Πήρα ομοίως το πρώτο από Αγ. Μαρίνα και μπήκα στη διαδρομή που ανέβασε ο
konkost πιο πάνω.
Στα πρώτα 10χλμ από τη στιγμή που πατήσεις χώμα, φτάνοντας στις πρώτες ανεμογεννήτριες, το ίχνος μπαίνει σε ένα σημείο όπου όχι δεν υπάρχει (χωματό)δρομος ούτε μονοπάτι και το περπάτησα αρκετά πιο κάτω! Αυτό μερικές φορές συμβαίνει όταν η διαδρομή φτιάχνεται στο pc και δεν είναι ίχνος (track) που έχει περαστεί προηγουμένως. Απλά χρειάζεται να ξαναβγείς στις φλαταδούρες και να ξαναβρείς τη διαδρομή λίγο πιο κάτω.
Η διαδρομή μέχρι το Κάβο ντόρο είναι πολύ όμορφη και περνάει από πολλά διαφορετικά τεραίν, από γλιστερό γαρμπίλι, σπασμένη πέτρα, κοκκινόχωμα με λούκια. Μετά την παράκαμψη για Κάβο ντόρο και το εκκλησάκι εκεί (όπου και οι μοναδικές μου φωτογραφίες) η διαδρομή γίνεται καθαρά... ασφάλτινη (όχι ότι δεν είχε ασφάλτινα κομμάτια και πριν)!
Για να το μειώσω αυτό διάλεξα ένα κομμάτι από τη
διαδρομή που είχε ανεβάσει ο
endtourista πριν χρόνια. Είναι ένα κομμάτι που αφού περάσει από ένα δάσος ανεμογεννητριών (τώρα) ανεβοκατεβαίνει διαδοχικά προς τις παραλίες Λινάρι - Ποτάμι - Λιβάδι μέσα από ένα ξερό, βραχώδες, άγριο τοπίο. Αυτό πρόσθεσε το αλατοπίπερο στη βόλτα! Το κομμάτι από Λινάρι προς Ποτάμι, πριν η διαδρομή βγει για λίγο στην άσφαλτο, είναι σχετικά στενό, με κλίσεις και είχε νεροφαγώματα βάθους μισού μέτρου, οπότε η επιλογή πορείας γίνεται κρίσιμη. Παρότι τα νεροφαγώματα τρέχουν κατά μήκος του δρόμου, ήταν ένα σημείο που έκοβαν το δρόμο σχεδόν στη μέση οπότε διαλέγοντας να περάσω από ένα πολύ στενό πέρασμα, ο πίσω τροχός έπεσε μέσα. Για καλή μου τύχη εκείνη τη στιγμή περνούσαν από το σημείο πατέρας και γιος με ένα Jimny με κάτι τεράστιους(!) τροχούς, και βοήθησαν να σηκωθεί το πίσω μέρος του ΚΤΜ και να βγει στον αφρό άκοπα! Δεν θα είχα πρόβλημα το βγάλω πιστεύω (ξέρετε πέτρες από κάτω, εγώ όχι πάνω μηχανή, εκκίνηση με δευτέρα), αλλά θα ίδρωνα λίιιγο παραπάνω...
Η διαδρομή ξανανεβαίνει άσφαλτο μετά και την τρίτη παραλία, και αντί να ακολουθήσω το παραλιακό κομμάτι των
antsoar και
konkost, επέλεξα ξανά το ορεινό χωμάτινο κομμάτι από τη διαδρομή του
endtourista που ενώνεται με την άλλη διαδρομή λίγο πριν την Κάρυστο. Πέρασα την Κάρυστο, ήμουν στο Μαρμάρι λίγο πριν τις 4 (ένα διάλειμμα μισαώρου είχα κάνει στο Κάβο Ντόρο μόνο), μου άρεσε και έκατσα εκεί σε μια ταβέρνα για φαγητό. Έφυγα από κει, αντί των Στύρων, για Ραφήνα την ίδια ώρα στις 6.
Έχει την πλάκα του να βολτάρεις και μόνος... αρκεί φυσικά να έχεις κάποια εμπειρία και να έχεις προετοιμαστεί (εννοώ σε αυτά που κουβαλάς μαζί σου) να αντιμετωπίσεις αν συμβεί κάτι με τη μηχανή.
Δυστυχώς όταν χρησιμοποιείς το κινητό για πλοήγηση, δεν βγάζεις φωτο!!! Ήταν τόσες οι φορές που ήθελα να βγάλω μια φωτο από σημεία που περνούσα, όμως βαριόμουν να βγάλω το κινητό από τη βάση και έτσι αυτές οι 3 είναι οι μόνες μου φωτογραφίες... Πρέπει να το λύσω αυτό άμεσα!
www.instagram.com
