Markas
Μέλος
Μονή Καθολικού, Ακρωτήρι Χανίων
(Η βόλτα έγινε Ιούνιο του 2011)
Μονή Καθολικού, Ακρωτήρι Χανίων
- Thread starter Markas
- Ημερομηνία δημιουργίας
Markas
Μέλος
Το ραντεβού ήταν 08:30 το πρωί στην εθνική. Σκοπός της εκδρομής; Η γνωριμία των συμμετεχόντων με το Ακρωτήρι Χανίων και ειδικότερα με την εγκαταλελειμμένη Μονή Καθολικού. Το πρόβλημα; Χμμ, τίποτα το ιδιαίτερο μωρέ…
Να…
Θέλει λίγο περπάτημα…
Ε, ναι, λίγο, 30 λεπτά μόνο, σιγά, είναι και κατηφόρα, εύκολα είναι…
Ναι, βέβαια ασφάλτινη είναι η βόλτα, μην ανησυχείς…
Αυτά και κάτι άλλα έλεγε ο Markas όταν έψαχνε παρέα για την εκδρομή.Τελικά κατάφερε να ψήσει άλλους δύο να εμφανιστούν στο ραντεβού!Δεν ξέρω αν εσείς που διαβάζετε με την ησυχία σας το ταξιδιωτικό καταλάβατε ένα κενό στις παραπάνω προτάσεις…
Να…
Θέλει λίγο περπάτημα…
Ε, ναι, λίγο, 30 λεπτά μόνο, σιγά, είναι και κατηφόρα, εύκολα είναι…
Ναι, βέβαια ασφάλτινη είναι η βόλτα, μην ανησυχείς…
Αυτά και κάτι άλλα έλεγε ο Markas όταν έψαχνε παρέα για την εκδρομή.Τελικά κατάφερε να ψήσει άλλους δύο να εμφανιστούν στο ραντεβού!Δεν ξέρω αν εσείς που διαβάζετε με την ησυχία σας το ταξιδιωτικό καταλάβατε ένα κενό στις παραπάνω προτάσεις…
Ο Μάρκας μίλησε μόνο για 30 λεπτά ΚΑΤΗΦΟΡΑ (μόνο)! 
Markas
Μέλος
Από αριστερά λοιπόν, NikosP, KostasT και Μάρκας! Φωτογράφος και αυτή τη φορά υπήρξε η Extreme, σύζυγος του Marka!
Χμμ, κάτι δε μου πάει καλά εδώ! Πολλά γελάκια βλέπω. Και μάλιστα γελάει και ο NikosP που ξύπνησε τελευταία στιγμή και δεν πρόλαβε ούτε καφέ να πιει!
Όπως και να έχει, ντύνονται λοιπόν και φεύγουν για τη μεγάλη βόλτα τους!
Χμμ, κάτι δε μου πάει καλά εδώ! Πολλά γελάκια βλέπω. Και μάλιστα γελάει και ο NikosP που ξύπνησε τελευταία στιγμή και δεν πρόλαβε ούτε καφέ να πιει!
Όπως και να έχει, ντύνονται λοιπόν και φεύγουν για τη μεγάλη βόλτα τους!
Markas
Μέλος
Η μέρα είναι τέλεια! Η διάθεση άψογη! Να έκανε και λιγότερη ζέστη…
Η Extreme κλασικά δε μασάει από στροφές και πυροβολεί με την κάμερα υπό κάθε συνθήκη!
Η Extreme κλασικά δε μασάει από στροφές και πυροβολεί με την κάμερα υπό κάθε συνθήκη!
Δεν είναι η φωτογραφία στραβή, η ζελατίνα είναι, μαζί με τη μηχανή. Το ξέρατε πως τα χωμάτινα ελαστικά κρατάνε άριστα στην άσφαλτο; Ναι, στην άσφαλτο, αλλά όχι σε πολύ μεγάλες ταχύτητες, ούτε στη βροχή.
Markas
Μέλος
Θα μπορούσε να πει κανείς πως η εθνική προς Ρέθυμνο είναι βαρετή. Αλλά μια τέτοια όμορφη μέρα με φάτσες που παραπέμπουν στο Joe Bar team κάνουν κάθε βόλτα όμορφη. Για να μην πω για τα στροφηλίκια…
Μικρή στάση για βενζίνα λίγο πριν το Ρέθυμνο. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο KostasT με το Adventure είναι ο Mr Δεν-Πέφτω στην εκδρομή Κοπή Ζαμπόν 2011 που έχει δημοσιευτεί και εδώ.
…και ο NikosP έχει λαλήσει από την έλλειψη καφεΐνης. Πρόβλημα! Ο Markas είχε υπολογίσει το χρόνο και δεν τους έβγαινε. Όσο καθυστερούσαν τόσο θα έπρεπε να περπατάνε μετά στον ήλιο του μεσημεριού. Από την άλλη βέβαια, δε βαριέσαι, ας του γίνει το χατίρι. 10 λεπτάκια, έναν καφέ, σιγά το πράγμα!
Έξοδος από εθνική στο κοντινό χωριό της Γεωργιούπολης.
Μικρή στάση για βενζίνα λίγο πριν το Ρέθυμνο. Για όσους δεν το γνωρίζουν ο KostasT με το Adventure είναι ο Mr Δεν-Πέφτω στην εκδρομή Κοπή Ζαμπόν 2011 που έχει δημοσιευτεί και εδώ.
Θάλασσα…
…και ο NikosP έχει λαλήσει από την έλλειψη καφεΐνης. Πρόβλημα! Ο Markas είχε υπολογίσει το χρόνο και δεν τους έβγαινε. Όσο καθυστερούσαν τόσο θα έπρεπε να περπατάνε μετά στον ήλιο του μεσημεριού. Από την άλλη βέβαια, δε βαριέσαι, ας του γίνει το χατίρι. 10 λεπτάκια, έναν καφέ, σιγά το πράγμα!
Έξοδος από εθνική στο κοντινό χωριό της Γεωργιούπολης.
Markas
Μέλος
Άντε πάλι τα γελάκια…
Αναρωτιέμαι τι λένε και όλο γελάνε!
Ωχ; Κοιτάτε παιδιά!
Όχι τον ψαρά ρε!
Πάνω στα δίχτυα…
Πάει, Μύκονος γίναμε!
Αναρωτιέμαι τι λένε και όλο γελάνε!
Ωχ; Κοιτάτε παιδιά!
Όχι τον ψαρά ρε!
Πάνω στα δίχτυα…
Πάει, Μύκονος γίναμε!
Η θάλασσα τέλεια. Φτού σου, πάλι δεν πήρανε μαγιό. Μετά που θα αρχίσουν οι ζέστες να σας δω πώς θα την παλεύετε!
Καφεδάκι, χαλάρωση, θάλασσα…
Ωχ, ρε κοπρίτες, σηκωθείτε, 50 λεπτά είστε εδώ, θα σας φάει η ζέστη! 11:15 είναι! Και έχετε ακόμα δρόμο + το περπάτημα!
Markas
Μέλος
Γελάει πάλι ή μου φαίνεται; Ρε σοβαρευτείτε, έχετε ζόρε μπροστά σας!
Κόλπος της Σούδας με το Συμμαχικό Νεκροταφείο του Β΄ Παγκοσμίου. (όχι, δεν είναι γήπεδο, αμόρφωτοι…) ^_^
Αυτός τώρα χαιρετάει ή δίνει μούτζα στο Marka; Γιατί; Γιατί δεν τους πάει στη Μονή από το συντομότερο δρόμο αλλά από…
Από πού τους πας μωρέ κιόλας;
Μικρή στάση πάνω από το χωριό Μαράθι για φωτογραφία. Πολύ ζέστη παιδιά ε;
Σας τάλεγα εγώ όμως, δε σας τάλεγα;
Το νησάκι λέγεται Παλαιά Σούδα, άγνωστο γιατί.
Το νησάκι στην είσοδο του κόλπου της Σούδας με κάλυψη των πλοίων και πολεμικών εγκαταστάσεων από τους αναβάτες μας.
Markas
Μέλος
Γυρίζουν Στέρνες όπου μπλέκουν σε σωστό λαβύρινθο! Ο Markas προχωράει, σταματάει μία φορά να ρωτήσει μια ντόπια κυρία, συνεχίζει στρίβει μερικές φορές…
Χαθήκαμε;
(σημείωση Μάρκα: ΠΟΤΕ! )
Ε, σιγά, μερικά χιλιομετράκια παραπάνω, τι θα πάθετε;
Χαθήκαμε;
(σημείωση Μάρκα: ΠΟΤΕ! )
Ε, σιγά, μερικά χιλιομετράκια παραπάνω, τι θα πάθετε;
Markas
Μέλος
Ξαφνικά, χωματόδρομος… Μα πώς γίνεται και αυτός ο Markas όποτε πάει εκδρομή βρίσκεται μέσα στις σκόνες; Δεν προλαβαίνει να πλένει τη μηχανή ο καημένος!
Μου φαίνεται τζάμπα τον κατηγορήσαμε το Marka. Κοιτάξτε: Πάλι άσφαλτος και πάλι χώμα! Και είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν σιγά (20 χλμ/ώρα max) γιατί σηκώνεται τεράστιο σύννεφο σκόνης!
Τα πρόβατα εδώ κοιμισμένα, με το ζόρε να κουνήσουν. Όχι σαν κάτι άλλα που ζουν στα βουνά…
Αυτή ήταν η ασφάλτινη κατά τα άλλα διαδρομή, ρε αλήτη;
Μου φαίνεται τζάμπα τον κατηγορήσαμε το Marka. Κοιτάξτε: Πάλι άσφαλτος και πάλι χώμα! Και είναι αναγκασμένοι να πηγαίνουν σιγά (20 χλμ/ώρα max) γιατί σηκώνεται τεράστιο σύννεφο σκόνης!
Τα πρόβατα εδώ κοιμισμένα, με το ζόρε να κουνήσουν. Όχι σαν κάτι άλλα που ζουν στα βουνά…
Markas
Μέλος
Άσφαλτος επιτέλους. Άντε, πάμε στη Μονή ρε Μάρκα, θα μας φάει ο ήλιος να ούμε πια!
Πλησιάζουμε…
Markas προς Extreme: Κική! Μπροστά μας είναι η Μονή Τσαγκαρόλων, τράβα καμιά φωτογραφία τώρα που θα περνάμε.
Extreme: Καλά, ΚΟΨΕ όμως!
Έλα μου όμως που είναι ακριβώς μπροστά από τη Μονή μία ωραία αριστερή στροφή….
Φούλ πλάγιασμα λοιπόν, ο Markas ξύνει την αριστερή του μπότα, η Extreme τραβάει με το ένα χέρι φωτογραφίες όσο δίνει με το άλλο σφαλιάρες και οι δύο πιο πίσω να γελάνε!
Η φωτογραφία καλή βγήκε όμως!
Μια ανάσα δρόμος τελικά ήταν…
Με το καλημέρα τους υποδέχεται μια πινακίδα στην είσοδο της Μονής Γκουβενέτου από όπου ξεκινάει το μονοπάτι για τη Μονή Καθολικού που θέλουν να πάνε. Κλασική ελληνική παπαριά με το συμπάθιο, απαγορεύουμε το σύμπαν, και ελπίζουμε να τηρήσουν την κοινή λογική στο τέλος.
Ε, ψιτ, συγνώμη…
Να βαριανασαίνουμε λόγω λαχανιάσματος επιτρέπεται ή θα βάζετε υπονοούμενα στο πρόστυχο μυαλό σας και θα σας κολάσω;
Markas
Μέλος
Χάρτης της διαδρομής μας ως τη Μονή.
Πακετάρουν τα ρούχα τους στις μπαγκαζιέρες πρώτα (άδειες ήταν όλες, για το χώρο πήρε τις πλαϊνές ο Μάρκας). Το πρόβλημα τώρα που ετοιμάστηκαν είναι το εξής: Πού είναι το μονοπάτι για το Καθολικό; Ο NikosP βγάζει αμέσως το μπλιμπλίκι του (κινητό, πανάκριβο, τελευταίας τεχνολογίας) για να δώσει το GPS τα φώτα του.
Πέφτουν όλοι με τα μούτρα στο μπλιμπλίκι το οποίο ολόχαρο από την προσοχή που του δίνουν κάνει όλο μπλιπ μπλιπ και τελικά παρά τις έντονες αντιρρήσεις του Marka τους λέει να πάρουν το δεξιό δρόμο…
…που τελικά αποδεικνύεται λάθος! Άντε πάλι πίσω.
Με γέλια και ένα σακουλάκι φουντουκοσταφίδες συνεχίζουν το δρόμο τους.Το μπλιμπλίκι του NikosP πάντως γράφει πως δεν έχει σήμα για να τους πει το ακριβές γεωγραφικό στίγμα και το δρόμο μας, γιατί βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο και να πάνε κάπου έξω και πως ναι, και η τεχνολογία έχει τα όριά της…
Πακετάρουν τα ρούχα τους στις μπαγκαζιέρες πρώτα (άδειες ήταν όλες, για το χώρο πήρε τις πλαϊνές ο Μάρκας). Το πρόβλημα τώρα που ετοιμάστηκαν είναι το εξής: Πού είναι το μονοπάτι για το Καθολικό; Ο NikosP βγάζει αμέσως το μπλιμπλίκι του (κινητό, πανάκριβο, τελευταίας τεχνολογίας) για να δώσει το GPS τα φώτα του.
Πέφτουν όλοι με τα μούτρα στο μπλιμπλίκι το οποίο ολόχαρο από την προσοχή που του δίνουν κάνει όλο μπλιπ μπλιπ και τελικά παρά τις έντονες αντιρρήσεις του Marka τους λέει να πάρουν το δεξιό δρόμο…
…που τελικά αποδεικνύεται λάθος! Άντε πάλι πίσω.
Με γέλια και ένα σακουλάκι φουντουκοσταφίδες συνεχίζουν το δρόμο τους.Το μπλιμπλίκι του NikosP πάντως γράφει πως δεν έχει σήμα για να τους πει το ακριβές γεωγραφικό στίγμα και το δρόμο μας, γιατί βρίσκεται σε εσωτερικό χώρο και να πάνε κάπου έξω και πως ναι, και η τεχνολογία έχει τα όριά της…
Markas
Μέλος
Η κατάβαση όντως εύκολη. Πρώτη στάση στο σπήλαιο όπου βρίσκεται ο ναός της Παναγίας της Αρκουδιώτισσας. Ξεκουράζονται λίγο παραπάνω εδώ, γιατί έχει δροσιά σαν να έχεις το aircondition στο φουλ!
Το σπήλαιο διαθέτει πηγάδι με ζωντανά βατράχια…
…και μικρή πισινούλα με νερό που πέφτει από το ταβάνι. Λίγο κρύο το νεράκι αλλά για καλοκαιρινές βαπτίσεις είναι μια χαρά!
Η σπηλιά ήταν αφιερωμένη τα αρχαία χρόνια στη θεά Άρτεμη. Το όνομα Αρκουδιώτισσα το πήρε από τον άσπρο σταλαγμίτη που έχει σχήμα αρκούδας (υποτίθεται).
Ο ναός, ο περιβάλλων χώρος καθώς και η Μονή Καθολικού ανήκουν σήμερα διοικητικά στη Μονή Γκουβερνέτου. Η Μονή Καθολικού παλιά πρέπει να ήταν πολύ πλούσια μονή και με πολλούς και δραστήριους μοναχούς.
Από εδώ και πέρα η κατάβαση είναι απότομη με πολλές φουρκέτες αλλά οι πέτρες έχουν καλό γκριπ και δε σπινάρουν τα παπούτσια των οδηγών. Θαυμάστε τον σχεδόν τέλειο συγχρονισμό των βημάτων των Markas και NikosP ειδικά!
Άντε πάλι γελάκια…
Ο Νίκος αρχίζει να ζορίζεται…
Πόσο έχουμε ακόμα;
Τίποτα μωρέ μία στροφή είναι ακόμα…
Μία στροφή μετά τη στροφή μετά τη στροφή… αρχίζουν να φαίνονται τα κτίρια του στόχου τους!
Το σπήλαιο διαθέτει πηγάδι με ζωντανά βατράχια…
…και μικρή πισινούλα με νερό που πέφτει από το ταβάνι. Λίγο κρύο το νεράκι αλλά για καλοκαιρινές βαπτίσεις είναι μια χαρά!
Η σπηλιά ήταν αφιερωμένη τα αρχαία χρόνια στη θεά Άρτεμη. Το όνομα Αρκουδιώτισσα το πήρε από τον άσπρο σταλαγμίτη που έχει σχήμα αρκούδας (υποτίθεται).
Ο ναός, ο περιβάλλων χώρος καθώς και η Μονή Καθολικού ανήκουν σήμερα διοικητικά στη Μονή Γκουβερνέτου. Η Μονή Καθολικού παλιά πρέπει να ήταν πολύ πλούσια μονή και με πολλούς και δραστήριους μοναχούς.
Θάλασσα! Χμμ, εκεί κάτω θέλετε να κατεβείτε;
Είστε σίγουροι;
Τι;
Δεν το έχετε πει ακόμα του NikosP;
Είστε σίγουροι;
Τι;
Δεν το έχετε πει ακόμα του NikosP;
Από εδώ και πέρα η κατάβαση είναι απότομη με πολλές φουρκέτες αλλά οι πέτρες έχουν καλό γκριπ και δε σπινάρουν τα παπούτσια των οδηγών. Θαυμάστε τον σχεδόν τέλειο συγχρονισμό των βημάτων των Markas και NikosP ειδικά!
Άντε πάλι γελάκια…
Ο Νίκος αρχίζει να ζορίζεται…
Πόσο έχουμε ακόμα;
Τίποτα μωρέ μία στροφή είναι ακόμα…
Μία στροφή μετά τη στροφή μετά τη στροφή… αρχίζουν να φαίνονται τα κτίρια του στόχου τους!
Markas
Μέλος
Μονή Καθολικού!
Λίγο πριν μπούμε στην κυρίως μονή υπάρχει μια σπηλιά όπου έχει ταφεί ο Άγιος Ιωάννης. Η ταμπέλα κάτω αριστερά γράφει (αν τα καταλάβαμε καλά): Μην παίρνετε το λάδι από τα καντήλια του τάφου του Αγίου. Οι «θρησκευόμενοι» χριστιανοί που επισκέπτονται το χώρο, όχι μόνο τα είχαν αδειάσει όλα αλλά στον πανικό τους έσπασαν και το καντήλι να πάρουν και τις τελευταίες σταγόνες αγιοσύνης!
Η σπηλιά συνεχίζεται και για να φτάσετε στο τέρμα της θα χρειαστείτε 20 λεπτά περίπου. Οι μηχανόβιοι μας όμως δε διέθεταν φακό οπότε στα λίγα μέτρα λάκισαν.
Ο NikosP ζορίστηκε πάντως. Αράζει λοιπόν σε μία σκιά και θαυμάζει το τοπίο. Οι υπόλοιποι ψάχνουν το χώρο.
Τα κτίσματα είναι όλα προσεγμένα. Πέτρινη οροφή με καμάρες παρόλο που είναι δίπατα, κάτι πολύ σπάνιο για παλαιό κτίσμα, δείχνει μερακλίδικη κατασκευή και καλό μάστορα!
Markas
Μέλος
Πρώτος όροφος. Όλα τα κτίσματα διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση παρόλη τη μηδενική συντήρηση και την παλαιότητα των κτισμάτων. Προφανώς χρησιμοποιήθηκε και καλή πέτρα. Τα κτίσματα της Μονής χρονολογούνται από το 1100 επί βυζαντινής εποχής όντας το παλαιότερο μοναστήρι της Κρήτης. Η μοναχοί, μην αντέχοντας τις συνεχείς επιδρομές πειρατών εγκατέλειψαν τη μονή γύρω στο 1600 και από τότε στέκουν τα κτίσματα ασυντήρητα (ίσως συντηρήθηκαν ελαφρά πρόσφατα).
Το πιο εντυπωσιακό κτίσμα της μονής, που δεσπόζει μάλιστα στο χώρο, είναι η μεγάλη και πλατιά γέφυρα. Ποια η χρησιμότητά της; Χρησιμοποιούνταν σαν αυλή της μονής και έδινε στους μοναχούς τη δυνατότητα να περνάνε εύκολα το φαράγγι στα κτήματα απέναντι. Κάτω από το δάπεδο της γέφυρας έχει αρκετούς αποθηκευτικούς και βοηθητικούς χώρους.
Πόσο πλούσια πρέπει να ήταν η μονή για να φτιάξει τέτοιες εντυπωσιακές και δύσκολες κατασκευές; Οι γέφυρα ειδικά για να κατασκευαστεί και να αντέξει τόσα χρόνια ήθελε μάστορα με φοβερό ταλέντο και πολύ χρήμα.
Το πιο εντυπωσιακό κτίσμα της μονής, που δεσπόζει μάλιστα στο χώρο, είναι η μεγάλη και πλατιά γέφυρα. Ποια η χρησιμότητά της; Χρησιμοποιούνταν σαν αυλή της μονής και έδινε στους μοναχούς τη δυνατότητα να περνάνε εύκολα το φαράγγι στα κτήματα απέναντι. Κάτω από το δάπεδο της γέφυρας έχει αρκετούς αποθηκευτικούς και βοηθητικούς χώρους.
Πόσο πλούσια πρέπει να ήταν η μονή για να φτιάξει τέτοιες εντυπωσιακές και δύσκολες κατασκευές; Οι γέφυρα ειδικά για να κατασκευαστεί και να αντέξει τόσα χρόνια ήθελε μάστορα με φοβερό ταλέντο και πολύ χρήμα.
Markas
Μέλος
Ώρα να πάρουν μια απόφαση όμως. Θα πάνε τελικά μέχρι τη θάλασσα; Ο KostasT και ο Markas πάντα λένε ναι σε όλα. Η Extreme σίγουρα θέλει να δει και αυτή τη θάλασσα, ο NikosP τι να πει; Όταν πάει να συμβουλευτεί το μπλιμπλίκι του, αυτό κάνει κάτι τελευταία απελπισμένα μπλιμπλιπ και μένει από μπαταρία. Οι τελευταίες ανησυχίες του κάμπτονται μόλις τον διαβεβαιώνουν πως ναι, μία στροφή είναι και έφτασαν! Οι σπηλιές που φαίνονται στη φωτογραφία είναι μερικές από τις δεκάδες που χρησιμοποιήθηκαν ως κρύπτες των μοναχών.
Έρχεται η στροφή…
Μετά και άλλη στροφή…
Καθόλη τη διάρκεια της κατάβασης τα γέλια της παρέας αντηχούν στο φαράγγι. Εσείς γελάτε αλλά μου φαίνεται πως εδώ θα αφήσετε τα κόκαλά σας κακομοίρηδες. Και δεν πρέπει να είστε οι πρώτοι…
Έρχεται η στροφή…
Μετά και άλλη στροφή…
Καθόλη τη διάρκεια της κατάβασης τα γέλια της παρέας αντηχούν στο φαράγγι. Εσείς γελάτε αλλά μου φαίνεται πως εδώ θα αφήσετε τα κόκαλά σας κακομοίρηδες. Και δεν πρέπει να είστε οι πρώτοι…
(κόκκαλο= μπλούζα Μάρκας…)
Markas
Μέλος
Πολλές στροφές μετά φτάνουν επιτέλους στο τέλος του φαραγγιού Αυλάκι. Εδώ είναι ένας μικρός φυσικός κόλπος που χρησιμοποιούνταν ως λιμάνι (ανεφοδιασμού της μονής; )
Πλατφόρμα που φιλοξενούσε πιθανότατα γερανό για να φορτώνει πράγματα.
Λίγα μέτρα παραπέρα μία, σκαλιστή στην πέτρα, ράμπα φύλαξης και επισκευής πλοιαρίων με τμήμα της πέτρινης οροφής να στέκει ακόμα!
Το νερό φαίνεται τόσο δροσερό… Τελευταία φορά που δεν παίρνουνε μαγιό σε καλοκαιρινή βόλτα, είμαι σίγουρος.
Άλλοι είχαν προνοήσει βέβαια. Τουλάχιστον έβγαλαν τις μπότες τους και…
…έβρεξαν τα ποδαράκια τους.
Πλατφόρμα που φιλοξενούσε πιθανότατα γερανό για να φορτώνει πράγματα.
Λίγα μέτρα παραπέρα μία, σκαλιστή στην πέτρα, ράμπα φύλαξης και επισκευής πλοιαρίων με τμήμα της πέτρινης οροφής να στέκει ακόμα!
Το νερό φαίνεται τόσο δροσερό… Τελευταία φορά που δεν παίρνουνε μαγιό σε καλοκαιρινή βόλτα, είμαι σίγουρος.
Άλλοι είχαν προνοήσει βέβαια. Τουλάχιστον έβγαλαν τις μπότες τους και…
…έβρεξαν τα ποδαράκια τους.
Markas
Μέλος
Ήρθε η ώρα της επιστροφής όμως έφτασε.
Η Extreme, αθλητικός τύπος γαρ, ανεβαίνει γοργά χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα παρά τη ζέστη του μεσημεριού (14:30 έχει πάει πια).
Τα αρσενικά της παρέας όμως τραβάνε ζόρια. Ο Μάρκας βρίσκει δικαιολογία τη συμπαράσταση στους άλλους δύο και καθυστερεί και αυτός. Εδώ ο Νίκος έχει βρει μια σκιά και ξεκουράζεται…
Τα κόκαλά μας θα αφήσουμε εδώ Νικολή ε; Μην ανησυχείς, κάνε κουράγιο, αργότερα έχει τα δύσκολα, θυμάσαι τα ζιγκ ζαγκ πιο πάνω; Ρε… Ρε μη βρίζεις… Νικολή, άσε την πέτρα κάτω!
(Παρεμπιπτόντως, ο τύπος αριστερά δεν είναι γιαπωνέζος τουρίστας, ο Κωστής είναι).
Markas
Μέλος
Η επιστροφή είναι μαρτυρική… Η Extreme απομακρύνεται με γοργούς ρυθμούς. Οι άνδρες αντιθέτως σταματάνε από σκιά σε σκιά. Μερικές φορές μάλιστα σταματούν μία στην αρχή και μία στο τέλος της σκιάς (δηλαδή 1 μέτρο απόσταση ας πούμε…)
Κάποια στιγμή (στο 1/3 της ανάβασης) ακούμε την Extreme να φωνάζει από κάπου ψηλά: Νίκοοοο, έχουμε άλλο μπουκαλάκι νερό;Τα παλικάρια μας είχαν πράγματι ένα τελευταίο άγγιχτο μπουκαλάκι νερό και μάλιστα τσακώνονταν για το ποιος ήταν σε χειρότερο χάλι για να αξίζει να το πιει. Όλοι όμως παραχώρησαν ιπποτικά τη θέση τους μόλις η κοπέλα της παρέας ζητάει νερό. Αλλά έμειναν κάγκελο όταν την άκουσαν να τους φωνάζει πως δεν το θέλει για αυτήν αλλά για κάτι τουρίστες που κατέβαιναν και είχαν ζοριστεί άσκημα. Πράγματι φτάνουν μετά από 5 λεπτά ( πόσο μακριά ήταν η Κική; ) οι τουρίστες και ζητάνε το νερό τους. Μάλιστα τόνισαν γελώντας το πόσο γενναιόδωρη ήταν η Extreme με το νερό του άντρα της. Αντί για απάντηση ο Μάρκας άρχισε να μουρμουράει κάτι για το πού θα τους βάλει το μπουκαλάκι, όπου δεν πιάνει ποτέ ήλιος λέει, να τους βοηθήσει να ανεβοκατέβουν στο πιτς φυτίλι που θέλουν και νερό, αλλά τελικά επικράτησε ο Ξένιος Δίας, η παραδοσιακή κρητική φιλοξενία και άλλα τέτοια…
Τέρμα τα χαμόγελα ε μάγκες; Πάντως τολμώ να πω πως αν δε λέγανε σαχλαμάρες όλη μέρα να χαζολογούνε θα είχαν πολύ περισσότερες δυνάμεις!
Η μισή ώρα χαλαρής κατάβασης έγινε 1ώρα και ένα τέταρτο μαρτυρικής ανάβασης. Και η Extreme; Πού είναι τόση ώρα;
Να φτάνεις με τη γλώσσα έξω στις μηχανές… και ξαφνικά να εμφανίζεται το ασθενές φύλο να έρχεται κάνοντας τζόγκιγκ γιατί λέει βαρέθηκε… ντροπή σας ρε…
Κάποια στιγμή (στο 1/3 της ανάβασης) ακούμε την Extreme να φωνάζει από κάπου ψηλά: Νίκοοοο, έχουμε άλλο μπουκαλάκι νερό;Τα παλικάρια μας είχαν πράγματι ένα τελευταίο άγγιχτο μπουκαλάκι νερό και μάλιστα τσακώνονταν για το ποιος ήταν σε χειρότερο χάλι για να αξίζει να το πιει. Όλοι όμως παραχώρησαν ιπποτικά τη θέση τους μόλις η κοπέλα της παρέας ζητάει νερό. Αλλά έμειναν κάγκελο όταν την άκουσαν να τους φωνάζει πως δεν το θέλει για αυτήν αλλά για κάτι τουρίστες που κατέβαιναν και είχαν ζοριστεί άσκημα. Πράγματι φτάνουν μετά από 5 λεπτά ( πόσο μακριά ήταν η Κική; ) οι τουρίστες και ζητάνε το νερό τους. Μάλιστα τόνισαν γελώντας το πόσο γενναιόδωρη ήταν η Extreme με το νερό του άντρα της. Αντί για απάντηση ο Μάρκας άρχισε να μουρμουράει κάτι για το πού θα τους βάλει το μπουκαλάκι, όπου δεν πιάνει ποτέ ήλιος λέει, να τους βοηθήσει να ανεβοκατέβουν στο πιτς φυτίλι που θέλουν και νερό, αλλά τελικά επικράτησε ο Ξένιος Δίας, η παραδοσιακή κρητική φιλοξενία και άλλα τέτοια…
Τέρμα τα χαμόγελα ε μάγκες; Πάντως τολμώ να πω πως αν δε λέγανε σαχλαμάρες όλη μέρα να χαζολογούνε θα είχαν πολύ περισσότερες δυνάμεις!
Η μισή ώρα χαλαρής κατάβασης έγινε 1ώρα και ένα τέταρτο μαρτυρικής ανάβασης. Και η Extreme; Πού είναι τόση ώρα;
Να φτάνεις με τη γλώσσα έξω στις μηχανές… και ξαφνικά να εμφανίζεται το ασθενές φύλο να έρχεται κάνοντας τζόγκιγκ γιατί λέει βαρέθηκε… ντροπή σας ρε…
Ανάπηροι !
Markas
Μέλος
Η βόλτα τελειώνει εδώ; Κανονικά όχι. Η ώρα όμως είναι 16:30 και ο NikosP φεύγει με καράβι και πρέπει να είναι Ηράκλειο 19:30, άντε 20:00 το πολύ! Ξεκινούν για την επιστροφή λοιπόν με την προοπτική να σταματήσουν για λίγο στις Βρύσες να τσιμπήσουνε κάτι στα γρήγορα.
Κάποια στιγμή φτάνουν στο χωριό Βρύσες, δίπλα στον εθνικό Χανίων - Ηρακλείου. Ένα καταπράσινο τοπίο με δύο ποταμάκια να ενώνονται και αυτοί να κάθονται στην καφετέρια δίπλα. Σκιά, δροσιά, αυτά είναι…
Το πρώτο πράγμα βέβαια που κάνει ο Νίκος είναι να κοπανήσει όλα τα νερά που τους φέρνει η γκαρσόνα.
Χαλαρώνουν για καμία ώρα, τρώνε κάτι πρόχειρο, πίνουν τα νερά τους, ώρα να γυρίσουν.
Η επιστροφή σε πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς. Κούραση; Ποια κούραση; Ανανεωμένοι οι οδηγοί μας, πλαγιάζουν τέρμα σε όλες τις στροφές και ευχαριστιούνται γκάζι! Ο Μάρκας ειδικά που μάλλον είναι στερημένος από τον πολύ χωματόδρομο του δίνει να καταλάβει (όριο ταχύτητας 120 λόγω χωμάτινων). Λιγότερο από 1 ώρα αργότερα εμφανίζεται το Ηράκλειο. Η ζέστη έχει υποχωρήσει, η διάθεση άριστη.
Αποχαιρετισμός λοιπόν για τους:
NikosP!
KostasT!
Συνολικά χιλιόμετρα της εκδρομής: 315
Κάποια στιγμή φτάνουν στο χωριό Βρύσες, δίπλα στον εθνικό Χανίων - Ηρακλείου. Ένα καταπράσινο τοπίο με δύο ποταμάκια να ενώνονται και αυτοί να κάθονται στην καφετέρια δίπλα. Σκιά, δροσιά, αυτά είναι…
Το πρώτο πράγμα βέβαια που κάνει ο Νίκος είναι να κοπανήσει όλα τα νερά που τους φέρνει η γκαρσόνα.
Χαλαρώνουν για καμία ώρα, τρώνε κάτι πρόχειρο, πίνουν τα νερά τους, ώρα να γυρίσουν.
Η επιστροφή σε πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς. Κούραση; Ποια κούραση; Ανανεωμένοι οι οδηγοί μας, πλαγιάζουν τέρμα σε όλες τις στροφές και ευχαριστιούνται γκάζι! Ο Μάρκας ειδικά που μάλλον είναι στερημένος από τον πολύ χωματόδρομο του δίνει να καταλάβει (όριο ταχύτητας 120 λόγω χωμάτινων). Λιγότερο από 1 ώρα αργότερα εμφανίζεται το Ηράκλειο. Η ζέστη έχει υποχωρήσει, η διάθεση άριστη.
Αποχαιρετισμός λοιπόν για τους:
NikosP!
KostasT!
Συνολικά χιλιόμετρα της εκδρομής: 315
Markas
Μέλος
Εντυπώσεις:
Μάρκας: Η εκδρομή καταρχάς να πω πως άλλαξε σε κάποια βασικά σημεία. Τα παιδιά που ήρθαν μου το δήλωσαν από την αρχή πως δεν είχαν πρόβλημα αν πετυχαίναμε λίγο χώμα (όπως και έτυχε). Κατά δεύτερον, η πεζοπορία μας ταλαιπώρησε αρκετά γιατί είχα συνεχώς του άλλους να λένε μακακίες και να χάνω την ανάσα μου από τα γέλια.
Το θέμα είναι πως φτάσαμε εκεί που θέλαμε να φτάσουμε, είδαμε αυτά που θέλαμε να δούμε, γελάσαμε και περάσαμε καλύτερα από όσο είχαμε σκοπό, οπότε η βόλτα θεωρώ πως είναι πετυχημένη!
Και να ξέρετε! Ό,τι και να λέμε ή να γράφουμε, αν δεν είσαι μπροστά να βλέπεις και να ακούς αυτά που γίνονται, δεν ξέρεις τίποτα! Το μόνο που μπορεί να δείξει το πώς περνούσαμε είναι το συνεχές χαμόγελο στις φωτογραφίες μας…
Extreme: Αν εξαιρέσω πως έτρεχε σαν τον παλαβό ο άντρας μου μερικές φορές και με δυσκόλευε στη φωτογράφηση (καλά, πως στο καλό βγήκε η φωτογραφία στη Μονή Τσαγκαρόλων καθαρή) πέρασα σούπερ. Ακόμα και τώρα σκέφτομαι μερικές στιγμές της εκδρομής και χαμογελάω. Βαρέθηκα βέβαια να τους περιμένω 40 λεπτά στις μηχανές όταν ανεβαίναμε αλλά πού να το ήξερα… Πάντως εμένα μου έλεγαν πως θαύμαζαν το τοπίο και ξεχαστήκανε.Άλλη φορά να φέρνετε κοντά παντελονάκια και να είστε προπονημένοι και εσείς!
Το μόνο για το οποίο μετανιώνω είναι που δεν έφερα μαγιό. Αυτή η θάλασσα στο τέρμα του φαραγγιού…