνα..) και συνεχίζει η περιγραφή!
Τα καλύτερα έρχονται, γενικώς